Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi aile hekimliği ve fizik tedavi-rehabilitasyon polikliniklerine başvuran 18–49 yaş arası kadınlarda giyim tarzı ve d vitamini düzeylerinin araştırılması
Investigation of vitamin d levels and dressing styles in women aged 18–49 who attended to family medicine and physical therapy and rehabilitation outpatient clinics of Ankara University School of Medicine
- Tez No: 384237
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. AYŞE GÜLSEN CEYHUN PEKER
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Aile Hekimliği, Family Medicine
- Anahtar Kelimeler: D vitamini, Giyim Tarzı, D Vitamini Eksikliği, Vitamin D, Dressing style, Vitamin D Deficiency
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 90
Özet
Amaç: Çalışmamızın amacı, 18–49 yaş arası kadınlarda D vitamini eksikliğinin görülme sıklığını ve giyim tarzının D vitamini ile ilişkisini araştırmaktır. Gereç-yöntem: Çalışmamız geriye dönük, analitik kohort çalışmasıdır. 2012 yılı Mayıs-Ekim ayları ve 2013 yılı Mayıs-Ekim aylarında, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği ve Fizik Tedavi-Rehabilitasyon Polikliniklerine başvurmuş olup, şikayetleri doğrultusunda gerekli görülerek 25(OH)D düzeyi çalışılmış olan 312 premenopozal kadın hasta ile kontrol randevularında, Aile Hekimliği ve Fizik Tedavi-Rehabilitasyon Polikliniklerinde yüz yüze görüşüldü. Katılımcılara demografik özelliklerini, D vitamini ile ilgili olabilecek beslenme, yaşam tarzı alışkanlıklarını sorgulayan anket formları uygulandı. Katılımcılar el ve yüzleri dışında kapalı tarz giyimi tercih edenler (birinci grup) ile ekstremite/ekstremite distalleri ve başı açık giyim tarzı olanlar (ikinci grup) olmak üzere ikiye ayrıldılar. Bulgular: Çalışmaya katılanların genel yaş ortalaması 36,92±8,64 yaş idi. Birinci gruptaki hastaların yaş ortalaması 38,26±8,48, ikinci gruptaki katılımcılarınki de 35,89±8,63 yaş olarak bulundu. Tüm katılımcıların ortalama D vitamini seviyesi 17,6±9,89 ng/ml idi. Üç yüz on iki hastanın %23'ünde ciddi D vitamini eksikliği, %43,3'ünde D vitamini eksikliği, %24,7'sinde ise D vitamini yetersizliği vardı. Sadece %9'u normal D vitamini düzeyine sahipti. Birinci gruptakilerin D vitamini seviyeleri ikinci gruptakilere oranla ciddi düzeyde düşüktü. Genel olarak hastalarımızda BKİ arttıkça D vitamini seviyeleri azalmakta idi. Eğitim seviyeleri ve açık ortamda bulunma süreleri arttıkça, katılımcıların D vitamini seviyeleri de yükseliyordu. Sonuç: Bu çalışma ile hastanemize başvuran premenapozal kadın has-talarda yüksek oranda (%66) D vitamini eksikliği tespit ettik. Bu durumun özellikle giyim şekli ve devamlı olarak kapalı alanlarda bulunulması nedeni ile güneş maruziyetinin kısıtlanmasından kaynaklandığını düşünmekteyiz. Bu yüzden toplum D vitamini, D vitamini eksikliği, yeterli güneş maruziyeti ve D vitamininden zengin besinler açısından bilinçlendirilmelidir. Farkındalık düzeyini arttırmak adına Sağlık Bakanlığı, hekimler, sivil toplum örgütleri ve medya birlikte çalışmalıdır. Bu alanda daha geniş ölçekli, prospektif çalışmaların yapılması da faydalı olacaktır.
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study was to investigate the prevalence of vitamin D deficiency and the relationship between vitamin D and dressing style in women aged 18–49 years. Materials and methods: This study is a retrospective analytic cohort study. The study was conducted at Family Medicine and Physical Therapy and Rehabilitation Outpatient Clinics of Ankara University School of Medicine between May-October 2012 and May–October 2013. Three hundred and twelve premenopausal female patients, whose vitamin D values were inspected for their complaints, were interviewed face to face during their control appointment. The participants completed the questionnaire querying demographic characteristics, and nutrition and lifestyle habits which could be related to Vitamin D level. The participants were separated into two groups. The first group consisted of women who preferred to wear covered style except hands and face, and the second group consisted of women who preferred to wear uncovered style. Results: Mean age of the study population was 36.92±8.64 years. Mean age was 38.26±8.48 years in the first group, and 35.89±8.63 years in the second group. Mean 25(OH)D vitamin level of all participants was 17.6±9.89 ng/ml. Severe vitamin D deficiency was found in 23%, vitamin D deficiency was found in 43.3% and vitamin D insufficiency in 24.7% of all patients. Only 9% of 312 participants had normal vitamin D levels. The participants in the first group had vitamin D levels lower than those in the second group. Overall, serum 25(OH)D levels were inversely associated with BMI. There was a statistically significant correlation between duration of sun exposure and vitamin D levels. Level of education was found associated with vitamin D levels. Conclusion: In this study, we detected a high rate of vitamin D deficiency (66%) in premenopausal patients who admitted to our hospital. We believe that, this situation resulted from restriction of sun exposure because of especially dressing type and permanently being in closed areas. Therefore, the community should be informed about vitamin D, vitamin D deficiency, adequate sun exposure, and vitamin D-rich foods. In order to increase the level of awareness, the Ministry of Health, physicians, civil society organizations, and the media must work together. Larger-scale and prospective studies about this issue would be useful.
Benzer Tezler
- Ankara Şehir Hastanesinde çalışan hekimlerin mikrobiyata hakkında bilgi düzeyleri, pre/probiyotik kullanımı hakkında tutum ve düşünceleri
Başlık çevirisi yok
ÖZGÜR ARI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiYıldırım Beyazıt ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. İREP KARATAŞ ERAY
- Ankara'da eğitim alan aile hekimliği asistanlarının tiroid hastalıklarının tanı ve tedavisi hakkındaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi
Evaluation of knowledge levels of family medicine residents trained in Ankara on the diagnosis and treatment of thyroid diseases
MERVE KILINÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Aile HekimliğiAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
UZMAN İREP KARATAŞ ERAY
- Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Polikliniğine başvuran kişilerde hasta memnuniyet düzeyi
Patient satisfaction levels in Ankara University School of Medicine department of family medicine outpatient clinics
YUSUF ALPER ÜTÜK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiAnkara ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ AYŞE GÜLSEN CEYHUN PEKER
- Ankara ili aile sağlığı merkezlerinde hizmet kalitesinin servqual metodu ile değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
İBRAHİM HALİL AYATA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CENK AYPAK
- Ankara Üniversitesi Tıp fakültesi Aile Hekimliği ile endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları polikliniklerinde esansiyel hipertansiyon ve tip 2 diabetes mellitus tanılı hastaların güçlendirme düzeylerinin belirlenmesi
Empowerment levels of patients diagnosed with essential hypertension and TYPE 2 diabetes mellitus in Ankara University Faculty of Medicine, Family Medicine and endocrinology and metabolic diseases polyclinics
FERDANE RANA DOĞAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Aile HekimliğiAnkara ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MEHMET UNGAN