Geri Dön

Alendronatın mikroemülsiyon formulasyonunun geliştirilmesi ve Caco-2 hücrelerinden geçişinin değerlendirilmesi

Development of a microemulsion formulatıon of alendronate evaluation of its transport across caco 2 cells

  1. Tez No: 144410
  2. Yazar: FULYA KARAMUSTAFA
  3. Danışmanlar: PROF. DR. NEVİN ÇELEBİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 154

Özet

- 119 - G. ÖZET Alendronat, bifosfonatlar arasında önemli bir kullanıma sahiptir ve klinik amaçlar için oral olarak kullanımı tercih edilmektedir. En önemli dezavantajı, yüksek hidrofilik özelliğinden ve negatif yükünden dolayı gastrointestinal kanaldan zayıf absorbe olmasıdır. İnsanlarda ortalama biyoyararlanımı % l'den düşüktür. Oral absorpsiyonu, ilaç, yiyecekler ve sudan başka içecekler ile alındığında daha da azalmaktadır. Alendronatın en önemli sorunlarından biri de gastrointestinal kanalın üst kısımlarında özellikle de özafagusta meydana getirdiği yan etkilerdir. Son yıllarda, hücre kültür çalışmaları ile oral yoldan uygulanan ilaçların enıilimlerinin incelenmesi önem kazanmıştır. Bu amaç için, insan intestinal epitel hücre dizinleri kullanılmaktadır. Çeşitli insan kolon karsinoma hücreleri (Caco-2, HT-29, SW 1 16, LS 174T, SW 480) elde edilmiştir. Bunların içinde, Caco-2 ve HT-29 hücre dizinleri en çok çalışılanlarıdır. Bu hücreler, ilaçların gastrointestinal kanaldan geçiş mekanizmalarım açıklamak için in vitro model olarak düşünülmüştür. Yukarıdaki bilgilerin ışığında, bu çalışmada amacımız; 1. Alendronatın oral biyoyararlanımını artırmak ve yan etkilerini azaltmak için S/Y mikroemülsiyon formülasyonunu geliştirmek, 2. Mikroemülsiyon formülasyonunun fizikokimyasal özelliklerini ve fiziksel stabilitesini incelemek, 3. Alendronatın ve absorpsiyon artırıcıların (dimetil-P-siklodekstrin ve sodyum taurokolat) Caco-2 hücreleri üzerindeki sitotoksik etkilerim incelemek, 4. Alendronatın Caco-2 hücrelerinden permeabilitesini incelemek, 5. Alendronatın Caco-2 hücrelerinden geçişine absorpsiyon artırıcıların etkilerini incelemektir. Mikroemülsiyon formülasyonu Captex-200® (yağ fazı), Fosfolipon 90 NG® (Lesitin- surfaktan), propilen glikol (ko-surfaktan)ve bidistile su (su fazı) kullanılarak hazırlandı. Hazırlanan mikroemülsiyon formülasyonunun in vitro fiziksel stabilitesini değerlendirmek için, değişik sıcaklıklarda (4°C, 25°C, 40°C) bekletilen örneklerin oda sıcaklığına getirildikten sonra fiziksel