Geri Dön

Kronik subdural hematomun cerrahi sonuçlarını etkileyen faktörler: Retrospektif bir çalışma

Factors affecting surgical outcomes of chronic subdural hematoma: A retrospective study

PDF İndir

  1. Tez No: 932440
  2. Yazar: HÜSEYİN ÖMER SEMİZ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. TUNCER TAŞCIOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Nöroloji, Nöroşirürji, Anesthesiology and Reanimation, Neurology, Neurosurgery
  6. Anahtar Kelimeler: Kronik Subdural Hematom, Beyin Lobar Atrofisi, Rekürrens, Subdural Mesafe, Chronic Subdural Hematoma, Lobar Atrophy of the Brain, Recurrence, Subdural Spaces
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 58

Özet

Giriş: Kronik subdural hematom (KSH), nöroşirürji pratiğinde sık karşılaşılan bir hastalıktır. İnsidansı yılda 1-2 / 100 000 dir. Hastaların çoğu 50 yaş üzerindedir, üçte birinde kafa travması öyküsü yoktur ve bir çok risk faktörü bulunmaktadır. Kronik subdural hematomun, medikal ve cerrahi tedavi yöntemleri mevcuttur. Cerrahi sonrası kronik subdural hematom rekürrensi sık görülen bir komplikasyondur. Reoperasyon gerektiren yeniden kanamalar %10 - 20 oranında olmaktadır. Bu çalışmada hastanın klinik özelliklerin hematom morfolojisine etkisi değerlendirilmiştir. Ayrıca bu özelliklerin ve cerrahi tekniğin, postoperatif radyolojik görüntüleme ölçümlerinin rekürrens risk faktörü olarak etkileri incelenmiş ve litaretür ile karşılaştırılmıştır. Materyal ve Metod: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Eğitim Araştırma Hastanesi Beyin ve Sinir Cerrahi kliniğinde 2015 - 2024 arasında iki adet burr hole ile drenaj ve dren yerleştirilmesi tekniği ile opere edilen 152 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Hematomun morfolojisini ve rekürrensi etkileyebilecek klinik faktörler (yaş, cinsiyet, ek hastalıklar, fizik muayene, hematomun radyolojik morfolojisi ve boyutu) , cerrahi teknik (iç membran eksizyonu, membranektomi) ve postoperatif radyolojik özellikleri retrospektif olarak incelenmiştir. 6 aylık takiplerinde hastalığın rekürrensi ve mortalitesi değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 32 (%21.1) kadın, 120 (%78.9) erkek olmak üzere toplam 152 hasta dahil edildi. Hastaların %73.7'si 65 yaş üzerindeydi. Yetmiş dört (%48.7) hastada diabetes mellitus tanısı mevcuttu, 77 (%50.7) hastada kardiyak hastalık ve antiagregan, antikoagülan kullanımı mevcuttu, 4 (%2.6) hastada karaciğer hastalığı ve konjenital kanama diatezi vardı, 68 (%44.7) hastada travma öyküsü vardı, 60 (%39.5) hastada yürüme ataksisi vardı, 94 (%61.8) hastada beyin atrofisi mevcuttu, 57 (%37.5) hastanın subdural hematomun morfolojik tipi trabekülerdi, otuz dört (%22.4) hastada cerrahi sırasında subdural hematomun iç membran eksizyonu (membranektomi) yapıldı, 83 (%54.6) hastada postoperatif kranial BT'de subdural vii mesafede pnömosefali mevcuttu, 16 (%10.5) hastada kapalı pasif dren çekildikten sonra pnömosefali oluşmuştur, toplamda 18 (%11.8) hastada tekrar cerrahi gerektiren subdural hematom rekürrensi olmuştur. Çalışmamızda beyin atrofisi varlığının hematomun unilateral oluşu ile istatistiksel anlamlı ilişkisi olduğu izlenmiştir. Edinilmiş ve konjenital kanama diyatezinin ve ilk cerrahi sonrası taburculuk Glasgow Koma Skalası (GKS) skorunun 15 altında olması, hematom rekürrensine etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç: Hastanın preoperatif demografik özellikleri, hikayesi ve ek hastalıkları kronik subdural hematom oluşma riskini, morfolojik özelliklerini ve rekürrensini etkilediğini düşünmekteyiz. Beyin atrofisi olan hastalarda hematomun unilateral olma sıklığının daha çok olduğu istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Edinilmiş veya konjenital kanama diyatezi varlığının ve ilk cerrahi sonrası taburculukta GKS skoru 15 altında olmasının hematom rekürrensi için anlamlı bir risk faktörü olduğu ortaya konulmuştur. Cerrahi sırasında hematomun iç membran eksizyonunun (membranektomi), literatürde de tartışmalı olduğu gibi, rekürrense istatistiksel anlamlı bir etkisi olduğu bulunamamıştır. İleri çalışmalar ile hastaya ait özelliklerin, cerrahi tekniğin ve postoperatif takiplerinin rekürrens riskini belirleyecek skorlama sistemi oluşturulabileceğini düşünüyoruz.

