Geri Dön

Sepsis Modeli Oluşturulan Sıçanlarda Midazolam ile Deksmedetomidinin Gastrointestinal Transit Üzerine Etkileri

The Effects of Dexmedetomidine and Midazolam on Gastrointestinal Motility in Septic Rats

  1. Tez No: 164721
  2. Yazar: OSMAN ESEN
  3. Danışmanlar: DR. BANU ELER ÇEVİK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2008
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bakanlığı
  10. Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 79

Özet

Giriş: Septik hastalarda gastrointestinal sistemin yönetilmesi oldukça karmaşık bir konudur. Sedatif ilaç infüzyonu gereksinimi göz önüne alındığında yoğun bakım hastalarında bu konu iki ucu keskin bıçak haline gelmektedir. Deksmedetomidin ve midazolam mekanik ventilasyon konforunun ve hasta bakımının iyileştirilebilmesini sağlamak için yoğun bakım hastalarında sedasyon amacıyla kullanılan ilaçlardır. Bu çalışmada, bu ilaçların deneysel sepsis modelinde gastrointestinal sistem üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Materyal ve Metod: Sepsis oluşturmak için çekal ligasyon ve perforasyon (ÇLP) yöntemi kullanıldı. Standart laboratuvar koşullarını takiben 48 dişi Wistar-Albino fare rastlantısal olarak altı gruba ayrıldı; Grup I: Sham-opere ve salin, Grup II: Shamopere ve deksmedetomidin, Grup III: Sham-opere ve midazolam, Grup IV: ÇLP ve salin, Grup V: ÇLP ve deksmedetomidin, Grup VI: ÇLP ve midazolam. Gastrointestinal geçiş, aktif kömürün pilorik sfinkterden olan uzaklığının toplam ince bağırsak uzunluğuna oranı (%) olarak hesaplandı. Bulgular: Sham-opere grupta, deksmedetomidin gastrointestinal geçişi anlamlı olarak yavaşlattı (deksmedetomidin uygulanan farelerde %18.13 ± 6.71, midazolam uygulanan farelerde %60.43 ± 7.93). ÇLP grubunda, gastrointestinal sistem üzerinde sepsisin neden olduğu değişiklikler nedeniyle gastrointestinal geçiş sham-opere gruba oranla anlamlı şekilde düşüktü. Septik farelerde her iki ilacın gastrointestinal geçiş üzerine etkisi benzer bulundu (Grup V'te %27.17 ± 11.84, Grup VI'da %22 ± 7.14, p= 1.00). Sonuç: Hem deksmedetomidin hem de midazolam septik hastalarda benzer klinik seyir nedeniyle sedasyon amacıyla kullanılabilir. Bu ilaçların gastrointestinal sistem üzerine uzun dönem etkilerinin aydınlatılması gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

Introduction: Management of gastrointestinal system is a challenge in septic patients. As far as the necessity of sedative drug infusion is concerned it can be a double-edged sword issue in intensive care units (ICU). Dexmedetomidine and midazolam are the drugs used in ICUs for sedation to provide the comfort in mechanical ventilation and optimize patient care. In this study, the effects of these drugs on gastrointestinal motility in an experimental model of sepsis were investigated. Materials and Methods: A cecal ligation and perforation (CLP) method was used to induce sepsis. Following standard laboratory conditions, 48 female Wistar-Albino rats were randomly divided into 6 groups: Group I: Sham-operated and saline, Group II: Sham-operated and dexmedetomidine, Group III: Sham-operated and midazolam, Group IV: CLP and saline, Group V: CLP and dexmedetomidine, Group VI: CLP and midazolam. Gastrointestinal transit was calculated as the ratio of the distance of charcoal from pyloric sphincter to the total length of the small intestine. Results: In sham-operated groups, dexmedetomidine significantly inhibited the gastrointestinal transit (18.13 ± 6.71% in dexmedetomidine- treated rats vs 60.43 ± 7.93% in midazolam-treated rats) In the CLP groups, gastroin testinal transit was significantly less than sham-operated groups because of the sepsis induced alterations in gastrointestinal motility. The effect of both drugs on gastroin testinal transit in septic rats was similar (27.17 ± 11.84% in Group V, 22 ± 7.14% in Group VI, p=1.00). Conclusion: Both dexmedetomidine and midozolam can be used safely as sedation agent in septic patients with a similar clinical profile. Long-term effects of these drugs on gastrointestinal motility must be elucidated.

Benzer Tezler

  1. Deneysel sepsis modelinde intravenöz hipokloröz asit (HOCL) uygulamasının etkileri

    Effects of intravenous hypochlorous acid (HOCL) administration in experimental sepsis model

    EMRE ÖZTOPRAK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Eczacılık ve FarmakolojiNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE SAİDE ŞAHİN

  2. Deneysel abdominal sepsis oluşturulan sıçanlarda immünosupresif ajanların inflamatuar cevap üzerine etkileri (Deneysel çalışma)

    The effects of immune-suppressive agents on inflammatory response in rats on whom experimental abdominal sepsis is formed

    AHMET ÖZTÜRK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Genel CerrahiGATA

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ. SEZAİ DEMİRBAŞ

    Y.DOÇ.DR. YAVUZ KURT

  3. Omeprazolün lipopolisakkarit ile indüklenmiş sıçan sepsis modelinde ileum, mide fundusu, kolon ve mesane fonksiyonel cevapları üzerine olan etkileri

    The effects of Omeprazole on ileum, stomach fundus, colon and bladder functional responses in Lipopolysaccharide induced sepsis model in rats

    SABİNA AHUNBAY İMRAHOR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Eczacılık ve FarmakolojiHacettepe Üniversitesi

    Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. GÜRAY SOYDAN

  4. Çekal ligasyon ve puncture yöntemi uygulanan ratlarda ertapenem etkinliğinin gösterilmesi

    Evaluation of ertapenem efficacy in sepsis of rats induced by cecal ligation and puncture

    BAŞAK GÖL SERİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Klinik Bakteriyoloji ve Enfeksiyon HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞÜKRAN KÖSE