Kardiyopulmoner resüsitasyon sonrasında terapötik hipotermi uygulamasının sağkalım üzerine etkisinin değerlendirilmesi
The evaluation of the effect of therapeutic hypothermia application on the survival after the cardiopulmonary resuscitation
- Tez No: 229580
- Danışmanlar: DOÇ. DR. OKTAY DEMİRKIRAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2007
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Cerrahpaşa Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 66
Özet
Çalışmamızda kardiyopulmoner resüsitasyon sonrasında terapötik hipotermi uygulamasının sağkalım üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Bu nedenle İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anesteziyoloji Anabilim Dalı'na bağlı yoğun bakım ünitelerinde bir yıl süre ile terapötik hipotermi uygulaması yaptık.Resüsitasyon yapılmayacak hastalar (son dönem kanser hastaları), şiddetli sistemik infeksiyonu olan, şiddetli kardiyojenik şokta olan, çoklu organ yetersizliği bulunan, koagulopatisi olan hastalar ve hamileler, on beş yaş altı çocuklar çalışma dışı bırakıldı.Kardiyopulmoner resüsitasyon sonrasında spontan dolaşımı geri dönen hastalar yoğun bakım ünitesine alındıklarında rastgele iki gruba ayrıldıktan sonra, birinci gruba terapötik hipotermi uygulaması, ikinci gruba standart tedavi uygulandı. Her iki grupta 15'er kişiden oluşmaktaydıÇalışmadaki hedef sıcaklığımız 32-34ºC olup, bu sıcaklık 24 saat boyunca sabit tutulmaya çalışıldı. Hastalarda hipotermiyi sağlayabilmek için öncelikle santral soğutma uygulandı. Bu amaçla santral venöz katater takılarak +4°C'de 2000cc %0.9 sodyum klorür solusyonu 30 dakikada verildi. Ardından boyun, koltukaltı ve kasığa buz torbası uygulaması ile periferik soğutmaya başlandı. Ramsay sedasyon skalası 3-4 düzeyinde olacak şekilde propofol infüzyonu (0,5-2 mg/kg/saat) ile hastaların sedasyonu sağlandı. 2 mg/kg/saat propofol dozu ile hedeflenen sedasyon düzeyine ulaşılamaz ise remifentanil infüzyonu (0.025-0.2 µg/kg/dk) eklendi. Hastalara uygulanan magnezyum sülfat (4,5 gr 5 saatte) yüklemesi ile vazodilatasyon sağlanarak soğutma hızı arttırılmaya çalışıldı. Gerektiğinde potasyum (3,5-5,5 mEq/L) ve insülin (kan şekeri 150mg/dl altında tutulacak şekilde) replasmanları yapıldı. Hastalarda titreme meydana geldiğinde ise bolus doz nöromusküler bloker (Atrakuryum 0.5mg/kg) uygulandı. 24 saat sonunda terapötik hipotermi uygulaması sonlandırılıp, tekrar ısıtma 36,5°C-37°C'ye kadar yapıldı. Isıtma işlemi pasif eksternal yöntem (ılık bir ortamda üzeri battaniye ile örtülerek vücudun kendi ısısını yükseltmesi) ile sağlandıHastanın yoğun bakımda kaldığı sürece yaşamsal fonksiyonları takip edildi, yoğun bakımda yatış süresi ve çıkış durumu, mekanik ventilasyon süresi, çıkış Glasgow Koma Skoru kaydedildiÇalışmamızda; yoğun bakımda yatış süresi, çıkış durumu, Glasgow Koma Skoru parametrelerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamaktadır (p>0.05). Mekanik ventilasyon süresi hipotermi grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir (p
Özet (Çeviri)
In our study, we aimed to evaluate the effect of therapeutic hypothermia application on the survival after the cardiopulmoner resuscitation. Therefore, for one year at the intensive care units, we carried out a therapeutic hypothermia application at Istanbul University, Cerrahpasa Medical School, Department of Anaesthesiology and Reanimation.The patients who cannot be resuscitate terminal cancer patients, acute systematic infections, acute cardiogenic shock, multi-organ failure, coagulation disorders, pregnants and children who are under 15 were excluded from the study.After the cardiopulmoner resuscitation, when the patients who regained their spontaneous blood circulation were taken to the intensive care unit, and were divided into 2 group randomly. The therapeutic hypothermia application was applied to one group and the standard therapy was applied to the other. Each group was consisted of 15 patients.Our target temperature was 32-34°C. This temperature was