Geri Dön

İdrar yolu enfeksiyonu nedeniyle incelenen 1490 olgunun sonuçları

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 164600
  2. Yazar: BÜLENT ATAŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ŞÜKRÜ ARSLAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nefroloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 76

Özet

î. ÖZET İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) çocuklarda sık rastlanan, mortalite ve morbiditesi önemini koaıyan bir hastalıktır. Özellikle beş yaş altı çocukluk döneminde enfeksiyona bağlı renal hasar oluşumu çok yüksek olup, ilk İYE bile kalıcı hasar bırakabilmektedir. Renal hasar oluştuktan sonra risk faktörleri ortadan kalksa, İYE'ye karşı profilaksi uygulansa bile renal fonksiyonlarda geri dönmeyen ilerleyici kayıpların oluşması engellenememektedir. Bu nedenle İYE'nin erken saptanıp hızlı ve etkin antirnikrobiyal tedavisinin yapılması, radyolojik incelemelerle, varsa altta yatan patolojinin ortaya konması oldukça önem arzetmektedir. Van yöresinde Tıp Fakültesine İYE tanısı ile kabul edilen hastaların fazlalığı dikkat çekmektedir. Bu nedenle YYÜ Tıp Fakültesi'nde İYE nedeni ile kabul edilen, yaşları 1 gün ile 204 ay arasında değişen, yaş ortalaması 34.58 (±37.38) ay olan 1490 çocuk çalışmaya alındı. Çocukların 856'smı (% 57.4) kız, 634'ünü (% 42.6) erkekler oluşturmaktaydı. İYE etkenleri ve dağılımları değerlendirildiğinde toplam 2897 üreme saptanırken, İYE etkenleri sıklık sırasına göre şöyleydi; E. Koli, Klebsiella, Proteus, Stafilokok, Enterobakter, Staf. aureus, Psodomonas, Enterokok ve diğerleri. Özellikle yaş artışı ile birlikte E. koli oranındaki artış, Klebsiella'daki azalış dikkat çekiciydi. Çocuklardaki vezikoüreteral reflü (VUR) dereceleri ve dağılımları şu şekilde bulundu; çekilenlerin % 76'sı normal, anormal çıkanlar kendi aralarında % 55.8 tek taraflı VUR, % 44.2 bilateral VUR şeklindeydi. Vakalarımızda toplam 222 üreter vardı. % 1 1.8 üreterde I. derece VUR, % 25.7 üreterde II. derece VUR, % 32.8 üreterde III derece VUR. % 15.8 üreterde IV. derece VUR, % 13.9 V. derece VUR vardı. İYE ile birlikte özellikle dikkat çeken patolojik durumlar şöyleydi; Gastroenteric Malnütrisyon, Fimozis, Mesane disfonksiyonu. Mental-motor retardasyon, Üriner sistem taş hastalığı, Enürezis nokturna, Hiperkalsiüri, Kabızlık, Nörojen mesane. Febril konvülsiyon. Uzamış sanlık. Vakalarımızın % 58.7'sinin alt üriner sistem, % 4î.3'ünün ise üst üriner sistem enfeksiyonu geçirdiği, % 14.3'ünün rekürren enfeksiyon geçirdiği, % 85.7'sinin geçirmediği saptandı.Vakalarımız renal skar açısından değerlendirildiğinde toplam % 35' skar saptandı. Skarlann % 25'i sağ böbrekte, % 40'ı sol böbrekte, % 35'i her iki böbrekte bulundu. Skarlann % 65'i tek taraflı idi. Vakalarımızın % 0.9'unda piyelonefrite bağlı akut böbrek yetmezliği, %1.7'sinde ise kronik böbrek yetmezliği gelişti. Sonuç olarak Van bölgesinde önemli bir sağlık sorunu olan İYE'nin genel bir değerlendirmesi yapılarak sunuldu.

