Bireysel sendika özgürlüğüne yönelik ihlaller: Mevzuat ile uygulama arasındaki uyumsuzluk
Violations of individual freedom of association: Inconsistencies between legislation and practice
- Tez No: 950623
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SEVDA KÖSE
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Labour Economics and Industrial Relations
- Anahtar Kelimeler: Sendika, bireysel sendika hakkı ve özgürlüğü, uluslararası sözleşmeler, Türkiye, Trade union, individual trade union right and freedom, international conventions, Türkiye
- Yıl: 2025
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Kocaeli Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 196
Özet
Sendika hakkı ve özgürlüğü, ikinci kuşak insan haklarını oluşturmaktadır. Bu hak, uluslararası sözleşmelerle düzenlenmiş olup, ülkelerin bu ölçütleri dikkate alması beklenmektedir. Sendika hakkı, kendi içinde bireysel sendika hakkı ve kolektif sendika hakkı olarak ikiye ayrılmaktadır. Bireysel sendika hakkı ve özgürlüğü, işçilerin özgürce sendikaya üye olmasını, üyelikten ayrılmasını, sendikal faaliyetlerde bulunmasını ve sendika kurmasını ifade etmektedir. Bireysel sendika özgürlüğü, nitelik itibariyle negatif ve pozitif sendika özgürlüğü olarak ikiye ayrılmaktadır. Bireysel sendika özgürlüğü, işçiyi işverene ve devlete karşı korumayı amaçlamaktadır. Türkiye'de bireysel sendika hakkı ve özgürlüğüyle ilgili çeşitli düzenlemeler yapılmış olup, uluslararası sözleşmelerde de bireysel sendika özgürlüğüne ilişkin hükümler yer almaktadır. Türkiye, başta Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) sözleşmeleri olmak üzere, bu sözleşmeleri onaylamıştır. Örnek olarak 87 No'lu Sendika Özgürlüğü ve Sendikalaşma Hakkının Korunması Sözleşmesi 1993 yılında, 98 No'lu Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı Sözleşmesi 1952 yılında onaylanmıştır. Anayasa'nın 90. maddesi gereği, bu sözleşmeler kanun niteliğindedir ve Türkiye'nin bu sözleşmelere uyması gerekmektedir. Türkiye'nin 6356 Sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nu hazırlarken ILO normlarını ve tavsiyelerini dikkate aldığı hükümet tarafından ileri sürülmektedir. Ancak bu iddia, özellikle mevzuatın uygulamadaki yansımaları ve sendikal hakların etkin korunması açısından akademik literatürde tartışmalı bir konudur. Türkiye'de bireysel sendika özgürlüğüyle ilgili mevzuat hükümleri bulunsa da uygulamada işçilerin bireysel sendika hakkını kullanmalarında ciddi problemler yaşanmaktadır. Ayrıca, bireysel sendika özgürlüğünün ihlali durumunda uygulanan para cezasının caydırıcı olmadığı gözlemlenmektedir.
Özet (Çeviri)
The right and freedom of association constitute second generation human rights. This right is regulated by international conventions and countries are expected to take these criteria into account. The right to freedom of association is divided into two as individual trade union rights and collective trade union rights. The individual right and freedom of association refers to the right of workers to freely join and leave trade unions, to engage in trade union activities and to form trade unions. Individual freedom of association is divided into negative and positive freedom of association. Individual freedom of association aims to protect the worker against the employer and the state. Türkiye has made various regulations on individual trade union rights and freedoms, and international conventions also contain provisions on individual freedom of association. Türkiye has ratified these conventions, particularly the International Labor Organization (ILO) conventions. Pursuant to Article 90 of the Constitution, these conventions have the force of law and Türkiye must comply with them. Türkiye has taken into account the recommendations of the ILO in enacting Law No. 6356. Although there are legislative provisions on individual freedom of association in Türkiye, in practice there are serious problems for workers to exercise their individual trade union rights. Moreover, it is observed that the fines imposed in case of violation of individual freedom of association are not deterrent.
Benzer Tezler
- Demokrat Parti Döneminde iktidar-sivil toplum kuruluşları ilişkileri: 1950-1960
Relations with non-governmental organizations Period ruling Democratic Party: 1950-1960
ALİ ŞAĞAN
Doktora
Türkçe
2013
Siyasal BilimlerMarmara ÜniversitesiAtatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CEMİL ÖZTÜRK
- Türk İş Hukukunda sendika yöneticiliği ve güvenceleri
Union administration and guarantees in Turkish labour Law
TAHİR AKÇA
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
HukukMarmara ÜniversitesiHukuk Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. NURŞEN CANİKLİOĞLU
- İfade özgürlüğünde caydırıcı etki
The chilling effect on freedom of expression
DİDEM TOMBUL
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
HukukGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZEN ÜLGEN ADADAĞ
- Özel nitelikli kişisel veri olarak sendika üyeliği ve Türkiye'de sendikal ayrımcılık
Trade union membership as a sensitive personal data and anti-union discrimination in Turkey
HAKKI ŞEKERBAY
Doktora
Türkçe
2022
Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriAnkara Hacı Bayram Veli ÜniversitesiÇalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. YÜCEL UYANIK