Geri Dön

Meme kanserinde TGF-b1 geni kodon 10 T29C ve her2 geni ıle 655 val polimorfizmlerinin risk faktörü olarak değerlendirilmesi ve TGF-b1 serum düzeyi ile ilişkisinin saptanması

Association of TGF-β1 T29C and her2 ile 655val polymorphisms as a risk factor for breast cancer and relationship between serum TGF-β1

  1. Tez No: 391105
  2. Yazar: EMEL ZELAL ERKİŞİ KARDAŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İLHAN YAYLIM
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Moleküler Tıp, Molecular Medicine
  6. Anahtar Kelimeler: TGF-β, HER2, breast, cancer, polymorphism
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Moleküler Tıp Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Meme kanseri kadınlarda tüm dünyada en sık görülen kanser tipidir ve kadınlarda kansere bağlı ölümlerde ilk sırayı almaktadır. Kanserin gelişimi sürecinde tümör hücreleri birçok fenotipik özellikler kazanır. Bu değişimler, tümör hücrelerinin hızlı ve sınırsız çoğalmalarına ve çevre dokuya yayılmalarına neden olur. Ayrıca, bu hücreler özgün mikroçevreden bağımsız olarak yaşamını devam ettirme ve metastaz yapma özelliğine sahiptir. Sinyal iletimi yollarını ve sinyal proteinlerini hedef alan onkojenik mutasyonlara ve tek nükleotid polimorfizmlerine sık olarak rastlanmaktadır. TGFβ1 T29C and HER2 Ile655Val meme kanserinde en fazla çalışılan iki polimorfizmdir. Ancak çalışmaların sonuçları birbiri ile turtarsızlık sergilemektedir. Biz bu çalışmada 137 sağlıklı kontrol ile 131 meme kanserli hastada bu iki polimorfizmin bağımsız ve kombine allel frekanslarının dağılımı ve TGFβ1 serum düzeyleri ile ilişkisini araştırdık. Çalışmamızın HER2 Ile655Val gen polimorfizmi sonuçlarına bakıldığında, HER2 heterozigot GA genotipi frekansı meme kanserli hastalarda (%32.1) kontrol grubuna kıyasla (%20.4) daha yüksek bulunmuştur. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır.(OR: 1,83;%95CI: 1,066- 3,197) (p=0,030) Çalışmamızda TGF-β1 serum düzeylerinin hasta ve kontrol grupları arasındaki karşılaştırılmasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ancak HER2 GG genotipinin TGF-β1 serum düzeyleri HER2'nin diğer genotiplerine kıyasla daha yüksek bulunmuştur. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildir. (p ˃0,05) GATC kombine genotipinin frekansını diğer tüm genotip kombinasyonlarının frekansı ile kıyasladığımızda, GATC kombinasyonunun hasta grubunda (%22,1) kontrol grubuna oranla (%5,8) yüksek frekansta gözlendiği ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür.(OR: 3,79; %95CI: 1,799- 7,987) (p˂0,05). AATC kombine genotipinin frekansını diğer tüm genotip kombinasyonlarının frekansı ile kıyasladığımızda, AATC kombinasyonunun hasta grubunda (%28,2) kontrol grubuna oranla (%40,1) daha düşük frekansta gözlenmiştir ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıdır.(OR: 0,704; %95CI: 0,500- 0,989) (p˂0,05) Sonuç olarak çalışmamızda bu iki polimorfizm ile TGF-β1 serum düzeyleriarasında meme kanseri açısından risk teşkil edebilecek bir ilişki saptanmamıştır. Bununla birlikte, bu çalışmanın sonuçlarına göre HER2 GA genotipinin meme kanserli hastalarda bir risk faktörü olarak değerlendirilebileceği öngörülmüştür. Konu ile ilgili yapılacak çalışmalara ışık tutacaktır. Anahtar Kelimeler : TGF-β, HER2, meme, kanser, polimorfizm

Özet (Çeviri)

