Geri Dön

Rat inferior epigastrik deri flebinde farklı geciktirme ve iskemik koşullama metodlarının iskemi/reperfüzyon sonrası flep sağkalımına etkilerinin karşılaştırılması

Comparison between various conditioning methods and delay methods of prevention to ischemia/reperfusion injury in rat inferior epigastric skin flaps

  1. Tez No: 360403
  2. Yazar: POLAT BİÇİCİ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. OSMAN KORAY COŞKUNFIRAT
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Plastic and Reconstructive Surgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2014
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü
  12. Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 61

Özet

Uzamış iskemi sonrası dolaşımın aniden sağlanması sonucunda oluşan reperfüzyon hasarı rekonstrüktif cerrahide tam olarak çözülememiş bir problemdir. Çalışmamızda sıçan epigastrik deri flebinde iskemik önkoşullama ve iskemik ardkoşullamanın ayrı ayrı ve birlikte kullanımı ile üç farklı geciktirme metodunun iskemi/reperfüzyon hasarı sonrası flep sağkalımı üzerine etkilerinin değerlendirilmesi ve birbirleri ile karşılaştırılması amaçlandı. 70 adet Wistar ratta 6x3 cm'lik inferior epigastrik deri flebi kullanıldı. İskemik önkoşullama, iskemi öncesinde 15 dakika iskemi ve 15 dakika reperfüzyon periyotlarının 2 defa tekrarlanması ile yapıldı. İskemik ardkoşullama, iskemi sonrasında 30 saniye tam reperfüzyon, 30 saniye tam oklüzyon sikluslarının 6 defa tekrarlanması ile yapıldı. İskemik önkoşullama+iskemik ardkoşullama grubunda ise her iki işlem tek bir flebe uygulandı. Geciktirme metodları olarak ilk grupta planlanan flebin sadece deri adasının kesilmesi, ikinci grupta sadece karşı pedikülün kesilmesi, üçüncü grupta ise her iki işlemin birlikte uygulanması şeklinde planlandı. Geciktirme gruplarında 1 hafta sonra ikinci bir cerrahi işlem yapılarak flep tek pedikül üzerinde bırakıldı. Pedikül klemplenerek flebe 4 saat iskemi uygulandı. Bu sürenin sonunda klemp açılarak flep tekrar yerleştirildi ve sütüre edildi. Hayvanlar her grupta 10 hayvan olacak şekilde rastgele 7 gruba ayrıldı. Kontrol grubu, flep kaldırılarak pedikülü vasküler klemple kapatılarak flebe 4 saat iskemi yapıldı. İskemik önkoşullama grubu, 4 saat iskemi öncesi iskemik önkoşullama yapıldı. iskemik ardkoşullama grubu 4 saat iskemi sonrası iskemik ardkoşullama yapıldı. iskemik önkoşullama+iskemik ardkoşullama grubu, 4 saat iskemiden önce iskemik önkoşullama yapıldı, iskemiden sonra da iskemik ardkoşullama yapıldı. Tüm koşullama gruplarında cerrahi işlemden 1 hafta sonra sıçanlar sakrifiye edilerek yaşayan flep alanları ve tüm flep alanları ölçüldü. Geciktirme-1 grubu, planlanan deri adası kesildi. Geciktirme-2 grubu sol kasıktan 1 cm insizyon ile girilerek sol yüzeyel epigastrik damarlar bağlandı. Geciktirme-3 grubu, deri adası kesildi ve sol yüzeyel epigastrik damarlar bağlandı. Tüm geciktirme gruplarında ilk cerrahi işlemden 1 hafta sonra fleplerin tamamı sadece pedikül korunacak şekilde kesilerek 4 saat iskemi uygulandı ve iskemi süresinin sonunda reperfüzyon sağlandı. Geciktirme gruplarında uygulanan ikinci cerrahi işlemden 1 hafta sonra sıçanlar sakrifiye edilerek flep yaşayan alanı değerlendirildi ve yaşayan flebin total flep alanına yüzdesi kayıt edildi. Toplam 10 rat (kontrol grubu 1: 1 rat öldü, geciktirme-1 grubu 3: 2 rat flebini yedi ve 1 rat öldü, geciktirme-2 grubu 2: 1 rat flebini yedi ve 1 rat öldü, geciktirme-3 grubu 1: 1 rat flebini yedi, iskemik önkoşullama grubu 2: 2 rat flebini yedi, iskemik önkoşullama+iskemik ardkoşullama grubu 2: 2 rat flebini yedi) çalışmadan çıkarıldı. Sonuç olarak; iskemik önkoşullama metodu geciktirme gruplarının ikisine göre iskemi/reperfüzyon hasarından koruyuculukta daha etkilidir. İskemik önkoşullama yapılan gruba aynı zamanda iskemik ardkoşullama da eklendiğinde tüm geciktirme gruplarına göre iskemi/reperfüzyon hasarından koruyucu etkisi artmaktadır

Özet (Çeviri)

