Pediyatrik nozokomiyal ishallerde viral etkenlerin saptanması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 157976
- Danışmanlar: PROF.DR. MUSTAFA SAMASTI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2004
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
ÖZET İnfeksiyon dışı nedenlerle de oluşabilen nozokomiyal gastroenteritler genel olarak virus, bakteri, parazit, mantar gibi pekçok farklı patojene bağlı olarak gelişebilir. Viral gastroenteritlerin genellikle kısa süreli ve görece hafif seyirli olmaları yanısıra bir de pekçok mikrobiyoloji laboratuvarının gerekli donanım ve deneyime sahip olmamasından dolayı, tanısı genellikle yapılmamaktadır. Bu nedenle gerek ülkemizde gerekse dış kaynaklı literatürlerde, nozokomiyal viral gastroenterit etkenleri ile ilgili çalışmalar azdır. Çocuklarda gerek nozokomiyal gerekse toplumda edinilmiş viral gastroenteritlerin çoğundan A grubu rotaviruslar sorumlu tutulmaktadır. Viral gastroenteritlerde ise tüm yaş gruplarında insan kalisiviruslan (Norovirus ve sapovirus), adenovirus 40-41, B ve C grubu rotaviruslar, daha az sıklıkla astroviruslar sorumlu tutulmaktadır. Kasım 2002-Şubat 2004 tarihleri arasında nozokomiyal gastroenterit gelişen 89 hastaya ait 102 dışkı örneğinde yaptığımız çalışmamızda, EIA ve PCR yöntemleri birlikte kullanılarak 10 tanesinde (% 9.8) A grubu rotavirus, 17 tanesinde (% 16.6) adenovirus 40-41 saptandı. Sadece RT-PCR yöntemi ile ise hastaların 7 tanesinde (%6.9) Norwalk benzeri virus ve 5 tanesinde (%4.9) insan astrovirusu saptandı. Rotavirus infeksiyonları kış ve ilkbahar, astrovirus infeksiyonlan kış aylarında yoğunlaştığı halde, Norwalk benzeri ve adenovirus 40- 41 ile oluşan gastroenteritlerle mevsim ilişkisi gözlenmedi. Bakteriyel, paraziter ya da viral etken saptanamayan bir çocukta PCR ile enterotoksijenik Bacteriodes fragilis (ETBF) DNA' sı saptandı. Ondört aylık çalışma dönemi içinde nozokomiyal viral gastroenterit saptadığımız 39 örnek/hastanın 10'unda (%26) A grubu rotavirus, 17'sinde (%43) adenovirus 40-41, 7'sinde (%18) Norwalk benzeri virus ve 5'inde (% 13) insan astroviruslan saptanmıştır. Bunların dışmda bir olguda ETBF, diğer bir olguda Giardia kist ve trofozoidi, 5 olguda Blastocytis hominis (5'inde de her alanda 5 'in üzerinde) saptandı. Nozokomiyal viral gastroenterit gelişen çocukların %36'sı yenidoğan ve çocuk cerrahisi yoğun bakım birimlerinde, % 23 'ü bağışıklık sistemi baskılanmış 65hastaların izlendiği hematoloji ve onkoloji servislerinde yatmakta idi. Çalışmanın yapıldığı dönemlerde bu servislerde hastalar veya sağlık personeli arasında viral gastroenterit salgını saptanmadı. Çalışmamızda nozokomiyal ishallerin çoğunda infeksiyoz etken gösterilememiş olmakla birlikte önemli bir kısırımdan viruslann (%38.2) bir kısmından da parazitlerin (%5.9) sorumlu olduğunu saptadık. Dış kaynaklı tam rehberlerinde, nozokomiyal gastroenteritlerde dışkı kültürü ve parazitolojik inceleme yapılmasının gereksiz olduğu bildirilmektedir. Bizim bulgularımız da, çalışılan 60 dışkı kültürünün tümünün negatif olmasıyla bu öneriyi destekler niteliktedir, ancak ihmal edilemeyecek oranda paraziter etkenlerin saptanmış olması nozokomiyal ishallerde bizim ülkemiz koşullarında dışkının parazitolojik yönden de incelenmesinin gerekliliğine işaret etmektedir. Literatürlerde bildirilen çalışmalarda viral etkenlerin sıklıkları değişmektedir. Nitekim pek çok çalışmada A grubu rotavirus ve Noroviruslar ön planda bulunurken, bizim çalışmamızda tüm çocuk yaş grubunda adenovirus 40-41 ön plandaydı. Ancak 0-3 yaş grubu çocuklarda rotavirus beklendiği üzere en sık etken olarak saptandı. NÎG'ler ve toplumda edinilmiş viral gastroenteritlerin etiyoloj isinin büyük ölçüde örtüştüğü ve NİG etken yelpazesinin farklı bulunabileceği çeşitli çalışmalarla desteklenmektedir. Bizim çalışmamızda özellikle 3 yaş üzerindeki grupta adenoviruslar ağırlıktaydı. Bu o anda toplumda adenoviruslann yaygın oluşuna bağlı olabileceği gibi bu hastaların bağışıklığı baskılanmış yada ağır invazif girişimlere maruz kalmış hastalar olması ile açıklanabilir. Çalışmamız, ülkemizde nozokomiyal gastroenteritlerin viral etiyoloj isinin immünolojik ve moleküler yöntemlerle bu genişlikte araştırıldığı bir ilk çalışmadır. Bu nedenle bu alandaki veri açığının giderilmesine katkıda bulunacağım umuyoruz. 66
Özet (Çeviri)
SUMMARY Nosocomial gastroenteritis which may also be due to noninfectious causes have a broad range of infectious agents e.g. viral, bacterial, parasitic and fungal. In viral gastroenteritis microbiological diagnosis is usually not accomplished either due to short duration and mild clinical course of the disease or lack of appropriate equipment and experience in many microbiology laboratories. Therefore studies on the agents of nosocomial viral gastroenteritis (NVG) are limited in our country and abroad. In children, group A rotaviruses are usually responsible for both of community and nosocomially acquired viral gastroenteritis. Human calicivirus (Norovirus and sapovirus), adenovirus 40-41, group B and C rotavirus and less commonly human astroviruses are usual causes of viral gastroenteritis in all age groups. In this study conducted between