Geri Dön

Koledokolitiazis nedeniyle endoskopik retrograd kolanjiopankreatikografi yapılan kolelitiazisli hastalarda laparoskopik kolesistektominin zamanlaması

Timing of laparoscopic cholecystectomy after endoscopic retrograde cholangiopancreaticography in patients with cholelithiasis coexisting with choledocholithiasis

PDF İndir

  1. Tez No: 329901
  2. Yazar: HAMZA ÇINAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KENAN ERZURUMLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Genel Cerrahi, General Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2013
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü
  12. Bilim Dalı: Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 76

Özet

Amaç Kolelitiazis gastrointestinal sistemin en yaygın rahatsızlıklardan biridir. Erişkin nüfusun yaklaşık % 10? unda görülür. Safra kesesinde taş bulunan olguların %4-15?inde koledok taşı da mevcuttur. Koledokta taş bulunan kolelitiazisli hastalarda günümüzde en çok kabul gören tedavi yaklaşımı öncelikle kanalı tıkayan taşın Endoskopik Retrograd Kolanjiopankreatikografi (ERKP) ile temizlenmesi ve sonrasında laparoskopik kolesistektomi yapılmasıdır. ERKP sonrası laparoskopik kolesistektomilerde açığa dönüş oranı yüksektir. ERKP ile laparoskopik kolesistektomi arasında ne kadar beklemek gerektiği konusunda ise halen tam bir fikir birliği yoktur. Çalışmamızın amacı; koledokolitiazis nedeniyle ERKP yapılan kolelitiazisli hastalarda ERKP sonrası laparoskopik kolesistektomi için beklenmesi gereken optimum zamanı ortaya koyarak açığa dönüş oranını en aza indirmektir. Materyal ve Metod Ocak 2002 ve Aralık 2012 tarihleri arasında kolelitiazis ve koledokolitiazis nedeniyle Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi?ne başvuran ve ERKP sonrası laparoskopik kolesistektomi uygulanan 157 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların 57?si erkek ve 100?ü kadındı. Yaş ortalaması 54.5 (19-87 ) yıldı. Hastalar ERKP ile laparoskopik kolesistektomi arasında geçen zamana göre grup I (kısa aralıklı:7 gün veya daha az) 53 hasta, grup II (orta aralıklı: 8-42 gün) 70 hasta ve grup III ( uzun aralıklı: 43 gün ve sonrası) 34 hasta olmak üzere üç gruba ayrıldı. Gruplar kendi aralarında; yaş, cinsiyet, ASA (American Society of Anesthesiology) skoru, ERKP ile ameliyat arasında geçen süre, ERKP sayısı, stent kullanımı, ameliyatı beklerken oluşan komplikasyonlar, ameliyat sırasında ve sonrasında gelişen komplikasyonlar, açığa dönüş oranı, açığa dönüşe etki eden faktörler ve hastanede kalma süreleri açısından karşılaştırıldı. Bulgular ERKP sonrası laparoskopik kolesistektomi uygulanan 157 hastanın 22?sinde (% 14) açık cerrahiye dönüldü. Gruplara göre dağıttığımızda ise grup I de 7 (% 13.2), grup II de 8 (% 11.4) ve grup 3 de 7 (% 20.6) hasta olduğu görüldü. Açık cerrahiye dönüş oranı açısından gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunamadı (p=0.406). Bir kez ERKP yapılan 133 hastanın 15?inde (% 11.3) iki veya daha fazla ERKP yapılan 24 hastanın ise 7?sinde (% 29.2) açık cerrahiye dönüldüğü gözlendi (p=0.048). ERKP sonrası laparoskopik kolesistektomilerde açık cerrahiye dönüşü etkileyen en önemli faktörün tekrarlanan ERKP?ler olduğu tespit edildi. ERKP sırasında koledoktan taş ekstraksiyonu ve koledoğa stent konulmasının açık cerrahiye dönüş üzerine etki etmediği görüldü (sırasıyla p=454 ve p=0.058). ERKP sonrası ameliyatı beklerken hastaların bazılarında akut kolesistit, koledokolitiazis, biliyer pankreatit ve kolanjit gibi komplikasyonlar geliştiği saptandı. Gruplar incelendiğinde ameliyat için beklenen süre arttıkça bekleme sırasında görülen komplikasyon oranının da arttığı (p:0.018) gözlendi. İntraoperatif ve postoperatif komplikasyonlar açısından ise her üç grubun benzer özellikler gösterdiği ve aralarında istatiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı tespit edildi (Sırasıyla p=0.709; p=0.689). Sonuç Çalışmamızın sonucunda, ERKP sonrası laparoskopik kolesistektominin zamanlamasının açığa dönüş üzerine etki etmediği; fakat ERKP ile ameliyat arasında ne kadar az zaman geçerse ameliyatı beklerken oluşan biliyer komplikasyonların da o kadar az geliştiğini tespit ettik.

