Geri Dön

Postmenopozal tip 2 diabetes mellituslu hastalarda kemik mineral yoğunluğu ve kemik histomorfometrik ölçümlerinin karşılaştırılması

Comparison of bone mineral density and bone histomorphometry in postmenopausal type 2 diabetic patients

  1. Tez No: 260622
  2. Yazar: ERDAL KAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYHAN KARAKOÇ
  4. Tez Türü: Tıpta Yan Dal Uzmanlık
  5. Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Endokrinoloji ve Metabolizma Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

Osteoporoz ile ilgili bilgiler arttıkça osteoporoz tanımında değişmeler olmuştur. Önceleri sadece mekanik gücü engelleyecek düzeyde kemik miktarında azalma olarak tanımlanmışken son yıllarda hem kemik mineral yoğunluğu (KMY)'de azalma hem de kemik kalitesinde bozulma şeklinde tanımlanmaktadır. Bu nedenle osteoporoz tanısında altın standart olarak kabul edilen dual X-Ray absorpsiyometri (DXA) yöntemi ile KMY ölçümleri bu tanımı karşılayamamaktadır. Biz bu çalışmada postmenopozal tip 2 DM hastaları ile diyabeti olmayan kontrol grubundaki hastaların histomorfometrik ölçümlerden kemik miktarını gösteren kemik doku oranı ve trabeküler kalınlıklarını karşılaştırmayı, bu hastalarda KMY ölçümlerinin histomorfometrik parametreler ile ilişkisini ve kırık olan hastalarda, kırık gelişimi üzerinde etkili kemik ve kemik dışı parametreleri incelemeyi amaçladık.Çalışmaya, osteoporotik kalça kırığı nedeni ile veya osteoporoz olsun ya da olmasın kalça bölgesinden kırık dışı nedenlerle operasyon yapılan, 16 tane tip 2 DM'li ve 9 tane diyabeti olmayan postmenopozal kadın hasta alındı. Çalışmaya alınan hastalarda DXA yöntemi ile KMY ölçümü yapıldı. Biyokimyasal incelemelerde APG, A1C, kalsiyum, fosfor, PTH, 25 OH vitamin D, IGF-1, serbest T4, TSH ve E2 düzeyleri bakıldı. İliak kanattan alınan kemik biyopsisinden trabeküler kalınlık ve kemik doku oranı ölçüldü.Çalışmanın sonucunda, diyabetik hastalarda lumbal bölgeden yapılan KMY ölçüm değerleri kontrollere göre belirgin olarak yüksek bulundu. Kemik doku oranı ve trabeküler kalınlık tüm hastalarda (DM + Kontrol grubu) kalça bölgesi KMY ölçümleri ile korelasyon gösterirken lumbal bölge KMY ölçümü ile korelasyon göstermemektedir. Tüm alanlardan ölçülen KMY değerleri ve histomorfometrik parametreler yaş ile negatif korelasyon gösterirken vücut ağırlığı ve VKİ ile pozitif korelasyon gösterdi.Tüm kırık hastaları (DM olan ve olmayan) değerlendirildiğinde kırık için bağımsız etkenler olarak; yaş artışı olumsuz VKİ ise olumlu yönde etki etti. Diyabetik hastalarda daha yüksek kemik miktarında kırık görüldü. Mevcut osteoporoz tanı yöntemleri DM hastalarında kırık riskini gösterememektedir. Diyabet hastalarında kemik kalitesini ve kuvvetini gösterecek tanısal yöntemlere ihtiyaç vardır. Ancak bu parametreleri gösterecek tanısal işlemlerin rutin klinik uygulaması mümkün olmadığından mevcut tanı kriterlerinin modifikasyonu ile DM'de osteoporoz tanısı ve kırık riski daha iyi belirlenebilir.

Özet (Çeviri)

The definition of osteoporosis evolves as our knowledge on osteoporosis increases. It was once defined as a decrease in bone mass that would reduce mechanical capacity but recently it is accepted as a decrease in both bone mineral density (BMD) and bone quality. Thus, the gold standard method of measurement of BMD with dual X-Ray absorptiometry (DXA) is insufficient to fulfill this definition.In this study, we aimed to compare the histomorphometric measurements that show bone mass, such as bone volume ratio and trabecular thickness, of postmenopausal patients with diabetes mellitus with controls without diabetes and investigate the relationship between these parameters and BMD measurements and whether in patients with fractures, bone-related or non-related factors play a role in the development of those fractures.16 diabetic and 9 non-diabetic postmenopausal females who had been hospitalized for osteoporosis related hip fracture operation or any fracture-unrelated hip operation whether or not in association to osteoporosis, had been included in the study. BMD measurements had been done with DXA. FPG, A1C, calcium, phosphorus, PTH, 25 OH Vitamin D, IGF-1, free T4, TSH and E2 levels had been measured. Trabecular thickness and bone volume ratio had been calculated from bone biopsy specimen obtained from iliac crest.The results show that BMD measurements obtained from lumbar region of diabetic patients were significantly higher than non-diabetic controls. While bone volume ratio and trabecular thickness of all patients showed significant correlation with hip region BMD, they were not correlated with lumbar region BMD measurements. BMD measurements from all regions and histomorphometric parameters showed a negative correlation with age and a positive correlation with body weight and body mass index (BMI).When all patients with fracture (diabetic and non diabetic) were analyzed; it was found that older age was a negative and BMI was a positive independent factor and diabetic patients with fractures had higher bone mass. Current diagnostic methods used to determine osteoporosis are insufficient in determining fracture risk in the diabetic population. New methods showing bone quality and strength are needed but routine determination of these parameters is unpractical. Thus the diagnosis of osteoporosis and fracture risk could be better determined by modification of the present diagnostic criteria.

Benzer Tezler

  1. Postmenapozal kadınlarda serum fetuin-A düzeylerinin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    GAYE ARSLAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Kadın Hastalıkları ve DoğumMarmara Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖKÇE ANIK İLHAN

  2. Tip 2 diyabeti ile osteoporozu olan ve olmayan postmenapozal kadınlarda leptin, adiponektin ve insülin direncinin kemik mineral dansitesi ile ilişkisi

    The relation of leptin, adiponectin and insulin resistance with bone mineral density in postmenapausal women with and without Type 2 diabetes mellitus and osteoporosis

    FATMA KİRİŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSüleyman Demirel Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. NUMAN TAMER

  3. Postmenapozal tip 2 diyabetli hastalarda roziglitazone ve metformin kullanımının kemik metobolizması üzerine etkisi

    Effect of roziglitazone and metformin on bone metabolism of postmenapozal type 2 diabetes patients

    AHMET ÖZGÜR KÖYLÜ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıHarran Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. TEVFİK SABUNCU

  4. Senil osteoporozda endotel fonksiyonunun değerlendirilmesi

    The evaluation of endothelial function in senile osteoporosis

    CAVANŞİR VAHABOV

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    GeriatriHacettepe Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BURCU BALAM YAVUZ

  5. Postmenopozal 55 – 65 yaş arası tip 2 diabetes mellitus hastalarında osteoporoza bağlı kırık riskinin araştırılması

    Investigation of risk of osteoporotic fracture in postmenopausal patients between the ages 55-65, with TYPE2 diabetes mellitus

    DİĞDEM AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSüleyman Demirel Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET NUMAN TAMER