Geri Dön

Ankara ilindeki iki kamu hastenesinde çalışan sağlık personelinin tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi

The burnout syndrome among the staff of two large state hospitals in Ankara

  1. Tez No: 165328
  2. Yazar: EMİN KARATAŞ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. SEÇİL ÖZKAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Halk Sağlığı, Public Health
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 106

Özet

-93- 7. ÖZET Tükenmişlik, insan ilişkilerinin yoğun olduğu, insanlarla yüz yüze ilişki gerektiren mesleklerde (sağlık personeli, öğretmenler, yöneticiler gibi) çalışan bireylerin işleri gereği karşılaştıkları insanlara karşı duyarsızlaşmaları, duyusal yönden kendilerini tükenmiş hissetmeleri ve kişisel başarı ve yeterlilik duygularında azalma olarak kendini gösteren bir olgudur. Bu çalışmada, Ankara ilinde bulunan iki kamu hastanesinde görev yapan sağlık personelinin tükenmişlik yönünden incelenmesi, bazı sosyo-demografik değişkenlerin, tükenmişliğin alt boyutları (duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarıda düşme hissi) ile olan ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya bu iki hastanede çalışan 322 sağlık personelinden; 67 doktor, 18 sağlık idarecisi ve yüksek hemşire, 53 sağlık teknisyeni, 98 hemşire ve ebe, 23 eczacı, diyetisyen, fizyoterapist, psikolog gibi diğer sağlık personeli olmak üzere toplam 259 (%80,4) sağlık personeli katılmıştır. Çalışmada, katılımcılar tarafından doldurulan, demografik özelliklere ait bilgiler ile çalışanın iş ortamı ve kendi çalışma şartlarına yönelik değerlendirmelerini içeren anket sorularının bulunduğu“sosyo-demografik anket formu”ve Maslach Tükenmişlik ölçeği kullanılmıştır. Araştırmaya katılanlar tarafında gözlem altında doldurulan anket formu ve Maslach Tükenmişlik ölçeğinden elde edilen veriler SSPS.11 programına girilerek tanımlayıcı istatistikleri yapılmış, verilerin değerlendirilmesinde iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi (t testi), varyans analizleri [tek yönlü varyans analizi(ANOVA)] ve Pearson korelasyon analizlerinden yararlanılmıştır.-94- Araştırmaya katılanların, medeni durumu, sahip oldukları çocuk sayısı, çalıştığı kurumdaki hizmet süresi ve hizmet verilen hasta sayısı ile tükenmişlik düzeyleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Kadınların duygusal tükenme puanlarının daha yüksek, kişisel başarı puanlarının ise daha düşük olduğu, ileri yaş grubunun (45 ve üstü yaş) duygusal tükenme düzeylerinin daha düşük, kişisel başarı düzeylerinin ise yüksek olduğu, hemşire ve ebe meslek grubundaki kişilerin duygusal tükenme düzeylerinin daha yüksek olduğu, eczacı, diyetisyen, psikolog gibi diğer grup meslek grubundaki kişilerin ise duygusal tükenmeyi hemşire/ebe ve doktorlara göre daha az yaşadıkları, idari bölümlerde görev yapan sağlık personelinin duygusal tükenme düzeylerinin kliniklerde ve acil serviste görev yapanlara göre daha düşük olduğu, yüksek okul mezunlarının tükenmişliği, lise ve üniversite mezunlarına göre daha fazla yaşadıkları, ileri yaşta ve toplam hizmet süresi fazla olanlarda duyarsızlaşma puanlarının azaldığı, kişisel başarı düzeylerinin ise arttığı belirlenmiştir. Çalışma şekline, hizmet verilen hasta sayısına, hasta ile ilgilenme süresine, iş arkadaşlarıyla ve aileleriyle olan ilişkilerine, çalışma koşullarına, işin manevi tatminine, iş ortamında karşılaşılan sorunların özel hayatı, aile ilişkileri ve uyku düzenini etkilemesine, kendine zaman ayırabilmelerine ve aylık gelirlerine yönelik olarak yaptıkları değerlendirmelere göre tükenmişlik düzeylerinin etkilendiği görülmüştür. Sağlık sektörü gibi insan ilişkilerinin yoğun olduğu hizmet sektörlerinde kalite ve verimlilik düzeyinin arttırılması, gerek hizmet sunan gerekse hizmeti alan kişilerin memnuniyetinin sağlanması amacıyla benzer çalışmaların yapılması ve yapılan çalışma sonuçlarının kurumsal düzenlemelerde, çalışma koşullarına ilişkin yapılacak iyileştirme ve geliştirmelerde ve benzer uygulamalarda faydalanılmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