Özet (Çeviri)

Background Cholelithiasis is one of most common diseases of gastrointestinal system. It is seen in 10% of the adult population. In nearly 4-15% of cases who have gallbladder stones, have also common bile duct stones. The most common and acceptable treatment approach in patients who have cholelit- hiasis and choledocholitiasis is that firstly stones which obstruct the duct, are removed by means of Endoscopic Retrograde Cholangiopancreaticography (ERCP) and then laparoscopic cholecyst ectomy is made. The rate of conversion is high in laparoscopic cholecystectomy after ERCP. There is no consensus on how long has to wait between ERCP and laparoscopic cholecystec- tomy. The objective of our study is to reveal the optimum time of waiting for a laparoscopic cholecystectomy after ERCP in patients with cholelithiasis to whom ERCP has been made due to choledocholitiasis and to minimize the rate of conversion to open surgery. Material And Method 157 patients admitted to Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital due to cholelithiasis and choledocholitiasis between January 2002 and December 2012 and to whom laparoscopic cholecystectomy had been performed. The patients were analyzed retrospectively. 57 of patients were male and 100 patients were female. The average of age was 54.5 (19-87) years. Patients were divided into 3 groups according to the time passing between ERCP and laparoscopic cholecystectomy as group I (short time intervals: 7 days or less) 53 patients, group II (medium time intervals: 8-42 days) 70 patients and group III (long time intervals: 43 days and more) 34 patients. Groups were compared between each other in terms of age, gender, ASA (American Society of Anesthesiology) score, time passing from ERCP to operation, number of ERCP, stent usage, complications occurred when waiting the operation, complications during and after the surgery, rate of conversion to open surgery, factors effecting the conversion and period of hospitalization. Results In our study, 22(14%) of 157 patients to whom laparoscopic cholecystectomy was applied after ERCP and converted to open surgery. Conversion was distributed to groups such as 7 (13,2%) patients in group I, 8(11,4%) patients in group II and 7 (20,6%) patients in group III. When looking at rates of conversion rate to open surgery between groups, there was no statistically reasonable difference (p=0.406). The laparoscopic operations were converted to open surgery in 15 (11.3%) of 133 patients who underwent single ERCP and 7 (29,2%) of 24 patients who underwent two or more ERCP before operation (p=0.048). It was determined that the most important factor effecting the conversion to open surgery in laparoscopic cholecystectomies after ERCP was the number of ERCP. The common bile duct stone extraction and stent placement to common bile duct during ERCP have no effect on conversion to open surgery (respectively p=454 and p=0.058). Some complications such as acute cholecystitis, choledocolitiasis, biliary pancreatitis and cholangitis were occurred in some patients when they were waiting for the surgery after ERCP. When groups were analyzed; it was observed that the rate of complications increases as the waiting period for surgery increases (p:0.018). All three groups shows similar features in terms of intraoperative and postoperative complications and there was no statistically reasonable difference between them (respectively, p=0.709; p=0.689). Conclusions As a result of our study, timing of laparoscopic cholecystectomy after ERCP have no affect on the rate of conversion to open surgery but we determined that lesser time for waiting for the operation after ERCP results with the lesser biliary complications occurred waiting the operation.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    705005

    Koledokolitiazis olasılığını belirlemede gama glutamil transferaz düzeyinin tanısal değeri

    Diagnostic value of gamma glutamil transferase level in determining the possibility of choledocolitias

    SELCEN ÖZEK KESKİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GastroenterolojiCumhuriyet Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ENGİN ALTINKAYA

  2. Tez No

    730182

    Gastroenteroloji kliniğinde endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi (ERCP) işlemi yapılan hastaların biyokimyasal ve görüntüleme bulgularının değerlendirilmesi

    Evaluation of biochemical and imaging findings of patients hospitalized to the gastroenterology clinic and performed endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) procedure

    MECİT BAHAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    GastroenterolojiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA CENGİZ

    PROF. DR. MUSTAFA GÜLŞEN

  3. Tez No

    466935

    Koledokolitiazisin cerrahi tedavisinde konvansiyonel ve laparoskopik yöntemin karşılaştırılması

    Comparision between laparoscopic and conventional technique in surgical treatment of choledocholithiasis

    MEHMET CAN AYDIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Genel CerrahiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Genel Cerrahi Ana Bilim Dalı

    UZMAN EMİN KÖSE

  4. Tez No

    468953

    Ercp endikasyonları ve sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of ERCP indications and results

    ALİ BÜLENT DİNÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Gastroenterolojiİnönü Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. OĞUZHAN YILDIRIM

  5. Tez No

    408485

    Obstrüktif sarılık ile başvuran olgularda kolanjit sıklığı ve etkenleri

    Prevalence of obstructive cholangitis in patients presenting with jaundice and factors

    HİLAL ÇAYLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    GastroenterolojiÇukurova Üniversitesi

    Dahiliye Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEDEF KURAN

Geri Dön