Geri Dön

Tip 2 diyabet açısından yüksek riskli bireylerde proinflamatuvar proteinler, stokin düzeyleri ile periferik insülin direnci arasındaki ilişkilerin araştırılması

Investigation relationships of between proinflamatory proteins, cytokines and cytokine polymorphisms, and peripheral insulin resistance in high risk individuals for type 2 diabetes mellitus

  1. Tez No: 165274
  2. Yazar: YILDIZ TÜTÜNCÜ
  3. Danışmanlar: PROF.DR. İLHAN SATMAN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Allerji ve İmmünoloji, Allergy and Immunology
  6. Anahtar Kelimeler: Insulin resistance, proinflammatory cytokines, cytokines polymorphisms 87
  7. Yıl: 2005
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İmmünoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 105

Özet

6. ÖZET Son yıllarda İRS'nin düşük dereceli inflamasyon oluşturarak ateroskleroz ve komplikasyonlarına yol açtığı hipotezi kabul görmektedir. Prediyabet döneminden itibaren, glukoz metabolizmasının çeşitli bozuklukları metabolik sendromun değişmez komponenti olarak karşımıza çıkmaktadır. Diyabet ve muhtemelen koplikasyonların gelişimi genetik olarak belirlenmiştir. Bununla beraber çevresel hızlandırıcı faktörlerin hastalığın ortaya çıkmasında belirleyici rol aldıkları bilinmektedir. Bu nedenle diyabetin prevansiyonu, prevansiyonun mümkün olamadığı koşullarda, hastalık tanısının erken konulması büyük önem taşımaktadır. Bu noktada hastalığın gelişimi açısından yüksek riske işaret edecek genetik ve biyoşimik indekslerin belirlenmesine yönelik çalışmalar sürmektedir. Çalışmamızda İR ile akut faz cevabının mediyatörleri, proinflamatuvar sitokinler ve bu sitokinlerin polimorfizimleri arasında olası ilişkilerin irdelenmesi ve böylece ileride klinik diyabet gelişimine işaret edebilecek faktörlerin araştırılması hedeflendi. Çalışmaya 50 tip 2 diyabetli ile bu hastaların 50 non-diyabetik kardeşi dahil edildi. Sonuçlar 50 kişiden oluşan sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Bu amaçla proinflamatuvar proteinler (hs-CRP, fibrinojen, ürik asit, sialik asit, ferritin, homosistein), sitokinler (IL-ip, IL-6, IFN-y ve TNF-a) ile IL-6 ve IFN-y'mn spesifik polimorfizmleri (IL-6'nın -174 G/C, -573 G/C ve -598 A/G ve IFN-y'nın +3677 A/G ile +874 A/T ) ve bunların İR ile ilişkileri araştırıldı. Tip 2 diyabetlilerde IL-6 ve ferritin düzeyleri kendi kardeşlerinden ve kontrol grubundan daha yüksekti. Benzer şekilde log hs-CRP'yi de hem tip 2 diyabetlilerde hem de kardeşlerinde kontrol grubundan daha yüksek bulduk. HOMA-İR tip 2 diyabetli grupta kardeşler ve kontrol gruplarından, kardeşlerde de kontrol grubundan daha yüksek