Anarşist ve antigoneci bir bakış açısından siyasal alan
Political sphere according to anarchist and antigone's way of thinking
- Tez No: 306748
- Danışmanlar: DOÇ. DR. NAZİLE KALAYCI
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Siyasal Alan, Trajik, Anarşizm, Egemen İktidar, Özne, Her Şey Uyar, Political Sphere, Tragic, Anarchism, Sovereign Power, Subject, Anything goes
- Yıl: 2011
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
?Her şey uyar? düşüncesi, postmodern çağın en geçer ölçütlerinden birisidir. Postmodern düşünüm, büyük anlatıların ve evrensel değerlerin yerine göreceliği meşrulaştırır. Modernlikten postmodernliğe geçişte siyasal alan, yer ve zaman değiştirmektedir. Postmodern ekonomik ilişkiler, ulus?devletlerin korunmacı ilişkileriyle ve ulus-devletler arasındaki sınırlarla çatışmaktadır. Ulus-devlet yapısının düşüşe geçmesi siyasal alanı belirsizleştirmektedir. Bu tezin problemi, siyasal alana dair belirsizlik halidir. Klasik çağda siyasal alanın yeri kent-devlettir. Ulus-devlet, modern çağda siyasal alana dair temel siyasal konumdur. Ne ki sanat eserleri ve bedenler, postmodern durumdaki siyasal alanın temel yerleri haline gelmişlerdir.Bu tezin yöntemi, Niçeyan karakterlerin trajik kökenlerini göstermektir. ?Böyle Buyurdu Zerdüşt? adlı eserin başlarında Nietzsche, ruhun deveden aslana ve çocuğa olan üç değişimini yorumlar. Deve, ruhtaki sürüce güdüleri temsil ederken aslan, özgürlüğe dair etkin bir istemeyi simgeler ve çocuk da şimdiye kadar olan değerlerin yeniden değerlendirilmesinin trajik imkânlarını sembolize eder. ?Her şey uyar? ilkesi, ruhun sürüce güdülerini çoğaltır ve katlar. Şayet postmodern çağ canlı bir varlık olsaydı, Medeia olurdu. Sophokles'in oyununa göre, Medeia'nın kocası Medeia'nın gururunu incitir ve Medeia da intikam almak için öz çocuklarını öldürür. Bir katil olarak Media'nın cezalandırılması gerekirken egemen iktidar tanrı ve devlet onu kurtarırlar. Medeia, postmodern çağda kendi bağımsızlıklarını kazanmış nesnelerin bir arketipidir. Medeia'ya göre her şey uyar. Üstelik özneleri yargılayacak herhangi bir evrensel değer de kalmamıştır. Çünkü nesnelerin sayısı özneleri katlamıştır ve nesneler geç kapitalist ilişkilerin yararına kendi bağımsızlıklarını kazanmışlardır.Şayet modern çağ yaşayan bir varlık olsaydı, bu, Oidipous olurdu. Psikanalitik geleneğe göre Oidipous, her insan varlığını ulus-devletin bir öznesi haline getiren devlet aygıtının simgesel düzenini temsil eder. Zerdüşt'ün aslanını andıran Oidipous, eylemlerinin öznesi haline geldikçe özgürleştiğini sanır. Ne ki özneler egemen iktidarın gönüllü kullarıdırlar. Dolayısıyla bu tezin amacı, Oidipous'un da Medeia'nın da egemen iktidarın görünümleri olduklarını göstermek ve bu iki egemenlik biçimi arasında, egemenlikleri parçalayacak üçüncü bir bakış yaratmaktır.Sonuç bölümünde, Antigone'nin, egemenliği ihlal eden trajik bir kahraman olduğu savunulacaktır. Antigone hem patriarkal yönetimselliği hem de şimdiye kadar geçerli olan geleneksel değerleri reddetmektedir. O, ne devletin bir gönüllü kuludur ne de arzularının bir nesnesidir. Antigone'nin her yerden kaynaklanan direnişi postyapısalcı bir anarşist düşünüme ilham verir. Anti-Oidipous'un ve anti-Medeia'nın trajik ve post-anarşist birliği, Antigone'nin seçimlerinin inşa ettiği bir siyasal alanı kat etmektedir. Antigone'nın yaşamı, egemen iktidar tanrı ya da egemen iktidar devlet tarafından başlangıcı doğum ve sonu ölüm olan bir kapatılmanın içine sığmayan bir yaşamdır. Çünkü Antigone'de yaşamın kendisi bir siyasal alan haline gelmiştir.
Özet (Çeviri)
One of the most popular values in postmodern era is ?anything goes?. Instead of universals and meta-narratives postmodern thought makes relativism legal. Postmodern economical relations are coming conflict with not also conservative economical relations of nation-states but also the borders among them. The condition of going into a decline about nation-state makes political sphere ambigious. The aim of this thesis is to clarify the location of ?political sphere?. The location of political sphere was citizen-state during the classical era. The nation-state was the basic position of political sphere during the modern era. However the works of art and bodies become mainly locations of political sphere among the postmodern condition.Another aim of this thesis is to show the tragic origins of Nietzschean characters. In the beginning of ?Thus Spoke Zarathoustra?, Nietzsche interprets the three metamorphosises of the soul from camel to lion and to child. Camel symbolizes the herd instict of soul, lion symbolizes the active willing of freedom and child symbolizes the tragic possibility of reevaluating the values hitherto.The value of ?anything goes? increases and multiplies the herd instincts of soul. If the postmodern era were a living being, it would become Medeia. According to Sophokles?s play, Medeia?s husband hurts her wifes pride and then Medeia kills her innocent children to get revenge on her arrogance. Medeia as a killer must be punished. However the sovereign power god and king rescue her. Medeia is the archetype of independant object of postmodern condition. According to Medeia anything goes. There is not any universal that could judge subjects. Because objects exceed subjects and become independant in favour of late capitalist relations.If the modern era were a living being, it would become Oidipous. For psychoanalytic tradition, Oidipous symbolizes the symbolic order of instruments of state which make every human being the subject of nation-state. Oidipous who resembles Zarathoustra?s lion assumes that becoming the subject of his activities set him free. However subjects are the volunteer slaves of sovereign power.In the Conclusion, it will be argued that both Oidipous and Medeia are the visions of sovereign power, and Antigone is a tragic hero of transgression of sovereignity. Because Antigone refuses both traditional values hitherto and patriarchal administration. She is neither a volunteer slave of state nor an object of her desires. Antigone?s resistance which comes from everywhere multiplies a poststructuralist anarchist thought. A post-anarchist and tragic unification of anti-Oidipous and anti-Medeia covers the political sphere that have been constructed by Antigone?s choices.
Benzer Tezler
- Feminist teoriler ve Türkiye'deki izdüşümleri
Feminist theories and projections in Turkey
FUSUN CESUR
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
FelsefeSüleyman Demirel ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. RAMAZAN UÇAR
- Anarşizm ve hâricîlik 'Hâricîliğin imamet anlayışının anarşizm felsefesiyle mukayesesi'
Anarchism and Kharjites 'the comparison of Kharjite imamate comprehension and anarchism philosopy'
MEHMET ÇELİK
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Dinİzmir Katip Çelebi ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ MAKSUT ÇETİN
- Exploitation and terrorism in Conrad's The Secret Agent
Conrad'ın Gizli Ajan adlı romanında sömürü ve terörizm
HAFUDH FARHOOD ABDA ALSALİM
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
İngiliz Dili ve EdebiyatıÇankaya Üniversitesiİngiliz Edebiyatı ve Kültür İncelemeleri Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA KIRCA