Geri Dön

Avrupa Birliği ve Türkiye'de grev yasakları

The limits of the right to strike in European Union and Turkiye

  1. Tez No: 214175
  2. Yazar: HAKAN YILDIRIMOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF.DR. GÜLTEN KUTAL
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Law, Labour Economics and Industrial Relations
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2006
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 144

Özet

Çalışma hayatındaki en önemli konulardan birini hiç şüphesiz toplu pazarlık oluşturur ve grev hakkının tanınmadığı bir toplu pazarlık sisteminden bahsetme olanağı bulunmamaktadır. Demokratik toplumlarda bütün hak ve özgürlüklerin bir sınırı olduğu gibi grev hakkının da bir sınırı bulunmaktadır. Anayasa, kanun ve yargı kararlarıyla belirlenen çerçeve içinde kullanılabilecek olan bu hak, uluslararası hukukta da gerek UÇÖ Sözleşmeleri ve BM belgelerinde ve gerekse AB hukukundaki düzenlemelerde yer almaktadır. Türkiye'nin tam üye olmak istediği AB'ye üye ülkelerde grev hakkına getirilen sınırlamalar, uluslararası düzenlemeler ve yüksek mahkeme kararları çerçevesinde değerlendirilerek ülkemiz mevzuatının müktesebata uyumlu hale getirilmesine katkıda bulunulması amaçlanmıştır. AB'ye üye ülkelerde grev hakkı veya özgürlüğü bir iş mücadelesi aracı olarak kabul görmüş, ancak sınırsız olmayan grev serbestisinin sınırları ya açıkça yasayla düzenlenmiş ya da içtihatlarla oluşmuştur. Grev hakkının kullanımı ve sınırları konusunda doğrudan bağlayıcı bir düzenleme yapılmamış, yasal düzenleme yapma yetkisi üye devletlere bırakılmıştır. AB ülkelerinde uygulanmakta olan grev ve grev hakkına getirilen sınırlamalarla ilgili düzenlemeler ise genel olarak uluslararası kurallara ve UÇÖ normlarına uygun olmakla birlikte bazı konularda UÇÖ ve Avrupa Sosyal Şartı Denetleme Organları tarafından eleştiriye maruz kalmaktadırlar. Türkiye'deki durum ekonomik, kültürel ve yapısal özellikler nedeniyle AB ülkeleri normlarından farklılıklar göstermektedir. Bu nedenle, Anayasa ve 2822 sayılı yasa başta olmak üzere UÇÖ ve AB İlerleme Raporlarında haklı olarak eleştirilen düzenlemelerin değiştirilmesi ve uygulamada yaşanan sıkıntıların giderilmesi gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

Collective bargaining is one of the most important issue of the labour relations and it is very hard to talk about a collective bargaining system without the right to strike. There is a limitation of the right to strike as well as all fundamental rights and freedoms in democratic countries. The right can be used within the scope of regulations set in constitution, law, courts and legislators. The right to strike has also set forth in the Conventions of the ILO, the Human Rights Conventions of the UN and the European Social Charter. As Turkiye is a candidate state, the limitations of the right to strike in the member states of the EU are evaluated within the scope of international legislation and the judgements of the high courts, in order to help harmonizing the national legislation to the EU legislation. The right or freedom to strike has become a generally accepted weapon in industrial disputes in the Member States of the EU, but the limitations to it are regulated by law or by courts and legislators. EU did not issue any standards on the right to strike which are binding for the member states, instead putting the limits is stil entiry the business of lawmakers, courts, and social partners at national level. Even if the regulations of the EU Countries are compatible with the international legislation and the Conventions of the ILO, there are some critics towards them related with delimiting the right to strike. The situation in Turkiye has different characteristics caused by the economic, social, cultural and structural reasons, compared to the legislation of EU Member States. Not only the provisions set forth in the Constitution but also the ones in the Law no: 2822 which has been criticised by ILO ad EU has to be revised.

Benzer Tezler

  1. Gemi adamlarının hizmet mukavelelerinden ve iş Hukukundan doğan hakları

    The rights of seafarers ' arising from the Business Law and employment contracts

    ÖZBAY DEMİREL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    HukukMarmara Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MÜJDAT ŞAKAR

  2. Civil servants unionism and the analyzing of trade union rights of civil servants in the light of article 11 of the European Convention on Human Rights in Turkey

    Türkiye'de memur sendikacılığı ve memurların sendikal haklarının Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 11. maddesi ışığında incelenmesi

    AYSU ELVERİCİ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2014

    Kamu YönetimiAkdeniz Üniversitesi

    Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HARUN GÜMRÜKÇÜ

    DR. MANFRED WANNÖFFEL

  3. Türkiye'de grev ve lokavt sınırlamaları: Erteleme ve mevzuatın uluslararası normlara uyumu

    Restrictions on strike and lock-out in Turkey postponement and compatibility with international norms

    YAŞAR SEZİKLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriİstanbul Üniversitesi

    Çalışma Ekonomisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDAT MURAT

  4. Avrupa Toplulukları Ekonomik Sosyal Komitesi ve Türkiye'de ekonomik ve sosyal konsey

    The economic and social committee of the European Unions and the economic and social council in Turkey

    YURDAGÜL ÖNAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    HukukAnkara Üniversitesi

    Avrupa Toplulukları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET YILMAZ GÖKDERE