Multipl miyelomda interlökin, interferon, tümör nekroz faktör (TGF) gen polimorfizm sıklıklarının sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması
Comparison of interleukin, interferon, tumor necrosis factor and transforming growth factor gene polymorphisms frequency between patients with multiple myeloma and healthy controls
- Tez No: 124425
- Danışmanlar: PROF.DR. MERAL BEKSAÇ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Hematoloji, Hematology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 42
Özet
6-OZET Multipl Miyelomda hastalığın sebebi günümüzde halen bilinmemekle birlikte suçlanan birçok etken bulunmaktadır. Sitokinler özellikle proinflamatuar sitokinler Multipl Miyelom oluşumunda rol almaktadır. Hastalık klinik seyri, tedaviye yanıtı ve prognozu farklı birtakım alt gruplardan oluşmaktadır. Seyrek görülen bu hastalık için nadir de olsa aile içi birikim gösteren vakalar bildirilmiş olması genetik zeminin hastalıktaki rolünü akla getirmektedir. Sitokin gen polimorfizminin çeşitli hastalıkların oluşumunda rollerini inceleyen birçok çalışma mevcuttur. Multipl Miyelomda sitokin polimorfizminin rolünü araştıran çalışma sayısı ise oldukça azdır. Biz de çalışmamızda Multipl Miyelomda sitokin gen polimorfizminin rolünü incelemeyi amaçladık. Bunun için TNF-a (-308), TGF-p (10,25), İL- 10 (-1082, -819, -592), IL-6 (-174) ve IFN-y (+874) genlerinin polimorfik bölgelerindeki genotip dağılımının hasta ve kardeşlerdeki durumunu karşılaştırdık. Çalışmaya 2002-2003 yılları arasında kliniğimize başvuran 11 tanesi yeni tanı toplam 46 MM hastası ile bunların kardeşleri alındı. PCR-SSP yöntemi kullanılarak periferik kandan elde edilen DNA çoğaltıldı ve jel elektroforez işlemi ile genotip tayini yapıldı. Çalışmamızda Multipl Miyelomda sitokin gen polimorfizmi hasta ve kardeşleri arasında karşılaştırılmıştır. Daha önce Multipl Miyelomda hasta ve kardeşlerin karşılaştırıldığı böyle bir çalışma mevcut değildir. Ayrıca IFN-gama ve TGF-beta sitokin gen polimorfizmi araştırlmış olup daha önce bu iki sitokin gen polimorfizminin Multipl Miyelomda incelendiği bir çalışma mevcut değildir. Sonuç olarak, sözkonusu sitokinlere ait genotip ve allel frekansı hasta ve kardeşler arasında benzer olarak bulundu. Bununla beraber her hasta kendi kardeşi ile birebir eşleştirildiğinde benzer (TNF) ve farklı (TGF, IL-6, IL-10,INF) sitokin gen dağılım paterni görüldü. En büyük farklılık EL- 10 da saptandı. Farklılığın sıklığı Ki-kare testi ile analiz edildiğinde TNF- a için %32 IL-10 için %65 olduğu görüldü ve anlamlı bulunmadı. Yine sitokin sekretuar genotipi açısından hasta ve kardeşler arasında farklılık bulunmadı. TNF-a açısından populasyonlar arasmda benzerlik olduğu fakat IL-6 ve IL-10 için hem hasta hem de kontrol grubunda populasyonlar arasında farklılık olduğu görüldü. Hastaların tedaviye yanıtı, hasta karakteristikleri (evre, tam yaşı, M komponent tipi) ve Multipl Miyelom için kabul gören prognostik faktörler olan B2M ve CRP düzeyi ile sitokin sekretuar genotipi arasında ilişki saptanmadı. İstatistiksel analizler sonucu MM'da sitokin gen polimorfizminin rolünü belirlemek ve belki de bir risk alleli belirleyebilmek için daha fazla sayıda hasta grubuna ihtiyacımız olduğu görüldü. Özellikle IL-6 ve TNF-a gibi sitokinlerin Miyelom oluşumunda rolleri ile ilgili daha önceki çalışmalarda gösterilmiş kanıtların varlığı nedeniyle hasta sayısının ve takip süresinin artması ile bu sitokinlere ait gen polimorfizminin multipl miyelom oluşumundaki rolü daha iyi belirlenecektir. 36
Özet (Çeviri)
