Ön omuz instabilitesinde açık tamir ve artroskopik tamir sonuçlarımızın karşılaştırılması
Comparison of open repair and arthroscopic repair results for anterior shoulder instability
- Tez No: 225320
- Danışmanlar: PROF. DR. SELÇUK BÖLÜKBAŞI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2008
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 118
Özet
Amaç: Çalışmamızda ön omuz instabilitesinin açık ve artroskopik tedavi yaklaşımlarının stabilite, fonksiyonel kapasite, işe dönüş süresi ve osteoartrit gibi birçok yönden etkinliklerinin retrospektif olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı'nda Ocak 1999 ile Aralık 2006 tarihleri arasında ön omuz instabilitesi nedeniyle ameliyat olan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Arşivden verilerine ulaşabildiğimiz ve yeterli takibi olan Ocak 1999 ile Aralık 2004 tarihleri arasında 25 hastaya uyguladığımız açık Bankart tamiri ve Şubat 2004 ile Aralık 2006 tarihleri arasında 28 hastaya dikiş ankor ile uyguladığımız artroskopik Bankart tamiri toplam 53 hasta bu çalışmaya dahil edildi. Açık tamir grubunda 25 hastanın 23'ü erkek 2'si kadın ve ortalama yaş 29.1 (19-38) idi. Artroskopik tamir grubunda 28 hastanın 24'ü erkek 4'ü kadın ortalama yaş 25.4 (15-48) idi. Hastaların hepsinin dominant eli sağ taraftı. Açık tamir grubunda cerrahi tedavi 11 (%44) hastanın sağ ve 14 (%56) hastanın sol tarafına uygulandı. Artroskopi grubunda ise hastaların 14'ünün (%50) sağ tarafına ve14'ünün (%50) de sol tarafına uygulandı. Takip süreleri açık tamir uyguladığımız grupta ortalama 78.5 (42-103) ay, artroskopik tamir uyguladığımız grupta ortalama 29.5 (18-52) ay idi.Bulgular: İki grubun önce demografik değişkenleri karşılaştırıldı. Ardından rekürren çıkık, işe dönüş süresi, osteoartit, eklem hareket açılığı ve Oxford, Rowe ve Constant skorları ile fonksiyonel kapasite değerlendirilerek gruplar kendi aralarında kıyaslandı. Çalışmada önceki çıkık sayısı, laksite varlığı, ankor sayısı ve ek patolojiler (SLAP lezyonu, kıkırdak Bankart lezyonu ve ALPSA lezyonu) gibi rekürren omuz çıkığı üzerinde etkisi olabileceği düşünülen risk faktörlerin, rekürren omuz çıkığına neden olup olmadığı ve ayrıca önceki çıkık sayısının fonksiyonel sonuçları etkileyip etkilemediği de araştırıldı. İki grup arasında cinsiyet, yaş, dominant taraf, cerrahi taraf, laksite varlığı, instabilite yönü (ön) ve oluş mekanizması (travma), Hill-Sachs lezyonunun büyüklüğü (%30'dan az) ve ankor sayısı gibi değişkenlerde oldukça benzerlik vardı ve istatistiksel olarak da anlamlı bir farklılık bulunmadı. Açık girişim uygulanan hastalarda rekürren omuz çıkığı oranı %4, artroskopik girişim uygulanan hastalarda %7.1 olarak saptandı fakat istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. İşe dönüş süresi, osteoartit, eklem hareket açıklığı ve Oxford, Rowe ve Constant skorları artroskopik grupta daha iyi bulundu ve istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde edildi. Çalışmamızda rekürren çıkık için risk faktörü oluşturacak herhangi bir faktör bulunamadı ve ilk çıkığı olan 5 hastanın klinik sonuçlarının mükemmel olduğu ve önceki çıkık sayısı arttıkça klinik sonuçları olumsuz yönde etkilediği görüldü. Ameliyat sonrası takip süreleri grup 1'de ortalama 78.5 (42-103) ay, grup 2'de ortalama 29.5 (18-52) ay idi. Takip sürelerindeki farklılık gruplar arasında anlamlı bulundu (p
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study is to compare retrospectively effectiveness of stability, functional capacity, duration of return to work and osteoarthiritis in open and arthroscopic surgical repair methods of anterior glenohumeral instability.Materials and Methods: Patients who underwent operation on anterior glenohumeral instability were retrospectively evaluated at Gazi University Faculty of Medicine, Department of Orthopaedics and Traumatology between January 1999 and December 2006. Total 53 patients who have adequate data and follow-up in open and arthroscopic groups were evaluated. 