görünüşleri, tipi, türbiditesi, refraktif indeksi, elektriksel iletkenliği, pH'sı, dansitesi, viskozitesi, damlacık büyüklüğü ve faz ayrışması gibi-120- karakteristik özellikleri incelendi. Aynca mikroemülsiyon formülasyonunun reolojik özelliği de saptandı. Bu çalışmada, alendronatın miktar tayini için iki farklı yöntem (spektrofotometre ve HPLC) kullamldı. Alendronat ve absorpsiyon artıncılann Caco-2 ve L-929 hücreleri üzerine toksik etkileri MTT yöntemi ile incelendi. Alendronatın, 7, 14 ve 21 günlük Caco-2 hücrelerinden geçişleri çalışıldı. Alendronatın tek basma ve absorpsiyon artırıcı varlığında Caco-2 hücresi olan ve olmayan membranlardan geçiş çalışması yapıldı. Geçiş çalışmalarının tamamlanmasından sonra, Caco- 2 hücrelerinin bütünlüğü üzerine alendronat ve absorpsiyon artıncılann etkileri, elektriksel dirençler ölçülerek incelendi. 4°C ve 25°C'de 3 ay süre ile bekletilen mikroemülsiyon formülasyonunun fiziksel özelliklerinde herhangi bir değişim gözlenmedi. 40°C'de bekletilen formülasyondaki alendronatın 1. aydan sonra çöktüğü gözlendi. Alendronatın çözünürlüğü 16.5 mg/mL, mikroemülsiyon formülasyonundan in vitro şahmı ise 7 saatte % 97.2 bulundu. MTT testi sonunda, Caco-2 hücrelerinden geçiş deneylerinde kullanılacak konsantrasyonlar, alendronat için % 0.2 (a/h), sodyum taurokolat için 5 mM, dimetil-p*- siklodekstrin için % 0.3 (a/h) olarak tespit edildi. Sekiz saatlik deney süresinde serumlu DMEM ile çalışmanın daha iyi olacağı sonucuna varıldı. Alendronatın, 7, 14 ve 21 günlük Caco-2 hücrelerinden geçiş sonuçlarına gore, 21 günlük hücreden geçişin en az olduğu tespit edildi. Alendronatın, tek basma ve absorpsiyon artıncılann (DM-p-CD, STC) varlığında boş membranlardan geçi arasında herhangi bir farklılık bulunmadı. Alendronatın Caco-2 hücrelerinden geçişinde dimetil-p-siklodekstrin varlığında anlamlı bir artış elde edildi; ancak sodyum taurokolat için önemli bir farklılık bulunmadı. Alendronat, alendronat + dimetil-p-sildodekstrin, alendronat + sodium taurokolatm Caco-2 hücresi olan membranlardan geçişleri, boş membranlardan geçişlerinden daha az bulundu. Alendronatın geçirgenlik katsayısı değerleri incelendiğinde, en fazla artışın dimetil-p- siklodekstrin ile elde edildiği saptandı. Elektriksel direnç ölçümleri sonuçlarına göre, Caco-2 tek tabakalarının direncinin en fazla dimetil-P-siklodekstrin daha sonra sırasıyla sodyum taurokolat ve en az da alendronat ile azaldığı bulundu.

