Geri Dön

Küçük hücreli akciğer karsinomu intrinsik alt tiplerinin klinikopatolojik parametrelerle ilişkisinin değerlendirilmesi

Başlık çevirisi mevcut değil.

PDF İndir

  1. Tez No: 947193
  2. Yazar: TALHA SERTTAŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. YURDANUR SÜLLÜ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Patoloji, Pathology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

Giriş: Küçük hücreli akciğer karsinomu (KHAK) yüksek proliferasyon hızı, erken metastaz potansiyeli ve tedaviye başlangıçta iyi yanıt vermesine rağmen kısa süre içinde nüks ve progresyon ile karakterize nöroendokrin karsinomdur. Potansiyel olarak tedavi edilebilir mutasyonlar belirlenmiş olsa da, KHAK için onaylanmış herhangi bir hedefe yönelik tedavi bulunmamaktadır. Küçük hücreli akciğer karsinomunun (KHAK) alt tipleri: KHAK-A (ASCL1 dominant), KHAK-N (NEUROD1 dominant), KHAK-P (POU2F3 dominant), KHAK-Y (YAP dominant) ve KHAK-I (KHAK-inflame). Ancak, KHAK'nin intrinsik alt tiplerinin klinik özellikleri ve prognozu hakkında sınırlı veri bulunmaktadır. Gereç ve Yöntem: 2017-2022 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıbbi Patoloji Anabilim dalında küçük hücreli akciğer karsinomu tanısı almış 298 olgu çalışmaya alındı. Olgular geriye dönük olarak hastane veri sisteminden taranarak yaş, cinsiyet, stage, TNM evresi, genel sağkalım, progresyonsuz sağkalım, immünohistokimyasal belirteç pozitifliği verileri elde edildi. İmmünohistokimyasal yöntem ile dört belirteç değerlendirilerek olgular alt tiplere ayrıldı. Klinikopatolojik verilerle intrinsik alt tiplerin ilişkisi, istatistiksel yöntemlerle araştırıldı. Bulgular: 206 olguda NEUROD1 (%69,1), 166 olguda ASCL1 (%55,7), 22 olguda POU2F3 (%7,4), 5 olguda YAP (%1,7) pozitif sonuçlandı. Olguların 122'si KHAK- N (%40,9), 112' si KHAK-A (%37,6), 39' u KHAK-I (%13,1), 22' si KHAK-P (%7,4), 3' ü KHAK-Y (%1) alt tipi olarak belirlendi. 122 KHAK-N olgusunun 52' sinde (%42,6) ASCL1 pozitifliği, 1' inde (%0,8) YAP ve ASCL1 birlikte pozitifliği saptandı. 112 KHAK-A olgusunun 67' sinde (%59,8) NEUROD1 pozitifliği saptandı. 22 KHAK-P olgusunun 13' ünde (%59) NEUROD1 pozitifliği, 1' inde (%4,5) YAP ve NEUROD1 birlikte pozitifliği saptandı. 3 KHAK-Y olgusunun 2' sinde (%66,7) NEUROD1 pozitifliği, 1' inde (%33,3) NEUROD1 ve ASCL1 birlikte pozitifliği saptandı. KHAK-P alt tipinin yaş ortalaması KHAK-A alt tipinden, istatistiksel olarak daha yüksek olma eğilimindedir. KHAK alt tipleri ile evre, T evresi, lenf nodu metastazı varlığı, uzak metastaz varlığı, progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. KHAK-A, KHAK-N ve KHAK-I alt tiplerinde, KHAK-P ve KHAK-Y alt tiplerine göre TTF1 pozitifliği oranı daha yüksekti. KHAK-A, KHAK-N ve KHAK-I alt tiplerinde, KHAK-P ve KHAK-Y alt tiplerine göre Kromogranin pozitifliği oranı daha yüksekti. CD56 pozitifliği ile KHAK alt tipleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. KHAK alt tipleri ile uzak organ metastazı lokalizasyonu arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. ASCL1, NEUROD1, POU2F3 ve YAP H-skorları ile evre, T evresi, lenf nodu metastazı varlığı, uzak metastaz varlığı, progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı. ASCL1 H-skor düzeyi yükseldikçe TTF1 pozitifliği oranı artmakta idi. POU2F3 H-skor düzeyi ile TTF1 pozitifliği oranı negatif korelasyon göstermektedir. ASCL1 ve NEUROD1 H-skor düzeyi yükseldikçe kromogranin pozitifliği oranı artmakta idi. POU2F3 ve YAP H-skor düzeyi ile kromogranin pozitifliği negatif korelasyon göstermektedir. POU2F3 H-skor düzeyi ile kromogranin pozitifliği negatif korelasyon göstermektedir. POU2F3 baskın NEUROD1 pozitifliği de bulunan olgularda, genel sağkalım süresi kısalmıştır. Tartışma ve Sonuç: Bu immünohistokimya temelli çalışmada, KHAK-Y, ayrı bir alt tip olarak tanımlanamamıştır. POU2F3 baskınlığı ile birlikte NEUROD1 pozitifliği gösteren olgularda genel sağkalım süresinin daha kısa olduğu gözlemlenmiştir. ASCL1 ve NEUROD1'in nöroendokrin belirteçlerle pozitif korelasyon gösterdiği, buna karşılık POU2F3'ün nöroendokrin belirteçlerle negatif korelasyon sergilediği belirlenmiştir. KHAK-A ve KHAK-N alt tiplerinin nöroendokrin fenotip gösterdiği desteklenmiştir. KHAK alt tipleri ile evre, T evresi, lenf nodu metastazı varlığı, uzak metastaz varlığı, progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. KHAK'nin anahtar transkripsiyonel düzenleyici faktörlerin