Samsun'da çalışan pratisyen hekimlerde tükenmişlik, benlik saygısı ve stresle başa çıkma yolları
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 175115
- Danışmanlar: DOÇ. DR. HATİCE GÜZ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Pratisyen hekim, sosyodemografik özellikler, tükenmişlik, benlik saygısı, stresle başa çıkma yollan, General practitioner-GP, sociodemographic characteristics, burnout, self- esteem, coping styles
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Psikiyatri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 63
Özet
Tükenmişlik; insanlarla yüz yüze çalışılan mesleklerde görülen, bireysel bir sorun olması yanında, hizmeti alan kişi ve hizmetin kalitesi açısından da önemli olan bir sendromdur. Bu çalışmanın amacı; Samsun'da çalışan pratisyen hekimlerin tükenmişlik ve benlik saygısı düzeyleri ile stresle başa çıkma yollarını saptamak ve tükenmişlik düzeyi ile; sosyodemografik özellikler, benlik saygısı ve stresle başa çıkma yollan arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Bu amaçla Samsun il sınırlarında görev yapan 630 pratisyen hekim arasından Tabakalı Rastgele Örnekleme Yöntemi ile seçilen 140 hekime ulaşıldı. Katılımcılara, Sosyodemografik Özellikler Veri Toplama Formu, Maslach Tükenmişlik Ölçeği, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Stresle Başa Çıkma ölçeği uygulandı. Hekimlerin 4'ünde (%2,9) duygusal tükenmişlik, 15'inde (%10,7) duyarsızlaşma ve 24'ünde (%17,1) kişisel basanda düşme saptandı. Hastanede çalışan hekimlerin sağlık ocaklarında çalışanlara oranla duyarsızlaşmalarının daha yüksek, kişisel basanlarının daha düşük olduğu saptandı. Kadın hekimlerin kişisel basan duygularının daha düşük, evli hekimlerin duygusal tükenmişliklerinin daha yüksek ve kişisel basanlarının daha düşük olduğu, yaş, meslekte geçen süre arttıkça duygusal tükenmişliğin arttığı, günlük çalışma süresi arttıkça, duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşmanın arttığı, kişisel başarının azaldığı saptandı. Duygusal tükenmişliği tek basma yaşın %4,5, meslekte geçen sürenin %3,7, aylık çalışma süresinin %3,1 oranında etkilediği bulundu. Duyarsızlaşmayı tek basma aylık çalışma süresinin %6,7, nöbet sayısının %6,2 oranında etkilediği bulundu. Son olarak aylık çalışma süresinin tek başına %3,9 oranında kişisel başarıyı etkilediği tespit edildi. Hekimlerin benlik saygısı yüksek olarak bulundu. Kendine güvenli davranış arttıkça iyimser davranışın arttığı ve boyun eğici davranışın azaldığı bulundu. İyimser davranış arttıkça boyun eğici davranışın da arttığı saptandı. Benlik saygısı ile duyarsızlaşma arasında olumsuz, kişisel basan ile olumlu bir ilişki olduğu görüldü. Güvensiz yaklaşım arttıkça duygusal tükenmişliğin arttığı, güvenli yaklaşım azalıp, boyun eğici yaklaşım arttıkça duyarsızlaşmanın arttığı ve kişisel başarının azaldığı tespit edildi. Bu çalışma sonucunda, tükenmişlik ile benlik saygısı arasında bir ilişki bulunduğu görüldü. Aynca, bazı çalışma koşullarının, sosyodemografik özelliklerin ve stresle başa çıkma yollarının tükenmişliğin ortaya çıkmasında etkili olduğu belirlendi.
Özet (Çeviri)
Burnout which is usally seen in professions where face to face activities are carried out with people, is an individual problem and also a syndrome for services rendered as well as persons who receive it. The objective of this study is to determine burnout and self-esteem that general practitioners feel when they perform their duties in Samsun and also to find ways and means of dealing with pressure and coping styles. This study also aims to establish the relationship between the level of burnout and sociodemografic charectristics, self-esteem and coping styles. Keeping these objectives in mind, 140 general practitioners have been selected , using Classified Random Sampling Method, from a universe of 630 doctors practicing within the boundries of Samsun Province. Those who have been selected as samples, were asked to complete Sociodemographic Data Collection Form and applied Maslach Burnout Inventory , Rosenberg Self-Esteem Scale Ways of Coping Iventory. Findings revealed that 4 doctors (2.9%) showed emotional exhaustion where as 15 doctors (10.7%) depersonalization and 24 (%17,1) doctors suffered from declines in their personal accomplishment. The results also proved that there were higher level of depersonalization but low level of personal accomplishment among doctors working in hospitals than those working for health centers. Feeling for personal accomplishment among women doctors were found to be not very strong where as emotional exhaustion of married doctors were high. On the other hand, personal accomplishment in the same group was low. The study also showed that there were parallel increases between age,years spend in profession and emotional exhaustion. Long working hours caused increases in emotional exhaustion and depersonalization and effected personal accomplishment in a negative way. It was understood from the results that the effect of age factor on emotional exhaustion was 4.5%. The effect of time spend in profession and montlhy working hours were 2.7% and 3.1% restpectfuly. It was also understood from the result of the survey that one month working period effected depersonalization by 6.7% and the same percentage for being on call was 6.2%. Finally, monthly working hours, by itself, effected personal accomplisment by 3.9%. The worry for self-esteem was high. The more they were self-confident the more optimistic but less submissive they become. However, optimistic attitudes caused more submissive situations. There is an oposit, but at medium level, realationship between self-esteem and being depersonalization but the same relationship between personal accomplishment was at the medium level. Emotional exhaustion was increased by distrustful approach. On the other hand, in situations where trustful approach gets less and submissive attitude increases, than depersonalization start increasing but personal accomplishment starts decreasing. At the end of mis study, it has been established that there is a relationship between burnout and self-esteem. It was also understood that certain working conditions, sociodemographic characteristics and unavailability of solutions for coping styles played an important role in hrinking burnout into the reality.
Benzer Tezler
- Pratisyen hekimlerin hipertansif hastaları değerlendirme ve tedavileri konusunda eğilimlerinin belirlenmesi
Başlık çevirisi yok
YENER KUMAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2000
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıOndokuz Mayıs Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Samsun ili bölgesinde çalışan aile hekimlerinin periyodik sağlık muayenesiyle ilgili bilgi, görüş, önerileri, tutum ve davranışları
Başlık çevirisi yok
FATİH CANIMOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Aile HekimliğiOndokuz Mayıs ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSTAFA FEVZİ DİKİCİ
- Kan basıncı ölçümünde pratisyen hekim, hemşire ve eczane yardımcı personel tutumlarının belirlenmesi
Başlık çevirisi yok
FATMA CÖMERT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
HemşirelikOndokuz Mayıs Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NUROL ARIK
- Samsun'da çalışan aile hekimlerinin obezite yönetimi hakkında bilgi, tutum ve uygulamaları
Knowledge, attitude and practices about obesity management among family physicians in Samsun
MESUT CAN UNCU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiOndokuz Mayıs ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA KÜRŞAT ŞAHİN
- Samsun'da çalışan polislerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin yapısal eşitlik modellemesi ile incelenmesi
Investigation of the work satisfaction and burnout levels with the structural equation modelling of police officers who work in Samsun
SEVAL AKSOY
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
İstatistikOndokuz Mayıs Üniversitesiİstatistik Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. TANER TUNÇ