Gezi Parkı-Tünel Meydanı güzergahı üzerinde kentsel işitsel ortam -soundscape- araştırması

Urban soundscape research in the route of Gezi Parkı-Tunel Square

PDF İndir

Tez No: 398049
Yazar: SERCAN BAHALI
Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. NURGÜN BAYAZIT
Tez Türü: Yüksek Lisans
Konular: Mimarlık, Architecture
Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
Yıl: 2015
Dil: Türkçe
Üniversite: İstanbul Teknik Üniversitesi
Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
Bilim Dalı: Çevre Kontrolü ve Yapı Teknoloji Bilim Dalı
Sayfa Sayısı: 137

Özet

İşitsel ortam fikri 20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkmış ve o zamandan günümüze dünya genelinde birçok büyük araştırmanın yapılmasına vesile olmuştur. İlk olarak Kanadalı bir müzisyen olan R. Murray Schafer tarafından ortaya atılan 'soundscape' (işitsel peyzaj – işitsel ortam) terim olarak kısaca bir alandaki – mekandaki – bölgedeki seslerin tamamına işaret eder. 'Soundscape' çalışmaları seslerin bütünüyle birlikte insan algısı üzerindeki etkilerini ve psikolojik, sosyolojik, demografik, etnik vb. faktörlerin ses çevresini algılayışta nasıl etkileri olduğunu inceler ve tartışır. Fikir olarak 'soundscape' kavramı, aslında fiziksel olarak – ses yüksekliği açısından – gürültü olarak tanımlanabilecek seslerin ya da ses ortamlarının her zaman gürültülü – rahatsız edici algılanmadığının hatta zaman zaman tam tersi bir biçimde olumlu algı dahi oluşturabileceğinin görülmesiyle ortaya çıkar. Bunun tersi de mümkündür; yani fiziksel açıdan gürültü denemeyecek kadar düşük seviyedeki sesler oldukça rahatsız edici olabilir. Bu durum elbette ki yüksek seviyede (70 – 75 dB ve üstü olarak kabul edilmektedir) sürekli devam eden sesler için genelde geçerli değildir, fakat önemli olan gürültü algısının aslında nesnel verilerle birlikte esasında öznel durumlara da güçlü bir şekilde bağlı olduğu gerçeğidir. İşitsel ortamlarla ilgili sıklıkla verilen tren garı örneğine bakılacak olursa, sevdiği birini taşıyan bir trenin gara girişinde duyduğu ses kişi için olumsuz değil tam tersine hoşnutluk yaratan bir sestir. Benzer şekilde çok düşük seviyede de olsa sözgelimi elektronik bir cihazdan gelen cızırtı benzeri sesler rahatsızlık uyandırabilir. Bunlar gibi birçok örnek vermek mümkündür. İşitsel ortam fikri kentsel ölçeğe taşındığında kentlerin belli alanlarının kendine özgü işitsel ortamları olduğu görülecektir. Bunların ortaya çıkarılması da kentsel akustik konforun arttırılması, şehirlerin gerektiğinde işitsel ortamlarının korunması veya değiştirilmesi gibi nedenlerden dolayı oldukça önemlidir. Yapılan tez çalışmasında Gezi Parkı ile Tünel Meydanı arasında bir kentsel işitsel ortam araştırması kurgulanmış ve çeşitli uygulamalarla yürütülmüştür. Kullanılan temel yöntem ses yürüyüşleridir. Ses yürüyüşleri işitsel ortam araştırmasının yapıldığı güzergah üzerinde genellikle sessizce yürünerek ses çevresi ile ilgili anketler doldurulmasına dayanan bir yöntemdir. Tez çalışmasında, yapılan pilot çalışmaların da aracılığıyla iki farklı ses yürüyüşü yönteminin bir bileşimi güzergah için en uygun yöntem olarak belirlenmiş ve uygulanmıştır. İngiltere'de yapılan 'Positive Soundscape Project'te kullanılan ses yürüyüşü yönteminde katılımcılar rota üzerinde belirlenen geçiş noktası sayılabilecek konumlarda durarak her biri için mülakatlar şeklinde geçen soruları cevaplarlar. İlk pilot çalışmada uygulanan bu yöntem fazlasıyla uzun sürmüştür. 'World Soundscape Project'te uygulanan ve 'Schafer yöntemi' olarak bilinen ses yürüyüşü yöntemine göre ise güzergah üzerinde baştan sona hiç durmadan yürünür ve en sonunda anketler doldurulur – mülakatlar yapılır. İkinci pilot çalışmanın yöntemi olan Schafer yöntemi öncekine göre katılımcıların odaklanması, dikkatlerinin dağılmaması ve süre açısından daha verimli olsa da rota üzerinde var olan fiziksel geçişlerin yaratacağı ses çevresi çeşitliliğini yansıtma açısında istenen seviyeye ulaşamamıştır. Bu sebeplerden ötürü iki yöntemin bir kombinasyonu uygulanmıştır: Öncelikle rota üzerinde Gezi Parkı, Taksim Meydanı, Galatasaray Meydanı ve Tünel Meydanı olmak üzere dört ana konum belirlenmiştir. Katılımcılar yürüyüşlerine Gezi Parkı metro çıkışından başlayarak dört ana konumun belirlenen yerlerinde (çıkış noktalarına yakın kısımlarda) beklemiş ve teknik, yansıma ve duygusal kelimeler içeren tablolarda, bulundukları ana konumun işitsel ortamını tanımladığını düşündükleri kelimelere işaret