A comparative analysis of civil - military relations in Turkey and Argentina during the 1970s and 1980s
Türkiye ve Arjantin'in 1970 ve 1980'lerdeki sivil - asker ilişkilerinin karşılaştırmalı bir analizi
- Tez No: 389099
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. MÜGE AKNUR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Uluslararası İlişkiler, International Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2014
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 232
Özet
1970'lerin sonu ve 1980'lerin başına kadar Arjantin'de beş (1930, 1943, 1955, 1962, 1966), Türkiye'de ise iki (1960 ve 1971) darbe gerçekleşmiştir. Benzer faktörler Arjantin'de 1976 darbesine ve Türkiye'de 1980 darbesine yol açmıştır. Bu faktörler siyasi kutuplaşma ve bölünme, zayıf hükümetler, sokaktaki şiddet, işçi sınıfının hareketlenmesi ve ciddi ekonomik krizlerden oluşmaktadır. Ancak darbe sonrası demokratikleşmeye geçildiği dönemde Arjantin, ordusu üzerinde tam bir sivil kontrol oluşturup, silahlı kuvvetleri siyasetin dışına çıkarılabilmesine rağmen, Türkiye'de askerin siyasetteki etkisi 2000'li yılların ortasına kadar sürmüştür. Bu tez iki ülke arasındaki bu farkı incelemeyi amaçlamaktadır. Bu soruyu cevaplayabilmek ve farkı inceleyebilmek için, tez Samuel Huntington'ın ortya koyduğu otoriter rejimden demokrasiye geçiş modellerinden ve de Michael Desch'in öne sürdüğü iç ve dış tehdit argumlanlarından yararlanacaktır. Tez‚ otoriter yönetimden demokrasiye geçişte 'dönüşüm' model geçişin, yani geçişin otoriter liderlerin eliyle gerçekleştirilmesinin Türkiye'de 1980 darbesinden sonraki dönemde de askerin siyasette etkili rolünün devam etmesini sağladığını ileri sürmektedir. Arjantin için de otoriter yönetimden demokrasiye geçişte 'değiştirme' model geçişin, yani geçişin muhalefetin otoriter yönetimi güç kazanarak değiştirmesinin, Arjantin'de sivillerin orduyu kontrol etmesini sağladığını ileri sürecektir. Ayrıca tez Türkiye'de 1980'ler boyunca PKK saldırıları sonucunda iç tehdidin artması ve Soğuk Savaşın sonu dolayısıyla da dış tehdidin azalması iddiası ile sivillerin askeri kontrol etmede zorlandıklarını iddia etmiştir. Arjantin için de aynı dönemde iç tehdit düşük iken, Malvinas/Falkland Savaşları dolayısıyla dış tehdidin artmasının sivillerin asker üzerinde kontrol kurmalarına yardımcı olduğu ileri sürülmektedir.
Özet (Çeviri)
Both Turkey and Argentina had gone through a series of military coups until the late 1970s and early 1980s. While Argentina had experienced five (1930, 1943, 1955, 1962, 1966), Turkey had lived through two (1960 and 1971) military coups. The factors that caused the 1976 coup in Argentina and 1980 coup in Turkey were quite similar: Political polarization and fragmentation, weak governments, violence on the streets, high mobilization of the labor class, and significant economic crises. However, in the post transition period while Argentina managed to establish a full civilian control over the military by removing the armed forces out of politics, in Turkey the military's dominant role in politics continued until the mid-2000s. This thesis is trying to find an answer to this question. In an attempt to answer this question and analyze the different outcomes, this study as tools of civil-military relations approaches will refer to the modes of transition examined by Samuel Huntington and internal and external threats arguments brought by Michael Desch. It will argue that 'transformation' mode of transition in which the authoritarian rulers initiate the transition enabled the dominant role for the Turkish military in the aftermath of the 1980 coup. For Argentina 'replacement' in which the opposition overthrows the authoritarian rulers by force enabled the Argentinean civilian rulers to establish their control over the military. It will also argue that throughout the 1980s, the high internal threat environment due to PKK attacks in Turkey and low external environment as a result of end of Cold War disabled the civilian control of the military. However, in Argentina during the same period low internal threat environment vis-à-vis the high external threat due to Malvinas/Falkland war promoted the establishment of the civilian control over the military.
Benzer Tezler
- State and civil society in Turkey and Argentina: A comparative analysis
Türkiye ve Arjantin'de devlet ve sivil toplum: Karşılaştırmalı analiz
BENEDİCT PİLLONEL
- Endonezya ve Türkiye'de askeri rejim sonrası demokratik konsolidasyon: 1990-2010 arası dönem
Post military regime: The pattern of democratic consolidation in Indonesia and Turkey 1990-2010
MUHAMMAD SYARONI ROFII
Doktora
Türkçe
2017
Kamu YönetimiMarmara ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ERHAN DOĞAN
- A comparative analysis Of Indonesia and Turkey's foreign policy toward the Middle East: The case study of Palestine Issue and Syria crisis
Ortadoğu'ya yönelik Türk ve Endonezya dış politikası'nın karşılaştırmalı bir analizi: Filistin sorunu ve Suriye krizi örnekleri
NOOR FAHMI PRAMUJI
Yüksek Lisans
İngilizce
2018
Uluslararası İlişkilerBursa Uludağ ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CAFER TAYYAR ARI
- The formal role of the military in political decision making :Egypt and Turkey
Siyasi karar alma sürecinde askeriyenin rolü: Mısır ve Türkiye
ELİF TOKER
Yüksek Lisans
İngilizce
1999
Siyasal BilimlerBoğaziçi ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERSİN KALAYCIOĞLU
- Concordance and Islamization in civil-military relations: A comparative study of Pakistan and Turkey
Sivil-asker ilişkilerinde concordance (uyum) ve İslamileşme: Pakistan ve Türkiye örneklerinin karşılaştırılmalı analizi
FARIA PITAFI
Yüksek Lisans
İngilizce
2021
Uluslararası İlişkilerİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ERSEL AYDINLI