Mandibula korpus defektlerinde sericinin kemik rejenerasyonu üzerine etkisi; deneysel çalışma
The effect of sericin on bone regeneration in mandibular corpus defects: An experimental study
- Tez No: 945319
- Danışmanlar: PROF. DR. HATİCE ÇELİK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Kulak Burun ve Boğaz, Otorhinolaryngology (Ear-Nose-Throat)
- Anahtar Kelimeler: Kemik rejenerasyonu, mandibula, sericin, Bone regeneration, mandibular defects, sericin
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Kulak Burun Boğaz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 64
Özet
Amaç: Mandibula kırıkları, yüz kemik kırıkları arasında yaygın görülmekte ve doğru tedavi edilmediğinde hem estetik hem de fonksiyonel sorunlara yol açmaktadır. Kemik rejenerasyonu, osteogenez ve neovaskülarizasyon süreçlerinin koordinasyonunu gerektirir. Geleneksel tedavi yöntemleri yetersiz kaldığında, kemik iyileşmesini destekleyecek alternatif yaklaşımlar araştırılmaktadır. Sericin, ipek böceği (Bombyx mori) kozasından elde edilen bir protein olup osteogenez, osseointegrasyon ve yara iyileşmesini destekleme potansiyeline sahiptir. Bu çalışmada, sericinin mandibula korpus kemik defektlerinde kemik rejenerasyonu üzerindeki etkisinin histopatolojik olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 32 adet erkek Wistar albino rat (16-18 haftalık, 230-270 gram) bu çalışmaya kabul edildi. Ratlar randomize dört gruba ayrıldı. Her grupta sağ mandibula korpusuna 3×3 mm çapında transosseöz kemik defekti oluşturuldu. Grup 1 (kontrol grubu); mandibula korpusunda kemik defekti oluşturuldu, herhangi bir tedavi uygulanmadı. Grup 2 (serisin grubu), kemik defektine sericin uygulandı. Grup 3(sericin+spongostan grubu); kemik defektine sericin emdirilmiş spongostan kullanıldı. Grup 4 (spongostan grubu); kemik defektine sadece spongostan uygulandı. İşlem sonrası cerrahi bölgeler sütüre edildi. İyileşme sürecinin sonunda, 28. gün ratlara ötanazi yapıldı. Mandibula korpusundan defekt oluşturulan bölge alınarak spesmen yapıldı. Histopatolojik incelemede, kemik iyileşmesi (kallus) ile ilgili fibröz doku, kartilaj, woven kemik ve matür kemik miktarlarına göre 10 parametreden oluşan derecelendirme sistemiyle değerlendirilerek puanlandırıldı. Elde edilen veriler, SPSS 26.0 yazılımı ile istatistiksel olarak analiz edildi. Bulgular: Kontrol grubunda histopatolojik incelemede medyan skor 3, sericin grubunda medyan skor 9, sericin+spongostan grubunda medyan skor 9, spongostan grubunda medyan skor 7 olarak tespit edildi. Gruplar arasında yapılan istatistiksel analizler sonucunda, sericin ve sericin+spongostan uygulanan gruplardaki kemik iyileşme skorları arasındaki fark kontrol ve spongostan gruplarına göre istatiksel olarak anlamlı saptandı (p< 0.001). Sericin + Spongostan ile sericin grupları arasında istatistiksel anlamlı bir fark gözlenmedi (p = 0,911). Sonuç: Bu çalışma, sericinin mandibula kemik defektlerinde osteogenez ve kemik rejenerasyonunu hızlandırıcı etkisini göstermiştir. Sericin, tek başına veya spongostan ile kombinasyon halinde kullanıldığında etkili bir sonuç vermektedir. Biyouyumluluğu, düşük maliyeti ve kemik iyileşmesini hızlandırıcı özellikleri, sericini geleneksel greft materyallerine alternatif olarak öne çıkarmaktadır.