koymuşlardır. Her ana konum için akustik konfor değerlendirmesi ve öznel gürültü değerlendirmesi tabloları da doldurulmuştur. Yürüyüş boyunca ana konumlarda durulduğunda dahi sessizlik korunmuştur. Yürüyüş bittikten sonra ise bu sefer güzergahın tamamının işitsel ortamı üzerine sorular içeren anketler doldurulmuşur. Anket aynı zamanda ses kaynaklarının işitsel ortamı etkileme oranı ile olumluluk oranını belirlemek için iki tane tablo ve güzergahın tamamının düşünülerek doldurulması beklenen akustik konfor değerlendirmesi ve öznel gürültü değerlendirmesi tablolarını da içermektedir. Ses yürüyüşü sona erdiğinde katılımcılara verilen iki farklı anket formu dahilinde güzergahın genelini değerlendiren ayrıntılı sorular sorulmuştur. Ses yürüyüşünden sonra doldurulan ilk anket yürüyüş boyunca duyulan sesleri, ses kaynaklarının işitsel ortama etkilerini ve güzergahın ses çevresinin nasıl hissettirdiğini belirlemeye yöneliktir. İkinci formda ise güzergah üzerindeki işitsel ortam sayısı ve katılımcıların bunları nasıl sınıflandırdıklarını anlama amaçlı sorular sorulmuştur. Bu şekilde hem geçiş noktaları sayılabilecek yerlerin etkisinin belirlenmesi hem de rotadaki genel işitsel ortam algısının özelliklerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Ses yürüyüşleri dışında rota üzerinde 10 farklı kayıt yapılmıştır. Dört farklı ana konumda durulduğu düşünüldüğünde yürüyüşün dört parçadan oluştuğu söylenebilir; yürüyüşün her parçasında ve her ana konumda 5'er dakika durularak toplam 8 ses kaydı, ayrıca tüm güzergah üzerinde baştan sona (Gezi Parkı'ndan Tünel Meydanı'na kadar) ve sondan başa da birer kez hiç durmadan yürünerek 2 ses kaydı yapılmıştır. Buralardan elde edilen kayıtlarından yürüyüşler esnasında yapılanlar kullanılarak post – signal analizleri ile 'sound pressure level', 'roughness', 'loudness', 'sharpness' değerleri bulunmuştur. Tez kapsamında, ölçüm sayıları oldukça düşük olduğundan istatistikle elde edilen bazı sonuçlara güvenilememiş ama özellikle ana konumlar arasında kıyaslamalar yapılabilmesi ve fikir edinilebilmesi adına değerler karşılaştırmalı olarak verilmiştir. Bunların dışında tezin başında verilen geniş bir literatür araştırması yapılmıştır. Konusu 'soundscape' olan olabildiğince fazla sayıda akademik yayın incelenmiş ve yapılan projelerle birlikte burada sunulmuştur. Ses yürüyüşlerine toplamda 50 kişinin katıldığı tez kapsamında birçok önemli sonuca varılmıştır. Katılımcılar çoğunlukla üniversite öğrencilerinden ya da mezunlarından oluşmaktadır. Beklendiği şekilde güzergahın en önemli sembol sesi ve Taksim Meydanı – İstiklal Caddesi denilince akla gelen ilk ses tramvay sesidir. Bunun dışında sokak sanatçıları, sokak satıcıları gibi ses kaynakları da en çok beklenen sesler arasındadır. Ses yürüyüşü sırasında katılımcıların her bir ana konumda durarak doldurdukları tanımlayıcılar – kelimeler içeren tablolara göre genel anlamda Gezi Parkı diğer konumlardan olumlu olarak ön plana çıkmaktadır. Gezi'yi Tünel Meydanı memnuniyet açısından takip etmektedir. Galatasaray Meydanı ve Taksim Meydanı ise daha olumsuz görülmekte ve hoşnutsuzluk yaratan bir işitsel ortama sahip olarak algılanmaktadır. Yine her ana konum için yapılan akustik konfor değerlendirmesi ve öznel gürültü değerlendirmesi sonuçları da bu durumu desteklemektedir. En gürültülü ve rahatsız edici yerler Galatasaray ve Taksim iken, Gezi ve Tünel nispeten sessiz ve rahatlatıcı yerler olarak görülmüşlerdir. Ölçüm sonuçları ise herhangi bir istatistiksel veri elde etmek için kullanılamamıştır; elde edilen istatistik bağıntılar da ölçüm sayısı az olduğundan ve yeterince güvenilir olmadığından verilmemiştir. Fakat yine de çeşitli karşılaştırmalar yapıldığında ilginç ve anlamlı sonuçlar bulunmuştur. Öznel gürültü değerlendirmesine göre en sessiz yer Gezi iken ölçüm sonuçlarına göre Taksim'in ses basınç seviyesi Gezi'den ve diğer konumlardan daha düşüktür. Benzer şekilde Tünel, Galatasaray ile birlikte en yüksek ses basınç seviyesine sahiptir, fakat öznel açıdan bakıldığında Taksim Tünel'den daha gürültülü görülmüştür. Bu da aslında işitsel ortam fikrinin çıkış noktasında işaret etmektedir. Ses yürüyüşünden sonra cevaplanan sorulardan elde edilen bilgilere göre güzergahın işitsel ortamın en çok etkileyen ses kaynakları sokak sanatçıları, çöp / temizlik araçları ve sokak satıcıları olmuştur. Tramvay ise bunların gerisinde kalmıştır. En olumlu ses sokak sanatçılarından kaynaklanmaktadır, tramvay ise olumluluk – memnuniyet anlamında da geride kalmış ve ancak ortalama bir değer almıştır. Kaç tane işitsel ortam algıladıklarına ve bunları nasıl sınıflandırdıklarına dair sorulara verdikleri yanıtlara göre katılımcılar iki ana grupta toplanmışlardır. İlk ana gruptakiler, biri Gezi diğeri Taksim – Galatasaray – Tünel olmak üzere iki farklı işitsel ortam olduğunu belirtmişlerdir. İkinci ana gruptakiler ise iki alt gruba ayrılmışlardır: İlk alt gruptakiler biri Gezi, diğeri Taksim – Galatasaray, öteki ise Tünel olmak üzere üç işitsel ortam; diğer alt gruptakiler ise dört farklı ana konumu kapsayan dört farklı işitsel ortam algılamışlardır. İki ana grup arasında Tünel'in ayrılması temel fark olarak görülmektedir. Aslında Galatasaray ile Tünel arasında fiziksel anlamda bir fark olmamasına rağmen katılımcılar neredeyse yarı yarıya oranında Tünel ile Galatasaray'ı birbirinden ayırmışlardır. Özellikle sokak sanatçılarının çoğunlukla Galatasaray'dan Tünel'e kadar olan kısımda yoğunlaşması bu ayrıma gidilmesinde temel etkendir. Sokak sanatçılarının tüm cadde üzerine yayıldığı günlerde yapılan ses yürüyüşlerinin sonuçlarında, Taksim – Galatasaray – Tünel bir bütün olarak algılanmıştır. Tramvayın beklenenden daha düşük bir etkiye ve olumluluk oranına sahip olması da göz önünde bulundurulduğunda şu sonuca ulaşılmıştır: Öncelikle bu güzergaha özgü olmak üzere bütüne yayılan seslerin işitsel ortam üzerindeki etkileri azalmaktadır, tersi bir şekilde ses kaynağı alana – rota üzerindeki bir parçaya özel olarak kaldığı zaman işitsel ortam sınıflandırmasını daha fazla etkilemektedir. Sonucun genelleştirilebilmesi için hem bu alanda yapılan çalışmanın büyütülmesi hem de başka yerlerde de bu durumu irdeleyebilecek çalışmaların kurgulanması ve uygulanması gerekmektedir. Tez kapsamında bu sonuç alana özel sunulmuştur, fakat daha kapsamlı bir şekilde sunulması mümkün görünmektedir. Güzergahın İstanbul için önemi de göz önünde tutularak öncelikle burada mümkün olduğunca geniş çapta bir işitsel ortam çalışması yapılmalıdır. Bu noktada bu tez çalışması kapsamında elde edilenler gelecekte yapılacak çalışmalar ve yürütülecek projeler için başlangıç ve referans kaynağı ve ayrıca tezin yazıldığı dönemdeki işitsel ortamı tanımlaması açısından da tarihsel belge niteliğindedir.

Özet (Çeviri)

The idea of soundscape was released on the second half of the 20th century and since then there have been done several big projects and research all around the world about soundscapes and its effects. Soundscape was described firstly by R. Murray Schafer – a Canadian composer; the term of 'soundscape' refers into the whole sounds in an area, a place or a region. Research subjects of the soundscape studies include the all sounds in the research fields and the effects of the sound environment on the human perception with regards to the factors about psychological, sociological, demographical, ethnical etc. By taking into consideration of these issues it can be said that every soundscape project or research is special to its field. However, there are still common features about the soundscapes and the evaluation methods which are accepted universally. Even so soundscape studies and methodologies always have potential to develop and change. Bringing forward the idea of soundscape is usually connected to the concept of noise evaluation which may differ subjectively; some sounds or sound environments, which are described as noisy physically, are not always perceived negative: These are sometimes perceived positive and even comfortable by people. On the contrary sounds in low levels or sound environments which are not proper for the physical noise description may be percevied as negative and disturbing. As a matter of course this situation is not convenient for too high sound pressure levels (above 70 – 75 dB are generally accepted as too high). The important fact of this way of thinking is that the human perception of sound environment depends on not only the objective parameters but also the subjective evaluations strongly. Because of these reasons, noise descriptions change according to the subjective parameters and become special for each place, area or region. There is a common example about train stations which is given to be able to understand the soundscape idea. According to this example, when a person is waiting for a person he / she likes, the sound of the train that draws in the station is not percevied noisy by him / her; the