Geri Dön

Deneysel oluşturulan diyabet ve periodontitiste propolisin alveoler kemik yıkımı ve plazma sitokin düzeyine etkisi

The effects of propolis on plasma proinflammatory cytokine levels and alveolar bone loss in experimental periodontitis and diabetes mellitus

  1. Tez No: 331409
  2. Yazar: CÜNEYT ASIM ARAL
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. SERVET KESİM
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: Periodontitis, diabetes mellitus, alveolar kemik kaybı, sitokin, matriks metalloproteinaz-8, propolis, Periodontitis, diabetes mellitus, alveolar kemik kaybı, sitokin, matriks metalloproteinaz-8, propolis
  7. Yıl: 2012
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Erciyes Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Periodontoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 124

Özet

Periodontitis ve diabetes mellitusun ikisi de sistemik inflamasyona neden olabilen inflamatuar hastalıklardır ve karşılıklı olarak birbirlerinin şiddetini etkileyebilirler. Bu çalışmanın amacı ratlarda ligatürle oluşturulmuş periodontitis ve / veya streptozotosin ile oluşturulmuş diyabetin ve sistemik propolis tedavisinin: 1) plazma IL-1ß, TNF-? ve MMP-8 seviyelerine; 2) ve alveolar kemik kaybı, kilo kaybı ve kan glukoz düzeylerine etkilerini incelemektir. Hayvanlar eşit sayıda 7 deney grubuna ayrılmıştır: 1) Negatif-Kontrol (NK), 2) Periodontitis (P), 3) Diyabet (D), 4) Diyabet + Periodontitis (DP), 5) Periodontitis + Propolis 100 mg/kg (P100), 6) Diyabet + Propolis 100 mg/kg (D100), 7) Diyabet + Periodontitis + Propolis 100 mg/kg (DP100). Periodontitis maksiller 1. molar dişlere ligatür yerleştirilmesiyle, diyabet ise streptozotosin enjeksiyonu ile oluşturuldu. 21. günde plazma elde edilerek sitokin ve MMP-8 seviyelerinin incelenmesi için ELISA analizi yapıldı. Alveolar kemik kaybının ölçümü için histomorfometrik analiz kullanıldı.NK grubuna kıyasla tüm gruplarda daha fazla alveolar kemik kaybı izlendi (p < 0.05). DP grubu D grubuna (p < 0.05) ve P grubuna (p > 0.05) kıyasla daha fazla kemik kaybı gösterdi. P100 ve DP100 grupları arasında fark bulunmazken (p > 0.05), her iki grupta da D100 grubuna göre daha fazla kemik kaybı gözlendi (p < 0.05). Tedavi olan ve olmayan gruplarda kemik kaybı açısından anlamlı fark sadece P ile P100 grupları arasında izlendi (p < 0.05). DP ve D gruplarının kan glukoz düzeyleri P grubuna göre daha yüksekti (p < 0.05) ve tedavi grupları arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı (p > 0.05). Plazma IL-1ß, TNF-? ve MMP-8 seviyeleri gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark göstermedi (p > 0.05). Deney süresince izlenen kilo kaybı ile plazma TNF-? arasında korelasyon bulundu (r=-0.275, p=0.040). vii Deneysel oluşturulan periodontitis ve diyabette plazma IL-1ß ve MMP-8 seviyeleri deney grupları arasında istatistiksel anlamlı değişiklik izlenmedi. Plazma TNF-? seviyeleri gruplar arasında anlamlı fark oluşturmazken, streptozotocin ile oluşturulmuş kontrolsüz diyabette görülen kilo kaybı ile ters korelasyon gösterdi. Propolis tedavisi ligatürle oluşturulan periodontitiste görülen alveoler kemik kaybını azalttı, fakat sadece streptozotocin ile oluşturulan diyabette (D grubu) görülen periodontal kemik kaybına etki göstermedi.

Özet (Çeviri)

