Myasteni gravis tanılı olgularda depresyon varlığı ve klinik gidişe etkisi
The existence of depression among myasthenia gravis diagnosed cases and its effect on the disease clinical course
- Tez No: 294269
- Danışmanlar: PROF. DR. HATİCE KARASOY
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ege Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 64
Özet
Miyasteni Gravis (MG) kas sinir kavşağının otoimmün bir hastalığıdır. Çizgili kaslarda yorgunlukla artan, dinlenmekle gerileyen bu nedenle gün içinde dalgalı seyreden kas güçsüzlüğü ve işlev bozukuluğu en tipik bulgularıdır. Nonspesifik, dalgalı semptomların olması ve hastalığına ait güçsüzlük, konuşma bozukluğu, iletişim kurmakta güçlük, kronik yorgunluğa bağlı sosyal izolasyon gibi semptomların stres ile alevlenmesi, hastaların yanlış olarak konversiyon bozukluğu veya depresyon gibi psikiyatrik hastalık tanısı almalarına neden olabilmektedir. MG' e eşlik eden psikiyatrik hastalıkların başında depresyon ve anksiyete bozukluğu gelmektedir. Miyastenik belirtileri kötüleştiren faktörler arasında emosyonel stresör faktörler oldukça önemli bir yer tutmaktadır ve depresyon varlığı MG' de kullanılan semptomatik ve immünosüpresif tedaviye yanıtı etkileyebilir.MG ve depresyon birlikteliğinin incelendiği çalışmamızda MG tanılı 98 hastada ele alınmıştır. Hastaların yaşları 20?65 arasında olup %67.3' ü kadın, %32.7' si erkek cinsiyettedir. MG sınıflamasına göre hastalarımızın % 32.7' sı sınıf I, % 50 ` si sınıf II, % 12,2' si sınıf III, % 5.1'i sınıf IV olarak sınıflandırılmıştır. Hastalarımızın % 64.9' ü hastalık bulgularının başlangıcından önce stresör bir faktör tanımlamıştır. İlk başvuru yakınması hastaların % 70.4' ünde pitoz, % 53.1' inde yorgunluktur. Timus incelemesi %25.6 olguda patolojik değerlendirilmiştir. Timoma oranı % 13.3' tür. MG' e eşlik eden otoimmun hastalık % 11.2 oranında belirlenmiştir. Çalışmamızda tedavi yanıtı değerlendirilmesinde hastalarımızın % 19.4' ünde remisyon sağlandığı ve % 80.6' sında son vizitte minimal belirtilerin devam ettiği saptanmıştır. Klinik durumda değişimin değerlendirilmesinde ise hastalarımızın % 88.8' inde iyileşme olduğu görülmüştür. SCID değerlendirmesinde hastalarımızın %40.8' inde depresyon, %14.3' ünde anksiyete bozukluğu saptanmıştır. Depresyonu olan hastalarda tedavi yanıtının daha kötü olduğu şeklinde istatistiksel olarak anlamlı fark p= 0.018 (p < 0.05) saptanmıştır.MG hastalarında psikiyatrik hastalık olabileceğinin ve tedavisinin hastalık seyrini etkileyebileceğinin akılda tutulması, erken ve doğru tanı konulması, hastaların bu açıdan da takibi önem taşımaktadır
Özet (Çeviri)
Myasthenia Gravis (MG) is an autoimmune disorder of neuromuscular junction. The most typical findings are the striated muscle weakness and functional loss fluctuating during the day. Nonspecific, fluctuating symptoms and the weakness related to the disease itself, speech disturbances, communication failure, social isolation due to chronic fatigue are all aggrevated by stress and make it possible to put a psyciatric diagnosis such as a conversion disorder and/or depression. The most frequently seen psychiatric disorders co-existing are depression and anxiety disorders. Emotional stress and other stress factors are very important factors known as the factors worsening the myasthenic symptoms. The co-existence of depression may also have an influence on both the symptomathic and immunsuppresive treatment response of the patient.In our study, 98 MG diagnosed patients between the ages of 20-65 years, with female predominance (%67.3) were involved. According to MG classification %32.7 of patients were class1, %50 were class2, %12.2 were class3, %5.1 were class4. %64.9 of our patients described a stress factor `before? the symptoms start. The most commonly seen symptom at the onset of disease was pitosis (%70.4), and fatigue was found in% 53.1 of patients there after. SCID determined depression in 40.8% of patients and anxiety disorder in 14.3% of patients. And the treatment response were worse in the ones with depression than the ones without. (p=0.018)In conclusion; we can say that, it?s important to think about, make early and correct diagnosis and follow-up of the possible co-existing psychiatric disorders with MG ; not only for diagnostic issues but also for the influence of their treatment on the clinical course of MG itself.
Benzer Tezler
- Timolol, Betaxolol ve Carteolol'un göz içi basıncı ve görme alanı üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
ERDİNÇ AYDIN
- Preoperatif plazma değişimi yapılan myastenia gravis olgularında genişletilmiş timektomi sonuçlarının değerlendirilmesi
The Results of extended thymectomy with preoperative plasma exchange for myasthenia gravis
AYDIN NADİR
- Timomatöz ve non-timomatöz myastenia gravis tanılı hastalarda timektominin etkinliği ve cerrahi tekniğin prognoza etkisi
Effectiveness of thymectomy and the effect of surgical technique on prognosis in patients diagnosed with thymomatous and non-thymomatous myastenia gravis
HİLAL ZEHRA KUMBASAR DANACI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2024
Göğüs CerrahisiGaziantep ÜniversitesiGöğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ BEKİR ELMA
- Mediastinal kitleler ve kistler
Masses and cysts of the mediastinum
LEYLA NESRİN ÜSTÜN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2007
Göğüs Kalp ve Damar CerrahisiAnkara ÜniversitesiGöğüs Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞEVKET KAVUKÇU