-95- 8. SUMMARY The burnout syndrome is an entity seen among professionals with a high density of interpersonal relations (such as health care professionals, teachers, managers, etc) and characterized by desensitization to people, perception of emotional exhaustion and reduced personal accomplishment and self esteem. The purpose of this study was to investigate the burnout syndrome among the staff of two large state hospitals in Ankara and the relationship between certain sociodemographic variables and subunits of exhaustion (emotional exhaustion, depersonalization, reduced personal accomplishment). A total of 259 personnel were enrolled in the study, including 67 medical doctors, 18 health managers and physician assistants, 53 health technicians. 98 nurses and midwives, 23 other health personnel as pharmacists, dieticians, physiotherapists and psychologists. In the study, the Maslach Burnout Inventory scoring test and a specifically designed sociodemographic questionnaire about self perception of the working environment were utilized. The data derived from the questionnaire and the Maslach Burnout Inventory scoring test were entered into the SSPS.11 software and definitive statistics were done; data were analyzed using the student t test, variance analysis [one-way analysis of variance (ANOVA)] and Pearson correlation analysis. There was no significant difference between the exhaustion levels of the study subjects when compared for marital status, number of offsprings, duration of working experience in the institution or number of patients served. Women tended to have higher emotional exhaustion scores and lower personal accomplishment levels-96- while advanced age groups (aged s45 years) had lower emotional exhaustion scores and higher personal success levels. Nurses and midwives revealed higher emotional exhaustion levels; other health personnel such as pharmacists, dieticians or psychologists experienced less Emotional exhaustion as compared to nurses/midwives or physicians. Emotional exhaustion levels of the health personnel in the managerial positions were less pronounced as compared to those of the personnel employed in the wards or the emergency departments. University graduates experienced the burnout syndrome more heavily than the high school graduates; those with advanced age and prolonged periods of working experience had lower scores of depersonalization and higher levels of personal accomplishment. The levels of exhaustion were noted to vary according to their perception of work mode, number of patients served, duration of patient service, relations with workmates and families, working conditions, emotional satisfactoriness of work, influence of the problems at work on their private lives, family relationships and sleep orders, ability to reserve time for themselves, and monthly income levels. In order to increase the quality and productivity of service in the service sectors where interpersonal relations are very dense, such as the health sector, similar large scale studies should be done and their results should be benefited from in institutional regulations, improvements and developments of working conditions and similar administrations.

Benzer Tezler

  1. Kamu hastaneleri ile özel hastanelerin etkinliğini etkileyen faktörler (Ankara ili örneği)

    Public hospitals and special hospitals efficiency effect factors )ankara provience sample)

    ÖZGÜL KARAMAN KESKİN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    HastanelerGazi Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE ORHANER

  2. Tıbbi turizm amacı ile Ankara'ya gelen hastaların Ankara'yı tercih etme nedenlerinin ve memnuniyet durumlarının belirlenmesi: Kamu sağlık kuruluşlarında bir araştırma

    Determining the reasons of preferring Ankara for medical tourism and assesing the satisfaction degree of the patients from abroad: A survey study among the healthcare organizations

    OSMAN HASTÜRK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    TurizmGazi Üniversitesi

    Dış Ticaret Eğitimi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CEMALETTİN AKTEPE

  3. Sağlıklı yaşam ve spor merkezlerine katılan bireylerin serbest zaman etkinliklerine yönelik tutumları ve karşılaştıkları problemler: Ankara ili örneği

    The attitudes of individuals' that participate in wellness and fitness centers towards leisure activities and the problems they encounter

    MURAT UYGURTAŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    SporGazi Üniversitesi

    Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZBAY GÜVEN

  4. Bisiklet kullanımının yaygınlaştırılmasına yönelik model geliştirme (Başkent Ankara örneği)

    Başlık çevirisi yok

    SENEM ÇEYİZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    SporAnkara Üniversitesi

    Spor Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OĞUZ ÖZBEK

  5. Kamu kuruluşlarında ve özel sektörde çalışanların ''dile getirme'' davranışları ve bu davranışın diğer çalışanlar tarafından algılanışı

    The Voice behaviors of employees in public and private sectors and the perceptions of co-workers related to these behaviors

    EBRU AKMAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    PsikolojiHacettepe Üniversitesi

    DOÇ.DR. G. CANAN ERGİN