Geri Dön

Antenatal hidronefroz tanılı olgularda ilk bir yaşta renal prognozun değerlendirilmesi

Evaluation of renal prognosis within the first year of life in patients diagnosed with antenatal hydronephrosis

  1. Tez No: 944587
  2. Yazar: FETHİ DİLBER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SEVGİ YAVUZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Antenatal hidronefroz, lineer hidronefroz indeksi, UTD sınıflaması, geçici hidronefroz, Antenatal hydronephrosis, linear hydronephrosis index, UTD classification, transient hydronephrosis
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Başakşehir Çam ve Sakura Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 91

Özet

Amaç: Antenatal hidronefroz (AH) tanılı bebeklerin demografik, klinik özelliklerinin, etyolojik nedenlerinin ve bir yılın sonundaki prognozlarının değerlendirmesi, cerrahi gerektirebilecek olguların hidronefroz indeksleri ile erken belirlenebilmesi. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 21.05.2020 - 31.12.2024 tarihleri arasında antenatal dönemde HN tespit edilerek Başakşehir Çam Sakura Şehir Hastanesi çocuk nefroloji polikliniğine yönlendirilen hastaların demografik, laboratuvar ve radyolojik verileri geriye dönük olarak tarandı. Birinci ay ultrasonografi parametrelerine göre indekslerin risk faktörlerini öngörme performansları incelendi. Bulgular: Hastalarımızın çoğunlukla erkeklerden oluştuğu (%71,3), yaklaşık beşte birinde akrabalık ve ailede böbrek hastalığı öyküsü olduğu, büyük oranda ikinci trimesterda hidronefrozun tespit edildiği (%69,3), %10'unda oligohidramnios saptandığı, olihidramniotiklerin % 26'sının geçici hidronefroz iken, kalan dilimde ÜPBD ve VUR ağırlıklı profilin ortaya çıktığı, toplam hastaların yarısına profilaktik antibiyotik başlandığı ve bunların yarısında üç ay içinde tedavinin sonlandırıldığı, erkeklerin % 66'sının sünnet edildiği, izlemde %30 civarında hastanın İYE geçirdiği, %46,7'lik oranla en sık etkenin E. coli olduğu, hidronefrozun en sık solda görüldüğü , bilateral olguların sağdan daha yaygın olduğu , hastaların yaklaşık %70'ine VCUG çekildiği, bunların beşte birinde reflü saptandığı, reflülü olguların çoğunun bilateral olduğu, toplam % 23 oranında hastaya DMSA sintigrafi uygulandığı ve %17'sinde renal skar tespit edildiği, yaklaşık yarısına ise MAG-3 sintigrafi çekilip bu hastalarında yarısında obstrüksiyon bulunduğu, hastaların %36,6'sına cerrahi müdahale yapıldığı, cerrahi işlemlerin de başında piyeloplasti ve PUV rezeksiyonunun yer aldığı, bir yılın sonunda hastaların üçte birinde hidronefrozun düzeldiği ortaya konuldu. UTD sınıflamasına göre ayrıntılı bakıldığında ilk ayda P0 olanların hepsinin, P1'lerin % 79,5'inin, P2'lerin % %31'inin, P3'lerin %'11'nin spantan rezole olduğu saptandı. Hidronefroz tarafı ile hasta özellikleri karşılaştırıldığında fizyolojik HN, sintigrafide darlık, renal skar ve tekrarlayan İYE oranları benzerken, cerrahi girişim oranı sağ tarafta sola kıyasla anlamlı derecede yüksek bulundu. UTD sınıflamasında göre bakıldığında P3'lerin istatiksel açıdan sağda daha fazla olduğu tespit edildi. P/C ve lineer hidronefoz indekslerinin görece zayıf da olsa antenatal hidronefroz tanılı hastalarda sintigrafik darlık ve cerrahi müdahale gereksinimini, P/C indeksinin ayrıca İYE tekrarını ön görebileceği belirlendi. Sonuç: AH tanılı hastaların çoğunda tablo kendiliğinden düzelmekte, kalan hasta grubunda altta yatan ağır yapısal bozukluklar nedeniyle cerrahi müdahaleye gereksinim duyulabilmekte ve uygun izlem yapılmadığı takdirde böbrek yetersizliğine kadar ilerleyebilecek komplikasyonlar gelişebilmektedir. Hidronefroz indekslerin kullanılması cerrahi gerektiren ya da İYE riski yüksek olguların erken tespiti ile daha pratik bireysel yaklaşımlar gelişmesine olanak sağlayabilir.