Özet (Çeviri)

- 121 - H. SUMMARY Alendronate has an important usage among bisphosphonates and is preferred to be used orally for the clinic purposes. The most important disadvantage of alendronate is its poor absorption from the gastrointestinal tract because of high hydrophilicity and negative charge. The mean bioavailability of alendronate is less than % 1 in human. Its oral absorption is much more reduced when it is used with food and beverage other than water. One of the most important problem of alendronate is the adverse effects, which occur in the upper sides of the gastrointestinal tract, especially esophagus. Recently, the investigation of the absorption of orally administered drugs with cell culture studies has gain importance. For this purpose, human intestinal epithelial cell lines are used. Several human colon carcinoma cells (Caco-2, HT-29, SW 1 16, LS 174T, SW 480) are obtained. Among them, Caco-2 and HT-29 cell lines are the ones that are studied mostly. These cells have been thought to be an in vitro model to explain the transport mechanisms of the drugs across the gastrointestinal tract. Therefore, the aim of this study is:. to develop a W/O microemulsion formulation to improve the oral bioavailability and reduce the adverse effects of alendronate,. to examine the physicochemical properties and the physical stability of the microemulsion formulation,. to examine the cytotoxic effects of alendronate and absorption enhancers (dimethyl-p- cyclodextrin and sodium taurocholate) on Caco-2 cells,. to examine the permeability of alendronate across Caco-2 cells,. to examine the effects of absorption enhancers on the transport of alendronate across Caco-2 cells. Microemulsion formulation was prepared by using Captex-200® (oil phase), Phospholipon 90 NG® (Lecithin-surfactant), propylene glycol (co-surfactant) and bidistilled water (aqueous phase). To evaluate the in vitro physical stability of the prepared microemulsion, the characteristic properties such as the physical appearance, phase separation, turbidity, droplet size, refractive index, density, conductivity, pH and viscosity of specimens that are stored at different temperatures (4°C, 25°C, 40°C) were examined at room temperature. The theological behavior of the microemulsion was also determined.-122- Two different methods (spectrophotometry and HPLC) were used for the quantification of alendronate in this study. The toxic effects of alendronate and absorption enhancers on Caco-2 and L-929 cells were examined with MTT method. The transport of alendronate across 7, 14 and 21 days old Caco-2 cells were studied. The transport studies of alendronate alone and alendronate in the presence of absorption enhancers across the membrane with and without Caco-2 cells were performed. After the transport studies were accomplished, the effects of alendronate and absorption enhancers on the integrity of Caco-2 cells were examined by measuring their electrical resistances. No change was observed in the physical properties of the microemulsion formulation which were stored at 4°C and 25°C for 3 months. We observed that alendronate which was stored at 40°C was sedimented after 1st month. The rheological behavior of the microemulsion formulation was found to be Newtonian. The solubility of alendronate was found to be 16.5 mg/mL and the in vitro release from the microemulsion formulation was found to be % 97.2 at 7th hour. At the end of the MTT tests, the concentrations that should be used for the transport studies were determined to be % 0.2 (w/v), 5 mM and % 0.3 (w/v) for alendronate, sodium taurocholate and dimethyl-p-cyclodextrin, respectively. It was concluded that it would be better to study with DMEM including serum for a 8 hours experiment period. According to the transport of alendronate across 7, 14, 21 days old Caco-2 cells, it was proven that the transport across 21 days old cell was the least. There was no difference between the transport of alendronate across the membran without cells in the presense of absorption enhancers or alendronate alone. A significant increase in the transport of alendronate across Caco-2 cells in the presence of dimetil-P-cyclodextrin was observed; but for sodium taurocholate, a significant difference was not found. The transport of alendronate, alendronate + dimethyl-p-cyclodextrin and alendronate + sodium taurocholate across the membranes with Caco-2 cells were found to be less than that of the membranes without Caco-2 cells. When the permeability coefficients of alendronate were evaluated, the permeability coefficient increased much more by dimethy-p-cyclodextrin. According to the results of the electrical resistance measurements, it was found that, the electrical resistances of Caco-2 monolayers were diminished mostly with dimethy-P-cyclodextrin and then sodium taurocholate and alendronate, respectively.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    774544

    Bifosfonat içeren mikroemülsifiye sistemlerin geliştirilmesi

    Development of microemulsifying systems involving bisphosphonate

    YETKİN ELİTEZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Eczacılık ve FarmakolojiEge Üniversitesi

    Radyofarmasi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. EVREN ATLIHAN GÜNDOĞDU

  2. Tez No

    91410

    Alendronatın diş çekimi sonrası processus alveolariste oluşan rezorpsiyona etkisi

    The Effect of alendronate on the alveolar bone resorption after tooth extraction

    HATİCE ALTUNDAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Diş HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖVÜN GÜVENER

  3. Tez No

    193541

    Alendronatın neden olduğu mide hasarının mekanizmasının ve buna karşı koruyucu ilaçların araştırılmasına yönelik bir araştırma

    Protective effect of melatonin and omeprazole against alendronate-induced gastric damage

    AYŞE FİGEN ONUK GÖREN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Eczacılık ve FarmakolojiMarmara Üniversitesi

    Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. GÜL AYANOĞLU DÜLGER

  4. Tez No

    516039

    Oral uygulamada alendronatın gastrik yan etkilerinin giderilmesi ve çözünürlüğünün arttırılması amacıyla solid dispersiyon formülasyonlarının hazırlanması ve karakterizasyonu

    Preparation and characterization of alendronate of solid dispersions with skimmed milk to reduce gastric irritation and increasing solubility

    ÇAĞRI ERDEM ÖZDEMİR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Eczacılık ve FarmakolojiMersin Üniversitesi

    Farmasötik Teknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEFİSE ÖZLEN ŞAHİN

  5. Tez No

    115152

    Postmenopozal osteoporoz tedavisinde alendronatın sürekli ve siklik kullanımı ile etidronat kullanımının karşılaştırılması

    Comparison of cyclic and continuous alendronate treatment with etidronate treatment in postmenopausal osteoporosis

    AYDIN KÖŞÜŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Kadın Hastalıkları ve DoğumSelçuk Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. METİN ÇAPAR

Geri Dön