Geri Dön

Bazı turunçgil türlerinde embriyogenik kallusların in vıtro muhafazası ve genetik kararlılıklarının rapd markırları ile araştırılması

In vitro conservation of embryogenic callus obtained from some citrus species and determination of their genetic stability by using rapd marker

  1. Tez No: 212547
  2. Yazar: İSMAİL VAROL
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. YILDIZ AKA KAÇAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Citrus, Embryogenik kallus, BAP, In vitro muhafaza, genetik kararlılık, Citrus, Embryogenic callus, BAP, in vitro conservation, genetic stability
  7. Yıl: 2007
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 94

Özet

Bu araştırmada on farklı turunçgil genotipinden elde edilen embriyonik kallusların in vitro'da azaltılmış büyüme koşullarında muhafazası ve farklı muhafaza sürelerinde (30, 60, 90 gün) bu kalluslardan sürgün ve bitkicik elde etme olanakları araştırılmıştır. In vitro muhafaza sonrasında elde edilen sürgün ve bitkiciklerde moleküler analizler gerçekleştirilerek in vitro koşullarda muhafaza sırasında genetik yapılarında bir değişim olup olmadığı belirlenmiştir. Embriyogenik kalluslar tam çiçeklenmeden 2-8 hafta sonra kültüre alınan ovüllerden elde edilmişlerdir. Tez çalışması kapsamında kullanılan turunçgil türlerine ait kallus oluşum oranları değerlendirildiğinde; I. yıl denemelerinde, en fazla kallus oluşum oranı C. aurantium (% 52) ve P. trifoliata (% 40) türlerinde gerçekleşmiştir. En düşük kallus oluşturma oranı % 9 ile C. medica'da gerçekleşirken, C. ichangensis türünden kallus oluşumu gözlenmemiştir. II. yıl denemelerinde I. yıl denemelerinde olduğu gibi en yüksek kallus oluşturma oranı C. aurantium (% 52) türünden elde edilmiş, bunu % 40 kallus oluşturma oranı ile P. trifoliata (% 40) izlemiştir. En düşük kallus oluşturma oranı % 5 ile C. medica'da gerçekleşmiştir. C. grandis türünden kallus oluşumu gözlenmemiştir. Denemede yer alan genotiplerden elde edilen kallusların ağırlıkları değerlendirildiğinde birinci yıl denemelerinde en fazla kallus ağırlık ortalamaları C. aurantium (0.,90 g) ve P. trifoliata (0,85 g) türlerinde görülmüştür. Bu türlerin dışındaki diğer türler arasında istatistiksel olarak farklılık görülmemiştir. II. Yıl denemelerinde kallus ağırlıkları incelendiğinde C. aurantium (0,55 g), P. trifoliata (0.25 g) ve C. ichangensis (0,24 g) türlerinden en yüksek kallus ağırlıkları elde edilmiştir. Sürgün ve bitkiciğe dönüşüm oranları bakımından I. yıl denemelerinde E. glauca ve P. trifoliata'dan sırasıyla 30, 60, 90 günlük kalluslardan %60 (3/5), %90,5 (19/21), %100 (10/10) E. glauca'dan %75 (6/8), %100 (6/6), %91,7 (11/12) P. trifoliata 'dan sürgün ve bitkicik elde edilirken, diğer genotiplerden sürgün ve bitkicik elde edilememiştir. II. yıl denemelerinde E. glauca'dan sırasıyla 30, 60, 90 günlük kalluslardan 25, 27, 9 sürgün, P. trifoliata'dan 3, 3, 0 sürgün, C. reticulata'dan 3, 1, 0 sürgün, C. ichangensis'ten 1, 0, 2 sürgün elde edilmiştir. Çalışma sonunda yapılan RAPD yöntemi ile elde edilen bitkicik ve sürgünlerin genetik stabiliteleri saptanmış, ismine doğru oldukları ortaya konulmuştur. Toplam 21 RAPD primeri kullanılmış ve 8 primer istenilen amplifikasyonu vermediği için değerlendirilmeye alınmamıştır. Değerlendirilmeye alınan 13 primerden toplam 33 band elde edilmiştir.