Özet (Çeviri)

2. SUMMARY Urinary tract infection (UTI), which had a significant mortality and morbidity, is a frequently seen disease in children. The first UTI attack may cause a permanent damage in kidneys because the ratio of renal damage due to infection is very high in children particularly those of younger than 5 years old. Despite elimination of the risk factors and use of prophylaxis irreversible and progressive deteriorations in renal functions are not prevented after developing the renal damage. Therefore, early diagnosis, treatment with effective antimicrobial drugs and the diagnosis of underlying pathology by radiological methods in UTI are important. It is noteworthy that the ratio of patients with UTI admitted to the university hospital is high in Van region. Therefore. 1490 children aged 1 day to 204 months (mean 34.58±37.38 months) with UTI who were admitted to Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine were included in the study. Of the children, 286 (57.4 %) were girls and 634 (42.6 %) were boys. When the causative agents in UTI were examined, they were in order as follows: E. coli, Klebsiella. Proteus, Staphylococcus, Enterobacter, Staphylococcus aureus, Pseudomonas, Enterococcus and the others. While E. coli was increasing with parallel to the patients' age, Klebsiella was found more frequent in older children. The distribution of vesiculoureteral reflux (VUR) in children was as follows: normal in 76 %; unilateral VUR in 55.8 %, and unilateral VUR in 44.2 % children. There were 222 ureters in our patients. The degree of VUR in patients was as follows: I. degree VUR in 1 1.8 %; II. degree VUR in 25.7 %; III. degree VUR in 32.8 %; and IV. degree VUR in 13.9 % children. The pathologies in association of UTI were gastroenteritis, malnutrition, phymosis, mesane dysfunction, mental-motor retardation, urinary system stone disease, enuresis nocturna, hypercalciuria, constipation, neurogenic bladder, febrile convulsion and prolonged jaundice. Of patients, 58.7 % had lower urinary tract infection, 41.3 % had upper urinary tract infection, 14.3 % had recurrent urinary tract infection and 85.7 % had no previous urinary tract infection. When the patients were evaluated for renal scar, 35 % children had scar; 25 % was on the right kidney, 40 % was on the left kidney, and 35 % was bilateral. Of patients. 0.9 % and 1.7 % had acute and chronic renal failure due to acutepyelonephritis, respectively. In conclusion, a review of UTI in Van region, which is an important health problem, was presented in this study. 4

Benzer Tezler

  1. İdrar yolu enfeksiyonu olan çocuklarda voiding sistoüretrografi (VCUG) ve/veya dimerkaptosuksinik asit (DMSA) görüntülemelerinin retrospektif değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of voiding cystourethrography and / or dimercaptosuccinic acid (DMSA) imaging in children with urinary tract infection

    ÇAĞRI ARDA HATİPOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıZonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM ETEM PİŞKİN

  2. Bacteriological and molecular study of Klebsiella pneumoniae isolated from patients with urinary tract infections from Ramadi Hospital

    Ramadi Hastanesinde idrar yolu enfeksiyonu olan hastalardan izole edilen Klebsiella pneumoniae'ni üzerine bakteriyolojik ve moleküler çalışma

    AHMED MUZAHEM MAHMOOD AL-DAMOOK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    BiyolojiÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ REMZİ ORKUN AKGÜN

    DR. ÖĞR. ÜYESİ OMAR MOHAMMED HASSAN

  3. Irak'ta helıcobacter pylorı enfeksiyonu olan hastalarda bazı hücre aracılı ve hümoral sitokin genlerinin polimorfizmi

    Polymorphism of some cell-mediated and humoral cytokine genes in patients with helicobacter pylori infection in Iraq

    MOHAMMED AHMED ABED ODHAIB

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    BiyolojiÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TAMER KEÇELİ

  4. Gazi Üniversitesi İç Hastalıkları Hematoloji Yoğun Bakım Ünitesi'nde yatan, hematopoetik kök hücre nakli yapılan hastalarda enfeksiyonlar ve enfeksiyon etkenlerinin araştırılması

    Investigation of infections and infectious agents in hematopoietic stem cell recipients admitted to the adult Hematology Intensive care unit in Gazi University Hospital

    TUĞBA BARLAS

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    HematolojiGazi Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAHENDER GÜLBİN AYGENCEL BIKMAZ

  5. Nöral tüp defektine bağlı nörojen mesane tanılı hastalarda probiyotik kullanımının tekrarlayan üriner sistem enfeksiyonunda koruyucu etkisi

    Başlık çevirisi yok

    IŞIL ÇULHA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NAZAN DALGIÇ

    DR. AYŞE ŞAHİN