On yıl süreyle izlenen hepatit B aşısı uygulanmış, hepatit B taşıyıcısı anne çocuklarının hücresel ve humoral immün yanıtları ve anti-HBs IgG altsınıfları dağılımları
Cellular and humoral immune responses and distribution of anti-HBs IgG subclasses of hepatitis B carrier mothers children who had been vaccinated with hepatatitis B vaccination and followed-up during 10 years
- Tez No: 138298
- Danışmanlar: PROF. DR. SELİM BADUR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2003
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İmmünoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 126
Özet
6. ÖZET Hepatit B taşıyıcısı anne çocukları, hepatit B infeksiyonu açısından yüksek risk altındadırlar. Hepatit B'ye karşı aşılamanın etkili ve güvenli olduğu gösterilmiştir. Hepatit B aşılamasının koruyucu etkinliğinin 10-15 yıla kadar sürdüğü ve 10 yıla kadar rapel aşılamanın gerekmediği bildirilmektedir. On yıl önce hepatit B taşıyıcısı olduğu tespit edilen 36 annenin yenidoğan bebeklerine hepatit B'ye karşı aşı uygulanmış ve 10 yıl boyunca hepatit B serolojisi yönünden takipleri yapılmıştır. Onuncu yıl sonunda tekrar hepatit B aşısı uygulanarak bu çocukların HBsAg'ne karşı bellek T ve B lenfositleri yanıtları değerlendirilmiştir. Ayrıca olguların anti-HBs IgG alt sınıfları da çalışılarak, kontrol grupları olarak alınan hepatit B taşıyıcısı olmayan ve hepatit B aşılaması yapılan 25 çocuğun ve doğal hepatit B infeksiyonu geçiren ve anti-HBs yanıtı geliştiren 14 olgunun sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Hepatit B aşısı ile 10 yıl önce aşılanan çocukların %28 kadarında 10. yıl sonunda anti-HBs antikorları tespit edilememiştir. Primer aşılama sonunda ortaya çıkan en yüksek (peak) anti-HBs düzeyleri ile anti-HBs değerlerinin 10 mlU/ml'nin üstünde olarak devam etmesi arasında pozitif bir korelasyon vardır. Olguların sadece üçü ilk yıl içinde HBV ile infekte olmuştur, ancak hiçbir olguda kronikleşme olmamıştır. Anti-HBs tespit edilemeyen veya 5. yılda rapel aşılama yapılmayan olgularda dahi 10. yıl sonuna kadar HBV ile yeni infeksiyona rastlanmamıştır. Onuncu yılda rapel aşılama öncesinde anti-HBs tespit edilemeyenler dahil tüm olgularda 10. yılda rapel sonrasında yüksek değerlerde anti-HBs yanıtı bulunmuştur. Bu anamnestik yanıt 13. aydaki yanıttan daha güçlü ve yüksektir. Bu yönden primer hepatit B aşısı ile anti-HBs yanıtı elde edildikten sonra 10 yıl boyunca rapel aşılamaya gerek yoktur. Onuncu yılda takipli 26 çocuğun invitro şartlarda periferik kan mononükleer hücreleri ile yapılan testlerinde HBsAg spesifiklenfoproliferatif yanıtları düşük olarak bulunmuştur. Onuncu yılda çocuklarda rapel aşı öncesi %41 olarak bulunan lenfoproliferatif yanıt, aşı sonrası ancak %50'ye yükselmiştir. Onuncu yılda hatırlatma dozu uygulanan olguların hepsinde yüksek titrelerde anti-HBs yanıtı elde edilmesine ve anti-HBs salgılayan bellek B lenfositlerinin, HBsAg spesifik T lenfositleri varlığını gerektirmelerine rağmen her olguda lenfoproliferatif yanıt tespit edilememiştir. Anti-HBs titreleri yüksek bulunan olgularda, rHBsAg ile uyarıya daha yüksek oranda lenfoproliferatif yanıt gösterilmiştir. Hepatit B taşıyıcısı annelerin aşılı 32 çocuğunda (Grup A) anti-HBs IgG alt sınıfları araştırılmıştır. Bunun yanında değişik yaş gruplarında olan ve hepatit B taşıyıcısı anne çocuğu olmayan, hepatit B aşılı 25 çocuk (Grup B) ve doğal infeksiyon geçiren 14 olgu (Grup C) kontrol grubu olarak çalışılmıştır. Çalışılan takipli olgularda tüm anti-HBs IgG alt sınıfları tespit edilmekle birlikte IgGl alt sınıfı en fazla bulunmuştur. Hatırlatma hepatit B aşısı öncesi IgG2 alt sınıfı ikinci sırada iken, aşı sonrası IgG2 yüzdelerinde belirgin düşmeler olmuştur. Onuncu yılda hatırlatma aşısı sonrasında anti-HBs IgG4 yüzdeleri düşük olmasına rağmen, IgGl'den sonra ikinci sırada bulunmuştur. Doğal infeksiyon geçiren olgularda IgG3 antikorları belirgin olarak yüksek oranlarda bulunmasına rağmen hem takipli ve hem de hepatit B taşıyıcısı olmayan aşılı kontrol grubu olgularında düşük oranlarda tespit edilmiştir. Doğal infeksiyon geçirenlerde de anti-HBs IgG4 düşük oranlarda tespit edilmiştir. Hepatit B taşıyıcısı olmayan anne çocuklarından 5 yaş altında olanlarda anti-HBs IgG4 antikorları, IgGl'den sonra ikinci sırada olarak bulunmuştur. Bununla birlikte 5 yaş üstünde olan çocuklarda IgG2 ikinci sırada olan antikor olarak bulunmuştur. Anti-HBs IgG alt sınıfları oranlarının aşı ile verilen antijenle, aşının uygulanma yaşı ile, aşının uygulanma sıklığı ile ve olasılıkla ortamda açığa çıkan sitokin profili ile etkilenebileceği bu çalışmada tartışılmıştır.
