Sosyal güvenliğin özelleştirilmesi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 41154
- Danışmanlar: DOÇ. DR. KADİR ARICI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ekonomi, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Economics, Labour Economics and Industrial Relations
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1995
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 297
Özet
1929 dünya ekonomik krizi ve krize çözüm getiren Keynezyen devrim devletin iktisadi ve sosyal alana müdehalesinin temel gerekçesini oluşturmuş ve refah devletinin doğup genişlemesine zemin teşkil etmiştir. Sözkonusu“bu dönemde ”Pihillips ilişkisi“ de devlet müdehalesinin ve devletin iktisadi ve sosyal alandaki rolünün genişlemesinin diğer dayanağını teşkil etmiştir. Öte yandan, sanayi devrimi sonrası zamanla ortaya çıkan sosyal hakların kurumlaşması, baskı gruplarının bireyin önüne geçtiği siyasal kitle demokrasisine yolaçmıştır. Siyasal kitle demokrasisi ise siyasal süreç içerisinde iktisadi ve sosyal alanı politize etmiş ve siyasal iktidar partileri ile baskı gruplarının menfaat kesişjmlerini kamu yararının önüne geçirmiştir. Nitekim bölüşümün ”üretime katkı“ kriteri yerine ”kitlesel siyasal güç“ kriterine göre yapılanması bir taraftan bireylerin üretkenlik motivasyonunu köreltirken; diğer taraftan da bireyleri, maliyetine katlanmaksızın refah tüketicileri haline dönüştürmüştür Aynı süreç sosyal güvenlik alanında da yaşanmaktadır. Mamafih sosyal güvenlik alanındaki ”yeniden bölüşüm“ politikalarının baskı grupları ve siyasal iktidar partilerinin menfaatlerinin çakıştıkları noktalarda şekillendiği ve sosyal güvenliğin amacından saptığı görülmektedir. Diğer deyişle refah devleti ve dolayısıyla sosyal güvenliğin gittikçe ihtiyaç içerisinde olanlar için birer güvenlik ağı olmaktan çıkıp; gerçekte orta sınıfı kollayan karmaşık birer organizasyon haline dünüştükleri müşahade edilmektedir. Sigortalı kitlelerin prim ödeme konusundaki doğal isteksizliklerine karşın; t sosyal güvenliğe ilişkin hakların sürekli genişlemesi yönünde arzulu davranmaları. sosyal güvenlik kuruluşlarının mali yaşamlarını ve iktisadi büyümeyi negatif yönde etkileyen paradoxal bir durum teşkil etmektedir. Mamafih, mevcut haliyle sosyal güvenlik sistemleri büyük bir ”piyasa başarısızlığı“ için düzeltici bir sistem olmamış aksine ”kamu başarısızlığının güzel bir örneğini teşkil etmiştir. IVNitekim 1970'li yıllarda ortaya çıkan stagflasyon döneminin“Philips ilişkisf'ni ampirik olarak yanlışlaması ve Keynezyen teorinin sözkonusu dönemi izah edememesi ile birlikte ”laisse-faire“ politikasına geri dönüş hem refah devletinin hem de modern sosyal güvenliğin yeniden yapılanması gereğini ortaya koymuştur. Ayrıca mikro açıdan ”büyük ölçek ekenomisi“ kriterinin sosyal güvenlik kuruluşlarının kamu monopolleri olarak kurulması gereğine dayanak olarak gösterilmesi geçerlilik arzetmemektedir. İlaveten, bürokratik yönetim tarzına sahip kamu monopollerinin etkin olmadığı artık anlaşılmıştır. ' - Sosyal güvenliğin kamusal boyutu sosyal risklere karşı güvenliğini sağlayamayan yoksul kesimlerle sınırlı olmalıdır. Bu alanda kamu yardımları devreye girmelidir. Yani devletin görevi piyasada sosyal güvenlik hizmetinin bedelini ödemekte yetersiz kalan bireyler ve yetersiz kalman alan ile sınırlı olmalıdır. Nitekim, sosyal güvenliğin liberalizm içerisinde yeniden yapılandırılması sosyal güvenliğin özelleştirilmesi anlamına gelmektedir. Burada sözkonusu yapılanma: özel piyasa sunumu, ihtiyari sigortalık, bireysel aktüeryalizm ve gelir-testi yada muhtaçlık ölçüsüne dayanan amaçlı bir sosyal politikayı öngören liberal rejim içerisinde bir yeniden yapılanmadır. Sözkonusu rejimde milli gelir, yaşamlarını ”piyasa ekonomisi“ şartlarında sağlayamayan hastalar, yaşlılar, fiziki yada zihinsel sakatlıklara olanlar ile dul ve yetimler yararına yeniden bölüşülmektedir. Mamafih iktisadi ve sosyal mekanizmalar bireysel üretkenlik motivasyonunu ön plana geçirmelidir. Bu olgu hem iktisadi birimlerin hemde sosyal güvenliğin gerçek teminatıdır. Çünkü üretim varsa, sosyal güvenliğe ayrılan pay vardır. Aksi halde hukuk kurallarıyla ne kadar teminat altına alınırsa alınsın, uygulamada sosyal güvenlik hakkının yaşamsal hiç bir şansı yoktur.Ancak bu gelişime rağmen gelişmiş ülkelerde sosyal güvenlik alanında yoğun bir özelleştirme süreci görülmemektedir. Fakat munzam sandıkların gittikçe ağırlık kazandığı bir trend sözkonusudur. Buna mukabil; sosyal güvenliğin gelişmekte olan Latin Amerika ülkelerinden Şili ve Peru'da