Çağdaş mesnevînin peşinde
In search of the modern Mesnevî
- Tez No: 187523
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. LAURENT MİGNON
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Türk Dili ve Edebiyatı, Turkish Language and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2006
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İhsan Doğramacı Bilkent Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Türk Edebiyatı Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 171
Özet
Bu tezde, Nâzım Hikmet'in (1902-1963) Ferhad ile Şirin (1948), Sezai Karakoç'unise (1933- ) Leylâ ile Mecnun (1980) metinleri odağında, söz konusu şair/yazarlarıngeleneksel edebiyata dahil olan bu aşk anlatılarına yönelişleri sorunsallaştırılmış ve buyönelişin niteliği ve nedeni incelenmiştir.Bugüne kadar genellikle, Nâzım Hikmet ve Sezai Karakoç'un geleneksel edebiyatlakurduğu ilişki ?gelenekten yararlanma? gibi genel ve soyut tek bir ifadeyle anlamlandırılmayaçalışılmıştır. Halbuki, tezde geleneğe bakışın çoğul bir niteliğe sahip olduğu gösterilmeyeçalışılmıştır. Bu çoğul nitelik, Nâzım Hikmet'in geleneksel söylemin içerisinden, bu söylemidönüştürerek bir karşı söylem üretmesi, buna karşılık Sezai Karakoç'un geleneksel biredebiyat ürününü hatırlayarak ?yaşanılan an?ın olumsuz içeriğine direnmeye çalışması, sonkertede ise dönüştürdüğü içerikle bir uygarlık dirilişi tasarlaması ile görünürlük kazanır.Örneğin Nâzım Hikmet'in inceleme konusu metninde Ferhad, geleneksel mesnevûlerden farklıolarak, somut sevgiliye duyulan mecazû aşktan Tanrı sevgisine değil, yine her şeyi kuşatanmetafizik niteliğe sahip toplum aşkına ulaşır. Sezai Karakoç ise metnine yaşadığı zamanınbilincini yansıtır ve Leylâ ile Mecnun anlatısına var olduğundan daha çok slamû öğe katar. Buşekilde geleneksel aşk anlatıları, farklı ideolojilere sahip yazarların kendi ideolojileridoğrultusunda yeniden yapılandırmaya çalıştıkları bir mücadele alanına dönüşür.Tezde gösterilmeye çalışılan bir başka nokta ise, çok farklı niteliklere sahip olduklarıdüşünülen her iki şair/yazarın, söz konusu iki metin bağlamında, birçok ortak özelliklerininvar olduğudur. Bu benzer özellikler şöyle somutlanabilir: Nâzım Hikmet ve Sezai Karakoç'unher ne kadar son kertede söyledikleri farklı olsa da, onlar bu söyleyeceklerini anlatmak içinbenzer yöntemler ortaya koymuşlardır.anahtar sözcükler: Nâzım Hikmet, Sezai Karakoç, Ferhad ile Şirin, Leylâ ile Mecnun,kaynak metin
Özet (Çeviri)
In this thesis, focusing on Nâzım Hikmet?s (1902-1963) Ferhad ile Şirin (1948) andSezai Karakoç?s (1933- ) Leylâ ile Mecnun (1980), the two poets?/authors? interpretation ofthese traditional love narratives is examined, as well as the characteristics and the reasons ofthese handlings.Until now, there has been a marked tendency to characterize the two poets? attitudestowards traditional literature via the expression ?to make use of tradition?. However, this is acommon and an abstract expression. Throughout the thesis, the multiple characteristics ofapproaches to tradition are underlined. The embodiment of this multiplicity could be found inNâzım Hikmet?s producing a counter-discourse by transforming the discourse of traditionfrom within. Sezai Karakoç, on the other hand, recalling a traditional literary production, triesto resist the negativity of ?the moment experienced? and, eventually, envisions a resurrectionof civilization through the negativity he has transformed. For instance, in Nâzım Hikmet?sabove-mentioned text, Ferhad, unlike his counterparts in traditional mesnevis, attains not thelove of God through the metaphorical love of a particular beloved, but the love of society,which is all-embracing and metaphysical at once. As for Sezai Karakoç, he projects theconscience of his epoch onto his text and adds Islamic motifs that are not part of the originalLeylâ ile Mecnun. The traditional love narratives are turned into places of struggle, reshapedaccording to the authors? own ideologies.Another point emphasized in the thesis is that these two poets/authors who havehitherto been regarded as disparate in fact have a lot in common in the context of the textsmentioned above. Their resemblances could be summed up as follows: Nâzım Hikmet andSezai Karakoç used similar means of expressing their differing discourses.keywords: Nâzım Hikmet, Sezai Karakoç, Ferhad ile Şirin, Leylâ ile Mecnun, source text
Benzer Tezler
- Nevizade Atayî'nin Hamse'si ve resimleri
Nevizade Atayî's Khamsa and it's paintings
AKİLE DOĞU
Doktora
Türkçe
2022
Sanat TarihiHacettepe ÜniversitesiSanat Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SERPİL BAĞCI
- Mesnevi'de üst düzey düşünme becerilerinin geliştirilmesi için faydalanılabilecek metaforların incelenmesi
Analysis of the Masnavi metaphors that would be beneficial for the development of higher-order thinking skills
KEVSER YILDIRIM
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Eğitim ve ÖğretimYeditepe ÜniversitesiEğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA OTRAR
- Mevlânâ'nın ?Mesnevî? isimli eserinde metaforik anlatımın metafizik boyutu
The metaphisical aspect of metapforical expressions in Rumi?s ?Mathnawi?
SVITLANA NESTEROVA
- Mevlânâ Müzesi nr. 01177' deki Mesnevî'nin 3.cildinin 377-1426 beyitlerinin tashihi
Mevlana Museum nr. revision of verses 377-1426 of the 3rd volume of the Mesnevi in 01177
SEMANUR ARSLAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Doğu Dilleri ve EdebiyatıSelçuk ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ TEMİZEL
- Habîb-i Karamânî ve Etvâr-ı Seb'a manzûmesi
Habib al-Karamani and his work: Al-Atwar As-Sab'a
HATİCE KÜBRA TEKDEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
DinDokuz Eylül Üniversitesiİslam Tarihi ve Sanatları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NECDET ŞENGÜN