Geri Dön

Miyotonik sendromlarda geçici zaaf ve dekrement

Transient weakness and decrement in myotonic syndromes

  1. Tez No: 281736
  2. Yazar: ZELİHA MATUR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FEZA DEYMEER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Nöroloji, Neurology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Elektronörofizyoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 87

Özet

Non-distrofik miyotonilerin tanı ve ayırıcı tanısında elektrofizyolojik incelemelerde saptanan dekrement paterni önemlidir. Dekrementin klinikte saptanan geçici zaafla (GZ) ilişkili olduğu bildirilmekle birlikte son yıllarda bu tartışmalı hale gelmiş, mutasyon tipleriyle ilişkili olduğu gösterilmeye başlanmıştır. Bu çalışmada 5 sn süreyle verilen 10 Hz ardışık sinir uyarımı (ASU) ve 10 sn maksimal kası sonrası yapılan kısa egzersiz testinin (KET) sendromları ayırmadaki rolü, GZ ve mutasyon tipleriyle ilişkisi araştırılmıştır. Yaş ortalaması 28 olan 43'ü erkek 56 non-distrofik miyotonili hasta incelenmiştir. Hiperkalemik periyodik paralizili 1, ayrıca miyotonik distrofili 7 hasta da çalışmaya dahil edilmiştir. En yüksek dekrement oranı resesif miyotonia konjenitalı (rMC) hastalarda (ortalama %61) görülmüş, dekrement oranının GZ ile korele olduğu saptanmıştır. Diğer hastalarda ise dekrement oranı düşük bulunmuş veya dekrement saptanmamıştır. Aynı mutasyonlu ailelerde (iki ayrı mutasyonlu ikişer aile) benzer oranda dekrement bulunmuş, ancak aynı aileden (iki aile) bireylerde farklı dekrement oranları görülmüştür. 10 Hz ASU'nun KET'e üstün olduğu saptanmıştır. Paramiyotonia konjenitada normal ısıda dekrement görülmezken soğutmayla belirgin dekrement izlenmiştir. Bu çalışmada elektrofizyolojik incelemelerin non-distrofik miyotonik sendromlarda tanı ve ayırıcı tanıya katkısı olduğu çoğunda mutasyon tanımlanmış geniş bir hasta grubunda gösterilmiştir.

Özet (Çeviri)

The decrement pattern obtained in electrophysiological studies is important in the diagnosis and differential diagnosis of non-dystrophic myotonias. Although the decrement has been reported to be closely associated with clinical transient weakness (TW), this has been challenged in recent years in favour of association with mutation type. In this study, the role of 10 Hz repetitive nerve stimulation (RNS) over 5 seconds and short exercise test (SET) after 10 seconds of maximal contraction in differentiating between the different syndromes, and their association with TW and mutation type were investigated. Fifty-six patients (43 males, 13 females; mean age 28) with non-dystrophic myotonia were studied. One patient with hyperkalemic periodic paralysis and additional seven patients with myotonic dystrophy were included in the study. The highest decrement was found in recessive myotonia congenita (rMC) (61%), and the decrement correlated with TW. In the other patients with non-dystrophic myotonia, the decrement was absent or was found to be low. Patients with the same mutation (four families, two each with the same mutation) had similar amounts of decrement; however, two sets of siblings (no mutation found) had widely differing amounts. RNS at 10 Hz was found to be superior to SET. In paramyotonia congenita, although there was no decrement at room temperature, a considerable decrement was elicited in cold. In this study, the contribution of electrophysiological studies to the diagnosis and differential diagnosis of non-dystrophic myotonic syndromes was demonstrated in a large group of patients most of whom had an identified mutation.

Benzer Tezler

  1. Fotosensitif idyopatik jeneralize epilepsi hastalarında prognoz ve transkranyal direkt akım stimülasyonunun EEG'de fotoparoksismal yanıt üzerine etkisi

    The effect of transcranial direct current stimulation on photoparoxysmal response in EEG and prognosis in patients with photosensitive idiopathic generalized epilepsy

    TÜLAY YILMAZ EROL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL BAYKAN

  2. Myastenia gravis ve myotonik sendromlar arasında kısa egzersiz ve ardısıra sinir uyarı testinde bulunan farklılıklar

    Başlık çevirisi yok

    H. MUSTAFA GÖKÇE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    NörolojiGazi Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. REHA KURUOĞLU

  3. İdiyopatik parkinson hastalarında vestibuler uyarılmış miyojenik potansiyeller

    Vestibuler evoked myogenic potential responses in idiopatic parkinson patients

    ESEN ÇİÇEKLİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NörolojiSağlık Bakanlığı

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYŞE PINAR TİTİZ

  4. Molecular genetic analysis of lafora disease and dravet's syndrome

    Lafora hastalığı ve dravet sendromunun moleküler genetik analizi

    SEDA SALAR

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2008

    GenetikBoğaziçi Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. S. HANDE ÇAĞLAYAN

  5. Jeneralize ve fokal dirençli epilepside nöropsikolojik eeg aktivasyon yöntemleri ile refleks uyaran ve görüntüleme özelliklerinin araştırılması

    Investigation of reflex triger and imaging properties in generalized and focal resistant epilepsy with neuropsychological eeg activation methods

    EMEL UR ÖZÇELİK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    NörolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Sinir Bilimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL BAYKAN BAYKAL