Hipertrofik kardiyomiyopati ve arteriyel tromboembolizm gelişen kedilerde klinik, ekokardiyografik bulgular ve kan D-Dimer düzeylerinin araştırılması
Hypertrophic cardiomyopathy and arterial tromboembolism in cats: Clinical, echocardiographic findings and investigation of plasma D-Dimer
- Tez No: 942308
- Danışmanlar: PROF. DR. ASLAN KALINBACAK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Kardiyoloji, Veteriner Hekimliği, İç Hastalıkları, Cardiology, Veterinary Medicine, Internal diseases
- Anahtar Kelimeler: Arteriyel Tromboembolizm, D-Dimer, Hipertrofik Kardiyomiyopati, Kedi, Arterial Thromboembolism, Cat, D-Dimer, Hyperthrophic Cardiomyopathy
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 61
Özet
Kedilerde Hipertrofik kardiyomiyopati (HCM) en sık görülen kardiyomiyopatilerden biri olup, sol ventrikül duvarı ve/veya interventriküler septumun kalınlaşması ile karakterizedir. Çoğunlukla asemptomatik seyreder ve genetik yatkınlık söz konusudur. Hastalık ilerlediğinde Konjestif kalp yetmezliği (CHF) ve Arteriyel tromboembolizm (ATE) gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. ATE, sol atriyumda oluşan trombusların distal arterde emboli yapması ile özellikle arka ekstremitelerde ani felç, ağrı ve nabız kaybı gibi belirtilerle ortaya çıkmaktadır. D-Dimer fibrin yıkım ürünlerinden biri olup tromboembolik hastalıkların tanısında kullanılabilecek bir biyobelirteç olarak değerlendirilmektedir. Bu çalışmada, HCM ve buna bağlı gelişim gösterebilen ATE'li kedilerde klinik ve ekokardiyografik bulgular ile kan D-Dimer düzeylerindeki değişimlerin araştırılması amaçlandı. Çalışmaya 14 HCM, 13 ATE'li olmak üzere toplam 27 kedi dahil edildi. Tüm hayvanların kapsamlı rutin klinik muayenelerinin ardından ekokardiyografik olarak sağ parasternal kısa eksen, papiller kas seviyesi, kalp tabanı seviyesi ve 5 odacık seviyeleri; sağ parasternal uzun eksen seviyesi ve sol ventrikül çıkış yolu seviyesi ile sol apikal 4 odacık seviyeleri ölçüldü. İncelenen pencerelerde rutin 2D B mod ve M-mod incelemeleri, renkli doppler, nabızlı dalga doppler, sürekli dalga doppler incelemeleri yapıldı. Sağ parasternal kısa eksen penceresinden yapılan M-mod muayenede; sol ventriküler diyastolik ve sistolik çaplar, serbest duvar kalınlığı, interventriküler septum kalınlığı, ejeksiyon fraksiyon ve fraksiyonel kısalma değerleri, B-mod muayenede ise; sol atriyum ve aort çapları ölçülerek sol atriyum/aort oranı belirlendi. HCM tanısı koyarken konsantrik hipertrofi, fraksiyonel kısalma yüzdesinde artış, sol atriyum dilatasyonu (mutlaka görülmesi gerekmez), interventriküler septum sol ventrikül arka duvarı diyastolik ölçümlerindeki değişimler değerlendirildi. ATE tanısı koymak için kalp yetmezliği bulguları, femoral nabız kaybı, hipotermi, arka bacaklarda ani başlayan paraliz bulguları değerlendirildi. Ayrıca tüm kedilerden kan alınarak D-Dimer ölçümleri yapıldı. Hipertrofik kardiyomiyopatili kedilerde D-Dimer düzeyleri 0,136 ± 0,10 (0,00-0,3) ug/ml, ATE'li kedilerde ise 0,423 ± 0,53 (0,00-1,6) ug/ml olarak belirlendi. ATE'li kedilerin D-Dimer düzeyleri HCM'lerden yüksek olarak belirlenmesine rağmen farklılık istatistik (p < 0,05) olarak önemli olmadı. Sonuç olarak, D-Dimer düzeylerinin HCM'li kedilerde ATE gelişme riskini öngörmede tek başına yeterli bir belirteç olmadığı, D-Dimer düzeylerinin kedilerde HCM'ye bağlı tromboembolik riskin değerlendirilmesinde klinik bulgular ve diğer parametrelerle birlikte değerlendirilmesinin yararlı olacağı ve D-Dimer'in bir belirteç olarak kullanımına yönelik daha kapsamlı çalışmalara gereksinim olduğu kanısına varıldı.