stabilized for 24 hours. Mainly, central cooling was carried out to provide the patients with hypothermia. For this reason, by setting a venous catheter 2000 cc isotonic solution in +4°C was given to the patient in 30 minutes. After that, by applying ice bottles to the neck, axillae, and groin the perpherial cooling was carried out. According to Ramsay sedation scala is to be at a level of 3-4 and by the propofol infusion (of 0,5-2 mg/kg/hour); the patients were sedated. By the propofol dose of 2 mg/kg/hour; when the target sedation level could not be reached, remifentanil infusion (of 0,025-0,2 µg/kg/min) was added. By the magnesium sulfat application (of 4,5 gr/5 hours) which was applied to the patients, vazodilation was supplied and the cooling speed was tried to be accelerated. When necessary, potasium (3,5-5,5 mEq/L) and insulin (of which the blood sugar was over 150 mg/dl) replacement were doneWhen it was necessary, bolus dose neuromuscular blocker (atrakuryum of 0,5 mg/kg) was given. At the end of 24 hours therapeutic hypothermia application was over and rewarming up to 36,5-37°C was done. The patients heated by passive external method (in a warm environment , the patient was covered with a blanket to increase the body temperature by itself).The vital functions of the patients were observed. The duration of stay and discharge situation, the duration of the mechanical ventilation, the discharge Glasgow Coma Score were all recordedIn our study, there have been no significant difference among the parameters of the duration of staying in the intensive care unit and the discharge situation. The duration of the mechanical ventilation is significantly high in terms of hypothermia group statistically.No significant result has been found in survival and neurologic functions.
Benzer Tezler
- Kardiyopulmoner resüsitasyon sonrasında spontan dolaşımı geri dönen yoğun bakım hastalarında amantadin tedavisinin geriye yönelik değerlendirilmesi
Cardiopulmonary retrospective evaluation of amantadine treatment in intensive care patients whose spontaneous circulation returns after resuscitation
MİZGİN TAYMUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Anestezi ve ReanimasyonHarran ÜniversitesiAnesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BAŞAK PEHLİVAN
- Üçüncü basamak bir acil serviste çevrim içi (online) ve tekrarlı eğitimlerin erişkin kardiyopulmoner resüsitasyon başarısına etkisinin araştırılması
Investigation of the effect of online and repetitive trainings on adult cardiopulmonary resuscitation success in A tertiary emergency department
SÜEDA ÇIRLAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ONUR TEZEL
- Acil serviste kardiyak arrest olan hastaların otomatik CPR ile manuel CPR arasındaki ETCO2 değerlerinin karşılaştırılması
Comparison of ETCO2 values between automatic CPR and manual CPR in patients with cardiac arrest in the emergency department
YAVUZ YILMAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FEVZİ YILMAZ
- Hastane dışı kardiyak arrest hastalarında, parsiyel ve end-tidal karbondioksit basıncı arasındaki farkın spontan dolaşımın yeniden sağlanmasını ve mortaliteyi öngörmedeki tanısal değerliliğinin incelenmesi
The validity of the differance between partial and end-tidal carbon dioxide pressure as a diagnostic tool for the return of spontaneous circulation and mortality in the out of hospital cardiac arrest patients
MEHMET MUZAFFER İSLAM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri ÜniversitesiAcil Tıp Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÖKHAN AKSEL
- Ankara Şehir Hastanesinde çalışan aile hekimliği araştırma görevlilerinin kardiyopulmoner resüsitasyon hakkındaki bilgi, tutum ve görüşleri
Information, attitude, and views of family medicine research assistants working in Ankara City Hospital, on the cardiopulmonary resuscitation
MURAT KARAHAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiYıldırım Beyazıt ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BASRİ FURKAN DAĞCIOĞLU