Geri Dön

Yoğun bakımda yatan hastaların yakınlarının beyin ölümü ve organ nakli konusundaki düşünceleri

Brain death and organ donation: Perspectives of icu patients relatives

  1. Tez No: 307827
  2. Yazar: ARZU KARAVELİ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MELİKE CENGİZ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Anestezi ve Reanimasyon, Anesthesiology and Reanimation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2010
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 121

Özet

Yoğun bakım ünitesinde (ICU) tedavi olan hastaların yakınları organ yetmezliklerinin sonuçlarına daha alışık olabilir. Bu nedenle genel populasyonla karşılaştırıldığında yoğun bakımda tedavi olan hastaların yakınları organ nakline farklı bir noktadan bakabilirler. Bu çalışma,, hasta yakınlarının beyin ölümü üzerine bilgilerini değerlendirmek ve yoğun bakım ünitesinde organ bağışı konusundaki tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Eylül 2008 ve Ağustos 2009 tarihleri arasında 150 yoğun bakım hasta yakınına (eş, çocuk, anne-baba ve kardeş) beyin ölümü üzerindeki bilgilerini ve organ bağışı konusundaki tutumlarını değerlendirmek üzere tanımlayıcı bir anket formu dağıtıldı. Beyin ölümü gelişen hastalar, şiddetli kafa travmalı hastalar ve önceden organ nakli yapılan hastaların yakınları çalışma dışı bırakıldı. Soruları 194?ü kadın ve 206?sı erkek hasta yakını cevapladı. Ortalama yaşları 37.58 ± 12.46 yıl (aralık 18-75 yaş); %69,3%?i evli ve %65,2%?sinin çocuğu vardı. Hasta yakınlarının %22,5?inin kronik sağlık problemleri ve en az birinin de renal ve/veya karaciğer yetmezlikli yakını vardı. Soruları cevaplayanlar arasında, 257 kişi (%64,2%)?si beyin ölümü hakkında bilgilerinin iyi olduğunu belirtmesine rağmen, ti. Ancak 292 (73%)?si beyin ölümü kavramı üzerine temel bilgileri değerlendirmek amacıyla tasarlanmış sorulara doğru cevap verme oranı daha yüksekti (%73). Odi. Tüm organ bağışını reddetme sıklığı %14%?düi. Hasta yakınlarının %89,3?ü hayatta iken ları boyunca kendi yakınlarına böbreklerini verebileceklerini bildirdi. aAncak katılımcıların ölümlerinden sonra organlarını 53,2%?si bağışlayabileceğini belirtenler %53,2?si kadardı. mişti. Organlarını bağışlamama nedenlerine baktığımızda; ölümlerinden sonra vücutlarının parçalara ayrılmasını istememeleri (%8%), dini faktörler (%4%), ölümü düşünmek istememeleri (%9,5%) ve ölümlerinden sonraki hayatlarında organlarının kendilerine gerekebileceği düşüncesidir (%1,2%). Transplantasyon ekibine personeline güven eksikliği nin sonuçlrı ise şu şekilde ifade edilmiştirdir: `Doktorlar beyin ölümünü tanıyamıyabilirler (%9,2%), organları beyin ölümü gerçekleşmeden alınabilir (%19,8%), organları başarıyla nakledilemeyebilir bağışlanamayabilir (%9,58%), organları parası çok olan hastalara bağışlanabilir (%24,8).? Anketi Çalışmayı cevaplayanların çoğu k azı (%7320) beyin ölümü konusunda yeterli bilgiye sahiptir. Yoğun bakımdaki hastaların yakınlarının organ bağışına olan tutumları (53,2%) genel Türk toplumunun tutumu ile koreledirydi. Kişisel inançların tanımlanması kadar transplantasyon ekibine p personeline olan güven eksikliğinin de organ temininin reddedilmesinde önemli bir faktördür. olduğunu saptadık.

Özet (Çeviri)

...

Benzer Tezler

  1. Acilde serebral inme endikasyonu ile yoğun bakım yatış kararı verilen kronik hemodiyaliz hastalarının demografik özellikleri, natıonal ınstıtutes of health stroke skalası (NIHSS) ve charlson komorbidite skorlarının (CCS) diğer hastalar ile karşılaştırılması

    Comparison of the demographic characteristics, national institutes of health stroke scale (NIHSS) and charlson comorbidity scales (CCS) of chronic hemodialysis patients with other patients admitted in intensive care with indication of cerebral stroke in emergency department

    SONGÜL DEVRİM SOYDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    NörolojiBaşkent Üniversitesi

    Acil Tıp Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BETÜL GÜLALP

  2. Erişkin yoğun bakımda yatan hastaların yakınları tarafından algılanan yoğun bakım ünitesi stresörleri.

    İntensive care unit stressorrs perceived by relatives of hospitalized patients in adult intensive care unit

    DEMET TURAN BAYRAKTAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    HemşirelikAvrasya Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YAVUZ ÖZORAN

  3. Akdeniz Üniversitesi Hastanesi anestezi yoğun bakımlarında 2010 – 2014 yılları arasında trakeostomi uygulanan hastaların değerlendirilmesi

    Evoluation of the patients who performed tracheostomy in Akdeniz University anesthesia intensive care unit from 2010 to 2014

    HÜLYA KIRCA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Anestezi ve ReanimasyonAkdeniz Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MELİKE CENGİZ

  4. Yoğun bakımda yatan hastaların yakınlarının anksiyete düzeyleri ve sosyal destek algıları ile yoğun bakım ünitelerinden memnuniyeti arasındaki ilişki

    The anxiety levels and perceived social supports of the relatives of intensive care patients and their satisfaction with intensive care units

    MİYASE AVCI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    HemşirelikGazi Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SULTAN AYAZ ALKAYA

  5. Yoğun bakım ünitesinde hasta yakınlarının farklı kişilerce bilgilendirilmesinin ve bilgilendirme sıklığının hasta yakını memnuniyeti üzerine etkisi

    Providing information and the impact of family satisfaction

    MUSTAFA YALAMAOĞLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Anestezi ve ReanimasyonMersin Üniversitesi

    Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. NUCAN DORUK