7-SUMMARY Comparison Of Interleukin, Interferon, Tumor Necrosis Factor And Transforming Growth Factor Gene Polymorphisms Frequency Between Patients With Multiple Myeloma And Healthy Controls Multiple Myeloma is a monoclonal B cell disorder of which underlying etiology is not well known although there are a lot of factors thought to be the cause of the disease. Cytokines; especially proinflammatory cytokines, are highly active in the development of multiple myeloma. Disease consists of some subgroups according to clinic outcome, response to treatment and prognosis. The role of genetic factors in Multiple Myeloma is under discussion as there are some families having this rare disease. There are lots of studies investigating cytokine gene polymorphism in various disease but a few in Multiple Myeloma. In our study we aimed to investigate the role of cytokine gene polymorphism in Multiple Myeloma. We determined the genotypic distributions of TNF- a (-308), TGF-P (10,25), IL-10 (-1082,-819, -592), 11-6 (-174) and IFN-y (+874) genes in polymorphic regions for Multiple Myeloma patients and their siblings. Between 2002-2003, 11 new diagnosed totally 46 patients and their living siblings were enrolled in to the study. DNA isolated from peripheral blood was amplified using PCR-PSS method and genotype analyses were made by gel electrophoresis. Cytokine gene polymorphisms were evaluated and compared in patients with multiple myeloma and the siblings of these patients. A similar study, to our knowledge, has not been performed previously. Though IFN-y and TGF-p gene polymorphysms were studied before, they have not been evaluated in Multiple Myeloma previously. Frequency of all cytokines genotypes and alleles among patients and siblings were similar. However individual comparisons between patients and siblings revealed similar (TNF) or different expression patterns (TGF, IL-6, IL-10,INF). The greatest disparity was observed with IL-10. Khi-Square analysis between the the frequency of disparities in TNF(32%) and EL-10 (65%) was not significant. Cytokine secretor genotype was also similar. TNF- a was similar between different populations but IL-6 and IL-10 were different in populations (Turkish and Swedish) for both patients and control group. We determined no association between patient response to treatment, patient characteristics (stage, age at diagnosis, type of M protein), prognostic factors such as CRP and B2MG and cytokine secretor genotype. In conclusion, on the basis of the studies having some evidence about the roles of cytokines; especially IL-6 and TNF- a, in development of Multiple Myeloma we need to analyze much more cases in order to determine the role of cytokine gene polymorphisms in multiple myeloma and to find a risk allele for this disease. 37
Benzer Tezler
- Differential gene expression analysis in drug resistant multiple myeloma cell lines
İlaç dirençli multipl myeloma hücre hatlarında farklı gen anlatım analizleri
PELİN MUTLU
Doktora
İngilizce
2009
BiyolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. UFUK GÜNDÜZ
- Multipl myelom hastalarında C-reaktif protein düzeyinin IL-2 ve IFN-γ ile korelasyonu
Correlation of the level of C-reactive protein with IL-2 and IFN-y in Multipl myeloma patients
FEYYAZ BAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
HematolojiHatay Mustafa Kemal Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUHAMMET MURAT ÇELİK
- Development of mirna biomarkers for the differentiation between gingivitis and periodontitis: A pilot study
Gingivitis ve periodontitis ayrımı için mirna biyobelirteçlerinin geliştirilmesi: Pilot çalışma
DHAFIR LATIEF FAYADH FAYADH
Doktora
İngilizce
2023
BiyokimyaSüleyman Demirel ÜniversitesiKimya Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA CALAPOĞLU
- Multipl myelomalı hastalarda serum interlökin-36 alfa, beta, gama; interlökin-17 düzeyinin belirlenmesi
Determination of serum interleukin-36 alfa, beta, gama, interlekin-17 level in patients with multiple myeloma
NESİBE YILDIZ BİLGE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
HematolojiSivas Cumhuriyet Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HATİCE TERZİ
- Multipl miyelom hastalarında kemik iliği lenfosit alt gruplarının belirlenmesi
In multiple myeloma patients determination of bone marrow lymphocyte subgroups
ALİ ÜNAL