Geri Dön

Bozulmuş açlık glukozu, bozulmuş glukoz toleransı, iyi kontrollü ve kötü kontrollü diyabetes mellituslu bireylerde periferik sinirlerin ve frenik sinirin elektronöromiyografik incelenmesi

Electroneuromyographic invastigation of peripheral nerves and phrenic nerve in patients with impaired fasting glucose, impired glucose tolerance, good controlled and poorly controlled diabetes mellitus

PDF İndir

  1. Tez No: 192859
  2. Yazar: YUSUF YEŞİL
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. BETÜL UĞUR ALTUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Frenik sinir, nöropati, diyabet, elektronöromiyografi, Phrenic nerve, diabet, neuropathy, electroneuromyography
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Trakya Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 94

Özet

Diyabetes mellitus, bir yandan yüksek morbidite ve mortalite hızı, diğer yandanyüksek tedavi harcamaları ve iş gücü kaybı nedeni ile, hem hastaya hem de topluma büyükyük getirmesinden ötürü, önemli bir sağlık sorunudur. Gelişen teknoloji ile birlikte sedanteryaşam ve obezitenin yaygınlaşması, hastalığın tüm dünyada sıklığının giderek artmasınaneden olmaktadır. Diyabet tanısı konulmadan yıllar önce komplikasyonlar gelişmeye başlar.Diyabetik nöropati, diyabetik hastalardaki en sık görülen komplikasyonlardandır.Diyabetiklerin %7'sinde tanı esnasında nöropati mevcuttur. Günümüzde subklinik nöropatiformlarını ortaya çıkarmak amacıyla, elektrodiagnostik çalışmalara ağırlık verilmiştir. Bunedenle biz de çalışmamızda pre-diyabetik ve insülin kullanma aşamasına gelmeyen, iyi vekötü kontrollü diyabetik hastaların nöropatisini değerlendirmek, araştırmalarımıza yeni birsinir alanı ekleyebilmek amacıyla, konvansiyel elektronöromiyografi ile, periferik ve freniksinir iletilerini çalıştık. Sinirlerin latans, amplitüd ve ileti hızı parametrelerini değerlendirdik.Çalışmamıza yaş ortalaması 48,45±6,30 yıl olan, 39'u erkek, 56'sı kadın, belirginnöropatik yakınmaları olmayan, toplam 95 kişi alındı. Bunların 19'unda kötü kontrollü Tip 2diyabetes mellitus, 18'inde iyi kontrollü Tip 2 diyabetes mellitus, 19'unda bozulmuş glukoztoleransı ve 21'inde bozulmuş açlık glukozu tanısı mevcuttu. 18 kişi de kontrol grubunuoluşturmaktaydı. Diyabetik hastalar diyet ve oral antidiyabetik tedavisi altındaydılar.Çalışmaya alınan grupların, periferik sensorimotor nöropati varlığını araştırmak içinsensoryal sinirlerden median, ulnar ve sural, motor sinirlerden de median, ulnar, commonperonealis ve tibial sinirlerin latanslarına, amplitüdlerine ve ileti hızlarına bakıldı.Hastalarımızda aşikar nöropati sıklığı az olmasına rağmen bakılan paremetreler, gruplararasında farklılık gösterdi.Sonuç olarak, kötü kontrollü diyabetes mellitus grubunun sensoryal ve motorsinirlerinin daha fazla etkilendiğini, bu etkilenmenin henüz nöropati düzeyinde olmadığınıgördük. Diyabeti regüle olmayanlarda hastalık süresi kısa da olsa, periferik sinirlerinetkilenmeye başladığı görülmektedir.Diyabetik hastaların bazılarında kardiyak ve solunumsal herhangi bir hastalıkolmamasına rağmen solunum sıkıntısı bulunmaktadır. Diyabet, solunum fonksiyon testleriüzerinde restriktif paterne yol açmaktadır. Ayrıca diyabetik hastalarda pulmonerdisfonksiyona ek olarak, akciğer volümünün azalmasına neden olan diyafragma güçsüzlüğüde bulunmaktadır. Bunun nedeninin inspiratuvar kasların tutulumundan ziyade, diyabetin sıkgörülen komplikasyonlarından nöropati ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. Diyafragmakasının diğer kaslara nazaran daha çok etkilenmesi, frenik sinirin uzunluğu ileilişkilendirilmiştir.Biz de çalışmamızda, prediyabetik olgularla, insülin kullanmayan, iyi ve kötükontrollü Tip 2 diabetes mellituslu hastalarda, rutinde değerlendirilen periferik sinirlerin yanısıra, bozulmuş diyafragma performansının olası bir göstergesi olabilen, frenik sinirnöropatisinin varlığını da araştırdık. Hastalarımızda, belirgin frenik sinir nöropatisi olaraktanımlanabilecek bulgular saptamadık. Fakat frenik sinir amplitüdlerini sağlıklı kontrollerdendüşük bulduk. Özellikle kötü kontrollü diyabetes mellitus ve bozulmuş açlık glukozugrubunun amplitüd değerlerinin kontrol grubuna göre düştüğünü gözlemledik. Kötü kontrollüdiyabetes mellitus grubundaki bu düşüş, diyabetin daha ileri yıllarında nöropati gelişeceğiningöstergesi olabilir.Özetle çalışmamızda, diyabetin erken döneminde sayılacak olgularımızda, aşikarfrenik sinir nöropatisi değerlerine rastlamadık. Fakat, diyabeti regüle olmayan hastalarımızınfrenik sinir amplitüd değerlerinin düştüğünü gördük. Amplitüddeki bu düşüş, frenik sinirtutulumu olduğunun habercisidir. Diyabet yaşı ileri olan, açıklanamayan dispne ve ortopneşikayetleri olan diyabetik hastalarda klasik elektronöromiyogafi parametrelerine ek olarak,frenik sinir elektronöromiyografisi yapılarak, frenik sinir nöropatisinin araştırılması gerektiğikanısındayız.

