Geri Dön

Toksisiteye maruz kalmış akvaryum balıklarıyla beslenen sıçanlarda fertilizasyon ve embriyo gelişiminin incelenmesi

The investigation on the fertilization and embryo development of albino rat fed with aquarium fishes exposured to toxicity

  1. Tez No: 200134
  2. Yazar: FATMA USLU
  3. Danışmanlar: Y.DOÇ.DR. SELMA KATALAY
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Zooloji, Biology, Zoology
  6. Anahtar Kelimeler: Ağır metal, Carassius auratus, Fertilizasyon, Rattus albinus.I, Carassius auratus, Fertilization, Heavy metal, Rattus albinus.II
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Celal Bayar Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 76

Özet

Ağır metaller gibi toksik maddelerin geniş kullanımına bağlı olarak toksik ve kalıcı birkarışım besin zincirinde birikebilmektedir. Bu çalışmanın amacı ağır metallerin hedef organtoksisitesi ve insan sağlığıyla ilgili risk oluşları için toksikolojik bir datanın sıçan modelindebesinle alınımına bağlı etkilerinin gösterilmesidir. Çalışmada kullanılan Zn, Cu ve Cd ağırmetal konsantrasyonları fizyolojik süreçlerde ve dokularda öldürücü seviyeden çok daha azmiktarda olmasına rağmen hala ciddi hasar oluşturabilme potansiyelindedir. Japon balıkları(Carassius auratus) nehirlerde bol bulunan ve birçok ülkede besinsel ve ekonomik değeriolan bir balıktır. Ağır metallere olan yüksek toleransı nedeni ile Japon balıkları ideal birindikatördür. Solungaç, karaciğer, barsak, kas ve deri ağır metallere duyarlı organlar olmasısebebiyle bu dokulardaki histolojik hasarlar çalışılmıştır.Japon balıkları aynı büyüklükteki deneme kaplarına yerleştirilerek çeşme suyu vepiyasada satılan balık yemi ile deneyler boyunca beslendi. Ağır metallere 21 gün boyuncamaruz kaldı. Her grup için 3 deneme kabı kullanılarak deneyler 3 kere tekrar edildi. Kontrolve 5 ppm ağır metal verilen deneme kaplarına üçer balık konuldu. Sıçanlar bu balıklarınseçilmiş organlarının karışımları ve aynı doz ağır metal içeren su ile beslendi. 3 dişi ve 1erkek sıçan bir kafese konarak fertilizasyon ve yavru gelişimi 4 kuşak için yenidoğan veerişkin yaşta incelendi. Hayvanlar öldürülerek organları histolojik gözlemler için alındı.Örnekler formaldehitte 48 saat fiske edildikten sonra parafine gömülüp 5 µm'lik kesitleralınarak HE ile boyandı. Sonuçlarımız; Japon balıklarının seçilen organlarında ağır metallerebağlı minimal düzeyde hasar oluştuğunu gösterdi. Japon balıklarında biriken ağır metallerintoksikolojik risk ilişkisini ortaya koymak için sıçan üremesi birçok jenerasyon için incelendi.Hamile sıçanlar ve yavruları hamilelik, süt verme ve olgunlaşma döneminde ağır metalleremaruz kaldı. Fertilizasyon oranı, gelişim ve seçilmiş organların histolojisi anlamındasıçanların ağır metalden etkilenmediği bulundu.Ağır metaller ilgili üretim bölümlerinden doğal ortama bırakılarak çevre kirliliğiyapmaktadır. Seçilen ağır metaller doğa için çok özel olup insan ve doğa yaşamında varolanen dominant örnekler olarak kabul edilebilir. Ağır metallere maruz kalma balıklarda minimalhasara neden olurken sıçan yaşamını etkilemedi. Ancak bu konuyla ilgili insan datasıbulunmaması nedeniyle balıkların insan besin zincirindeki emniyetini belirlemek için yararlıolabileceği düşünülmektedir. İnsan sağlığı açısından en kesin çözüm bu kirleticilerin doğalortamdan uzaklaştırılmasıdır.