Reperfusion injury by the abrupt restoration of circulation after the prolonged ischemia still remains as a not-exactly solved problem in the reconstructive surgery. In our study, the effects of ischemic preconditioning, discretely and jointly usage of ischemic postconditioning, and the usage of three different delay methods in ischemia reperfusion injury in rat skin flaps were assessed and compared. Epigastric skin flaps in sizes of 6x3 cm in 70 Wistar rats were used. Ischemic preconditioning was performed before four-hour-ischemic period by 2 cycles of 15 minutes of repeated ischemia/reperfusion periods. Ischemic postconditioning was performed as a cycle of 30 seconds of full reperfusion, followed by 30 seconds of complete occlusion. It was repeated six times after four-hour-ischemic period and prior to the unlimited reperfusion. Ischemic preconditioning+ischemic postconditioning were performed in order to combine these two methods. Delay methods were applied in three different types. Skin borders of the flap were incised in delay-1 method, contralateral pedicle was divided in delay-2 method, these two methods were performed together in delay-3 method. Secondary operation was required one week later in all delay groups. Flaps were harvested and only one pedicle were kept in second surgery. Four-hour-ischemia protocol was applied prior to placement of the flap. The animals were allocated randomly into 7 groups, each group containing 10 animals. Control group; following the flap harvesting, pedicle was clamped with microvascular clamp for four hours. After that period of complete ischemia, clamp was removed in order to allow the circulation, and flap was replaced and sutured. Ischemic preconditioning group; ischemia was performed prior to four-hour-ischemic period. Ischemic postconditioning was performed in the ischemic postconditioning group, after the four-hour-ischemic period,. Ischemic preconditioning+ischemic postconditioning group; prior to four-hour-ischemic period preconditioning was performed and after that period of four hours, ischemic postconditioning was performed. Circulation was allowed after final ischemia. Flap was replaced and sutured. One week after the surgery, surviving flap area was measured and recorded in all conditioning groups with sacrifying the rats. In delay-1 group, which had been planned, flap skin was cut without harvesting the base of. Delay-2 group, left epigastric vessels were tied and divided via 1 cm skin incision. Delay-3 group, both skin incision and dividing of left superficial epigastric vessels were applied in this group. One week after the first surgery, flaps were harvested, without dividing the pedicle, and four-hour-ischemia was performed in all delay groups. Following the ischemia, flap reperfusion was achieved. One week after the second surgery, surviving flap area was measured and recorded as a percentage to the whole flap area with sacrifying the rats. Total 10 rats (control group 1; rat died, delay-1 group 3; 1 rat died, 2 rats autocannibalised, delay-2 group 2; 1 rat died, 1 rat autocannibalised, delay-3 group 1; rat autocannibalised, ischemic preconditioninggroup 2; rats autocannibalised, ischemic preconditioning+ischemic postconditioning group 2; rats autocannibalised) were excluded from this study. In conclusion, ischemic preconditioning has more protective effects than two of delay methods on ischemia-reperfusion injury in the rat inferior epigastric skin flap model. When ischemic postconditioning is added to ischemic preconditioning, protective effect of ischemic preconditioning on ischemia/reperfusion injury is increased further than all the delay methods

Benzer Tezler

  1. Rat abdominal epigastrik arter flebinde beta-glukan'ın iskemi reperfüzyon hasarına etkisi

    Effects of oral β-glucan on inferior epigastric flap ischemia/reperfusion injury in rats

    FATİH KILIÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiErciyes Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TEOMAN ESKİTAŞCİOĞLU

  2. Random bazlı sıçan karın derisi flebinde COX2 inhibitörlerinin anjiyogenez üzerine etkilerinin araştırılması

    Investigation of the effects of COX2 inhibitors on angiogenesis of random pattern rat abdominal skin flaps

    AYHAN SÖNMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. TEKİN ŞİMŞEK

  3. Sıçanda kraniyal pediküllü transvers rektus abdominis kas-deri flebinde preoperatif distal venöz arteriyelizasyonun flep sağkalımı üzerine etkisi

    The effect of preoperative distal venous arterialization on flap survival in a cranial pedicled transverse rectus abdominis muscle-skin flap in the rat

    MEHMET YILDIRAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahiİstanbul Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET İSMAİL ERMİŞ

  4. Sıçan inferior epigastrik ada flebinde Taurin'in iskemi-reperfüzyon hasarını önleyici etkisi

    The effect of taurine on ıschemia ? reperfusion ınjury ın rat ınferior epigastric ısland flap

    MBARAKA LJOHIY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahiİstanbul Üniversitesi

    Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ORHAN ÇİZMECİ

  5. Deneysel iskemi reperfüzyon modeli oluşturulan sıçan inferior epigastrik ada flebinde adenozin ile flep yaşayabilirliğinin artırılması

    Enhancement of flap viability in the rat inferior epigastric island flap with adenosine in an experimental ischemia-reperfusion model

    ERKAN KURAL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Plastik ve Rekonstrüktif CerrahiPamukkale Üniversitesi

    Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ÖZGEN KIVANÇ