opposite way round, this sound can make him / her happy. In a similar manner, for example the sizzle of an electronic device may be annoying even though the sound level is too low. There are a lot of examples which have the same or similar logic to understand or describe the soundscapes. By using the concept of soundscape, it is possible to evaluate urban sound environment as well. When the soundscape idea is adapted to urban scale, it is seen that different parts of the cities have distinctive soundscapes which constitute a significant part of the city identity. It is important to find out the soundscape characteristics of a city or a region since it is required to be able to increase the acoustic comfort in the city and to save or to change the sound environment properly where necessary. There have been a lot of urban soundscape research worldwide and most of the metropolitans have been evaluated from the point of soundscape by this way. In this thesis study a soundscape research has been designed and applied with some practices in the route between Gezi Park and Tünel Square. The main method that the study depends on is soundwalk method. Soundwalks are applied on the research field by walking along the route silently and after the walk the questions about the soundscape characteristics of the route and its perceptual features are answered by the participants. Before the thesis study was started, two pilot studies were done by applying two different soundwalk methods. In the first pilot study the soundwalk method that was used in the Positive Soundscape Project was performed. Positive Soundscape Project (PSP) was conducted in England, and its soundwalk method was derived from Schafer's Method (this one is the method of the second pilot study). According to PSP's method the participants walk along the route silently, they stop only in some previously determined key locations and answer the questions about the sound environment of the key locations. For the route of Gezi Park – Tünel Square, four key locations were determined as Gezi Park, Taksim Square, Galatasaray Square and Tünel Square; however this method lasted a long time and the participants were unable to concentrate on the sounds towards the end of the walk. As it is mentiond before, in the second pilot study Schafer's method which was applied during the World Soundscape Project (WSP) by Schafer was performed. The participants walked along the route nonstop and silently, at the end of the walk they answered the questions about the soundscape characteristics. Schafer's method was more comfortable for the participants because it took less time in compare with previous and they did not lose their attention during the soundwalk. Nevertheless this method was disapproved for the study since there are some important transition points which refer to the diversities of physical properties and the sound environments on the route, and it is not efficient to obtain information about them by this way. For the above-mentioned reasons, a combination of these two methods was built and applied. First of all the four key locations were kept as Gezi Park, Taksim Square, Galatasaray Square and Tünel Square. The participants were started to soundwalk from Gezi Park subway exit, walked through the park and stopped before the stairs going down to Taksim Square. For each key location, a point was determined to stop; for Taksim Square the point is between the monument and the enter of İstiklal Street, for Galatasaray Square it is after Galatasaray High School and for Tünel Square it is in the middle of the square. The participants were stopped at these points and filled five different tables for each key location; they maintained the silence even during the stops. Three of the tables contain some words which help to define the soundscape characteristics of each key location with regard to technical issues, by using mimetic words and descriptors for feelings, respectively. The other tables are for subjective evaluation of loudness and acoustic comfort evaluation. The participants were asked to put only signs for each key location and the process was lasted about five minutes at each stop. At the end of the soundwalk, two questionnaires which were given for evaluation of the soundscape(s) of the whole route were filled out by the participants. The first questionnaire form involves questions about sound sources and their effects on the