Özet (Çeviri)

Due to widespread usage of the toxic substance such as heavy metals, toxic andpersistent mixture has accumulated in the food chain. The present studies were undertakento provide toxicological data on heavy metals for the purpose of clarifying target organtoxicity and risks to human health associated with ingesting contaminated foods in a ratmodel. Zinc (Zn), Copper (Cu) and Cadmium (Cd), entering into aquatic system byindustrial and consurner waste, can cause contarnination of the aquatic environment. Theseheavy rnetals at concentrations far below lethal levels may still cause serious damage to thephysiological processes or tissues in fish exposed to them. Goldfısh (Carassius auratus) is acommon species in the River and widely reared as an important food fısh in many coıuntries.With a high level of tolerance against heavy rnetals, goldfish is an ideal bioindicator. Sincegill, liver, intestine, muscle and skin are the sensitive targets to heavy rnetals, theaccurnulation and histological lesions in these organs were studied.Goldfish were reared in glass aquaria containing tap water and fed with commercialfish food for the duration of the experiments. Goldfish exposed to heavy rnetals for 21 days.In each series, we used 3 aquaria similar in size for 4 groups, each in three replicates:control (top water); and 16 ppm each heavy metals. After a 21 days acclimation period, threegoldfish were put into each aquarium and fed under the same conditions for three repeatedexperiments. Rats fed diets containing these mixture of selected organs of these fishes andsupplied by drinking waters with selected heavy metals. Three male and one female rats putinto one cage for fertilization and growth effects of HMs and their offsprings for fourgeneration were examined at newborn and mature age. Animals from each group weretaken out, euthanized and then organs were removed for histological observation. Thesamples for histological observation were fixed in formaldehide for 48 hr, embedded inparaflin, sectioned into 5 um slices and stained with hematoxylin-eosin.Our results showed that all organs for goldfishes were minimaly damaged by HMs. Tocharacterize the toxicological risk associated with chemical contaminants in goldfish, amultigeneration rat reproduction was studied. pregnant rats and their offsprings wereadministered HMs following during pregnancy, lactation and maturation. Fertilization rate,growth and organs of rats were not affected from HMs.HMs are being released to the environment in wastes from their production facilities.Selecterd HMs are ubiquitous in the environment and are regarded as the most dominantcongeners present in wildlife and humans. In fishes, repeated exposure to HMs results inminimal damage. However, no toxicokinetics data are available for humans, and the actualmargin of safety may be much smaller if based on levels in critical target organs orItissues.The ultimate solution to this public health problem is elimination of theorganochlorines from the environment.

Benzer Tezler

  1. Alüminyuma maruz kalmış sıçanlarda; karaciğer, böbrek ve beyin dokularına nar (Punica Granatum L.) suyunun bazı elementler üzerine etkisinin araştırılması

    Effects of pomegranate juice on some elements of rat liver, kidney and brain tissues exposed to aluminum.

    HABİBE KOÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Moleküler TıpKırşehir Ahi Evran Üniversitesi

    Moleküler Tıp Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN ÇİFTÇİ

  2. Oksitosinin takrolimusa maruz kalmış adipoz doku kaynaklı mezenkimal kök hücre hattı üzerine etkilerinin incelenmesi

    Investigation of the effect of oxytocin on at-msc exposure with tacrolimus

    GÖZDE SIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Histoloji ve EmbriyolojiEge Üniversitesi

    Kök Hücre Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. YİĞİT UYANIKGİL

  3. Glutamat toksisitesi oluşturulmuş glioma hücre dizilerinde MgSo4 ve lazaroid U-83836E'nin hücre yaşam oranına etkisi

    The effects of MgSo4 and lazaroid U-83836E against glutamate-induced toxicity on glioma cell lines survival

    SELDA KABADERE

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    FizyolojiEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Fizyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. RUHİ UYAR

  4. Zeolitin (Clinoptilolite) tilapyada Oreochromis niloticus) bakır toksisitesi üzerine etkisi

    Protective effect of zeolite (Clinoptilolite) on copper toxicitiy in tilapia (Oreochromis niloticus)

    ZÜHTÜ METE DİNLER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Su ÜrünleriMustafa Kemal Üniversitesi

    Su Ürünleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA TÜRKMEN