Behçet hastalığında ultraviyole B ile eritem oluşturulan minimal dozun belirlenmesi ve bunun Deri Paterji Testi ile karşılaştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 115801
- Danışmanlar: Belirtilmemiş.
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Romatoloji, Rheumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2002
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 65
Özet
ÖZET Gerekçe: BH'nın en önemli bulgusu küçük travma veya uyarılara karşı aşırı cevaplılıktır ve Behçet hastalarında elerinin aşırı cevaplılığını gösteren en güzel örnek DPR'dur. Steril bir iğnenin cilt altına batırılması ve pikür yerinde 24-48 saat sonra eritemli bir indürasyon (papül) ve steril püstül oluşumu (DPT) ile karakterize olan DPR'nun patogenezi tam aydınlatılmamıştır. Deri paterji testinin immünohistolojisi, deri inflamasyonunun antijenden bağımsız olarak gelişen bir reaksiyon olduğunu göstermektedir. UV ışınlanması da, DPR'na benzer şekilde, antijenden bağımsız ve kısa süreli bir deri inflamasyonunun gelişmesine neden olmaktadır. UV uygulaması, keratinositlerin hücre bütünlüklerini bozmadan uyarılmalarını sağlamakta ve sonuçta zayıf bir inflamatuar yanıta neden olmaktadır. Amaç: UVB ile uyarılan eritemin Behçet hastalarındaki seyrinin incelenmesi, bu amaçla da ortalama MED değerlerinin hasta ve sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması planlandı. Ayrıca UVB ile uyarılan ortalama MED değerleri ile DPT sonuçları arasında bir ilişki olup olmadığının araştırılması amaçlandı. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya 47 Behçet hastası, 25 sağlıklı ve 32 hasta kontrol alındı. Tüm hastaların önce sağ koluna 30 sn ara ile 8 bölgeye, sonra sol koluna 1'er dakika ara ile 4 bölgeye UVB uygulandı. Sağ kol da en az UVB uygulanan bölgeye 1,5 dakika, en çok UVB uygulanan bölgeye 5 dakika; sol kolda en az UVB uygulanan bölgeye 2 dakika, en çok UVB uygulanan bölgeye ise 5 dakika UVB ışını uygulanmış oldu. Sol kolda 4 ve 5 dakika UVB uygulanmış olan bölge ile hemen yanındaki UVB uygulanmamış 3 ayrı damarsız bölgeye DPT yapıldı. Gelişen eritem ve DPR, 24. ve 48. saatlerde incelendi. Sonuçlar: Behçet hastalarının %34'ünde, hasta kontrollerin %41'inde, sağlıklı kontrollerin %29'inde eritem gelişmedi. Eritem gelişmeyen kişilerin sayısı açısından gruplar arasında anlamlı bir fark yoktu. Behçet hastaları ile sağlıklı ve hasta kontroller arasında 48. saatte bakılan MED ve MED süreleri Behçet hastalarında, hasta kontrollerden anlamlı olarak düşüktü. Behçet hastaları ile toplam kontrol grubu (hasta+sağlıklı) karşılaştırıldığında MED ve MED süreleri 24. ve 48. saatte Behçet hastalarında anlamlı olarak düşük saptandı. Deri tipindeki farklılıkların yol açabileceği yanılgıları önlemek amacıyla aynı değerlendirmeler sadece tip 3 derisi olanlarda yapıldığında Behçet hastalarında 48(n=27) MED ve MED süreleri, hasta kontrollerden (n=16) anlamlı olarak düşük bulunurken, sağlıklı kontrollerle (n=13) yapılan karşılaştırmada ortalama MED değerleri arasındaki fark istatistiksel anlamlılık sınırına ulaşmadı. Tip 3 derisi olan Behçet hastaların ortalama MED değerleri ile kontrol grubunun tamamında (hasta + sağlıklı) gözlenen değerler arasındaki farkın daha da belirginleştiği gözlendi. DPT 15 Behçet hastasında pozitifti. Hiçbir kontrolde pozitif DPT saptanmadı. Eritem gelişen Behçet hastaları arasında DPT pozitif ve negatif olanlar karşılaştırıldığında ortalama MED değerleri ve MED süreleri açısından anlamlı bir farklılık saptanmadı. Tartışma: UVB ile Behçet hastalarının derisinde inflamasyon oluşturarak, bunu DPT ile karşılaştırdığımız çalışmada Behçet hastalarında UVB ile oluşan eritemin, kontrol grubuna kıyasla anlamlı olarak daha düşük dozda ve daha az sürede geliştiği görüldü. Elde edilen bulgular, BH'da gözlenen artmış deri reaktivitesinin antijenden bağımsız olarak geliştiğini doğrulamaktadır. 49
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Behçet hastalığında sinir sistemi tutulması (46 olguda prospektif değerlendirme)
Başlık çevirisi yok
PİRAYE SERDAROĞLU
- Behçet hastalığında ince barsak geçirgenliğinin CR-51 EDTA kullanılarak değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
İZZET FRESKO
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN YAZICI
- Behçet hastalığında lökosit adezyon ve agregasyonu
Leukocyte adhesion and aggregation in Behçet's disease
ERGÜN AKÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
GastroenterolojiGATAİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SELAHATTİN ERİKÇİ
- Behçet hastalığında üst gastrointestinal sistemin sukroz geçirgenlik testi ile değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
SERDAR AYMELEK