Geri Dön

Tarımsal destekleme politikalarının analizi ve doğrudan gelir desteği

Agricultural support policy analysis and direct income support

  1. Tez No: 140122
  2. Yazar: ABİLKHAN İSAYEV
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. RIFAT F. ORTAÇ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ekonomi, Economics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Maliye Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 210

Özet

193 ÖZET Tarım sektörünün bazı özellikleri nedeniyle piyasa mekanizması bu sektörde etkin bir şekilde işleyememektedir. Bunun nedeni, tarım ürünlerinin arz ve talep esnekliklerinin düşük olması başta olmak üzere tarım sektörünün yapısal ve kurumsal özellikleridir. Tarım ürünlerinin arz ve talep esnekliklerinin düşük olması ve arzın talebe gecikmeli uyumunun bir sonucu olarak fiyatlarda ve çiftçi gelirlerinde aşın dalgalanmalar gözlenmektedir. Fiyat ve gelir dalgalanmalarının giderilmesi için devletin çeşitli müdahale araçları ile tarım sektörünü desteklemesi zorunlu olmaktadır. Devlet bu müdahaleyi yaparken bazı sosyal ve ekonomik amaçların gerçekleştirilmesini hedeflemektedir. Bu amaçlara ulaşmada devlet, tarımsal destekleme politikası araçlarından yararlanmaktadır. Ülkelerin öncelikli olarak yararlandığı ve ürün fiyatlarına doğrudan müdahaleyi öngören dolaysız destekleme politikası araçlarına piyasa fiyat desteği ve fiyat sübvansiyonu (fark ödeme) yöntemleri aittir. Fiyat ve gelir dalgalanmalarını önlemede yararlanılan ikinci grup destekleme araçları ise dolaylı desteklerdir. Buların içinde en önemlileri, girdi maliyetlerini düşürerek çiftçi gelirlerini artırmayı öngören girdi sübvansiyonları ve arzı kısarak fiyatları yükseltmeyi amaçlayan üretim kontrol önlemleridir. 1990'lı yıllarda yeni bir destekleme politikası aracı olarak gündeme gelen Doğrudan Gelir Desteği sistemi ise üretim ve verimle ilişkilendirilmeksizin çiftçilere karşılıksız olarak belli bir para transferinin yapılmasını öngörmektedir. Bu sistem, 1992 yılından başlayarak AB'de, 1994 yılından itibaren Meksika'da ve 1996 sonrasında ABD'de uygulanmaya başlamıştır. Türkiye'de tarımsal destekleme uygulamalarına 1932 yılında buğdayda destekleme alımları ile başlanmıştır. Planlı dönemin başlaması ile birlikte destekleme alımlarının kapsamının genişletilmesinin yanı sıra girdi sübvansiyonları başta olmak üzere diğer dolaylı destekleme araçlarına da194 sistemde yer verilmiştir. 1980'lerde sınırlı tutulan destekleme alımı kapsamı 1990'ların başlarında genişlemekle birlikte 1994 sonrasında sekiz ürüne düşürülüştür. 1990'lı yıllarda destekleme alımlarının ardından ikinci sırayı kimyevi gübre, tohumluk ve fidan sübvansiyonları almıştır. 2000 yılından itibaren uygulamaya konulan Tarım Reformu çerçevesinde Türkiye'de mevcut destekleme sistemi tasfiye edilerek, doğrudan gelir desteği sistemine geçilmesi hedeflenmektedir. Bu doğrultuda sistem, 2000 yılında dört ilde pilot olarak uygulanmış ve 2001 yılında ülke geneline yaygınlaştırılmıştır. Uygulamaya 2002 yılında da aynen devam edilmesi planlanmaktadır. Desteklemenin amaçlan açısından baktığımızda Türkiye'de tarımsal destekleme politikalarının pek başarılı olmadığı görülmektedir. Bir taraftan tarıma aktarılan sübvansiyonların büyük bölümü büyük işletmelere giderken, öte yandan uygulamadan kaynaklanan sorunlar nedeniyle üretimin planlanması ve yönlendirilmesi yapılamamıştır. OECD tarafından geliştirilen ÜDE ve TDE modeline göre yapılan hesaplamalar, Türkiye'de tarım sektörüne aktarılan kaynakların %'den fazlasının yüksek fiyatlar yoluyla tüketicilerden sağlandığını göstermektedir. Türkiye'de doğrudan gelir desteği uygulaması ile ilgili başta mali kaynak ve kayıt sisteminin yetersizliği olmak üzere bazı sorunlar bulunmaktadır. Mevcut uygulamada ödemelerin ekilen alana göre yapılması, sistemin gelir dağılımını iyileştirme amacına ters düşmektedir. Bu nedenle uygulamanın, marjinal alana azalan miktarda ödeme yapılması şeklinde değiştirilmesi mantıklı olacaktır.

Özet (Çeviri)

196 exoanded in the beainnina of 1990'a 8 and it has been reduced to eioht Droducts after 1994. In 1990's. chemical fertilizer, seed and saolinq subvention took the second row after the first row which is the suoDortina purchase. In 2000. direct income suDDort system was chosen in the frame of Agriculture Reform by discharging present supporting system. In this direction the system was expanded in four provinces as pilot and spreaded out the country in 2001. It is being planned to continue the same application in 2002. It has been seen that agricultural supporting policies were not successful from the point of view of the aims of supporting. From one side, while the great amount of subventions are being given to the agriculture which is going to the companies, from the other side planning and guiding of the product can not be made successfully. With respect to the calculation according to the PSE and CSE models modified by OECD, it is understood that more of 75% of the resources transferred to the agricultural sector has been supplied from the consumers by means of high prices. There are some problems in Turkey related with the application of the direct income support. These problems are the lack of the monetary resources and the lack of the registering system. In the present application, payment system due to the planted land is opposing to the aim of improving income distribution. Because of this reason, it will be logical to change this system as less payment due to the marginal planted land. 4fif 4?^ &&

Benzer Tezler

  1. Türkiye'de tarımsal destekleme politikalarının analizi: Manisa örneği

    Agricultural support policies in Turkey: Example of Manisa

    ALİ TAHA İNCE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    DemografiCelal Bayar Üniversitesi

    Maliye Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. BİROL KOVANCILAR

  2. Türkiye'de tarımsal destekleme politikalarının etkinliği ve OTP'ye uyum analizi

    The efficiency of agricultural support policies and the analysis of harmony to common agricultural policy

    AHMET KAMACI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    EkonomiSakarya Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. MAHMUT BİLEN

  3. Türkiye'de çiftçi kayıt sistemi uygulama sonuçlarının genel analizi

    A general analysis of implementation results of the farmer register system in Turkey

    HAKAN KALENDER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    ZiraatAkdeniz Üniversitesi

    Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CENGİZ SAYIN

  4. Türkiye'de uygulanan tarımsal destekleme politikalarının üretim etkisi

    Production effects of agricultural support policies implemented in Turkey

    ERDEM BULUT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Ekonomiİstanbul Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YÜKSEL BAYRAKTAR

  5. Agricultural policy in Turkey: Evaluation of wheat support policy efficiency using policy analysis matrix

    Türkiye'nin tarım politikası: Politika değerlendirme matrisi yaklaşımıyla buğday destek programın etkinliğinin değerlendirilmesi

    SANDA MACİC

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2015

    Ziraatİstanbul Teknik Üniversitesi

    İşletme Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEDİME LERZAN ÖZKALE

    DOÇ. DR. BURAK BERK ÜSTÜNDAĞ