Geri Dön

Dijitalleşen çağda değişen sinema seyir pratikleri

Transforming cinema viewing practices in the digital age

  1. Tez No: 958498
  2. Yazar: PELİN ODUNCU
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SİBEL KARADUMAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: İletişim Bilimleri, Communication Sciences
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2025
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 437

Özet

Bu çalışma, postmodern toplum bağlamında sinema kavramının geçirdiği dönüşümleri ve seyir pratiklerinde yaşanan değişimleri incelemektedir. Sinemanın yalnızca teknik ya da estetik bir ifade aracı olmanın ötesinde, toplumsal ve kültürel bir deneyim biçimi olarak ele alındığı bu tezde, André Bazin'in“Sinema nedir?”sorusundan hareketle, günümüzde bu sorunun“Post-sinema nedir?”şeklinde yeniden formüle edilmesi gerektiği ileri sürülmektedir. Çalışma, postmodern toplumun yapısal dönüşümleriyle paralel olarak şekillenen post-sinematik seyir deneyimlerini, farklı yaş gruplarına göre değişen boyutlarıyla ele almaktadır. Katılımcılar farklı yaş gruplarından seçilerek, kuşaklar arası sinema algısı ve izleme deneyimleri fenomenolojik bir yöntemle analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular, dijitalleşme, mecralaşma, hiper-gerçeklik ve zaman-mekân algısındaki değişimlerin sinema deneyimini yeniden tanımladığını ortaya koymaktadır. Bu dönüşüm, yalnızca sinema içeriğinde değil, izleyicinin sinema ile kurduğu ilişkide de köklü bir kırılmaya işaret etmektedir. Araştırma sonuçlarına göre, dijital çağın getirdiği post-sinematik pratiklere farklı yaş gruplarının büyük ölçüde benzer oranlarda entegre olduğu gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, ileri yaş grubundaki katılımcılar, sinemanın dijitalleşmesi bağlamında geçmişteki sinema deneyimlerine daha nostaljik bir perspektiften yaklaşmakta ve bu dönüşümleri bireyselleşme, izolasyon ve yüzeyselleşen iletişim biçimleri açısından daha eleştirel değerlendirmektedir. Buna karşılık, genç bireylerin sinema salonu deneyimlerinin oldukça sınırlı olduğu ve bu deneyimlerin anlamlı bulunmadığı saptanmıştır. Genel olarak katılımcılar, sinemanın dijitalleşme yoluyla“bireyin ayağına gelmesi”ni olumlu karşılarken, aynı zamanda bu durumun sinema deneyimini sıradanlaştırdığına, içeriklerin niteliksel olarak zayıfladığına ve izleme pratiklerinin tek tipleştiğine yönelik eleştiriler dile getirmiştir. Bu bağlamda, post-sinema yalnızca teknolojik bir evrimi değil; aynı zamanda toplumsal, kültürel ve duygusal dönüşümleri de içeren çok katmanlı bir yeniden yapılanma sürecini temsil etmektedir. Dolayısıyla çalışma, sinemanın çağdaş toplumsal formlar içindeki konumunu sorgulayan ve geleceğin sinema deneyimine dair eleştirel ve kavramsal bir çerçeve sunan özgün bir katkı niteliğindedir.

Özet (Çeviri)

This study examines the transformations in the concept of cinema and the changes in viewing practices within the context of postmodern society. In this thesis, cinema is considered not merely as a technical or aesthetic mode of expression but as a form of social and cultural experience. Drawing on André Bazin's fundamental question,“What is cinema?”, the study argues that this question should be reformulated as“What is post-cinema?”in the contemporary context. The research explores post-cinematic viewing experiences shaped in parallel with the structural transformations of postmodern society, focusing on the dimensions that vary across different age groups. Participants were selected from various age cohorts, and the generational perceptions of cinema and viewing experiences were analyzed using a phenomenological approach. The findings reveal that digitalization, mediatization, hyper-reality, and shifts in timespace perception significantly redefine the cinematic experience. This transformation indicates a profound rupture not only in cinematic content but also in the relationship between the audience and cinema. According to the research findings, different age groups have largely integrated into post-cinematic practices brought by the digital age to a similar extent. However, participants in the older age group tend to approach the digitalization of cinema with a more nostalgic perspective, critically assessing these transformations in terms of individualization, isolation, and the superficial nature of communication forms. In contrast, younger participants exhibited limited experience with cinema as a theater-based experience and did not attribute significant meaning to such experiences. Overall, while participants generally embraced the convenience of cinema“coming to the individual”through digitalization, they also expressed concerns that this shift has trivialized the cinematic experience, weakened the quality of content, and homogenized viewing practices. In this context, post-cinema represents not only a technological evolution but also a multilayered restructuring process encompassing social, cultural, and emotional transformations. Therefore, this study offers a critical and conceptual framework that questions the position of cinema within contemporary social forms and provides an original contribution to the discourse on the future of cinematic experiences.

Benzer Tezler

  1. Dijital çağda sinemada oyunculuk

    Cinema acting in the digital era

    SLAGJANA VUJOSHEVİKJ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Radyo-Televizyonİstanbul Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HASAN AKBULUT

  2. A new approach to corporate social responsibility: Corporate digital responsibility, analysis of Turkish banking and e-commerce sectors

    Kurumsal sosyal sorumluluğa yeni bir yaklaşım: Kurumsal dijital sorumluluk, Türk bankacılık ve e-ticaret sektörlerinin analizi

    CEYDA CİHAN AYDOĞDU

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BankacılıkGalatasaray Üniversitesi

    Radyo Televizyon ve Sinema Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BANU MÜJDE BASKAN KARSAK

  3. Dijital teknoloji bağımlılığının mahremiyete ve benlik oluşumuna etkisi

    The effect of digital technology addiction on privacy and self-formation

    TUĞÇE SİNEM ÇELİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GazetecilikÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Medya ve Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ENGİN ÇAĞLAK

  4. Dijitalleşen çağda sanatın yapısındaki değişim

    Change in the structure of art in the digitalizing age

    EDA ERDEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Güzel SanatlarMersin Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. AYŞE YÜCE

  5. Dijital kültür ve fütürizm paradigmaları: Yeni dünya düzenlerinin inşasında yapay zekânın rolü

    Digital culture and futurism paradigms: The role of artificial intelligence in building new world order

    İBRAHİM AKBOĞA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Bilim ve TeknolojiÜsküdar Üniversitesi

    Medya ve Kültürel Çalışmalar Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. FERİDE ZEYNEP GÜDER