bulundu. Tüm çalışma grubumuz HOMA-İR değerlerine göre İR (+) ve İR (-) subgruplara ayrıldığında İR (+) grupta APG, açlık insülin ve HbA-ıcninyanısıra, log IL-6, log hs- CRP, ferritin, ürik asit, trigliserid, LDL-kolesterol ve ALT düzeylerinin daha yüksek; buna karşılık insülin sensitivitesini gösteren HOMA-S ve pankreas p-hücre sekresyonunu yansıtan HOMA-B 'nin daha düşük olduğu gözlendi. IFN-y'nın +3677 A ve +874 A alelleri ile IL-6'nın -174 G, -573 G ve -598 A alelleri tüm grupta baskın bulundu. Tip 2 diyabetliler, onların kardeşleri ve kontrol grupları alel frekansları açısından birbirinden farklı değildi. 84İR (+) olan kişilerde IFN-y +3677 A aleli tip 2 diyabetli grupta insülin ve HOMA-İR ile negatif; +3677 G aleli ise tip 2 diyabetli grupta AST ile, kontrol grubunda HbAıc ile negatif yönde ilişkili bulundu. Benzer şekilde IFN-y +874 A aleli tip 2 diyabetli grupta sialik asit, fibrinojen ve log hs-CRP ile pozitif; tip 2 diyabetlilerin kardeşlerinde log TNF-a ve ürik asit ile pozitif, sialik asit ile negatif; kontrol gubunda ise homosistein ile negatif yönde ilişkili görüldü. +874 T aleli de APG, insülin ve HOMA-İR ile negatif; kontrol grubunda ise HOMA-İR ve VLDL- kolesterol ile negatif, log TNF-a ile pozitif ilişkili idi. Yine İR (+) kişilerde IL-6 -174 G aleli tip 2 diyabetelilerde log hs-CRP ile pozitif; kontrol gurubunda ise HOMA-S ile pozitif, AST ve ALT ile negatif yönde korelasyon gösterdi. -174 C aleli ise tip 2 diyabetlilerde sialik asit ile negatif, kardeşlerde log TNF-a ile pozitif yönde korele bulundu. Benzer biçimde IL-6 -570 G aleli sadece kontrol grubunda insülin ile negatif, homosistein ile pozitif korelasyon gösterdi. Buna karşılık IL-6 -598 A aleli tip 2 diyabetlilerde HOMA-S ile negatif, total kolesterol ile pozitif; kardeşlerde log TNF-a, ALT ve AST ile pozitif yönde ilişkili bulundu. -598 G aleli ise kardeşlerde AST ve ALT ile negatif yönde ilişkili idi. Ayrıca tüm çalışma grubumuzda ve alt gruplarımızda IL-6 polimorfizmleri ile serum IL-6 düzeyleri arasında herhangi bir ilişki saptayamadık. Sonuç olarak çalışmamızda tip 2 diyabetiklerde ve onların henüz prediyabetik dönemde olan kardeşlerinde çeşitli proinflamatuvar belirteçlerin İR ile ilişkili olduğunu ortaya koyduk. IFN-y ve IL-6'nın spesifik gen polimorfizmleri ile İR ve tip 2 diyabet arasındaki ilişkileri Türk toplumunda ilk kez inceledik. Dünyada da kısıtlı sayıda çalışmaların bulunduğu ve henüz görüş birliğinin oluşmadığı bu alanda daha geniş kapsamlı çalışmaların yapılmasının konuya ışık tutacağına inanıyoruz. Anahtar kelimeler : İnsülin direnci, inflamatuvar sitokinler, sitokin polimorfizmi 85

