Şizofreni ve benzeri psikotik bozukluğu olan hastalara bakım veren birinci derece yakınlarının damgalama konusundaki tutumlarına çocukluk çağı travmasının etkileri
Effects of childhood trauma of first degree relatives and also nurturer of patients with schizophrenia and similar psychotic disorder on stigmatisation
- Tez No: 389912
- Danışmanlar: UZMAN EVRİM ERTEN, DOÇ. DR. NESRİN KARAMUSTAFALIOĞLU
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Damgalama, Çocukluk Çağı Cinsel İstismarı, Çocukluk Çağı Travmaları, Baş Etme Tutumları, Stigmatisation, Childhood Sexual abuse, Childhood Traumas, Cope With
- Yıl: 2014
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bakanlığı
- Enstitü: İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Has. Eğt. ve Arş. Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: Psikiyatri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 106
Özet
Amaç: Bu çalışmada şizofreni ve benzeri psikotik bozuklukları (atipik psikoz, psikotik özellikli mani) olan hastalara bakım veren 1. Derece yakınlarının (ebeveyn ve kardeşler) çocukluk çağında cinsel istismara uğramış kişilere yönelik damgalama tutumlarının degerlendirilmesi, kendilerinin maruz kaldıkları çocukluk çağı travmalarının damgalama tutumlarına etkilerinin ve baş etme tutumlarına etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Hasta yakınlarının, birinci derece yakınlarında psikiyatrik hastalık olmayan bireylere göre çocukluk çağında cinsel istismara maruz kalmış kişileri daha az damgalayıcı tutum sergileyecekleri, ayrıca kendilerinin maruz kaldığı çocukluk çağı travmalarının damgalama konusundaki tutumlarına olumlu etki edeceği öngörüldü. Yöntem: Çalışmamız 100 şizofreni ve benzeri psikotik bozukluğu olan hastalarn bakım vericisi olan 1. derece yakınları ve birinci derece yakınlarında herhangibir psikiyatrik hastalık olmayan 50 kontrol grubu katılımcısı ile yürütüldü. Çalışmaya katılan hasta yakınlarına ve kontrol grubu katılımcılarına Sosyodemografik Veri Formu, damgalama tutumlarını değerlendirmek için çocukluk çağı cinsel istismarına yönelik Stigmatizasyon ölçeği birebir görüşme yapılarak klinisyen tarafından uygulandı. Baş etme tutumlarını belirlemek için Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE) kullanıldı. Hastaların çocuklukta istismar ve ihmal yaşantıları Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-28) kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Şizofreni ve benzeri psikotik bozukluğu (atipik psikoz, psikotik özellikli mani) olan hastalara bakım veren 1. derece yakınları ile kontrol grubu katılımcılarının çocukluk çağında cinsel istismara uğramış kişilere damgalama tutumları değerlendirildiğinde; sosyal mesafe alt ölçek puanlarında anlamlı bir farklılık yoktu. Maharet alt ölçek değerlendirmesinde; hasta yakınlarının çocukluk çağında cinsel istismara uğramış kişilerin“işitme ve konuşma yetileri başarılıdır”ve“öfkesini kontrol edebilirler”yorumlarına kontrol grubu katılımcılarından daha olumlu yaklaştıkları saptandı. Çocukluk çağında cinsel istismara uğramış kişilerin tehlikeliliği değerlendirildiğinde;“Çocukluk çağında cinsel istismara uğramış birisi için önemli bir sorun, onların bir dakika sonra neler yapacağını bilemezsiniz”ve“Çocukluk çağında cinsel istismara uğramış birisi, ilkokul öğretmenliğine başvursaydı ve işe kabul edilseydi, işten atılması için çabalardım.”yorumlarına olumlu yaklaşarak damgalayıcı tutum gösteren hasta yakınlarının sayısı kontrol grubu katılımcılarından fazla idi. Çalışmamıza katılan hasta yakınları ve kontrol grubu katılımcılarına uygulanan Çocukluk Çağı Travma Ölçeği skorları ile Damgalama Ölçeği skorları arasında ise anlamlı bir korelasyon saptanmadı. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları, öngörümüzün aksine çocukluk çağında cinsel istismara uğramış kişilerin damgalanması konusunda şizofreni ve benzeri psikotik bozuklukları olan hastaların yakınlarının, kontrol grubuna göre olumlu bir tutum sergilemedikleri, hatta çocukluğunda cinsel istismara maruz kalmış kişilerin tehlikeliliği konusunda daha damgalayıcı yaklaştıkları saptandı. Her iki grupta da Çocukluk Çağı Travma Ölçek puanları ile Damgalama Ölçeği puanları arasında anlamlı bir korelasyon saptanmasa da, hasta yakınlarının çocukluk çağında cinsel istismara uğramış kişilerin“bir işi başarıyla götürebileceğine”kontrol grubu katılımcılarına göre daha az ve“bir dakika sonra neler yapabileceğinin kestirilemeyeceğine”daha fazla inanmalarının sebebi kendi çocukluk dönemlerinde daha fazla duygusal ihmale maruz kalmış olmaları olabilir. Bu konuda daha sağlıklı yorum yapabilmek için çocukluk çağı cinsel travmalarının uzun dönem sonuçları hakkında daha fazla sistematik araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır.