Breast cancer is the most common cancer and one of the major causes of cancer-related death among women worldwide. Transforming growth factor β1 (TGFβ1) is suggested to be involved in the pathogenesis of and in complications with breast cancer (BC). Polymorphisms in TGFβ1 gene have been suggested by many investigators to have a role in susceptibility to BC; however, many discordant data have been reported. Proto-oncogene HER2 (also known as erbB-2 or neu) plays an important role in the carcinogenesis and the prognosis of breast cancer. Many epidemiological studies have been conducted to explore the association between the HER2 Ile655Val polymorphism and breast cancer risk. Clinically, HER2 gene amplification and/or overexpression are associated with a more aggressive tumor biological behavior and poorer response to anticancer treatments in breast cancer. Since the initial case–control study reported a positive association between the HER2 Ile655Val polymorphism and the breast cancer risk, many epidemiological studies have been conducted to explore this association. However, the results remain controversial. We performed an association study between TGFβ1 T29C and HER2 Ile655Val polymorphisms and TGFβ1 serum levels among 131 Turkish breast cancer women and 137 control groups. There were no diffrerence among patients and control subjects for TGFβ1 serum levels and TGFβ1 T29C and HER2 Ile655Val genotype and allel frequencies. HER2 GG genotype TGF-β1 serum levels was higher than other genotype combinations. (p ˂0,05) However the frequency of HER2 heterozygote GA genotype was increased in breast cancer patient group (%32.1) versus control group. (%20.4) (OR: 1,83;%95CI: 1,066- 3,197) (p=0,030) GATC combined genotype frequency was higher in breast cancer group (%22,1) than control group (OR: 3,79; %95CI: 1,799- 7,987) (p˂0,05). AATC combined genotype frequency was lower in breast cancer patient group (%28,2) than control group. (%40,1) .(OR: 0,704; %95CI: 0,500- 0,989) (p˂0,05) Our study does not confirm association between TGFβ1serum levels and two polymorphisms (TGFβ1 T29C and HER2 Ile655Val) for breast cancer. However, HER2 GA genotype may be a risk factor for breast cancer. Our study would be helpful to determine the respective role of HER2 for breast cancer.

Benzer Tezler

  1. Metastatik meme kanseri tedavisinde NF-κB sinyal yolağı regülatörlerinin araştırılması

    Investigation of NF-κB signaling pathway regulators in metastatic breast cancer treatment

    ARTA FEJZULLAHU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    GenetikMarmara Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET İLTER GÜNEY

  2. Meme kanserinde PPAR-𝛾 agonistleri ve kemoterapi kombinasyonunun diferansiyasyon ilişkili olarak EMT yolağina etkisi

    Effect of PPAR-𝛾 agonists and chemotherapy combination on differentiation-related EMT pathway in breast cancer

    FEYZA BAYRAMOĞLU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Biyokimyaİstanbul Medipol Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜRKAN YİĞİTBAŞI

  3. Meme kanserinde PPAR- Y agonistlerinin diferansiyasyon ilişkili olarak lipid metabolizması üzerine etkileri

    Effects of PPAR- Y agonists on lipid metabolism related to differentiation in breast cancer

    ZEYNEP DOĞRU

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Biyokimyaİstanbul Medipol Üniversitesi

    Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜRKAN YİĞİTBAŞI

  4. Evaluatıon of selectıve ınfıltratıon of t- cell subsets ın malıgnant and non-malıgnant regıons of N-methyl-N-nıtrosourea (MNU)ınduced breast cancer model

    N-metil-N-nitrözüre (MNU) ile oluşturulmuş deneysel meme tümör modelinde malign ve malign-olmayan meme dokusunda seçici immün infiltrasyon düzeyinin değerlendirilmesi

    TARİQ MOHAMMED ZEKİ ABDULSAMAD FAHMİ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2010

    OnkolojiHacettepe Üniversitesi

    Temel Onkoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİN KANSU

  5. Meme kanserlerinde stromal COX-2 ve TGF β yoğunluğunun klasik prognostik parametrelerle karşilaştirilmasi

    Comparison of stromal COX-2 and TGF-β density with prognostik parameters in breast carcinomas

    RABİA DEMİRTAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PatolojiAtatürk Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ELİF DEMİRCİ