Geri Dön

Üçüncü basamak bir acil serviste çevrim içi (online) ve tekrarlı eğitimlerin erişkin kardiyopulmoner resüsitasyon başarısına etkisinin araştırılması

Investigation of the effect of online and repetitive trainings on adult cardiopulmonary resuscitation success in A tertiary emergency department

  1. Tez No: 680858
  2. Yazar: SÜEDA ÇIRLAK
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ONUR TEZEL
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: İlk ve Acil Yardım, Emergency and First Aid
  6. Anahtar Kelimeler: Kardiyopulmoner resüsitasyon, acil serviste tekrarlı eğitim, spontan dolaşımın geri döndürülmesi, Cardiopulmonary resuscitation, repetitive education in the emergency department, return of spontaneous circulation
  7. Yıl: 2021
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Gülhane Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Acil Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 68

Özet

Amaç: Kardiyak arrest acil servislerde sık görülen ve mortalite oranı yüksek olan klinik bir tablodur. Bu çalışmada hastane dışı kardiyak arrest ve hastane içi kardiyak arrest gelişen hastalara uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyonun (KPR) eğitim öncesi ve eğitim sonrası uygulamalarının kalite değerlendirilmesi ve Spontan Dolaşımın Geri Döndürülmesine (SDGD) etki eden diğer faktörleri araştırmak amaçlandı. Yöntem: Çalışma Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisinde prospektif olarak yapıldı. 01 Nisan 2021-20 Temmuz 20201 tarihleri arasında kardiyopulmoner arrest hastalarının verileri toplandı. Bu veriler KPR uygulanan olgular için resüsitasyon sonrasında KPR ile ilgili standart verileri içeren“Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servis Resüsitasyon Takip Formu”ile kayıt altına alındı. Erişkin arrest olgularının özellikleri ve yapılan KPR'nin basamaklarını içeren tanımlayıcı veriler elde edildi. Hastaların yaş, cinsiyet gibi demografik verileri, klinik bulguları incelendi. Kardiyak arrestin gerçekleşme yerine göre hastane dışı kardiyak arrest ve hastane içi kardiyak arrest olarak hastalar sınıflandırıldı. Eğitim öncesi ve eğitim sonrası KPR uygulanan vakalar SDGD ve KPR kalite belirteçleri açısından karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya toplam 95 hasta dahil edildi. Hastaların %69,5 'i (n=66) erkek %30,5'i (n=29) kadındı ve hastaların yaş ortalaması 69.16±14.6 idi. Çalışmaya alınan hastaların %64,2'si (n=61) eğitim öncesi müdahale edilen arrest hastalar %35,7'si (n=34) eğitim sonrası hastalardı. Eğitim öncesi arrest hastalarda SDGD oranı %36,1 eğitim sonrası %38,2 görüldü. Eğitim öncesi ve eğitim sonrası grupların SDGD açısından karşılaştırılmasında eğitim sonrasında SDGD oranlarının yükseldiği görüldü. Fakat bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı saptandı. EtCO2 kullanım oranı eğitim öncesi vakalarda %3,3(n=2) iken eğitim sonrası vakalarda bu oran %97,1 (n=33) görüldü. EtCO2 kullanım oranı eğitim ile birlikte anlamlı derecede xi yükseldi (p=0.001). Eğitim öncesi ve eğitim sonrası ilaç uygulaması değerlendirildiğinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi. Sonuç: Tekrarlı eğitimlerin, arrest vakalarının yönetim kalitesini yükselttiği ve klinik olarak olumlu sonuçlar elde edildiği değerlendirildi. Hastane öncesi arrest vakalarına müdahale eden ekiplere de benzer eğitimlerin verilmesinin klinik başarıyı daha da yukarıya çıkaracağı değerlendirildi.