soundscape in general. Additionally it has two tables – one for determination of efficiency rate and the other one for positiveness rate of sound sources; and two more tables for subjective evaluation of loudness and acoustic comfort evalution of the whole route. The second questionnaire contains questions about the number of the percevied soundscape and classification of them. By this way it was aimed to determine the soundscape(s) of the route and to evaluate the effects of the key locations on the classification of the soundscape(s). Apart from the soundwalks, 10 sound recordings were made on the route by using a sound level meter. When the key locations are taken into consideration it can be thought that the soundwalk consists of four parts; therefore these four parts of the soundwalk were recorded and also four more recordings were made at each key location by stopping at each one stretching 5 minutes. Besides two more sound recordings were made by walking nonstop the whole route, one is from beginning to end (from Gezi Park to Tünel Square) and the other one is from end to beginning. By using these 10 sound recordings, post – signal analysis were done and values of sound pressure level, roughness, loudness and sharpness were measured for each recording. Since the number of the recordings – measurements remained low, the statistical analysis was not thought reliable; but within the scope of the thesis the results of the measurements for four soundwalk parts are given to have an idea and to be able to make comparisons between them. That is to say the results of 5 of the recordings (four soundwalk parts and one the whole route from beginninng to end) took place in the thesis. Besides these, a quite wide literature review is given at the lead of the thesis. Academic publishings, conducted projects and written books about the soundscape were investigated as far as possible. Literature review was collected under four titles: First one is about World Soundscape Project and the second one is about Positive Soundscape Project. These two titles were created because of the fact that the soundwalk method that was applied during the thesis study was constituted by being inspired from these projects and also each project is one of the most comprehensive projects. The third title under the literature review investigates the other important projects, academic research, etc. The soundscape studies which have been done in Turkey is given under the fourth title. 50 participants joined to the soundwalks and important results were obtained during the thesis study. Almost all of the participants are university students or graduated from university. Most of them are at the age of between 19 – 30. As it is expected the most well-known sound of the route, in other words the symbol sound, or the sound that comes to mind when it is mentioned about Taksim Square – İstiklal Street is tram. Sounds of street artists (musicians), street vendors etc. are also the most expected sounds according to the results from questionaires which were filled before soundwalks. The tables that were given to the participants to describe the sound environment at each key location have shown that Gezi Park comes to prominent as positive compare to the other key locations. Tunel Square follows Gezi Park with regard to the descriptors (technical, feelings) – words (mimetic). Galatasaray Square and Tünel Square are generally percevied as negative and the sound environmet of these two key locations are seen as annoying. These results are supported with the results of the subjective evaluation of loudness and acoustic comfort evaluation which were filled again at each key location. Galatasaray and Taksim have come to the picture as the most noisy and discomfortable locations on the route. On the other hand, comparatively the most silent and comfortable locations have been Gezi and Tünel. It is important to point out that here Gezi Park refers to the not only the determined stop point on the park but also to the soundwalk route through the park; and for other three key locations the situation is similar; Taksim Square refers to the place of the soundwalk part between the end of the Gezi Park and the beginning of İstiklal Street, Galatasaray Square refers to the first part of the İstiklal Street – from the beginning of the street to Galatasaray, and Tünel Square refers to the second part of the street from Galatasaray to Tünel. Since