Senyoraj teorisi ve optimal enflasyon oranı
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 19179
- Danışmanlar: PROF.DR. ORHAN MORGİL
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Economics
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1991
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 385
Özet
ü ÖZET Senyoraj literatürü içinde yapılan kritik bir tarama sonucunda iki standart yaklaşım saptanmıştır: monetarist ve kamu maliyesi yaklaşımları. Bu yaklaşımların temel sorunu; senyorajın tanımı ve ölçümünü yapmak, enflasyonist maliye yoluyla elde edilen geliri maksimum yapan optimal enflasyon oranım belirlemek ve bu işlemin refah maliyetini karşılaştırmaktır. İki standart yaklaşımın geliştirilmiş biçimlerinde ise ekonomik büyüme, zorunlu rezerv oranı, bütçe kısıtı, içsel para arzı rejimi, parasal baz artış mekanizması, bütçe açıklarının finansman biçimleri, geleneksel vergi gelirleriyle ilişkisi, hükümetin amaç fonksiyonu ve stabilite sorunlarının analizi yapılmıştır. Bu çalışmada senyoraj teorisi, optimal enflasyon oranı ekseninde ve yukarıda belirtilen kapsam içinde sunulmuştur. Bu iki standart yaklaşım, Merkez Bankası ve Hazine bilançolarının entegrasyonu ile elde edilen kamu sektörü konsolide bütçe özdeşliğinde özel durumlar olarak gösterilebilir. Bu formülasyonda senyorajın kaynağını ve bölüşümünü göstermek mümkündür. Buna göre hükümete giden mali senyoraj, monetarist senyoraj geliri ile net varlıklardan elde edilen gelirin toplamına eşittir ve reel faiz oranının ekonomik büyüme hızına eşit olması durumunda her iki yaklaşımın sonuçları aynıdır. Uyarılmış büyüme hızını maksimum yapan enflasyon oranı, Harrod- Domar büyüme modeline göre sermaye/hasıla katsayısı ve dolaşım hızı tarafından; neo klasik büyüme modeline göre de faktörlerin output esneklikleri tarafından belirlenir. Zorunlu rezerv oranlarının birimden küçük olması durumunda, senyorajİÜ gelirinin para çoğaltanın tersine karşılık gelen, parasal baz/para arzı oranındaki kısmı hükümete; geriye kalan kısmı da bankacılık sektörüne dağılır. Eğer dolaşımdaki para ile mevduat arasında tam-ikame varsa, bu bölüşüm parametresi zorunlu rezerv oranına eşit olur. Tam-ikame yoksa, toplam senyorajın bölüşüm- ünde hükümet, hem dolaşımdaki paradan hem de zorunlu rezervlerden kaynaklanan bir pay elde eder. Zorunlu rezervlere faiz ödeniyorsa, hükümetin senyoraj geliri azalacaktır. İçsel para arzı temelinde geliştirilen temel modelde, reel vergi gelirleri enflasyondan etkilenmediği için, optimal enflasyon oranı standart modeldeki çözümle aynıdır. Vergilerde toplama gecikmesini içeren Olivera-Tanzi etkisinin varlığı durumunda, genişletilmiş modelin optimal enflasyon oranı, bu gecikme katsayısı ve reel vergi/reel para stoku oranı tarafından belirlenir ve bu oran temel modelin çözümüne kıyasla daha küçüktür. Vergilerin gelir esnekliği ve büyüme hızının kapsandığı genel modelde ise optimal enflasyon oranı, ayrıca bu katsayılar tarafından da belirlenir. Bu formülasyon, esneklik katsayısı birimse genişletilmiş modele; buna ek olarak gecikme kasayısı sıfırsa temel modele dönüşür. Bu modellerde aynı senyoraj geliri, düşük ve yüksek enflasyon oranı gibi iki denge noktasında gerçekleşmektedir. Zamanlararası bütçe taşıtı altında belirlenen bir refah kaybı amaç fonksiyonunun minimizasyonu problemi olarak formüle edilen optimal senyoraj teorisinde, vergi oranı ile enflasyon oranı arasında pozitif ve oransal bir ilişki öngörülmektedir. Bu sabit ilişki optimalite koşulunun bir gereği olarak ortaya çıkmıştır.