November 2002 and February 2004, 102 stool specimens belonging to 89 patients who developed nosocomial gastroenteritis were screened for rotavirus, adenovirus 40-41, Norwalk like virus and human astrovirus by enzyme immuno assay (EIA) and/or polymerase chain reaction (PCR). Ten of 102 stool samples (9.8%) were positive for group A rotavirus, 17 (16.6%) for adenovirus 40- 41 by EIA and/or PCR. Seven of 102 stool samples (6.9%) gave positive results for Norwalk like virus RNA and 5 (4.9%) for human astrovirus RNA by revers transcriptase-PCR (RT PCR) method only. Rotavirus and human astroviruses were seen exclusively in cold months (between November and April) whereas other viruses showed no seasonability. We screened stool specimens belonging to 1-5 years old children, which were negative for viral, parasitic and bacterial agents with convential microbiologic methods for also enterotoxigenic Bacteriodes fragilis (ETBF) DNA with PCR. And only one specimen yielded ETBF DNA. During 14 months study period in 39 patients (38.2%) NVG agents were detected. The distribution of the patients was as follow: group A rotavirus 26%, adenovirus 43%, Norwalk like virus 18% and human astrovirus 13%. In addition one case was positive for Giardia cyst and trophozoites, 5 patients were positive for Blastocystis hominis. Thirtysix percent of children who developed NVG were staying in newborn and surgical intensive-care units and 23% in haematology and oncology services were 67usually immuncomprimised patients are cared. During the study period no viral gastroenteritis outbreak occured among inpatients and healthcare providers. Although in our study in majority of nosocomial diarrhoea cases no infectious agents were detected, in a considerable proportion viral agents and a small proportion parasites were found. In the guidelines for nosocomial gastroenteritis, stool cultures and parasitologic examinations are considerd unnecessary and it's not recommended to perform these tests on the routine base. Although our findings apparently supports this approach, the proportion of the patients with parasitic agents in our study indicates the of coproparasitologic examinations in nosocomial diarrhoea cases in our country. The frequencies of the viral agents are variable in the published studies. Although in some studies group A rotavirus and Norovirus are the most common agents, in our study adenoviruses were the leading agent in general. However in 0-3 years age rotavirus were the most common agent as expected. Although hospital and community acquired viral gastroenteritis may have overlapping etiologies sometimes these may differ due to special epidemiolgic conditions. In our study in children older than 3 years adenovirus is the leading agent. This finding may be explained simultaneus circulation of adenovirus in the community. Another explanation could be that a considerable proportion of our cases were immunocomprimised and/or were underwent invasive surgical procedures. This is the first study in our country in which viral agents of nosocomial gastroenteritis is investigated extensively with the aid of immunological and molecular methods. So we expect that our study confers significant contribution to compansate the gap of relevant data in this area. 68
Benzer Tezler
- Pediyatrik palyatif bakım merkezinde yatan hastalarda görülen enfeksiyonlar ve çoklu ilaç diremci gösteren patojenlerin görülme sıklığı
Frequency of infections and multidrug resistant pathogens in patients hospitalized in pediatric palliative care centers
KERİME CAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık BakanlığıÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞANLIAY ŞAHİN
- Çocuklarda çok ilaca dirençli gram negatif nozokomiyal kan akımı enfeksiyonlarının tedavisinde kolistin kullanımı
Use of colistin in the treatment of multi-drug resistant gram negative nosocomial blood flow infections in children
CANKAT GENİŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NACİYE GÖNÜL TANIR
- Hastanede yatan çocuk hastalarda görülen Stenotrophomonas maltophilia enfeksiyonlarının değerlendirilmesi
Evaluation of Steotrophomonas maltophilia infections in hospitalized child patients
İLANAY DURAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BELGİN GÜLHAN
- Hematopoetik kök hücre nakli yapılan çocuk hastalarda filogenetik analizle kanıtlanan bk virüs ilişkili hemorajik sistit salgınının araştırılması
Phylogenetically proved bk virus-associated hemorrhagic cystitis outbreak among pediatric hematopoietic stem cell recipients
TUĞBA NÜKTE TEZEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
MikrobiyolojiAkdeniz ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DERYA MUTLU
- A.Ü.T.F Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları A.B.D'da görülen hastane infeksiyonlarının etyoloji, epidemiyoloji, klinik özellikler ve etkenlerin duyarlılığı bakımından incelenmesi
An evaluation of the etiology, epidemiology and clinical symptomatology of the infection cases followed at the Department of Pediatrics, Ankara University Medical School Hospital
FATİH GÜNAY
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÜLKER DOĞRU