the number of the sound recordings were quite low, the measurement results were not used for statistical analysis. It was tried to obtain some statistical correlations, however these are not presented in the context of the thesis since they are not condsidered reliable enough. Nonetheless when comparisons have been made between the measurements of key locations, some interesting results have been obtained. Even though the most silent location is Gezi Park according to the subjective evaluation of loudness, it is seen form measurements that the sound pressure level of Taksim Square is lower than Gezi Park. Similarly Tünel Square has the highest sound pressure level with Galatasaray Square, but Taksim perceived more noisy than Tünel with regards to subjective evaluation of loudness. This circumstance may be attributed to the starting point of the soundscape idea. In addition to these roughness values of the key locations show parallelism with results of subjective evaluation of loudness and acoustic comfort evaluation, however again because of the low number of measurements these are not presented. The findings from the questionaires which were answered after soundwalks indicate that street artists (musicians), rubbish / cleaning cars and street vendors are the sound sources which have the maximum effect on the soundscape of the route. The effect of tram gets behind in as against to street artists. The most positive sounds are sourced from street artists, birds and water. Especially sounds of birds and water are monitored in Gezi Park and these different sound sources make the soundscape of the park unique with compare to the other key locations. The effecting rate and positiveness rate of tram are lower from expectations; and the values are just in average. The questions of 'How many soundscapes did you perceive?' and 'How would you classify the soundscape(s) of the route?' are seen as the key aspects for thesis. The results presented in the thesis are aimed to guide to these questions. According to their answers the participants come under two main groups. The participants in the first main group remarked that they had perceived two soundscapes along the route; one of them is Gezi and the other one is the whole of Taksim – Galatasaray – Tünel. The second main group is splitted up two subgroups: One of the subgroups indicated that there were three soundscapes on the route; first one is Gezi, the other one is Taksim – Galatasaray and the last one is Tünel. The participants of the other subgroup were stated that there were four soundscapes on the route, perceptively. According to their point of view, each key location represent a different soundscape, which means Gezi Park, Taksim Square, Galatasaray Square and Tünel Square correspond to distinctive soundscape, respectively. The essential difference between the main groups is the thought about Tünel Square. It is seen as the most important point of the thesis study. Indeed there is almost no difference between physical characteristics and architectural features of Galatasaray and Tünel, however these main groups disaccord of the soundscape of Tünel whether it is in a unity with Galatasaray or not. The numbers of the participants who distinguish Galatasaray and Tünel and who do not, are almost in half shares. After this significant finding, the reasons for this situation were investigated and the results which have been obtained thus far are connected to this result. It is titled as 'synthesizing of general findings' and take place at the last parts of the thesis with a detailed graphical presentation. Galatasaray and Tünel are two main parts of the whole Istiklal Street; Galatasaray is in the middle of the street and Tünel is at the end. Even though the physical differences between them are not so big, they should be taken into consideration. In the first part of Istiklal Street or in other words in Galatasaray part there are more traffic intersections than the second part – Tünel part and this makes the first part more disturbing. Another observable variable is that people density which decreases seriously after Galatasaray Square and through Tünel Square. Nevertheless these differences are the general features of the street and so these can not be the only reasons for seperation of the soundscapes with a sharp contrast. Since there is no apparent and permanent variation between Galatasaray and Tünel, the reasons for seperation