25 Patients underwent open Bankart repair with suture anchors between January 1999 and December 2004 and 28 patients underwent arthroscopic repair also with suture anchor between February 2004 and December 2006 included in this study. There were 23 male and two female patients in open repair group with average age of 29.1 (between 19-38). There were 24 male and four female patients in arthroscopic repair group with average age of 25.4 (between 15-48). Right hand was dominant hand for all patients. Open surgical treatment was performed for 11 patients (44%) to the right side and 14 patients (56%) to the left side. Arthroscopic surgical treatment was performed for 14 patients (50%) to the right side and 14 patients (50%) to the left side. The average duration of follow-up in open repair group was 78.5 months (between 42-103 months) and in arthroscopic repair group was 29.5 months (between 18-52 months).Results: Initially demographic variables in two groups were compared. Then recurrent dislocation, duration of return to work, osteoarthritis, range of motion and Oxford, Rowe and Constant scores for functional capacity were evaluated and compared within two groups. In this study, number of previous dislocation, presence of laxity, number of anchors and additional pathology (SLAP lesion, cartilage Bankart lesion and ALPSA lesion) were investigated to determine if the risk factors affected recurrent glenohumeral dislocation and also functional results were investigated if number of previous dislocation influenced the results. Between two groups there were quite similarities in sex, age, dominant side, presence of laxity, direction of instability (anterior) and occurrence mechanism (trauma), size of Hill-Sachs lesion (less than 30%) and number of anchors. We found that there was not significant difference between two groups. Recurrent glenohumeral dislocation rate in open surgical group was 4% and in arthroscopic surgical group was 7.1% but statistical significance was not found. Duration of return to work, osteoarthiritis, range of motion and Oxford, Rowe and Constant scores in arthroscopic group were resulted in better function and were found statistically significant in both groups. In this study any risk factor was not found for recurrent dislocation and clinical results in five patients who had first-time dislocation were found excellent and number of previous dislocation negatively affected the clinical results. The average duration of follow-up in open group was 78.5 (42-103) months and in arthroscopic group 29.5 (18-52) months. Duration of follow-up was found significant in both groups ( p < 0.001).Conclusions: Open Bankart repair has been used widely over decades with success by many orthopaedic surgeons. In last decade shoulder artroscopy has gained popularity and the technique has been evolved and became widely used by many orthopaedic surgeons. Besides the noninvasive technique of the shoulder arthroscopy it has some important advantages over open procedures. During arthroscopic surgery other lesions like SLAP lesions and posterior labral lesions can be viewed and addressed during the same procedure. In this study, arthroscopic repairs were found to be as effective as open repairs for the treatment of an anterior glenohumeral instability regardless the number of preoperative dislocations. Although arthroscopic repairs regained functional capacity earlier than open repairs both methods had excellent functional results. We concluded that arthroscopic surgical repair and open surgical repair are reliable methods in talented hands.
Benzer Tezler
- Anterior omuz instabilitesinde kullanılan korakoid proçes transferi tekniklerinin multiplanar tomografi yöntemiyle karşılaştırılması
Comparison of the coracoid process transfer techniques used in anteriorshoulder i̇nstability with the multiplanar computed tomography method
AZAR ALIZADA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Ortopedi ve TravmatolojiAnkara ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET ARMANGİL
- Glenoid versiyonunun normal ve hastalıklı omuzlarda bilgisayarlı tomografi ile ölçümü
Başlık çevirisi yok
HAMİD REZA GHADİMİ BAVİL OLYAEİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Ortopedi ve TravmatolojiAtatürk ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
- Sulcus interbercularis morfolojisinin Musculus Biceps Brachii Caput Longum stabilitesine etkisi
Effect of sulcus intertubercularis morphology on Musculus Biceps Brachii Caput Longum stability
EREN KURŞUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Anatomiİstanbul Medipol ÜniversitesiAnatomi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALPER ATASEVER
PROF. DR. TUĞRUL ÖRMECİ
- Omuz instabilitesinin cerrahi tedavisinde processus coracoideus transferinin etkinliğinin araştırılması
The effect of coracoid process transfer on the surgical procedures of shoulder instability
SİBEL ÇIRPAN
- Bedensel engelli sporcularda 6 haftalık kuvvet antrenmanlarının bazı kuvvet parametrelerine ve vücut kompozisyonuna etkisi
The effect of 6-week strength training on some strength parameters and body composition in physically disabled athletes.
HAFİZE ŞAHİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
SporSelçuk ÜniversitesiAntrenörlük Eğitimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HASAN AKKUŞ