Geri Dön

Tek damara stent implante edilen stabil anjina pektorisli hastalarda periferik kan monosit kemoatraktan protein-1 (mcp-1) seviyeleri ile klinik ve anjiyografik restenoz arasındaki ilişki

The relationship between peripheral blood monocyte chemoattractan protein-1 levels and instent restenosis in patients with stabile angina pectoris undergoing stent implantation in one coronary vessel

PDF İndir

  1. Tez No: 192923
  2. Yazar: SERKAN YAKAN
  3. Danışmanlar: DOÇ.DR. OZER BADAK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kardiyoloji, Cardiology
  6. Anahtar Kelimeler: Instent Restenoz, Monosit Kemoatraktan Protein-1, hsCRP, monosit, perkütan koroner girişim.51, Instent restenosis, Monocyte Chemoattractant Protein-1, hsCRP, monocytes, percutaneous coronary intervention.53
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Kardiyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 72

Özet

7) ÖZET:Amaç: Monosit Kemoatraktan Protein-1 vasküler hasar bölgesinemonos it toplanmasına yol açarak ateroskleroz gelişiminde rol oynar. Aynımekanizma ile stent restenozu gelişiminde de etkili olması olasıdır .Çalışmanın amacı, tek koroner damarına stent implante edilen stabil anjinapektorisli hastalarda artmış plazma Monosit Kemoatraktan Protein-1 veserum hsCRP seviyeleri ile artmış periferik kan monosit sayısının artmışrestenoz ris ki ile ilişkili olduğu hipotezini test etmektir.Materyal-Metod: Çalışmaya stabil anjina pektoris tanısı ile tekkoroner arterine stent implante edilen 34 (25 Erkek, 9 Kadın) hasta alındı.Hastalar stent implantasyonu sonrası 6. ayda kontrol kantitatif koroneranjiografi ile stent restenozu açısından değerlendirildi. Kontrol kantitatifkoroner anjiografide çap olarak >%50 daralma restenoz olarak kabuledildi. Stent implantasyonu öncesinde bazal, stent implantasyonu sonrası1. ve 6. aylarda ELISA ile bakılan plazma MCP-1 seviyeleri , serum hsCRPseviyeleri ve periferik kan monosit sayıları ile in-stent restenoz arasındakiilişki araştırıldı.Sonuçlar: Altı ay sonunda toplam 8 (%23,5) hastada instent restenozsaptandı. Kontrol koroner anjiyografide restenoz grubunda MLÇ: 0,97+/-0,22 mm iken restenoz gözlenmeyen hasta grubunda MLÇ: 2,03 +/- 0,52mm saptandı. Restenoz grubunda stent sonrası MLÇ: 2,37 +/- 0,22 mm ikenrestenoz gözlenmeyen grupta stent sonrası MLÇ: 2,49 +/- 0,41 mm idi.Stent içi restenoz gelişen ve gelişmeyen hasta grubunda bazal, 1. ay ve 6.ay plazma MCP-1 düzeyleri, serum hsCRP düzeyleri ve periferik kanmonos it sayıları arasında anlamlı fark saptanmadı.Yorum: Daha önce Stabil Anjina Pektorisli hasta grubunda stent içirestenoz ile MCP-1 ilişkisi gösterilmiş olmasına rağmen bizimçalışmamızda böyle bir ilişki saptanmadı. Stent içi restenoz ile ilişkisi50konusunda çelişkili bilgiler olan CRP ile stent içi restenoz arasındaherhangi bir ilişki saptanmadı. Daha önce sadece bir çalışmada gösterilmişolan periferik kan monosit sayısı ile stent içi restenoz ilişkisi bizimçalışmamızda doğrulanmadı. Plazma MCP-1 seviyeleri, hsCRP seviyelerive periferik kan monosit sayısının stent restenozunu öngörmede klinikfayda sağlamadığı sonucuna varıldı.

