Geri Dön

Hafif persistan astımlı hastalarda indüklenmiş balgamda montelukast ve Flutikazon Propionat'ın eozinofil apoptozisi üzerine etkileri

The Effect of montelukast and fluticasone propionate on eosinophil apoptozis in the induced sputum of patients with mild persistand astma

  1. Tez No: 118384
  2. Yazar: ÖZNUR ABADOĞLU
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. DİLŞAD MUNGAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göğüs Hastalıkları, Chest Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2002
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ankara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göğüs Hastalıkları ve Tüberküloz Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 33

Özet

ÖZET Amaç: Eozinofili, astımdaki havayolu inflamasyonunun bir özelliğidir. Eozinofil apoptozisi havayollarından eozinofillerin uzaklaştırılmasını ve astımdaki inflamasyonunun gerilemesini sağlar. Astımlı hastalarda periferik kanda, indükte balgamda, bronş biyopsileri ve bronkoalveoler lavajda eozinofil apoptozisinin geciktiği gösterilmiştir ve bu gecikme sistemik steroidlerle geriye dönmektedir. Lökotrienlerin bloke edilmesi de inflamatuar kaskadı kısmen bloke eder ve böylece eozinofilik inflamasyonun gerilemesini sağlar. Ancak montelukastın indükte balgamda eozinofil apoptozisi üzerine etkilerini araştıran bir çalışmaya literatürde rastlanmamıştır. Bu çalışma indükte balgamda flutikazon propionat ve montelukastın eozinofil apoptozisi üzerine etkilerini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya AÜTF Allerjik Hastalıklar Bilimdalına başvuran ve antiinflamatuar tedavi almamış olan 21 hafif persistan astımlı olgu alınmıştır. Olguların 9 tanesine rastgele yöntemle düşük doz flutikazon propionat ve 12 tanesine montelukast 10 mg/gün verilmiştir. Olgulardan tedavi öncesi ve 4 haftalık tedavi sonrası alman indükte balgam örneğinden sitospin preparatlar hazırlanarak May- Grunwald-Giemsa ile boyandıktan sonra normal eozinofil, apoptotik eozinofil, mast hücresi, bazofil, makrofaj ve nötrofîl sayıları değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alman 21 olgunun 5'ı (%23.8) erkek, 16'sı (%76.2) kadındı. Olguların yaş ortalaması 33.3+10.4 yıldı. Gruplar arasında ilaç öncesi ve 4 haftalık tedavi sonrası eozinofil yüzdeleri (EY), apoptotik eozinofil yüzdeleri (AEY) ve apoptotik oranlar arasındaki fark anlamlı bulunmadı (p>0.05). Gruplar ayrı ayrı değerlendirildiğinde Grup l'de 1ÖAO ve İS AO arasındaki fark anlamlı değildi; Grup 2'de ise İÖEY-İSEY ve 1ÖAO ve ÎSAO anlamlı olarak farklı bulundu (sırasıyla, p=0.01 ve p= 0.005) Sonuç: Sistemik steroidlerin eozinofil apoptozisini arttırarak eozinofil sayışım azalttıkları bilinmektedir. Bu çalışmada FP'm eozinofil apoptozisini arttırdığı ancak bu artışın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı, montelukastın ise tedavi dozunda belirgin olarak arttırdığı saptanmıştır. İndükte balgamda eozinofil apoptozisinin değerlendirilmesinde özellikle FP ile daha fazla sayıda hasta içeren çalışmaların yapılması gerektiğine inanıyoruz. 27

Özet (Çeviri)

SUMMARY Objective: Eosinophilic inflammation of the airways is a key characteristic of asthma. Eosinophil apoptosis may occur in vivo, promoting the removal of airway eosinophils and the resolution of inflammation in asthma. In asthmatic patients, delayed eosinophil apoptosis have demonstrated in blood, induced sputum and in bronchial biopsy or lavage samples, and glucocorticoids induces eosinophil apoptosis. Blockade of cysteinil leukotrienes also blocks inflammatory cascade partially and then reduces eosinophilic inflammation. However, effect of montelukast on eosinophil apoptosis in induced sputum has not been investigated. In this study, we examined the effect of montelukast (M) and fluticasone propionate (FP) on eosinophil apoptosis in induced sputum samples. Material and Method: We recruited 21 patients, admitted to Ankara University Medical Faculty, Department of Allergy, with mild persistent asthma. None of them have not taken antiinflammatory treatment. Nine patients were randomly assigned to inhaled FP 250 mcg/d and twelve patients were montelukast 10 mg/d for 4 weeks. Sputum induction was applied cytospin preparations were prepared using previously described methods and stained with May-Grunwald-Giemsa Stain, and normal eosinophils, apoptotic eosinophils, mast cells, basophils, macrophages and neutrophils were counted before and after 4-week treatment,. Results: Five of 21 patients (23.8%) were men and 16 patients were female. Mean age was 33.3±10.4 years. There was no difference between pretreatment and posttreatment percentage of eosinophil and apoptotic eosinophil, and apoptotic ratio in any of the study groups (p>0.05). In Group 1, pretreatment and posttreatment differences were not different. In Group 2, the pretreatment and posttreatment percentage of eosinophil and apoptotic ratio differences were statistically significant (p=0.01 and p=0.005, respectively). Conclusion: In this study, we have demonstrated that FP have increased eosinopil apoptosis but the difference was not statistically significant. However, montelukast has significantly increased eosinophil apoptosis. We believe that future clinical trials might benefit from focusing on eosinophil apoptosis in induced balgam and effects of FP and montelukast. 28

Benzer Tezler

  1. Bronşial astma tanısıyla takipli hastalarda montelukast kullanımına bağlı hepatotoksisite incelemesi

    Başlık çevirisi yok

    KAMİL TEKER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. RENGİN ŞİRANECİ

  2. Hafif persistan astımlı çocuklarda lökotrien reseptör antagonisti ile inhale kortikosteroid etkinliğinin karşılaştırılması

    Comparison of leukotriene receptor antagonist and inhaled corticosteroid activity in children with mild persistent asthma

    ÖZLEM BOSTAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Allerji ve İmmünolojiSağlık Bakanlığı

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE GÜLNUR TOKUÇ

  3. Yedi-on dört yaş arası hafif persistan ve orta persistan astımlı çocuklarda inhale kromolin sodyum ve inhale budesonid kullanımının karşılaştırılması

    Comparison of the use of inhalet chromolin sodium and inhaled budesonid in seven to fourteen years old children with mild persistent and moderate persistent asthma

    DİLEK ORBATU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZKAN KARAMAN

  4. Altı yaş üstü yeni tanı astımlı çocuklarda subklinik ateroskleroz ve kardiyak fonksiyonların değerlendirilmesi

    Evaluation of subclinical atherosclerosis and cardiac functions in newly diagnosed patients with asthma over 6 years of age

    ZEYNEP KARAKAYA KOYUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıklarıİstanbul Medeniyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA ARGA

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖYKÜ TOSUN