Kitle ve siyaset: Kalabalıkların yönetimi
Mass and politics: On government of crowds
- Tez No: 250057
- Danışmanlar: DOÇ. DR. ALEV ÖZKAZANÇ
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2009
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Siyaset ve Sosyal Bilimler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 350
Özet
İnsani varoluş hali her zaman bir arada varoluş hali olmuştur. Bu yüzden, insanlık durumuna yönelik ilginin en derin düzeyini ?Bir toplum nasıl kurulur??, ?Bir halk ne zaman halk olur?? gibi soruların sorulduğu düzey oluşturur. Esasında siyasal topluluğun varlık koşullarının soruşturulduğu bu düzey ontolojik bir nitelik taşır. İnsanların bir arada olmalarından meydana gelen kalabalıkların gücünü açığa çıkaracak egemenlik ve temsil formlarının araştırılması, bu çerçevede modern siyasetin klasik düşünürlerinin merkezi ilgisini oluşturmuştu. Ancak çözüm olarak geliştirdikleri imgelerin dayandığı ikiliklerin taşıdığı sınırlılıklar, yönetici güçleri bir arada varoluşu idareye devam edebilmek için daha incelikli ve teknik çözümlere yönelmek durumunda bırakmıştır. Ne var ki, kalabalıkların lider ve kitle arasındaki bağ üzerinden iktidar ilişkilerinin kapsamına indirgenmesi vasıtasıyla üretilen imgeler, bu sınırlılıkların daha da artmasıyla sonuçlanmıştır.Kalabalıkların gücünü açığa çıkaran bir söylemden, onun gücünü sınırlayıp denetim altına almaya çalışan bir söyleme geçişin etkilerini modern demokrasiyi devindiren imgelerden üçünü temel alarak rahatlıkla gözlemleyebiliyoruz: insan, yurttaş ve seçmen. Bu imgeler, egemenlik ve temsil, lider ve kitle ilişkilerinin içerdiği ikiliklerin işlenmesi üzerinden siyasallaştırıldıkları oranda taşıdıkları potansiyelin sınırlarına ulaşmış ve temsili demokrasinin bunalımlarıyla özdeşleşmişlerdir. Söz konusu sınırlılıklar, yeni yönetim teknolojilerinin geliştirilmesiyle aşılabilir olmanın çok ötesinde bir derinliğe sahip oldukları için günümüz siyasal düşünüşünde ontolojik bir sorun olarak kendilerini tartışma gündemine sunmuşlardır. Bu yüzden, insan hakları, ulus devletler ve demokrasi sorunlarının tartışıldığı biyopolitika, imparatorluk ve popülizm gibi siyasal ontoloji tartışmaları, hep bu imgeleri açmaza sürükleyen ikiliklerin ötesine geçmenin imkânlarını açığa çıkarmaya odaklanmışlardır.Bu tartışmaların çalışmamızla kesiştiği noktada ortaya çıkan iki temel sonuç, burada vurgulanmayı özellikle hak etmektedir: 1) Siyaset, farklılıklara dayalı talepler ileri sürmenin ötesinde, farklılıklara rağmen bir arada var olmayı olanaklı kılacak imgeler üretme faaliyetidir. 2) Birliğini ortak imgeler üzerinden sağlayan toplumlar, farklı temsil biçimlerine dayansalar da ontolojik açıdan aynı zemini paylaşırlar. Bu durumda, demokratik rejimler demokratik olmayanlarla aynı kalabalık ve kitle imgelerine dayandıkları ölçüde, her zaman otoriter biçimlere geçiş yapmanın olanaklı olduğu kaygan bir zemin üzerinde var oluyor demektir. O halde, farklılıkların yarattığı çatışma potansiyellerine rağmen birliği kurgulamak ve kurulu birliklerin baskıcı yönetim tekniklerine tevessül etmemesini sağlamak günümüz demokrasilerinin önündeki iki büyük ödev olarak durmaktadır. Söz konusu ödevlerse, sadece siyasal sorunları en temelden, yani ontolojik düzeyden ele alan ve bu yaklaşımla uyumlu imgeler yaratan bir anlayıştan başka bir yaklaşımla yerine getirilemez gibi duruyor.
Özet (Çeviri)
Men always live in a state of being together. Therefore, asking questions such as ?How a society is constructed??, or ?When a people become the people?? constitute the deepest level of the concerns for human condition. The level on which questions concerning the conditions of existence of a polity are posed is, undoubtedly, ontological in nature. Within this framework, to investigate various forms of sovereignty and representation which would uncover the powers of crowds formed by men?s living in a state of being together constituted the main focus of the classical thinkers of modern politics. However, the images they proposed were strictly constrained by the dualities they contained, and those constraints pushed the ruling powers to develop a more sophisticated and technical apparatus of government. Albeit, producing images which reduced crowds through relating masses with leaders to the scope of power relations never helped to eliminate the constraints in question.Effects of the transition from a discourse of crowds which uncover the powers of men to a one which enframe powers of crowds in order to strengthen the control can easily be traced through three core images of modern democracies- human, citizen, and voter. The more those images are processed by the dualities contained in the relations of sovereignty and representation, and the leader and the masses, the more they run to their limits, and are identified with the crisis of representative democracies. The limitations in question are evidently beyond the reach of any efforts for developing new technologies of government. Therefore, they required an ontological treatment, which is also the main attitude of many contemporary political thinkers. Contemporary theories of biopolitics, empire or populism which try to handle the problems of human rights, nation states and citizenship, and representative democracies are all focused on investigating the possibilities of overcoming the dualities that drive those images to an impasse.Two conclusions become apparent on the intersection points of those theories with our thesis, and deserve special emphasis: 1) Politics is not only an act of making demands that will strengthen differences in a political society, but also developing images of totality, or unity through which individuals can share a common life despite their differences. 2) No matter how different their representative institutions are, all political societies which acquire their unity through same images share a common ontological ground. That means to say that, as democracies depend on the same crowd images as undemocratic regimes, a transition from the former to the latter is always possible. Thus, two main tasks of contemporary political theory appear to be as building a unity which will contain the conflict potentials rising from social differences and preventing a transition to more repressive forms of government. The only way to radicalize our democracies is approaching those tasks from an ontological point and creating images compatible with this approach.
Benzer Tezler
- TBBM'de grubu bulunmayan siyasi partilerin sosyal medya kullanımı: Antalya ili örneği
Social media use of political parties that do not have a group in the Turkish Grand National Assembly: The case of Antalya province
ERHAN AY
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Kamu YönetimiAkdeniz ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ TURAN ŞENER
- Uluslararası politika kuramlarında politik psikoloji Vladimir Putin örneği
Political psychology in the international politics theories: The example of the Vladimir Putin
MERVE SERBEST
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Siyasal BilimlerKütahya Dumlupınar ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ CANTÜRK CANER
- İktidar ve kitle iletişim araçları üzerinden rıza üretimi: Bir söylem analizi uygulaması
Consent manifacturing through ruling power and mass media: An analysis of content
GÜLBEN DURMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
GazetecilikGazi ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. TEVFİK ERDEM
- Rus internet gazetelerinde Suriye sorunu: Gündem belirleme açısından biriçerik analizi
Başlık çevirisi yok
İLYAS TÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
İletişim BilimleriKırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesiİletişim Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. HASRET AKTAŞ
- Kent planlamasına halkın katılımı
Participation in city planning
ECE ATEŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
1999
Kamu YönetimiAnkara ÜniversitesiKamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RUŞEN KELEŞ