ekspresyonuna dayalı olarak önerilen sınıflandırması, bu çalışmada desteklenememiştir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Introduction: Small cell lung carcinoma (SCLC) is a neuroendocrine carcinoma characterized by rapid proliferation, early metastatic potential, and an initial good response to treatment, but with recurrence and progression within a short time. Although potentially treatable mutations have been identified, there is no approved targeted therapy for SCLC. Studies have shown that SCLC can be divided into five subtypes: SCLC-A (ASCL1 dominant), SCLC-N (NEUROD1 dominant), SCLC-P (POU2F3 dominant), SCLC-Y (YAP dominant), and SCLC-I (SCLC-inflame). However, there is limited data regarding the clinical features and prognosis of SCLC's intrinsic subtypes. Materials and Methods: A total of 298 cases diagnosed with small cell lung carcinoma between 2017 and 2022 at the Department of Medical Pathology, Ondokuz Mayıs University, were included in the study. The cases were retrospectively reviewed through the hospital's data system, obtaining data on age, gender, stage, TNM classification, overall survival, progression-free survival, and immunohistochemical marker positivity. Four markers were evaluated using immunohistochemistry, and the cases were classified into subtypes. The relationship between clinicopathological data and intrinsic subtypes was statistically analyzed. Results: In 206 cases, NEUROD1 was positive (69.1%), in 166 cases ASCL1 was positive (55.7%), in 22 cases POU2F3 was positive (7.4%), and in 5 cases YAP was positive (1.7%). The subtypes were classified as 122 cases of SCLC-N (40.9%), 112 cases of SCLC-A (37.6%), 39 cases of SCLC-I (13.1%), 22 cases of SCLC-P (7.4%), and 3 cases of SCLC-Y (1%). Among the 122 SCLC-N cases, 52 (42.6%) were positive for ASCL1, and 1 (0.8%) was positive for both YAP and ASCL1. In 67 of the 112 SCLC-A cases (59.8%), NEUROD1 was positive. In 13 of the 22 SCLC-P cases (59%), NEUROD1 was positive, and in 1 case (4.5%), both YAP and NEUROD1 were positive. Among the 3 SCLC-Y cases, 2 (66.7%) were positive for NEUROD1, and 1 (33.3%) was positive for both NEUROD1 and ASCL1. The average age of SCLC-P subtype was statistically higher than that of SCLC-A subtype. No statistically significant relationship was found between SCLC subtypes and stage, T stage, lymph node metastasis, distant metastasis, progression-free survival, and overall survival. SCLC-A, SCLC-N, and SCLC-I subtypes had a higher TTF1 positivity rate compared to SCLC-P and SCLC-Y subtypes. SCLC-A, SCLC-N, and SCLC-I subtypes also had a higher Chromogranin positivity rate compared to SCLC-P and SCLC-Y subtypes. No statistically significant relationship was found between CD56 positivity and SCLC subtypes. No statistically significant relationship was found between the localization of distant organ metastases and SCLC subtypes. No statistically significant relationship was found between ASCL1, NEUROD1, POU2F3, YAP H-scores and stage, T stage, lymph node metastasis, distant metastasis, progression-free survival, and overall survival. As the ASCL1 H-score increased, the TTF1 positivity rate also increased. The POU2F3 H-score showed a negative correlation with the TTF1 positivity rate. As the ASCL1 and NEUROD1 H-scores increased, the Chromogranin positivity rate also increased. A negative correlation was found between the POU2F3 and YAP H-scores and Chromogranin positivity. In cases with POU2F3 dominance and NEUROD1 positivity, overall survival was shorter. Discussion and Conclusion: In this immunohistochemistry-based study, SCLC-Y could not be defined as a distinct subtype. Cases exhibiting NEUROD1 positivity along with predominant POU2F3 expression were observed to have shorter overall survival. ASCL1 and NEUROD1 showed a positive correlation with neuroendocrine markers, whereas POU2F3 demonstrated a negative correlation with these markers. The neuroendocrine phenotype of the SCLC-A and SCLC-N subtypes was supported. No statistically significant association was found between SCLC subtypes and stage, T stage, presence of lymph node metastasis, presence of distant metastasis, progression-free survival, or overall survival. The proposed classification of SCLC based on the expression of key transcriptional regulators was not supported by the findings of this study.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    639073