Özet (Çeviri)
Aim: Mandibular fractures are commonly observed among facial bone fractures and can lead to both aesthetic and functional issues if not properly treated. Bone regeneration requires the coordination of osteogenesis and neovascularization processes. When traditional treatment methods are insufficient, alternative approaches to support bone healing are being explored. Sericin, a protein derived from the cocoon of the silkworm (Bombyx mori), has the potential to promote osteogenesis, osseointegration, and wound healing. This study aims to histopathologically evaluate the effect of sericin on bone regeneration in mandibular corpus bone defects. Materials and Methods: Thirty-two male Wistar albino rats (16–18 weeks old, 230–270 grams) were included in this study. The rats were randomly divided into four groups. In each group, a 3×3 mm transosseous bone defect was created in the right mandibular corpus. In Group 1 (control group), a bone defect was created in the mandibular corpus without any treatment. In Group 2 (sericin group), sericin was applied to the bone defect. In Group 3 (sericin + spongostan group), spongostan impregnated with sericin was used in the bone defect. In Group 4 (spongostan group), only spongostan was applied to the bone defect. Following the procedure, the surgical sites were sutured. At the end of the healing process, on day 28, the rats were euthanized. The defected region of the mandibular corpus was excised and prepared as specimens. For histopathological evaluation, bone healing (callus formation) was assessed based on a grading system consisting of 10 parameters, including the amounts of fibrous tissue, cartilage, woven bone, and mature bone. The obtained data were statistically analyzed using SPSS 26.0 software. Results: In the histopathological evaluation, the median score was determined as 3 in the control group, 9 in the sericin group, 9 in the sericin + spongostan group, and 7 in the spongostan group. Statistical analyses conducted among the groups revealed that the difference in bone healing scores between the sericin and sericin + spongostan groups was statistically significant compared to the control and spongostan groups (p < 0.001). However, no statistically significant difference was observed between the sericin and sericin + spongostan groups (p = 0.911). Conclusion: This study demonstrated the accelerating effect of sericin on osteogenesis and bone regeneration in mandibular bone defects. Sericin proved to be effective both when used alone and in combination with spongostan. Its biocompatibility, low cost, and bone healing-promoting properties highlight sericin as a promising alternative to traditional graft materials.
Benzer Tezler
- Unikortikal ve bikortikal mandibula korpus defektlerinde patolojik kırık riski ve rezidüel kemik yüksekliği ilişkisinin sonlu elemanlar stres analizi yöntemi ile incelenmesi
Investigation of the relationship of pathologic fracture risk and residual bone height in unicortic and bicortical mandibular corpus defects with 3D finite analysis
ARZUM YILMAZ
Doktora
Türkçe
2022
Diş HekimliğiGazi ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEDAT ÇETİNER
- Standart kemik defektlerinde yeni nesil trombosit konsantrasyonun kemik oluşumu üzerine etkisi
The effect of the new generation platelet concentration on the standardized bone defects
KÜBRA TİTİRİNLİ
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2016
Diş HekimliğiKırıkkale ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İSMAİL DORUK KOÇYİĞİT
- Segmental mandibula rezeksiyonlarında rekonstrüksiyon amacıyla kullanılan herbert vidaları ve rekonstrüksiyon plak sisteminin kırılma dirençlerinin değerlendirilmesi için poliüretan model üzerinde deneysel biyomekanik çalışma
Experimental biomechanical study on the polyurethane model for evaluation of the breaking resistance of herbert screws and reconstruction plaque system used for reconstruction in segmental mandibular resections
GİRAY UZUN
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2021
Diş HekimliğiAydın Adnan Menderes ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ UMUT DEMETOĞLU
- Distraksiyon osteogenezisi sonucu oluşan rejenere kemiğin sintigrafik ve histolojik olarak incelenmesi
The Scintigraphic and histologic evaluation of regenerated bone which is formed by distraction osteogenesis
SARKİS DİRASUYAN
Doktora
Türkçe
2000
Diş HekimliğiMarmara ÜniversitesiAğız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELÇUK BASA
- Mandibula korpus kırıklarında farklı tedavi yöntemlerinin karşılaştırılması
Comparision of different treatment modalities in mandibular body fractures
İSMAİL ESER BOLAT
Diş Hekimliği Uzmanlık
Türkçe
2018
Diş HekimliğiKırıkkale ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. UMUT TEKİN