Dejeneratif omurga hatalıklarında kafes ile posterior interbody füzyon uygulamalarımız ve sonuçları
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 141985
- Danışmanlar: PROF.DR. TARIK YAZAR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 84
Özet
C - ÖZET Günümüzde dejeneratif lomber instabilitelerde, spinal artrodez etkin tedavi metodu olup sıklıkla önerilir. Prensip, diğer dejenere eklemlerinki ile aynı olup, eklemde ağrıya neden olan hareketin durdurulmasıdır. Spinal hareketli segmentte artrodez sağlamanın birçok şekli olup bunlardan biri olan posterior interbody füzyon ilk kez 1943 'de Dr. Ralph Cloward tarafından uygulanmıştır. Yöntem, zor oluşu ve ilk uygulamalarda başarının düşük olması nedeniyle uzun süre hak ettiği ilgiyi görmemiştir. Zamanla bu yöntemde başarıyı arttırmaya yönelik çalışmalar ile fuzyonu kolaylaştırıp biyomekanik ihtiyaçlara cevap verecek enstrümanlar dizayn edilmiş ve uygulama yaygın kabul görmüştür. 1994'den bu yana dejeneratif hastalıklarda 80 binden fazla kafes kullanıldığı bilinmektedir. KMğimizde de uygulanmakta olan kafes ile posterior interbody füzyon metodunun sonuçlarım değerlendirmek amacıyla Mayıs 1999 - Ocak 2004 tarihleri arasında ameliyat edilen olgular retrospektif olarak incelendi. Toplam 57 hastanın (44 kadın, 13 erkek) 72 seviyesine kafes ile füzyon uygulandı. Hastalar değerlendirildiğinde, radyolojik olarak tespit edilen füzyon oram 53 olgu ile %93 bulundu. Kafes uygulamasına ek olarak yapılmış olan posterior enstrümanları çıkarttığımız olgularda, ameliyat esnasmda fuzyon varlığına yönelik yapılan kontrollerde füzyon oram %95.3 tespit edilmiştir. Bu oran radyolojik füzyon değerlendirmenin yeterli olduğunu göstermektedir. Yine kompilikasyonlar incelendiğinde en sık 4 olguyla (%7.01) kaynamama ile karşılaşılmıştır. Bunun yanında sinir kökü hasan, düşük ayak ve dura hasan gibi ciddi kompilikasyonlar literatürde bildirilen oranlardan belirgin olarak azdır. Klinik ve fonksiyonel açıdan olgulanmızm 29'u (% 50.8) mükemmel, 20'si (%35.2) iyi, 7'si (%12.2) orta ve l'i(%1.8) kötü olarak bulunmuştur. Toplamda tedavinin başanlı olarak kabul edildiği grup % 86, başansız kabul edilen ise % 14 dür. Bu oran 65literatürle uyumlu olup, değerlendirildiğinde başarısız olarak kabul edilen olguların tekniğin öğrenme eğrisi döneminde yapılan ilk olgular olduğu görülmüştür. Teknolojik ilerleme ve cerrahi tecrübelerin artması kafes ile posterior interbody mzyon uygulamalarının başarısına katkısı açıkça görülmektedir. 66
Özet (Çeviri)
D- SUMMARY Spinal arthrodesis is the effective method of treatment frequently advised in degenerative spinal disease. Principle is to cease the motion, which causes pain, same like other degenerative joints. There are many ways to obtain arthrodesis in spinal motion segment and one of them is posterior lumbar interbody fusion that Dr. Ralph Cloward first pioneered in 1943. Because of difficulty in application and lower success rates in first publications, the procedure has had supporters over the years, but it never has been accepted generally. In the course of time studies to give biomechanical requirements of method and to proliferate success rates of fusion, many kinds of instruments developed and procedure gained wide acceptance. It's known that more than 80 thousands cages used in degenerative lumbar disease since 1994. The retrospective study is designed to evaluate results of posterior lumbar interbody fusions using threaded cage procedure that is applied in our department between May 1999 -Jan 2004. Posterior interbody fusion using threaded cage procedure is performed on 57 patients (44 woman, 13 man) 72 motion segments. In radiological evaluation 53 case (% 93) had bony fusions in x-rays. While examining the complications, ununion had been seen as the most frequent complication in 4 cases. (% 7.01) Different from emphasized by the authors of current literature on posterior lumbar interbody fusion using cages, in our series nerve root irritation, drop foot and dural laceration had been encountered rarely. From clinical and functional aspect, 29 cases (% 50.8) had excellent, 20 cases (% 35.2) had good, 7 cases (% 12.2) had fair and 1 case (% 1.8) had poor results. Overall % 86 of patients group had been accepted successfully. On the other hand the other % 14 which was evaluated as un successful were the patients that we operated early in learning curve. 67Progress in technology and increasing experience in posterior interbody fusion with threaded cage technique, advenced the success rates of procedure. 68
Benzer Tezler
- Dinamik ve rijit posterior lomber spinal enstrümantasyon cerrahisinde interbody füzyon kombinasyonu yapılan ve yapılmayan olgularının radyolojik ve klinik sonuçlarının karşılaştırılması
Comparison of radiological and clinical results of cases with and without interbody fusion combination in dynamic and rigid posterior lombar spinal instrumentation surgery
EMİR DARCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
NöroşirürjiSağlık Bilimleri ÜniversitesiBeyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ ENDER OFLUOĞLU
- Dejeneratif omurga hastalığında cisimlerarası (interbody) füzyonun etkinliği
Effectivity of interbody fusion procedure in dejenerative spine diseases
OKAN ÖZKUNT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Ortopedi ve Travmatolojiİstanbul ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CÜNEYT ŞAR
- Dejeneratif omurga hastalıklarında transforaminal lomber interbody füzyonun 1 yıllık klinik ve radyolojik sonuçları
The 1-year clinical and radiological results for patients of degenerative lumbar diseases treated with transforaminal lumbar interbody fusion
KHALED M.I. SHATAT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Ortopedi ve TravmatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BEKİR YAVUZ UÇAR
DOÇ. DR. ÇAĞRI ÖZCAN
- Ön-yan yaklaşımla omur cisminin eğimli tıraşlanmasının biyomekanik değerlendirilmesi (koyunda deneysel çalışma)
Başlık çevirisi yok
TURHAN KARALAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Nöroşirürjiİstanbul ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
PROF.DR. FARUK ÜNAL
- Lomber dejeneratif disk hastalarının prevelans ve risk faktörlerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi
Prevelance and risk of lombar degenerative disc patients evaluation of factors as a retrospective
CELİL CAN YALMAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
NöroşirürjiMuğla Sıtkı Koçman ÜniversitesiBeyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ARSAL ACARBAŞ