Fakoemülsifikasyon öğrenme sürecindeki asistanların cerrahi gelişim profili
The surgical improvement profile of the residents in phacoemulsification training period
- Tez No: 132455
- Danışmanlar: PROF. DR. SÜLEYMAN KAYNAK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 78
Özet
ÖZET Fakoemülsifikasyon, her geçen gün popülaritesini arttırarak katarakt cerrahisinin temel metodu olmuştur. Bu durum fakoemülsifikasyon cerrahisini oftalmoloji eğitimi verilen kurumlarda öğretilmesi gerekli haline getirmiştir. Bu çalışmada, katarakt cerrahisi eğitiminin bir süreç olarak nasıl olması gerektiğine ışık tutabilecek bazı parametrelerin ortaya çıkarılmasını ve insan faktörünün, bu eğitim süreci içindeki konumunu ve deneyim - beceri kazanma sürecindeki gelişim profilini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Kliniğimize başvuran ve katarakt cerrahisi gerektiren hastalar rutin uygulamada olduğu gibi, o günün sorumlu öğretim üyesi gözetiminde, görevlendirdiği asistan tarafından ameliyat edildi. Yine o dönem içerisinde öğretim üyelerinin fakoemülsifikasyon tekniği ile katarakt ameliyatı yaptığı hastalar kontrol grubu olarak kaydedildi. Hastalar 3 gruba ayrıldı. 1. grup öğretim üyelerinin (kontrol grubu) 145 olgusundan, 2. grup 3. yıl asistanlarının 134 olgusundan, 3. grup ise 2. yıl asistanlarının 41 olgusundan oluşturularak karşılaştırıldı. Elde edilen bulgulara bakıldığında, öğretim üyeleri olgularının 2. ve 3. yıl asistanlarının olgularına göre daha sert kataraktlara sahip olduğu görüldü. Gruplar kendi aralarında kapsül ile ilgi sorun çıkan ya da çıkmayan olarak karşılaştırıldığında, öğretim üyelerin vakalarında diğer 2 gruba göre çok daha az komplikasyonla karşılaşıldığı ortaya çıktı. Kapsüloreksisin perifere uzaması, 2. yıl asistanlarında (%12.6) öğretim üyelerine göre (%1.4) oldukça sık yaşanan bir sorun olduğu anlaşıldı. Fakoemülsifikasyon cerrahisinin en önemli komplikasyonlarından biri olan arka kapsül yırtığının 2. yıl asistanlarında (%19.5) diğer 2 gruba göre (öğretim üyeleri için %0.7, 3. yıl asistanları için %4.3) daha sık karşılaşılan bir komplikasyon olduğu tespit edildi. 2.yıl asistan olgularındaki vitreus kaybı öğretim üyeleri olgularına göre istatistiksel olarak anlamlı yüksek olduğu anlaşıldı (öğretim üyeleri için %1.4, 3. yıl asistanları için %4.4, 2. yıl asistanları için %9.8). Operasyon sırasında 2. ve 3. grup hastalarının kimin tarafından bitirildiği kaydedildi. Bu 2 grup kendileri bitirenler ve bitirmeyenler olarak karşılaştırıldığında 2. yıl asistanları ile 3. yıl asistanları arasında anlamlı fark bulundu. Bu sonuçlar değerlendirildiğinde asistan olgularının seçiminde kataraktın sertliğine, PE'li olmamasına, pupil dilatasyonunun 4 mm'den büyük olmasına ve önemli retinal hastalığının olmamasına dikkat edildiği anlaşılmıştır. 3. yıl asistanlarımızda oldukça sık keşi sorunuyla karşılaşılmakta olduğu görülmektedir. Asistan eğitimin de keşi teknikleri üzerine eğinilmesi ve daha çok pratik yapılması önerilmektedir. Kapsüloreksis perifere uzanması, literatür ile karşılaştırıldığında, kliniğimizde yaşanan önemli bir sorundur. Cerrahi tecrübe ile 65bu sayının azaldığı görülmektedir. Asistanlarımızın kapsüloreksis ile ilgili pratik sayısının artırılması gerektiği düşünülmüştür. Arka kapsül yırtığı 2. yıl asistan olgularında sık karşılaşılmıştır. Asistanların kıdem düzeyleri artıkça hızlı bir şekilde bu oran düşmektedir. Literatür ile karşılaştırıldığında 2. yıl asistanlarımızın arka kapsül yırtık oram oldukça yüksektir. Bu durum Kliniğimizde 2. yıl asistanlarının bilgi ve deneyimlerini biraz daha artırarak cerrahiye başlamaları gerektiğini düşündürmüştür. Literatürdeki vitreus kaybı oranlan ile karşılaştırıldığında 3. yıl asistanları için başarılı olduğu söylenebilir. 2. yıl asistanlarımızın oram yüksek bulunmuştur. 2. yıl asistanlarımızda yüksek arka kapsül yırtığına rağmen düşük bir vitreus kaybı ile karşılaştığımız görülmektedir. Bu durum arka kapsül yırtılması durumunda asistans durumundaki eğitimcinin vitreus gelmeden gereken önlemleri aldığım göstermektedir. 2.yıl asistanlarımız 3. yıl asistanlarımıza göre beklenildiği gibi çok daha fazla yardım almıştır. Eğitmen cerrah, fako cerrahisine yeni başlayan asistanlara hastaların zarar görmemesi adına daha fazla müdahalede bulunmakta ve cerrahinin bitirilmesine yardım etmek zorunda kalmaktadır. Asistanların tecrübesi artıkça bu yardım girişimleri azalmaktadır. 66
Özet (Çeviri)