Özet (Çeviri)

In this research, in vitro conservation in slow growth conditons of ovule-derived embryogenic callus from ten different citrus species and possibilities of developing in to shoots and plantlets from these calli at different conservation periods (30, 60, 90 days) is studied. After in vitro conservation molecular analysis was performed on obtained shoot and plantlets, and determined genetic stability during in vitro conservation conditions. Embryogenic calli were obtained from ovule cultured 2-8 weeks after anthesis. Callus formation ratio of citrus species used on the thesis were taken in to consideration; at the treatment of first year; C. aurantium (% 52) and P. trifoliata (% 40) had the highest callus formation rate. While C. medica (% 9) had the lowest callus formation rate, C. ichangensis had no callus formation. At the treatment of second year; as the first year treatment, C. aurantium (% 52) and P. trifoliata (% 40) had highest callus formation ratio, C. medica had the lowest callus formation rate (% 5), C. grandis had no callus formation. Callus weight of citrus species used on the thesis was taken in to consideration, at the first year C. aurantium (0.90 g) and P. trifoliata (0.85 g) had the highest callus weight ratio. Other species had no difference from viewpoint of callus weight as statistically. At the second year; C. aurantium (0.55 g), P. trifoliata (0.25 g) and C. ichangensis (0.24 g) had the highest callus weight. Viewpoint of development ratio in to shoot and plantlet, at the first year treatment; shoots and plantlets were obtained from 30, 60, 90 daily calli of E. glauca as % 60 (3/5), %90.5 (19/21), % 100 (10/10) respectively and P. trifolita as % 75 (6/8), % 100 (6/6), % 97.7 (11/12) respectively. At the second year treatment 25, 27, 9 shoots (E. glauca), 3, 3, 0 shoots (P. trifoliata), 3, 1, 0 shoots (C. reticulata) and 1, 0, 2 shoots (C. ichangensis) were obtained form 30, 60, 90 daily calli respectively. At the end of thesis, genetically stability of shoots and plantlets obtain from callus was determined by RAPD makers and it was understood that recovery they was true to the type. Totally 21 RAPD primers were used, 8 primers couldn?t consdered to give unexpected amplification. Thirteen primers which is considered gave totally 33 bands.

Benzer Tezler

  1. Bazı turunçgil tür ve çeşitlerinde mutasyon ıslahıyla elde edilen genotiplerin soğuğa toleranslarının biyokimyasal analizlerle değerlendirilmesi

    Evaluation of the cold tolerance with some biochemicals analyses in the genotypes obtained from mutation breeding in some citrus species and cultivars

    ZEYNEP ERYILMAZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyoteknolojiAkdeniz Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMİDE GÜBBÜK

  2. Alkali topraklarda farklı gübreleme uygulamalarının bazı turunçgil türlerinde gelişme, verim ve kalite özelliklerine etkileri üzerinde araştırmalar

    Investigations on the effects of different fertilizing applications in alkaline soil on the growth, yield and quality properties of some citrus cultivates

    MURAT GÜNERİ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    ZiraatEge Üniversitesi

    Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ADALET MISIRLI

  3. Turunçgil pasböcüsü Phyllocoptruta oleivora (Ashmead, 1879) (Acarina: Eriophyidae)'nın farklı sıcaklık ve turunçgil türlerinde bazı biyolojik özelliklerinin saptanması

    Determination of some biological features of Phyllocoptruta oleivora in citrus species and varieties with different temperatures

    ELİF DOYLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    ZiraatÇukurova Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERDAR SATAR

  4. Turunçgillerde kuraklık stresi sırasında bazı nac transkripsiyon faktörlerinin ekspresyonlarının belirlenmesi

    Determination of the expression of some nac transcription factors from citrus during drought stress

    BETÜL GÖNÜLKIRMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    ZiraatIsparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi

    Tarımsal Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHTAP ŞAHİN ÇEVİK

  5. Bazı meyve ağaçlarında kök boğazı çürüklük etmeni phytophthora türlerinin izolasyonu, tanısı ve moleküler karakterizasyonu

    Identification, isolation and molecular characterization of phytophthora species from crown roted roots of some fruit trees

    ALİ ENDES

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    ZiraatÇukurova Üniversitesi

    Bitki Koruma Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUKADDES KAYIM