Özet (Çeviri)
IV SUMMARY In this study, the theory of seigniorage is analyzed with respect to revenue maximizing rate of inflation. Seigniorage is defined as the government revenue from money creation. If it is costless to issue fiat money, the government may finance its budget deficits by expanding the money stock, and the real value of change in the money stock is equal to the rate of monetary growth times the real money balances. It is common to term any financing by money creation as inflationary finance and the real flow of such financing as government revenue from inflation or simply as inflation tax. The critical survey in the economic literature reveals that there are two standard definition and measurement on this subject. These are basically monetarist and public finance approaches to seigniorage. These standard approaches are also extended by taking into consideration the fractional banking system with reserve requirement ratio and high powered money and induced real economic growth. The general measure of seigniorage which is defined in this study can include standard approaches as special cases under the various assumptions. Since there are two distinct revenue sources, the government's role can be distinguished as taxing authority from its role as monopolistic issuer of money. This leads to a distinction of two revenue sources: revenue from expansion of the nominal money supply when individuals are already holding a given level of real cash balances, and profits earned monopolistic issuers of money due to individual's desire to hold a given level of balances. Revenue from current expansion of the money supply is the tax on money balances and represents the revenue due to newly printed balances. Monetarist seigniorage measures this component of revenue. On the other hand theV revenue from the outstanding money supply is the net total real interest earned from this amount and this part may be viewed as profits from having non-interest- bearing money outstanding. Public finance approach accounts this component of total revenue. General measure of total revenue is the sum of these two compo nents. Golden rule condition ensures the equality of these methods. In this study budget deficits and money creation process are integrated via endogenous money supply mechanism and the public finance theory of inflation. Three models are formulated on this ground: Basic model, Extended model and General model. Basic model assumes that budget deficits are exogenous and invariant to inflation rate. Since deficits are constant and autonomous the erosion of fiscal tax revenue by inflation resulting from the issuance of money is zero. The solution of optimal rate of inflation and the level of maximum seigniorage are equivalent to standard monetarist solutions. In the extended model budget deficits are endogenous through the Olivera-Tanzi effect which contains collection lags in the traditional real tax revenue. Therefore the erosion of fiscal revenue arising from collection lags is recognized in this model. The reduction of real fiscal revenue implies that optimal rate of inflation that maximizes real total revenue is less than the rate that maximizes real revenue from the basic model and this rate is also determined by the lag coefficient and initial tax-money ratio. These two models are special cases of the general model that incorporates elasticity of tax revenue and rate of economic growth into analysis. If the elasticity of taxes is unit then the general model reduces to extended model and also if the lag coefficient is zero then basic model is reproduced. Tax elasticity, lag coefficient, initial tax-money ratio, rate of economic growth and semi-elasticity of demand for real money balances are the main determinants of optimal inflation rate in the general model.
Benzer Tezler
- Türkiye'de senyoraj ve enflasyon vergisi
Seigniorage and ınflation tax in developing countries with special reference to Turkey
HÜSEYİN ŞEN
- Government behavior and inflation in Turkey an interpretation based on two alternative approaches
Türkiye'de hükümet davranışları ve enflasyon. İki farklı yaklaşım
NEZİH GÜNER
- Ülkelerin senyoraj hakkını kullanması ve yıl içinde gayri safi milli hasılaya göre para basma miktarlarının incelenmesi
The use of countries for the use of senyoraj rights and the investigation of money printing amount in the year in the year
HASAN HÜSEYİN SAVUKDURAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Ekonomiİstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ HASAN ALPAGO
- Senyoraj ve enflasyonun refah maliyeti (Türkiye için bir uygulama)
Seigniorage and welfare cost of inflation (The case of Turkey)
ZİYA KORKUT EŞREFOĞLU