Özet (Çeviri)

Objective: Cardiac arrest is a clinical event that is frequently experienced in emergency departments and has a high mortality rate. In this study, we aimed to evaluate the quality of cardiopulmonary resuscitation (CPR) pre-education and posteducation practices applied to patients with out-of-hospital cardiac arrest and inhospital cardiac arrest, and to investigate other factors affecting Return of Spontaneous Circulation (ROSC). Material and Methods: This study was carried out in the Emergency Department of Gulhane Training and Research Hospital. The data of cardiopulmonary arrest patients were collected between 01 April 2021 and 20 July 2021. These data were recorded with the“Gülhane Training and Research Hospital Emergency Department Resuscitation Follow-up Form”, which contains standard data about CPR after resuscitation for the cases who underwent CPR. Descriptive data including the characteristics of adult arrest cases and the steps of CPR were obtained. Demographic data such as age, gender, and clinical findings of the patients were analyzed. Patients were classified as out-of-hospital cardiac arrest and in-hospital cardiac arrest according to the place of occurrence of cardiac arrest. Cases who underwent CPR before and after training were compared in terms of ROSC and CPR quality markers. Results: A total of 95 patients were included in the study. The 69,5% (n=66) of patients were male and 30,5% (n=29) were female, and the mean age of the patients was 69,16±14,606. The 64,2% (n=61) of patients were cardiac arrest patients who were intervened before education and 35,7% (n=34) were after education. The ROSC rate in arrest patients before training was 36,1%, and 38,2% after training. When comparing the pre-training and post-training groups in terms of ROSC, it was seen that the ROSC rates increased after the training. However, this difference was not found to be statistically significant. While the rate of EtCO2 use was 3,3% (n=2) in pre-training cases, this rate was 97,1% (n=33) in post-training cases. EtCO2 usage rate increased significantly with education (p=0.001). When the pre- and post-training drug xiii administration was evaluated, no statistically significant difference was found between the groups. Conclusion: We concluded that repetitive trainings increased the quality of management of arrest cases and clinically positive results were obtained. Giving similar trainings to the teams who intervene in pre-hospital arrest cases would increase the clinical success even more.

Benzer Tezler

  1. Üçüncü basamak bir acil serviste üst gastrointestinal sistem kanamalı hastalarda risk skorlama sistemlerinin karşılaştırılması

    Comparison of risk scoring systems in patients with upper gastrointestinal bleeding in A tertiary emergency department

    SEZER ARIKOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Acil TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ONUR TEZEL

  2. Acil servise belirgin kan basıncı yüksekliği ile başvuran hastalarda yardımcı tetkik endikasyonlarının araştırılması

    Investigation of accessory screening tests indications who present to the emergency department with elevated blood pressure

    HALDUN GÜLTEKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    İlk ve Acil YardımKocaeli Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. ELİF YAKA

  3. Acil servise nefes darliği ile başvuran hastalarda ilk tani araci olarak blue protokol akciğer ultrasonografisi ile toraks BT karşilaştirilmasi

    Comparison of blue protocol lung ultrasonography and thoracic ct as the first diagnostic tool in patients presenting to the emergency department with dyspnea

    HUDA ALMADHOUN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İlk ve Acil YardımSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AVNİ UYGAR SEYHAN

  4. Akut apandisitte lökosit CE C- reaktif proteinin tanısal değeri

    The diagnostic value of leucocytes and C- reactive protein in acute appendisitis

    HASAN KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    İlk ve Acil YardımAkdeniz Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CENKER EKEN

  5. Acil servise KOAH akut alevlenmesi ile başvuran hastalarda GAD-7 anksiyete skorunun, bir aylık acil servis başvurusu, yoğun bakım yatışı ve mortalite üzerine etkilerinin incelenmesi

    Evaluation of the effects on one month emergency department admission, intensive care admission and mortality of GAD-7 anxiety score in patients presenting to the emergency department with acute exacerbation of COPT

    MEHMET FURKAN YALDIZKAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    İlk ve Acil YardımKocaeli Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. NURETTİN ÖZGÜR DOĞAN