Özet (Çeviri)

7. SUMMARY In the recent years a popular hypothesis that IRS by causing a low-grade inflammation may lead to atherosclerosis and its complications has been accepted. From the prediabetic period, several abnormalities of glucose metabolism as one of the unique components of the metabolic syndrome are faced with. Development of diabetes and probably its complications has been genetically determined. However, it is well known that environmental precipitating factors have a determining role in disease occurance. For this reason the prevention of diabetes, in conditions that the prevention is not possible, early diagnosis of the disease is crucial. In this respect, researchs working on genetic and biochemical markers and pointing a high risk for development of diabetes have been continuining. In our study, we aimed to assess possible relationships between IR and acute phase mediators, proinflammory cytokines along with their specific polymorphisms, and thus to define risk factors pointing out future development of clinical diabetes. Fifty patients with type 2 diabetes, their 50 non-diabetic siblings, and 50 healty control subjects matched for BMI and age with siblings have been recruited in the study. Proinflammatory proteins (hs-CRP, fibrinogen, uric acide, ferritin, and homocysteine), cytokines (IL-1p, IL-6, IFN-y and TNF-a), and specific polymorphisms of IL-6 and IFN-y (IL-6 -174 G/C, -573 G/C and -598 A/G, and IFN-y +3677 A/G and +874 A/T) and possible relationships with IR have been investigated. IL-6 and ferritin levels in type 2 diabetes group were higher than their siblings, and control groups. Similarly, log hs-CRP in both type 2 diabetes and siblings was higher than controls. HOMA-IR in type 2 diabetes was greater than siblings and control groups, and in siblings it was higher than in controls. We divided the whole study group according to HOMA-IR as IR (+) and IR (-). In the IR (+) subgroup, along with APG, fasting insulin and HbAic, log IL-6, log hs- CRP, ferritin, uric acide, fasting triglycerides, LDL-cholesterol and ALT levels were higher while HOMA-S and HOMA-B were lower than in IR (-) subgroup. IFN-y +3677 A and +874 A, IL-6 -174 G, -573 G and -598 A were dominant alels in the whole study group. There were no difference of alel distributions between groups. 86Among İR (+) individuals, carriying IFN-y +3677 A alel is found to be negatively correlated with fasting insulin and HOMA-IR in type 2 diabetes whereas +3677 G alel was negatively correlated with AST in type 2 diabetes, and with HbAic in control group. Similarly, IFN-y +874 A alel was positively associated with sialic acide, fibrinogen and log hs-CRP in type 2 diabetes while with log TNF-a and uric acide positively, and with sialic acide negatively in siblings; with homosistein negatively correlated in control group. Whereas +874 T alel was negatively correlated with APG, fasting insulin and HOMA-IR in type 2 diabetes while it was negatively correlated with HOMA-IR and VLDL-cholesterol, and positively correlated with log TNF-a levels in control group. In addition, in IR (+) individuals carrying IL-6 -174 G alel was positively associated with log hs-CRP in type 2 diabetes while positively with HOMA-S, and negatively with AST and ALT in control group. In contrast -174 C alel was correlated negatively with sialic acide in type 2 diabetes, positively with log TNF-a in siblings. Similarly, IL-6 -570 G alel was correlated negatively with fasting insulin and posively with homosistein in control group. On the other hand, IL-6 -598 A alel was correlated negatively with HOMA-S, positively with total cholesterol in type 2 diabetes whereas it was -598 G alel was correlated negatively with AST and ALT in siblings. We did not found any relationship between serum IL-6 levels and specific IL-6 polymorphisms in whole and in the study groups as well. In conclusion, in our study we showed that several proinflammatory markers are related with IR in type 2 diabetes patients and in their nondiabetic siblings. For the fisrt time we investigated possible relationships between IR, type 2 diabetes and specific gen polymorphisms of IFN-y and IL-6 in the Turkish population. We believe that the large scale studies are needed to lightening the this unresolved field which is yet limited experience present in the world.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    247413

    Prediyabetik bireylerde yaşam tarzı değişimi ile klinik diyabetin önlenmesi: İnflamatuvar belirteçlerin (CRP, ADMA, visfatin) prediktif değeri ve önemi

    Diabetes prevention with lifestyle intervention: predictive value of proinflammatory markers (hs-CRP, ADMA, visfatin). istanbul university, department of internal medicine. graduate thesis

    FATMA KURAL AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İLHAN SATMAN

  2. Tez No

    344229

    Bigadiç'te 45-74 yaş bireylerde Tip 2 Diyabet riskinin belirlenmesi

    Determining risk of Type 2 Diabetes in population aged 45-74 in bigadic

    KEVSER TARI SELÇUK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Halk SağlığıDokuz Eylül Üniversitesi

    Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BELGİN ÜNAL TOĞRUL

  3. Tez No

    873329

    Aile hekimliği polikliniklerine başvuran erişkin bireylerde tip 2 diyabet riski ve diyabet bilgi düzeyinin değerlendirilmesi

    Evaluation of type 2 diabetes risk and diabetes knowledge level in adult individuals applying to family medicine polyclinics

    BARIŞ BELEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BERRİN TELATAR

  4. Tez No

    719487

    Pandemide kronik hastalıkla yaşamak

    Başlık çevirisi yok

    İLKNUR UZUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Aile HekimliğiMarmara Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET AKMAN

  5. Tez No

    444020

    Taksi sürücülerinde diyabet risk faktörlerinin ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının belirlenmesi

    Determination of the risk factors for diabetes and health-promoting lifestyle in taxi driver

    GİRAY ERDOĞAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Halk Sağlığıİstanbul Üniversitesi

    Halk Sağlığı Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. GÜLHAN COŞANSU

Geri Dön