Özet (Çeviri)

Objective: To evaluate the demographic and clinical characteristics, etiological causes, and one-year prognosis of infants diagnosed with antenatal hydronephrosis (AH), and to determine whether cases requiring surgical intervention can be identified early using hydronephrosis indices. Materials and Methods: In this study, the demographic, laboratory, and radiological data of patients who were diagnosed with antenatal hydronephrosis (HN) between May 21, 2020, and December 31, 2024, and subsequently referred to the pediatric nephrology outpatient clinic of Başakşehir Çam and Sakura City Hospital were retrospectively reviewed. The performance of hydronephrosis indices in predicting risk factors was evaluated based on ultrasonographic parameters obtained during the first-month examination. Findings: The majority of the patients were male (71.3%), and approximately one-fifth had consanguineous parentage or a family history of kidney disease. Hydronephrosis was most commonly detected in the second trimester (69.3%), and oligohydramnios was present in 10% of cases. Among those with oligohydramnios, 26% had transient hydronephrosis, while the remainder predominantly exhibited profiles of UPJ obstruction (UPJO) and vesicoureteral reflux (VUR). Prophylactic antibiotics were initiated in half of the total patients, with treatment discontinued within three months in half of those cases. Circumcision was performed in 66% of the male patients. During follow-up, approximately 30% of patients experienced urinary tract infections (UTIs), with Escherichia coli being the most common pathogen (46.7%). Hydronephrosis was most frequently observed on the left side, while bilateral involvement was more common than right-sided cases. VCUG was performed in about 70% of the patients, revealing VUR in one-fifth, most of which were bilateral. DMSA scintigraphy was conducted in 23% of the patients, detecting renal scarring in 17%. MAG-3 scintigraphy was performed in nearly half the patients, and obstruction was found in half of these cases. Surgical intervention was required in 36.6% of patients, with pyeloplasty and posterior urethral valve (PUV) resection being the most frequent procedures. By the end of the first year, hydronephrosis had resolved in one-third of the cases. According to the UTD classification, spontaneous resolution was observed in all P0 cases, 79.5% of P1 cases, 31% of P2 cases, and 11% of P3 cases. When comparing hydronephrosis side and clinical characteristics, rates of physiologic hydronephrosis, obstruction on scintigraphy, renal scarring, and recurrent UTIs were similar; however, the rate of surgical intervention was significantly higher in right-sided cases than in left-sided ones. Statistically, P3 classification was more common on the right side. Although relatively weak, the P/C and linear hydronephrosis indices were found to predict the presence of scintigraphic obstruction and need for surgical intervention in antenatal hydronephrosis cases, and the P/C index also showed potential in predicting recurrent UTIs. Conclusion: In the majority of patients diagnosed with antenatal hydronephrosis (AH), the condition resolves spontaneously. However, in a subset of patients, underlying severe structural abnormalities may necessitate surgical intervention. If appropriate follow-up is not ensured, complications potentially progressing to renal insufficiency may develop. The use of hydronephrosis indices may facilitate the early identification of cases requiring surgical treatment or those at high risk for urinary tract infections (UTIs), thereby enabling more practical and individualized management strategies.

Benzer Tezler

  1. Kongenital hidronefroz tanısı almış olguların değerlendirilmesi

    Evaluation of the cases diagnosed with congenital hydronephrosis

    TUNCAY ÖZER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAdnan Menderes Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FERAH SÖNMEZ

  2. Antenatal tanılı hidronefroz olgularının tanılarının geriye dönük değerlendirilmesi ve izlem sonuçları

    A retrospective study of the diagnostic evaluation, follow up and prognosis of antenatally detected hydronephrosis

    ADA BULUT SİNOPLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YILDIZ PERK

  3. Antenatal hidronefroz tanılı hastaların postnatal izlemi

    Postnatal follow-up of patients with antenatal hydronephrosis

    GONCA ŞAHAN NALBANT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAkdeniz Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEMA AKMAN

  4. Antenatal hidronefroz tanısı alan olguların postnatal izlem bulgularının değerlendirilmesi

    Evaluation of postnatal follow-up results in cases diagnosed as antenatal hydronephrosi̇s

    FİLİZ DEMİR ŞAHİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİnönü Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YILMAZ TABEL

  5. Antenatal ve neonatal hidronefrozlu olgularda izlem

    Follow up of antenatal and neonatally detected hydronephrosis

    CEMAL PARLAKGÜMÜŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk CerrahisiÇukurova Üniversitesi

    Çocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÜNAL ZORLUDEMİR