Geri Dön

Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 10. maddesi çerçevesinde ifade hürriyeti ve 1982 Anayasası

Freedom of expression within the scope of the article 10 of the European convention on Human Rights and the 1982 constitution

  1. Tez No: 99901
  2. Yazar: METİN KAYAÇAĞLAYAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. YAHYA KAZIM ZABUNOĞLU
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Kamu Yönetimi, Law, Public Administration
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2001
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 160

Özet

Kayaçağlayan, Metin, Avrupa İnsan Hakları Sözlesmesi'nin 10. Maddesi Çerçevesinde İfade Hürriyeti ve 1982 Anayasası. Yüksek Lisans Tezi, Danışman : Prof. Dr. Yahya Kazım Zabunoğlu,V+155s. ÖZET Siyasal sistemin demokratikleştirilmesi çerçevesinde sürdürülen herhangi bir tartışmayı, ifade hürriyeti sorunundan bağımsız olarak düşünmek mümkün değildir. İfade hürriyetinin asıl fonksiyonu, sorgulayıcı ve eleştirel nitelikteki sözlerin korunması bakımından ortaya çıkmaktadır. Avrupa İnsan Haklan Sözleşmesi, derinleştirilmiş koruma mekanizması içeren ve koruma altına alınan hakların ihlali iddiasıyla bireylerin ve sözleşmeye taraf devletlerin, yine sözleşmede öngörülen yargı organına başvurarak, ihlalci devleti şikayet etmesine olanak tanıyan bir sözleşmedir. Sözleşme ve eklerinde güvence altına alınan haklar katalogu sınırlı olduğu gibi, koruma altına alınan hakların sınırlarının da Batı demokrasisinin ulaştığı düzeyin altında tutulduğuna işaret edilmek gerekir. Sözleşme sisteminde ifade hürriyeti, genel olarak demokratik toplumun zorunlu dayanaklanndan biri ve kişilerin kendilerini geliştirmelerinin önde gelen bir şartı olarak değerlendirilmektedir. İfade hürriyetinin demokratik toplumun temel dayanaklarından birini oluşturduğunu belirttikten sonra, bu hürriyetin sadece lehte olduğu kabul edilen, zararsız bulunan ya da ilgilenmeye değmez görünen“bilgi”ve“düşünceler”için değil, ayrıca devletin ya da toplumun belirli bir bölümüne aykırı gelen, onları rahatsız eden, şaşırtıcı ve endişe verici bilgi ve düşüncelerin açıklanması bakımından da geçerli olduğuna da işaret edilmek gerekir. İfade hürriyetinin bu tarz yorumu,“demokratik toplumun”olmazsa olmaz unsurlarından olan, çoğulculuğun, hoşgörünün ve açık fikirliliğin gerekleridir. İfade hürriyetinin kişi ve toplum için taşıdığı önem ve sahip olduğu ayrıcalıklı konum inkar edilmemekle birlikte, bu hürriyetin kullanılması esnasında da, tıpkı diğer hürriyetlerde olduğu gibi farklı değer ve menfaatlerin karşı karşıya gelmesi söz konusu olabilir. Bunun çözümü menfaatlerden birinin diğerini ortadan kaldırması değil, her ikisinin birlikte yaşamasının temin edilmesidir. Fakat hürriyetin esas, sınırlamanın istisna olduğuna ilişkin temel hukuk kuralı hatırlandığında, bu denge ve sınırlamanın ifade hürriyetinin aleyhine işleyen ve onu etkisiz hale getiren bir sınırlama olmaması gerekmektedir. Anayasa'nın ifade hürriyetini düzenleyen 25. ve 26. maddeleri, Anayasa'nın temel felsefesini ortaya koyan hükümlerle birlikte değerlendirildiğinde, anayasada düzenlendiği biçimiyle, ifade hürriyetinin gerçek işlev ve ayrıcalıklı konumunu yitirdiği görülmektedir. Anayasa Mahkemesi de verdiği kararlarda, bazı istisnalar dışında, Anayasanın felsefesine ve temel tercihlerine uygun bir tutum sergilemektedir. Demokratik toplum düzeninin gereklerinin farklı algılandığını gösteren bu durum, doğal olarak farklı düşünce ve inanç alanlarına tahammülsüzlüğe yol açmakta ve devletin kendini koruma kaygısıyla belli bir siyasal tavır almasına neden olmaktadır. İfade hürriyetinin güvence altına alınabilmesinin tek boyutu kuşkusuz hukuksal ya da normatif boyut değildir. Bunun dışında başta Yüksek Mahkemeler olmak üzere diğer yargı organlarının da, hak ve hürriyetlerin ve daha somut olarak ifade hürriyetinin korunmasında önemli rolleri bulunmaktadır.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Türk Anayasa yargısında düşünceyi ifade özgürlüğü ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarıyla karşılaştırılması

    The freedom of speech in Turkish Constitutional Judiciary and the comparison of the judgements of the Turkish Judiciary with those of the European Court of Human Rights

    İSMAİL TURGUT KILDAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    HukukGazi Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLYAS DOĞAN

  2. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarında ifade özgürlüğü ve itibarın korunması hakkı

    Freedom of expression in the judgments of the European Court of Human Rights and the right to protection of reputation

    YAKUP YILDIRIM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HukukSelçuk Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZLEM ÇELİK

  3. AHİM kararları ışığında ifade özgürlüğüne ilişkin Türk yargı uygulamaları

    Turkish judicial practice on freedom of expression in the light of the echr decisions

    SU ŞİMŞEK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Hukukİstanbul Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SAİBE OKTAY ÖZDEMİR

  4. Hapishanelerde ifade özgürlüğü bağlamında kitap yasakları

    Book bans in the context of freedom of expression in prisons

    EVİN NAZ ERCAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    HukukGalatasaray Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZEN ÜLGEN ADADAĞ

  5. İfade özgürlüğü ve insan hakları Avrupa Mahkemesi kararlarında sınırlandırılması sorunu

    Freedom of expression and the problem of its restriction in the jurisprudence of the European Court of human rights

    KASIM KARAGÖZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    HukukAnkara Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET TURHAN