Özet (Çeviri)
Hypertrophic cardiomyopathy (HCM) is one of the most common cardiomyopathies in cats, characterized by the thickening of the left ventricular wall and/ord the interventricular septum. It is often asymptomatic and has a genetic predisposition. As the disease progresses, it may lead to severe complications such as Congestive heart failure (CHF) and Arterial thromboembolism (ATE). ATE occurs due to thrombi formed in the left atrium embolizing into distal arteries, particularly leading to sudden paralysis, pain and pulse loss in the hind limbs. D-Dimer, a fibrin degradation product, is considered a potential biomarker for diagnosing thromboembolic diseases. This study aimed to investigate the clinical and echocardiographic findings in cats with HCM and evaluate changes in blood D-Dimer levels. A total of 27 cats were included in the study, comprising 14 with HCM and 13 with ATE. After a comprehensive routine clinical examination, echocardiographic assessments were performed, including right parasternal short-axis views at the papillary muscle level, base level and five-chamber level; right parasternal long-axis views; left ventricular outflow tract views; and left apical four-chamber views. Routine two-dimensional B-mode and M-mode imaging, color doppler, pulse-wave doppler and continuous-wave doppler evaluations were conducted. In M-mode examination from the right parasternal short-axis view, left ventricular diastolic and systolic diameters, free wall thickness, interventricular septal thickness, ejection fraction and fractional shortening values were measured. In B-mode imaging, the left atrium and aortic diameters were measured to calculate the left atrium-to-aorta ratio. The diagnosis of HCM was based on the presence of concentric hypertrophy, an increased fractional shortening percentage, left atrial dilation (which was not mandatory for diagnosis) and changes in interventricular septal and left ventricular posterior wall diastolic measurements. ATE was diagnosed based on clinical findings such as signs of heart failure, absense of femoral pulses, hypotermia and sudden onset of hind limb paralysis. Blood samples were collected from all cats to measure D-Dimer. The D-Dimer levels in cats with HCM were found to be 0.136 ± 0.10 (0.00-0.3) ug/mL, while those in cats with ATE were 0.423 ± 0.53 (0.00-1.6) ug/mL. Although the D-Dimer levels in ATE cases were higher than in HCM cases, the difference was not statistically significant (p < 0.05) In conclusion, D-Dimer levels alone are not sufficient as a predictive biomarker for assessing the risk of ATE in cats with HCM. Evaluating D-Dimer levels in conjunction with clinical findings and other parameters may be beneficial in assessing the tromboembolic risk associated with HCM in cats. Further comprehensive studies are needed to establish the potential role of D-Dimer as a biomarker in feline thromboembolic diseases.
Benzer Tezler
- Kedilerde kalp hastalıklarının retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of heart diseases in cats
BURHAN CİRİT
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
KardiyolojiAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
PROF. DR. EBUBEKİR CEYLAN
- Hipertrofik kardiyomiyopati ve arteriyel tromboembolili kedilerde tiyol disülfit dengesi ve iskemi modifiye albümin seviyelerinin araştırılması
Investigation of thiol disulfide balance and ischemia-modified albumin levels in cats with hypertrophic cardiomyopathy and arterial thromboembolism
CANSU TOKSÖZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
İç HastalıklarıKırıkkale Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERKAL GAZYAĞCI
- Sol taraflı aksesuar yolu olan wolf- parkınson-whıte sendromlu hastalarda ilk tercih retrograd aortik yolla ablasyon yapılanlarda transseptal yola geçiş prediktörleri
Predictors of transition to transseptal path in patients with wolff-parkinson-white syndrome with left-sided accessory pathway undergoing first choice retrograde aortic abblated tract
SONA HUSEYNOVA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
KardiyolojiAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİHAL AKAR
- Hipertrofik kardiyomiyopati ve hipertansif kalp hastalarında sol atriyal fonksiyonların değerlendirilmesi
Evaluation of left atrial functions in patients with hypertrophic cardiomyopathy and hypertensive heart disease
AHMET AKDİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2013
KardiyolojiSağlık BakanlığıKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ENGİN BOZKURT
- Hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopatili hastalarda iki odacıklı 'pacemaker' uygulamasının sol ventrikül 'peak dp/dt' değeri üzerine etkisi
Başlık çevirisi yok
SABAHATTİN UMMAN