Özet (Çeviri)

Diabetes mellitus is a major health problem for both patients and the populationbecause of its high mortality and morbidity and high costs of therapy. By the proceedingtechnology and sedative lifetyle and obesity becoming widespread, diabetes is becoming moreand more frequent throughout the world.Diabetic neuropathy is one of the most frequent complications of the disease. The 7%of the patients has neuropathy at the time they are diagnosed. Recently, electrodiagnosticstudies has been accelerated in order to evaluate the subclinic neuropathic forms. Because ofthis reason, in our study, both peripheral and phrenic nerve transmissions in patientsprediabetic and good or poorly controlled but not in need of insulin are studied withconventional electromyelography to evaluate the neuropathy and add a new nerve area to ourknowledge. The latencies, amplitudes and velocity parameters of the nerves are evaluated.95 patients, 39 male and 56 female patients with median age 48.45 ± 6.3 years, who donot have significant neuropathic complaints are included in our study. 19 of these had poorlycontrolled Type 2 diabetes mellitus, 18 had good controlled Type 2 diabetes mellitus, 19 hadimpaired glucose tolerance and 21 had impaired fasting glucose. 18 patient were forming thecontrol group. Diabetic patients were under diet and oral antidiabetic therapy.In our study groups, latencies, amplitudes and velocities of the median, ulnar and suralnerves as sensorial nerves and median, ulnary, common peronealis and tibialis nerves asmotor nerves are examined to evaluate the presence of peripheral sensory-motor neuropathy.Although the obvious neuropathy frequency in our patients is few, there were differences inthe paremeters between the groups.As a result, it is observed that the sensorial and motor nerves of the poorly controlleddiabetes mellitus group has been effected more, but this effect has not been to the level ofneuropathy. It is also observed that in the patients with unregulated diabetes, the duration ofthe disease is short, but the peripheral nerves are leaded to be effected.Some of the diabetic patients had dyspnea in spite of the absence of any cardiac orrespiratory problem. Diabetes has a restrictive pattern over respiratory function tests.Furthermore, in addition to the pulmonary disfunction in diabetic patients, weakness ofdiapraghm leading to the decreased pulmonary volume is also present. The reason for thissitation is thought to be associated to neuropathy, one of the frequent complications of thediabetes rather than inspiratory muscle involvement.In our study, with prediabetic subjects, and in patients which are, not insulin using andwith good or poorly controlled Type 2 diabetes mellitus, besides the peripheral nervesexamined in routine, phrenic nerve pathology as a predictment of impaired diaphragmperformance is also studied. In our patients, we did reached findings that could be defined assignificant phrenic nerve neuropathy. However, the phrenic nerve amplitudes were lower thanhe healthy subjects. Especially, poorly controlled diabetes mellitus and impaired glucosetolarence groups were observed to show lower amplitude values than the control group. Thedecrease in the poorly controlled diabetes mellitus group can be a predictment for adeveloping neuropathy in the future.As a summary, in our study, findings of obvious phrenic nerve neuropathy are notobserved in the subjects in the early period of diabetes. However, in the patients whosediabetes are not regulated, lower amplitudes of phrenic nerve are observed. The decrease inthe amplitude is a messenger to phrenic nerve involvement. In the diabetic patients with olderdiabetic age, unexplained dyspnea and ortopnea, we are in the opinion that, phrenic nerveelectromyelography shall be performed to evaluate phrenic nerve neuropathy in addition tothe classical electromyelographic paremeters.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    408190

    Prediyabet (Bozulmuş açlık glisemisi ve/veya bozulmuş glukoz toleransı) ve tip 2 diyabetli bireylerde kognitif fonksiyonların değerlendirilmesi

    Assesment of cognitive functions on prediabetic, well controlled and poorly controlled diabetic patients

    GÜLİN ALKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NEVİN DİNÇÇAĞ

  2. Tez No

    427118

    Metabolik sendromun çene kemikleri ve çevre dokular üzerine etkilerinin tip 2 diyabet-obez sıçan modeli üzerinde incelenmesi

    Investigation of the effects of metabolic syndrome on jaw bones and surrounding tissues by using type 2 diabetic-obese rat model

    HÜSEYİN CAN TÜKEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Diş HekimliğiGazi Üniversitesi

    Ağız, Diş, Çene Hastalıkları ve Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ERTAN ALİ DELİLBAŞI

  3. Tez No

    420692

    Tip2 diyabetik ve prediyabetik olgularda karotid intima media kalınlığı ve osteopotegerin rankl ilişkisi

    Carotid intima media thickness and osteoprotegerin and rankl levels in type 2 diabetic and prediabetic subjects

    ŞERİFE MEHLİKA IŞILDAK

    Tıpta Yan Dal Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER ALPER GÜRLEK

  4. Tez No

    192188

    Tip 2 diabetes mellituslu hastaların birinci derece yakınlarında insülin direnci ve beta hücre fonksiyonu değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    BİLGEHAN YOLLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAdnan Menderes Üniversitesi

    Dahiliye Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ENGİN GÜNEY

  5. Tez No

    532236

    Ada prediyabet risk anketinin Türk prediyabet hastalarında nefropatinin ve diyabetin öngörülmesi konusundaki etkinliği

    The efficacy of the ada prediabetes risk questionnaire on the prediction of nephropathy and diabetes in Turkish prediabetes patients

    İDRİS BAYDAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DOĞAN NASIR BİNİCİ

Geri Dön