Özet (Çeviri)

8) SUMMARY:Purpose: Monocyte Chemoattractant Protein-1 plays an importantrole in atherosclerotic process by attracting monocytes to damaged vascularsite. It may also act with the same mechanism in restenosis developmentafter stent implantation. The purpose of the current study is to test thehypothesis that increased plasma MCP-1 , serum hsCRP and peripheralblood monocyte counts are correlated with an increased restenosis risk.Materials and Methods : 34 patients (25 male, 9 female) with StabileAngina Pectoris were included in the current study. Patients were evaluatedwith control quantitative coronary angiography for the presence ofrestenosis at sixth month after stent implantation.> 50% stenosis indiameter is accepted as restenosis. Correlations between instent restenosisand MCP-1, hsCRP and monocyte levels at basal, first month and sixthmonths post stent implantation were investigated.Results: Instent restenosis was present in 8 (23,5%) patients at the endof sixth months. Minimum luminal diameter in restenosis group at sixthmonths was 0,97 +/- 0,22 mm whereas 2,03 +/- 0,52 mm in no restenosisgroup. Minimum luminal diameter in restenosis group post stentimplantation was 2,37 +/-0,22 mm whereas 2,49 +/- 0,41 mm in norestenosis group. There was no statistically significant difference betweentwo groups in basal, first month and sixth months plazma MCP-1, hsCRPand monocyte levels.52Conclusions: Although the relationship between instent restenosis andMCP-1 was shown previously, this relationship is not confirmed in ourstudy. We did not detect any relationship between hsCRP levels and instentrestenosis which had conflicting results in previously published literature.We did not detect any correlation between blood monocyte count andinstent restenosis which was shown to be present in a single previous study.It is concluded that MCP-1, hsCRP and peripheral blood monocyte countdo not provide any clinical benefit in predicting restenosis.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    171575

    Tke damara stent implante edilen stabil anjina pektorisli hastalarda periferik kan monosit kemoatraktan protein-1 (MCP-1) seviyeleri ile klinik ve anjiyografik restenoz arasındaki ilişki

    Başlık çevirisi yok

    SERKAN YAKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    KardiyolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ.DR. ÖZER BADAK

  2. Tez No

    171894

    Tek damara stent implante edilen stabil angina pektorisli hastalarda PPARγ aktivitesine sahip telmisartan molekülünün anjiografik restenoz üzerine etkinliği

    The effectiveness of telmisartan molecule that has PPARγ activity on angiographic restenosis in patients who have stable angina pectoris and have implanted stent to one coronary artery

    ÖZGÜR DAĞLAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    KardiyolojiDokuz Eylül Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ÖZHAN GÖLDELİ

  3. Tez No

    816583

    Akut koroner sendrom nedeniyle başarılı stent uygulanan damara erken dönem koroner baypas greftleme yapılmasının stent ve greft açıklığı üzerine etkileri

    Effects of early coronary bypass grafting on stent and graft patency following successful stenting in a coronary artery due to acute coronary syndrome

    FATİH YAMAÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Kalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. EMRAH UĞUZ

    DR. ÖĞR. ÜYESİ KEMAL EŞREF ERDOĞAN

  4. Tez No

    271853

    Aynı koronere aynı zamanda bir ya da birden fazla stent konulan takiplerinde semptomatik ve anjiografik nonkritik darlığı olan hastalarda fraksiyonel akım oranı verilerinin değerlendirilmesi

    Fractional Flow Reserve Data Evaluation in Patients with symptomatic and noncritical restenosis who have one or multiple stents at same coronary artery

    RECEP KEREM TEMEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    KardiyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET ÜNALIR

  5. Tez No

    726848

    Coraxel marka paklitaksel salınımlı stent implante edilen hastaların klinik takibi

    Clinical follow up of the pati̇ents wi̇th the paclitaxel eluting (coraxel) stent

    FATİH LEVENT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Kardiyolojiİzmir Katip Çelebi Üniversitesi

    Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEM NAZLI

Geri Dön