Amfoterisin B,vorikonazol,kaptopril ve lisinopril'in leishmania tropica üzerindeki antileishmanial etkinliklerinin mikrokültür yöntemi ile belirlenmesi
Efficacy of amphoterisin B,voriconazole,captopril and lisinopril against leishmania tropica with microcultured system
- Tez No: 175126
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MURAT HÖKELEK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Mikrobiyoloji, Microbiology
- Anahtar Kelimeler: Leishmania tropica, mikrokültür, amfoterisin b, vorikonazol, kaptopril, lisinopril, Leishmania tropica, micro-culture, amphotericin b, voriconazole, captopril, lisinopril
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 96
Özet
Leishmania cinsi parazitler, kendiliğinden iyileşebilen lokalize cilt lezyonlanndan, ölümcül viseral hastalıklara kadar bir grup insan hastalığına yol açabilir. Dünya çapında yaygın oluşu ve önemli komplikasyonlara yol açmalarından dolayı önemlidirler. Leishmaniasis'ler, sıcak ve tropikal iklime sahip birçok ülkede endemik olan paraziter hastalıklardır. Her yıl, enfekte dişi tatarcıkların sokması sonucu yaklaşık 2 milyon kişi 20 patojen Leishmania türünden biri ile enfekte olmaktadır. Kutanöz leishmaniasis'in (KL) Güneydoğu Anadolu'daki en önemli etkeni Leishmania tropica'dıı. KL'nin hızlı tanısında kullanılmak üzere oldukça duyarlı bir metod olan mikrokültür yöntemi geliştirilmiştir. Bu yöntem daha az inokulum miktarı, promastigotlan saptamada daha duyarlı olması ve çok daha hızlı tanı konmasıyla geleneksel kültür yöntemlerinden üstündür. KL'nin tedavisi eskiden beri önemli bir sorun olmuştur. Kutanöz leishmaniasis hastalarının tedavisinde kullanılan ilaçların yüksek maliyetleri, zor temini ve yan etkileri nedeniyle tedavide kısıtlamalar yaşanmaktadır. Tedavide kullanılan trivalan antimon bileşiklerinin çok ağır yan etkileri olmuştur. Leishmaniasis tedavisinde beş değerlikli antimon bileşikleri ise 1930'lu yıllardan beri kullanılmaktadır. Bunu yanında, Amfoterisin B (AMB), paramomisin, pentamidin, ketakonazol, itrakonazol, flukonazol, miltefosin vb. ilaçlar kullanılmaktadır. îlaç direnci leishmaniasis tedavisinde önemli bir engel haline gelmiştir. Araştırmacılar halen daha az toksik ve daha etkili antileişmanyal ajanlar araştırmaktadırlar. Sistemik leishmania enfeksiyonlarının ciddi seyri ve yüksek mortalitesi, mevcut ilaçlar ile tedavide yaşanılan güçlükler, yıllardır altın standart olarak kalan beş değerli antimon bileşiklerine ait yan etkiler ve hem oral hem de parenteral formlarının olmaması, yeni antileishmanial ajanlara gereksinimi de beraberinde getirmiştir. VIIISon zamanlarda yapılan çalışmalarda Leishmania cinsi parazitlerde insandaki Anjiotensin Dönüştürücü Enzime (ADE) benzer bir peptidaz belirlenmiştir. Yine yapılan çalışmalarda ADE inhibitörü kaptopril Leishmania donovani'ye karşı etkili bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı halen kullanımda olan antileishmanial ilaçlara alternatif olabileceğini düşündüğümüz vorikonazol, kaptopril ve lisinoprilin Leishmania tropica (MHOM/ TR/EP39) üzerine etkilerinin araştırmaktır. Çalışmamızda NNN (Novy, Nicole ve Mc Neal) besiyerinde çoğaltılan ve % 20 Fetal calf serum (FCS) eklenmiş L-glutaminli RPMI-1640 besiyerine pasajlanan promastigotlar, daha önceden değişik ilaç konsantrasyonlanyla hazırlanan ilaç-besiyeri karışımına inokule edildi. Daha sonra hematokrit kapiller tüplerine aktarılan karışımlar, iki ucu mum ile kapatılarak 72 saat boyunca +26°C'de etüvde inkübe edildi. Bu süre sonunda kapiller hemotokrit tüpleri kırılarak parazitler thoma lamında sayıldı ve % 50 inhibitor konsantrasyon değerleri (IC50) hesaplandı. Çalışmamızda mikrokültür yöntemi ile 72 saatlik inkübasyon sonunda AMB, vorikonazol, kaptopril ve lisinopril için IC» değerleri sırasıyla 0,1475 ug/ml, 4,682 ug/ml, 1 1,27 ug/ml ve 35,41 ug/ml olarak bulunmuştur. Sonuç olarak; vorikonazol, AMB, kaptopril ve lisinoprilin L. tropica promastigotlanna karşı in vitro ortamda antileishmanial aktivitelerinin varlığı tespit edilmiştir. Vorikonazol, kaptopril ve lisinoprilin ICso değerlerinin AMB'den daha yüksek olmasına rağmen rutin kullanımdaki birçok ilaçtan daha az toksik olmaları nedeniyle ileride alternatif tedavi seçeneği olabilecekleri düşünülmektedir. Ayrıca mikrokültür yönteminin Leishmania izolasyonunda olduğu gibi, in vitro ilaç deneylerinde de rahatlıkla kullanılabileceği görülmüştür. Yaptığımız bu çalışma sonuçlarının in vivo modellerle geliştirilmesinin yararlı olabileceği sonucuna varılmıştır.