Periodontitis ve diabetes mellitusun ikisi de sistemik inflamasyona neden olabilen inflamatuar hastalıklardır ve karşılıklı olarak birbirlerinin şiddetini etkileyebilirler. Bu çalışmanın amacı ratlarda ligatürle oluşturulmuş periodontitis ve / veya streptozotosin ile oluşturulmuş diyabetin ve sistemik propolis tedavisinin: 1) plazma IL-1ß, TNF-? ve MMP-8 seviyelerine; 2) ve alveolar kemik kaybı, kilo kaybı ve kan glukoz düzeylerine etkilerini incelemektir. Hayvanlar eşit sayıda 7 deney grubuna ayrılmıştır: 1) Negatif-Kontrol (NK), 2) Periodontitis (P), 3) Diyabet (D), 4) Diyabet + Periodontitis (DP), 5) Periodontitis + Propolis 100 mg/kg (P100), 6) Diyabet + Propolis 100 mg/kg (D100), 7) Diyabet + Periodontitis + Propolis 100 mg/kg (DP100). Periodontitis maksiller 1. molar dişlere ligatür yerleştirilmesiyle, diyabet ise streptozotosin enjeksiyonu ile oluşturuldu. 21. günde plazma elde edilerek sitokin ve MMP-8 seviyelerinin incelenmesi için ELISA analizi yapıldı. Alveolar kemik kaybının ölçümü için histomorfometrik analiz kullanıldı.NK grubuna kıyasla tüm gruplarda daha fazla alveolar kemik kaybı izlendi (p < 0.05). DP grubu D grubuna (p < 0.05) ve P grubuna (p > 0.05) kıyasla daha fazla kemik kaybı gösterdi. P100 ve DP100 grupları arasında fark bulunmazken (p > 0.05), her iki grupta da D100 grubuna göre daha fazla kemik kaybı gözlendi (p < 0.05). Tedavi olan ve olmayan gruplarda kemik kaybı açısından anlamlı fark sadece P ile P100 grupları arasında izlendi (p < 0.05). DP ve D gruplarının kan glukoz düzeyleri P grubuna göre daha yüksekti (p < 0.05) ve tedavi grupları arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmadı (p > 0.05). Plazma IL-1ß, TNF-? ve MMP-8 seviyeleri gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark göstermedi (p > 0.05). Deney süresince izlenen kilo kaybı ile plazma TNF-? arasında korelasyon bulundu (r=-0.275, p=0.040). vii Deneysel oluşturulan periodontitis ve diyabette plazma IL-1ß ve MMP-8 seviyeleri deney grupları arasında istatistiksel anlamlı değişiklik izlenmedi. Plazma TNF-? seviyeleri gruplar arasında anlamlı fark oluşturmazken, streptozotocin ile oluşturulmuş kontrolsüz diyabette görülen kilo kaybı ile ters korelasyon gösterdi. Propolis tedavisi ligatürle oluşturulan periodontitiste görülen alveoler kemik kaybını azalttı, fakat sadece streptozotocin ile oluşturulan diyabette (D grubu) görülen periodontal kemik kaybına etki göstermedi.

Benzer Tezler

  1. Deneysel diyabet oluşturulan ratların peridontal dokularında apoptozisin in situ olarak incelenmesi

    In situ detection of apoptosis in periodontal tissues of experimentally induced diabetic rats

    MUSTAFA TUNALI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2005

    Diş HekimliğiSelçuk Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. TAMER ATAOĞLU

  2. Diyabetik ratlarda oluşturulan deneysel periodontitis modelinde kemik rezorpsiyonu üzerine sistemik olarak alınan borun etkisinin histopatolojik ve histomorfometrik açıdan araştırılması

    Histopathological and histomorphometrical evaluation of the effects of systemically administered boric acid on alveolar bone loss in ligature-induced periodontal disease in diabetic rats

    HATİCE BALCI YÜCE

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Diş HekimliğiCumhuriyet Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜLYA TOKER

  3. Streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş deneysel periodontitisli sıçanlarda insülin ve alfa-tokoferol tedavisinin serum sitokin düzeyleri ve dişeti iNOS ve CD95 ekspresyonu üzerine etkileri

    The effects of insulin and alpha-tocopherol therapy on serum cytokine levels and iNOS and CD95 expression on gingival tissues of rats with experimental periodontitis and streptozotosin-induced diabetes

    MÜKERREM HATİPOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Diş HekimliğiSelçuk Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİLGÜN ÖZLEM ALPTEKİN

  4. Diyabetik ratlarda oluşturulan deneysel periodontitis modelinde kemik rezorpsiyonu üzerine sistemik olarak alınan D vitamininin etkisi

    Effect of systemically administered vitamin D on bone resorption in an experimental periodontitis model created in diabetic rats

    MERVE NUR TUNA

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Diş HekimliğiSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. VİLDAN BOSTANCI

  5. Diyabetik ratlarda oluşturulan deneysel periodontitis modelinde kemik rezorpsiyonu üzerine sistemik olarak alınan keten tohumu yağının (Oleum linum usitatissimum) etkisi

    Effect of systemically taken flaxseed oil (Oleum linum usitatissimum) on bone resorption in experimental periodontitis model created in diabetic rats

    MEHMET UĞUR VAROL

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Diş HekimliğiSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Periodontoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. VİLDAN BOSTANCI