Özet (Çeviri)

Aim: Chronic subdural hematoma is a common disease in neurosurgical practice, having an incidence of 1-2/100,000 per year. Most patients are over 50 years of age, one-third have no history of head trauma, and have many other risk factors. There are medical and surgical treatment methods for chronic subdural hematoma. Recurrence of chronic subdural hematoma after surgery is one of the most common complications. Recurrence requiring reoperation occurs at a rate of 10-20%. In this study, the morphology of the hematoma, clinical factors, surgical technique, postoperative radiological features were examined and their effects as recurrence risk factors were evaluated. Materials and Methods: A total of 152 patients who were operated on with two burr hole drainage and drain placement techniques at the Department of Neurosurgery of the Ankara Provincial Health Directorate Ankara Training And Research Hospital between 2015 and 2024 were evaluated retrospectively. Clinical factors that may affect the morphology and recurrence of the hematoma (age, gender, comorbidities, physical examination, radiological morphology and size of the hematoma), surgical technique (inner membrane excision, membranectomy) and postoperative radiological features were retrospectively examined. Disease recurrence and mortality were evaluated in 6-month follow-ups. Results: A total of 152 patients, 32 (21.1%) female and 120 (78.9%) male, were included in the study. 73.7% of the patients were over 65 years of age. Seventy- four (48.7%) patients were diagnosed with diabetes mellitus, 77 (50.7%) patients had cardiac disease and antiaggregant / anticoagulant use, 4 (2.6%) patients had liver disease and congenital bleeding diathesis, 68 (44.7%) patients had a history of trauma, 60 (39.5%) patients had gait ataxia, 94 (61.8%) patients had brain atrophy, 57 (37.5%) patients had a trabecular morphological type subdural hematoma, 34 (22.4%) patients underwent subdural hematoma inner membrane excision (membranectomy) during ix surgery, 83 (54.6%) patients had pneumocephalus in the subdural space on postoperative cranial CT, 16 (10.5%) patients had pneumocephalus formation after closed passive drain removal, in total subdural hematoma recurrence requiring re- surgery occurred in 18 (11.8%) patients. In our study, the presence of brain atrophy was found to have a statistically significant relationship with the unilateral occurrence of hematoma; the effect of acquired and congenital bleeding diathesis and a postoperative, discharge Glasgow Coma Scale (GCS) score below 15 after first surgery was found to be statistically significant on hematoma recurrence. Conclusion: We believe that the patient's preoperative demographic characteristics, history, and additional diseases affect the risk of chronic subdural hematoma formation, morphological features, and recurrence. It was found to be statistically significant that the frequency of unilateral hematoma was higher in patients with brain atrophy. The presence of acquired or congenital bleeding diathesis and a GCS score below 15 at discharge have been shown to be significant risk factors for hematoma recurrence. Excision of the inner membrane of the hematoma (membranectomy) during surgery was not found to have a statistically significant effect on recurrence, as is controversial in the literature. We believe that with further studies, a scoring system can be created that will determine the risk of recurrence based on patient characteristics, surgical technique, and postoperative follow-up.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    917352

    Kronik subdural hematomların cerrahi sonuçlarının retrospektif incelenmesi

    Retrospective analysis of surgical outcomes of chronic subdural hematomas

    UTKU ÖZGEN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Nöroşirürjiİstanbul Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KEMAL TANJU HEPGÜL

  2. Tez No

    90389

    Distoni olgularında stereotaktik ablatif cerrahi (71) olgu üzerinde klinik çalışma

    Stereotactic ablative surgery in dystonia (An analysis of 71 cases)

    BEKİR ÖZEREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    NöroşirürjiTrakya Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN BARLAS

  3. Tez No

    957164

    İntrakraniyal cerrahi geçirmiş hastalarda taburculuk eğitim stratejilerinin yaşam kalitesi ve günlük yaşam aktiviteleri üzerine etkisinin incelenmesi

    An investigation of the effects of discharge education strategies on quality of life and daily living activities in patients who have undergone intracranial surgery

    HANİFE DAMLA KARABULUT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    HemşirelikBahçeşehir Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ EVİN KORKMAZ

  4. Tez No

    896012

    Subakut kronik subdural hematomlu olgularda orta meningeal arter embolizasyonunun etkinliği ve güvenilirliği

    Efficacy and safety of middle meningeal artery embolisation in patients with subacute chronic subdural hematomas

    FATİH EROĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Radyoloji ve Nükleer TıpEge Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CELAL ÇİNAR

  5. Tez No

    22464

    Kronik subdural hematomda komputerize tomografinin tanıdaki önemi, cerrahi tedavi ve sonuçları

    Başlık çevirisi yok

    BÜLENT YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    NöroşirürjiSağlık Bakanlığı

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEKİ BUHARALI

Geri Dön