SUMMARY Phacoemulsification has become the basic method in cataract surgery with its increasing popularity day by day. This yielded the result of obligatory phacoemulsification training in institutions providing ophthalmology education. The aim of this study was to find out some parameters in cataract surgery training and to identify both the role of human factor and the profile of gaining skills and experience in this education period. The patients with the indication of cataract surgery, underwent operation by a resident who was ordered and observed by the instructor for the relevant day. The group of patients who underwent cataract surgery by the senior surgeons in the same period were taken as the control group. The patients were analyzed in three groups. The first one was the control group. The second group was the patients operated by the third year residents and the third group was the ones operated by the second year residents. It was found that the first group had denser nuclei and fewer capsulotomy problems compared to other groups. Uncontrolled capsulorhexis and posterior capsule rupture were more common in second year residents. The rate of vitreous loss was significantly higher in the second group compared to other groups. In the second and third groups, by whom the operation was completed were noted. When compared according to the ability to complete the operation by themselves, there was a significant difference between two groups with a higher rate in the second group. It was seen that certain criteria such as pupil dilatation, PE and nucleus density should be taken into consideration when choosing training cases for the residents. Incision problems were more frequent in the second group. More practice on incision techniques is recommended in residency tiaining. Uncontrolled capsulorhexis which seems to improve by experience, is an important problem in our clinic when compared to the other reported cases. It is thought that the residents should practice more on capsulorhexis on animal models. The rate of the posterior capsule rupture was estimated to be higher in the third group. Since it is in the tendency of decreasing as the experience increases, it is thought 67that second year residents should start surgery after gaining more knowledge and experience on the subject. The rate of vitreous loss was higher in the third group, however it might be considered low according to the high rate of posterior capsule rupture in that group. It is estimated to be related to good timing of the instructor to take the precautions before the vitreous appears. The third year residents could be assessed successful in this subject. As a matter of fact, the second year residents took more assistance during the surgery than the third year residents. In order to decrease the rate of complication, the instructor should assist the training residents during the surgery. The assistance rate decreases by time, as the residents gain more experience. 68
Benzer Tezler
- Fakoemülsifikasyon cerrahisinde 'nagahara phaco-chop' ve 'stop and chop' tekniklerinin karşılaştırılması
Comparison of 'nagahara phaco-chop' and 'stop-and-chopphacoemulsification techniques'
DEVRİM TOSLAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2004
Göz HastalıklarıSağlık BakanlığıGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. SALİH BOZKURT
- Fakoemülsifikasyon ve arka kamara intraoküler lens cerrahisi sonrası kistoid maküler ödem
Cystoid macular edema following phacoemulsification and posterior chamber intraocular lens implantation
SEVGİ TONGAL FERLİEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Göz HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET ERGİN
DOÇ. DR. OSMAN SAATÇİ
- Fakoemülsifikasyon yöntemi ile katarakt cerrahisi uygulanan hastalarda arka korneal astigmatizma değerlerinin topografik olarak incelenmesi
Eveluation of posterġor corneal astġgmatġsm wġth topography after cataract surgery
YASEMİN TOPALAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Göz HastalıklarıUfuk ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. SERTAŞ ÖZTÜRK
- Fakoemülsifikasyon cerrahisi sonrası ön kamara flare reaksiyonu üzerine topikal kortikosteroid etkinliği
The effıcacy of topıcal cortıcosteroid on the anterior chamber flare reactıon after phacoemulsification surgery
KÜRŞAT BÜYÜK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
Göz HastalıklarıSelçuk ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET ÖZKAĞNICI
- Fakoemülsifikasyon cerrahisi yapılan hastalarda hedef refraktif değer ile sonuç refraktif değerin karşılaştırılması
Comparison of the target refractive value and the resulting refractive value in patients undergoing phacoemulsification surgery
ADEM UĞURLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Göz Hastalıklarıİstanbul ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NİLÜFER GÖZÜM