were searched in sound sources. Especially street artists (musicians) which are the most effective and positive sound sources on the route, usually perform on the second part of Istiklal Street – after Galatasaray Square until Tünel Square. If the results of the soundwalks which were done when the street artists spread over the whole Istiklal Street, it can be seen that the sound environments of Taksim, Galatasaray and Tünel were percevied as an entire soundscape. As it is mentioned before, tram has had worse performance with regards to effectiveness rate and positiveness rate. When all of these findings are taken into consideration, the conclusion is stated by this means: The sound sources which are spreaded over the street like tram and sometimes street artists, they lose their effects on the soundscape; on the contrary if the sound source is special to a part of the street it becomes more effective on the soundscape and the classification of soundscapes on the route changes correspondingly to effectiveness rate and positiveness rate of the these sound sources. For generalisation of the conclusion, it is necessary to enlarge the research on this route and to do more studies at different places – regions and even cities. The studies may be prepared appropriately for semtinizing the conclusion. Within the scope of the thesis study, this result is represented as special to the route of Gezi Park – Tünel Square; however it has more potential to be referred in a wider scale. The soundscape researc on this route should be expanded as far as possible by thinking the historical, cultural and social importance of the route for Istanbul. After that the research may be spread over the important regions of the city. At this point the findings and results of the thesis study which have been conducted from April 2014 to June 2015 on the route of Gezi Park – Tünel Square, are expected to be starting point and reference guide for future studies that will be done on this route or on another routes through the city. In addition to this, the thesis is expected to provide historical data again for future studies and by this way it will make the comparions in the future possible.

Benzer Tezler

Tez No
388920
The art of performing music in public sphere: An investigation of street musicians in Beyoğlu, İstiklal Street, Tunnel Area
Kamusal alanda müzik performans sanatı - Beyoğlu, İstiklal Caddesi, Tünel bölgesi Sokak müzisyenleri incelemesi
ELİF EVİN
Yüksek Lisans
İngilizce
2015
Müzik Yeditepe Üniversitesi
Sanat Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MARCUS GRAF
Tez No
674853
Modelling travel demand for planned special events: a study for Istanbul
Planlı özel olaylar ulaşım talep modeli: İstanbul örneği
MAHMUT ESAD ERGİN
Doktora
İngilizce
2021
Ulaşım İstanbul Teknik Üniversitesi
İnşaat Mühendisliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HÜSEYİN ONUR TEZCAN
Tez No
353123
An analysis of the Turkish Prime Minister as an authoritarian figure in the light of Gezi Events
Gezi Parkı olayları çerçevesinde Türk Başbakanın otoriter figür olarak analizi
AYŞEGÜL DURU CİVAN
Yüksek Lisans
İngilizce
2014
İletişim Bilimleri İzmir Ekonomi Üniversitesi
Medya Ve İletişim Çalışmaları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. PANTELİS VATİKİOTİS
Tez No
345958
Gezi Parkı olaylarının Türk basınında işlenişi ve içerik analizi (29 Mayıs-20 Haziran 2013)tarihleri arası
The attitude and approach of Turkish media towards Gezi protests and content analysis (from May 29th to June 20th 2013)
YILDIRIM TOZKOPARAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
Siyasal Bilimler Turgut Özal Üniversitesi
Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. FARKHAD ALİMUKHAMEDOV
Tez No
607674
Gezi parkı olayları ve 15 temmuz darbe girişimi haberlerinin kriz haberciliği kapsamında etik açısından karşılaştırılması
Ethic comparison of gezi park protests and july 15 coup attempt news in the context of crisis reporting
DEMİRHAN HANİFİ DEMİR
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Gazetecilik Uşak Üniversitesi
İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ EMRE VADİ BALCI
Tez No
384649
Gezi parkı direnişi sürecinde grafik tasarımın rolü
The role of graphic design in the process of 'Occupy gezi' resistance
ÖZGE DERTDEĞİL
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Güzel Sanatlar İstanbul Arel Üniversitesi
Grafik Tasarımı Ana Sanat Dalı
PROF. GÜLER ERTAN

Geri Dön