Özet (Çeviri)
7. SUMMARY The Children of hepatitis B carrier mothers are at the high risk of hepatitis B infection. It was shown that vaccination against hepatitis B is safe and effective way of protection. It was published that protective efficacy of hepatitis B vaccination lasts to 10-15 years and there is no need to booster dose of vaccine at least 10 years. Thirty-six children of hepatitis B carrier mothers were vaccinated against hepatitis B ten years ago and followed-up by their hepatitis B serological markers during ten years. At the end of ten years, a booster dose of hepatitis B vaccine was applied to these children and the responses of memory T and B lymphocytes against HBsAg were analyzed before and after vaccine. Anti-HBs IgG subtypes were also studied in these followed-up children at ten years. These were compared to 25 non-carrier mothers' children who were vaccinated with hepatitis B vaccine and 14 cases that were naturally infected and recovered. Anti-HBs was not determined at 28% of followed-up children at the end of ten years. The peak anti-HBs titer which was obtained at the end of primary vaccination was positively correlated with persistence of anti-HBs titer >10 mIU/ml during ten years. Three of the children were infected by HBV within their first year of age, but none of them showed chronic infection. There was no new infection in followed-up children to the end of 10 years even if they were anti-HBs negative or not boosted at 5 years. All of the children including anti-HBs negative ones showed high titers of anti- HBs after boosted at ten years of age. This anamnestic response was stronger and higher than the one which was at 13th month of age. There is no need to make a booster dose of hepatitis B vaccine at least ten years after the primary response is gained. The responses of HBsAg specific lymphoproliferative tests which were done by peripheral blood mononuclear cells of 26 followed-up children were low. The rate of positive lymphoproliferative response was 41% beforebooster vaccine at ten years and rise to 50% after booster. We couldn't determined positive lymphoproliferative responses in all of the children at ten years although all of them showed high anti-HBs titers after booster dose of vaccine and memory B lymphocytes which secreted anti-HBs needed the help of HBsAg specific T lymphocytes. There were more positive lymphoproliferative responses by stimulation of rHBsAg in children who showed higher anti-HBs titers. Anti-HBs IgG subtypes were tested in 32 children (Group A) who had hepatitis B carrier mothers. Twenty-five children (Group B) who had not hepatitis B carrier mothers and vaccinated against hepatitis B and 14 naturally infected cases (Group C) were taken as control groups. Anti-HBs IgGl was the highest IgG subtypes in followed-up children although all IgG subtypes were determined. Anti-HBs IgG2 was the second IgG subtype before booster vaccine and there was a significant decrease in the percentage of IgG2 after booster dose of vaccine. Anti-HBs IgG4 was the second IgG subtype after booster dose of vaccine although its percentage was rather low. The percentage of IgG3 was significantly high in naturally infected group when it was compared to the percentages followed-up children and control group of vaccinated children. Anti-HBs IgG4 was very low in naturally infected group. Anti-HBs IgG4 was the second IgG subtype in the children who had a non-HBV carrier mother and under 5 years of age. Anti-HBs IgG2 was the second IgG subtype when the age of these children was over five. It was discussed that antigen given by the vaccine, the age of vaccinees, the frequency of vaccination and cytokine pattern which was generated by vaccine might effect the percentages of anti-HBs subtypes.
Benzer Tezler
- Hepatit B virus DNA polimeraz geni mutasyonlarının saptanması
Detection of Hepatitis B virus DNA polymerase gene mutations
AYLİN ŞENGÖNÜL
Doktora
Türkçe
2008
GenetikDokuz Eylül ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ARZU SAYINER
- Konjenital hepatik fibrozis (41 vakanın analizi)
Congenital hepatic fibrosis in childhood (presentation of 41 cases)
MEHMET GÜNDÜZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1993
GastroenterolojiHacettepe ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURTEN KOÇAK
PROF. DR. NASİH ŞİNASİ ÖZSOYLU
- Nozokomiyal sepsis
Nosocomial sepsis
EYÜP SARI
Tıpta Uzmanlık
İngilizce
1999
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
UZMAN KEZBAN ÜLKER ERTAN
- Kalıcı pacemaker modellerinde yaşam kalitesi ve sağkalım analizi
Quality of scale and survival analyses in permanent pacemakers
ÖZGÜR ÇİFTÇİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2002
Kardiyolojiİstanbul ÜniversitesiKardiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SEDAT TAVŞANOĞLU
- Metastatik prostat kanserli hastaların tedavisinde gnrh agonisti olarak kullanılan leuprolide asetate 22.5 MG ile goserelin asetate 10.8 MG ilaçlarının kastrasyon üzerine olan etkilerinin karşılaştırılması
Gnrh agonist used in the treatment of patients with metastatic prostate cancer, as in the 22.5 MG 10.8 MG pills leuproli asetate gosereli comparison of the effects of castration on asetate
GÖKHAN ÇİL