Özet (Çeviri)
Leishmania parasites cause a wide range of human diseases from localized self-healing cutaneous lesions to fatal visceral disease. It is important that these diseases are effective all around of the world and cause the important complications. Leishmaniasis is parasitic disease that is endemic in many tropical and temperate countries. Every year, 2 million people become infected with one of 20 pathogenic species of Leishmania through the bites of infected female sand flies. The causative agent of Cutaneous leishmaniasis (CL) in southeastern Turkey is mainly Leishmania tropica. A sensitive microcapillary culture method (MCM) was developed for rapid diagnosis of CL. The MCM is superior to the traditional culture method as determined by the smaller inoculum's size, the higher sensitivity for detection of promastigotes, and the more rapid time for emergence of promastigotes. The therapy of CL is a major problem. There are some limitations because of drugs which are used for Cutaneous leishmaniasis treatment, have got high price, hard to provide and side effects. Trivalant antimony compounds were cause very serious toxic effects. Furthermore, pentavalant antimony compounds are using for CL therapy since 1930's. In addition to this, Amphotericin B (AMB), paramomycin, pentamidin, ketaconazole, itraconazole, fluconazole, miltefosine et al. drugs use therapy in this time. Drug resistance has emerged as a major impediment in the treatment of leishmaniasis. Researchers are still investigating more effective and less toxic antileishmanial agents. Discovering of new antileishmanial drugs are necessary. Due to progressive prognosis of sistemic Leishmania infections, difficulty for treatment with available drugs, toxic effects of pentavalant antimony drugs and not have got both oral and parenteral forms. XThe researches show that Leishmania species have got a peptidase like human Angiotensin Converting Enzym (ACE) at last years. However, captopril as an ACE inhibitor is effective againist Leishmania donovoni in researches. The aim of this study is researching the effect of voriconazole, captopril and lisinopril on Leishmania tropica (MHOM/ TR/EP39) in order to determine more effective alternatives to antileishmanial drugs which current being used for treatment. In this study, the promastigotes these are growth in NNN (Novy, Nicole ve Mc Neal) medium and passaged RPMI-1640 medium (with L-glutamine buffered with 25 mM HEPES and supplemented with % 20 Fetal calf serum (FCS), are inoculated in mixed solutions prepared with different drug concentrations and medium. Capillary tubes will load with medium and drug dilution. The ends of the capillary tubes were seal with melted candle wax. All inoculated tubes incubated at +26°C for 72 hours. End of time, the capillary tubes are cutted off ends and promastigotes are counted on Thoma slide. The % 50 inhibitory concentrations are calculated. End of study, the % 50 inhibitory concentration (IC50) values for amphotericin b, voriconazole, captopril and lisinopril were invented that 0,1475 ug/ml, 4,682 ug/ml, 1 1,27 ug/ml ve 35,41 ug/ml. In conclusion, it was found that AMB, voriconazole, captopril and lisinopril have got inhibitory effects of L. tropica promastigotes in vitro. IC*, values of voriconazole, captopril and lisinopril more than AMB, but due to their too few toxic effects than many antileishmanial drugs, they may be alternative treatments in future. In addition, the microcultured system was seen to be valuable for in vitro drug tests of Leishmania as well as routine diagnosis of leishmaniasis. Draw a conclusion; we see fit to develop these results with in vivo models.
Benzer Tezler
- Çeşitli candida türlerinin dört değişik antifungale duyarlılıklarının mikrodilüsyon yöntemi ile araştırılması
The investigation of various candida species of susceptibilities to four different antifungals by the microdilution method
ERDEM KARAKOÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
MikrobiyolojiAtatürk ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. HALİL YAZGI
- Antifungal-daptomisin kombinasyonlarının candida albicans-staphylococcus epidermidis biyofilmine, antifungal-meropenem kombinasyonlarının candida albicans-pseudomonas aeruginosa biyofilmine etkisinin araştırılması
'investigation of antifungal-daptomycin combination on candida albicans-staphylococcus epidermidis biofilm and antifungal-meropenem combination on candida albicans-pseudomonas aeruginosa biofilm'
AGIM OSMANI
Doktora
Türkçe
2020
MikrobiyolojiKocaeli ÜniversitesiTıbbi Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEMA AŞKIN KEÇELİ
- Korneal çapraz bağlama tedavisi ve antifungal ajanların ın vitro olarak etkinliğinin değerlendirilmesi
Evaluation of in vitro efficiency of antifungal agents and corneal cross - linking therapy
ZEYNEP KUNT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Göz HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiGöz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MELTEM YAĞMUR
- Kan kültürlerinden izole edilen Candida suşlarının tanımlanması ve E Test Yöntemi ile antifungal duyarlılıklarının belirlenmesi
Identification and antifungal susceptibility by E Test Medhot of Candida spp. isolated from blood cultures
HATİCE ŞEN
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
Mikrobiyolojiİstanbul ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ÖMER KÜÇÜKBASMACI
- Vorikonazol, amfoterisin B ve kaspofunginin tek başına ve kombinasyonda Candida krusei izolatlarına karşı in vitro farmakodinamik etkinliği
In Vitro pharmacodynamic activities of voriconazole, amphotericin B and caspofungin alone and in combination against clinical isolates of Candida krusei
YASEMİN ÖZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
MikrobiyolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiMikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURİ KİRAZ