Özet (Çeviri)
Objective: The aim of this study is to evaluate the stigmatisation by the people, who nurtures the patients with schizophrenia or similar psychotic disorders, e.g. atypical psychosis, psychotic mania, and also who are the first degree relatives of the patients towards the persons who are sexually abused in their childhood. In addition, evaluation of effects of being exposed to molestation in childhood on the stigmatisation and coping with is the aim of this study as well. It was conjectured that the patient's relatives would less stigmatise the sexually abused people in their childhood as opposed to the persons who do not poses a first degree relative with a mental illness. Also it was conjectured that their experience of being exposed to molestation in their own childhood would have a positive effect on the stigmatisation. Method: The study incorporates a hundred people who nurtured their first degree relatives with schizophrenia or similar mental disorders and fifty people in the control group who does not have a first degree relative with a mental disorder. Sociodemographical Data Form and Stigmatisation measurement are handed by a clinicians in person to the participants who are patient relatives and the other participants in order to evaluate their stigmatisation. In order to determine their cooping skills Evaluation Metric of Cope With is used. Experience of exposure to a sexual abuse and neglect in childhood of the patients are assessed using Childhood Traumas Questionnaire-28 (CTQ-28). Results: There was not a significant difference in the social distance sub-metric test scores of stigmatisation of participants nursing the patients and the other participants towards the people who are sexually abused in their childhood. However, in capability subscale test results, it was determined that patient's relatives think more positive in the statements 'they are good at hearing and speaking' and 'they can manage their anger' than the control group about the people who are sexually abused in their childhood. In evaluation of the danger of the people who are molested in their childhood, patient's relatives who thinks positive about the statements 'You cannot anticipate what a person who is molested in his/her childhood is going to do next in a minute' and 'If a person who is molested in his/her childhood applies for a job as a primary school teacher and gets accepted, I try to get him/her fired' are outnumbered the control group members who think positive as well. There was not a significant correlation between the scores of Childhood Trauma Questionnaire-28 and Stigmatisation Questionnaire handed to participants of patient's relatives and the participants in the control group. Conclusion: In contrast to our conjecture, the results of this study showed that the people who are schizophrenia and similar mental disorder patient's first degree relatives and also their nurturer has not more positive attitude compared to the people, who has not any first degree relatives with a mental disorder, towards the persons who are sexually abused in their childhood. Moreover, it was determined that they are more stigmatise the persons who are sexually abused in their childhood as being dangerous. Despite the fact that there is no significant correlation between Childhood Trauma Questioner and Stigmatisation Questionnaire scores taken by both groups, the reason why patient's relatives believe that the people who are molested in their childhood are 'less likely to be successful in a task' or 'it is not easy to anticipate what comes next from them' might be their exposure to emotional neglect in their own childhood. There is a necessity of more systematic research about long term consequences of childhood sexual traumas so as to have more precise conclusions.
Benzer Tezler
- Şizofreni tanısıyla yatan hastalarda, adli süreçler sonucunda yapılan istemsiz yatışlar ve diğer yatışlarda hastaya, hastalığa ve anahtar bakıcıya ait faktörlerin incelenmesi
Investigation of factors related to the patient, the disease and the patient's relatives in compulsory hospitalizations as a result of forensic processes and other hospitalizations in hospitalized patients with a diagnosis of schizophrenia
MUHAMMED ALPEREN GÜÇLÜ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
PsikiyatriSağlık Bilimleri ÜniversitesiRuh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA UĞURLU
- Şizofreni-obsesif kompulsif bozukluk birlikteliği
The co-occurrence of schizophrenia and obsessive compulsive disorder
HANDE KARAKILIÇ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
PsikiyatriGazi ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. SELÇUK CANDANSAYAR
- İlk atak psikoz hastalarında immunolojik parametrelerin incelenmesi
Investigation of immunological parameters in patients with first-episode-psychosis
TALAT SARIKAVAK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Allerji ve İmmünolojiEge ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HAYRİYE ELBİ
DR. DAMLA İŞMAN HAZNEDAROĞLU
- Bipolar bozuklukta eşlik eden psikoz yüksek risk sendromunun bilişsel fonksiyonlar ve işlevsellikle ilişkisi
The relationship of psychosis high-risk syndrome in bipolar disorder with cognitive functions and functionality
SİMGE UZMAN ÖZBEK
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
PsikiyatriDokuz Eylül ÜniversitesiPsikiyatri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. İBRAHİM EMRE BORA
- Suç işlemiş ve işlememiş erkek şizofrenlerin klinik ve sosyodemografik özelliklerinin karşılaştırılması
Assessment of clinical and socio-demographic characteristics of male patients with schizophrenia according to their crime commitment
FERDA CAN GÜNGÖR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
PsikiyatriSağlık BakanlığıPsikiyatri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NESRİN KARAMUSTAFALIOĞLU