    Küçük hücreli dışı akciğer karsinomu tanısıyla opere edilen erken evre olgularda, albümin-alkalen fostataz oranının prognostik faktör olarak etkinliğinin değerlendirilmesi

    Evaluation of the efficacy of albumin-alkaline phosphatase ratio as A novel prognostic factor in patients with early stage non-small cell lung carcinoma

    SENA UĞUR ÇALIŞKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OZAN USLUER

  2. Tez No

    708391

    Küçük hücreli dışı akciğer karsinomları'nda sirtuin (SIRT) SIRT1 ve SIRT2 ekspresyonunun klinikopatolojik parametreler ile ilişkisi

    The relationshi̇p of sirtuins(SIRT) SIRT1 and SIRT2 with cli̇ni̇copathological parameters in non-small cell lung cancer

    FATMA ÇAKMAK KAZANCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    PatolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAGEHAN ÖZDEMİR BARIŞIK

  3. Tez No

    359059

    Erken ve ileri evre skuamöz hücreli akciğer kanserli hastalarda Fibroblast Büyüme Faktörü Reseptörü 1 (FGFR1), Fibroblast Büyüme Faktörü 2 (FGF2), Fosfotidil İnozitol 3 Fosfat Kinaz (PI3K) ekspresyonlarının değerlendirilmesi ve klinik, prognostik önemi

    The evaluation of Fibroblast Growth Factor Receptor 1 (FGFR1), Fibroblast Growth Factor 2 (FGF2), Phosphatidyl Inositol 3 Phosphate Kinase (IP3K) expression and their clinical, prognostic significance in early and advanced stage of squamous cell carcinoma of the lung

    ÇİĞDEM USUL AFŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    OnkolojiÇukurova Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. BERKSOY ŞAHİN

  4. Tez No

    506736

    Küçük biyopsi örnekleri ile akciğer not otherwise specified (NOS) tanısı alan olgularda klinik ve sağkalım özellikleri

    Clinical features and outcome of not-otherwisespecified lung cancer via small biopsy materials

    HAVVA YEŞİLDAĞLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Göğüs HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    UZMAN PINAR AKIN KABALAK

  5. Tez No

    642882

    İleri evre küçük hücreli dışı akciğer kanserinde vücut kitle indeksinin sağkalıma etkisi

    The effect of body mass index on survival in advanced non-small cell lung cancer

    FATMA AYTÜL KARAMAN SOLAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Göğüs HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞE BAHADIR

Geri Dön