özelleştirildiği görülmektedir. Türkiye'de ise kamu kuruluşları olan sosyal sigorta kuruluşlarının rekabete açılması ve ”mecburilik“ ilkesinin kaldırılması yönünde yeni yeni tartışmaların başladığı görülmektedir. Son olarak; sosyal güvenliğin ”sigorta“ fonksiyonu ile ”yeniden gelir dağıtımı“ fonksiyonunun birbirinden ayrılarak; ”sigorta“ fonksiyonunun piyasa mekanizmasına devredilmesi ve ”yeniden gelir dağıtımı" fonksiyonunun sadece gerçekten ihtiyaç içerisinde bulunan bireylerin yararına işlediği sınırlı ve amaçlı bir sosyal politika dahilinde yeniden yapılandırılması ve sosyal hizmetlerin öncelikle rekabetçi düzen içerisinde kâr amacı güden özel ve kâr amacı gütmeyen özerk girişimler vasıtasıyla üretiminin esas alındığı özel bir sosyal güvenlik sistemi uygulamaya sokulmalıdır.
Özet (Çeviri)
The economic crisis in the -world in 1929 and Keynesian revolution, which found out a solution to the mentioned crisis, have become the main justifications of the intervention of the state in economic and social life; and constituted the. base for the“welfare state”emerging and expanding. In addition,“Philips curve”, which claims that there is a trade-off between unemployment and inflation rates has become other mainstay of the expantion of the interference and the role of the state in economic and social scope. Also, the institutionalization of the social rights which had corhe into being in the course of time after the Industrial Revolution brought about the political mass democracy, which makes pressure groups more powerful than individual in the political process. This mechanism has politicized economic and social life; and made the mutual interests of pressure groups and political parties in power more important than public interest. However, the fact that distribution of national prodruct is structured on the base of the criterion“political mass power”instead of the criterion“productivity”, has destroyed individual productiveness incentive on the one hand and converted individuals to the consumers of the wealth without paying its cost on the other hand. It also seems that the policies of redistribution have taken form within the mutual interests of pressure groups and political parties in power in the field of social security as a part of the above-mentioned political process; and that social security has diverged from its aim. In other word, it seems that“welfare state”and consequent“social security”have come to convert from an organization being“safety net”for the poor into the complicated orgnizasions which exactly favour the middle class. The desire of the insured people to expand the rights concerning social security in spite of their natural unwillingness to pay insurance premium,is a pradoxical situation which affects the financial life of the social security institutions negatively. VIIHower, social security systems with their existent circumtances have become and open example of a“government failure”instead of corrective system for a“market failure”. The period of stagnation, which occured for 1970's, emprically proved“Philips curve”to be false; and Keynesian theory did not explain this mentioned period. Consequently, governments have returned to“laisse-faire”policy again. So, this taransformation has brought up the need to restructure both welfare sates and modern social security systems. Also, it is not valid from micro-economic point of view that the principle“significant scale economies”is considered as the mainstay of the need to establish social security organizations as state monopolies. In addition, it has already been known that the public monopolies, which are managed in bureaucratic method, are not efficient. The public dimension of social security should include only the poor section of people who can not insure themselves against social risks. National assistance should be used in this scope. In other word, the function of the state should be restricted to those who can not pay for the cost of their social security and the portion which can not be met by them. However, the privatization of the social security means its restructuring within liberal regime which needs a targeted social policy based on the principles of private market supply, voluntary insurance, individual actuarial account and means-tested asistance or want. National product is redistributed in the favour of the patient, the aged, the mentally-invalid and the survivor who can not maintain their life within the circumtances of market economy. In addition, economic and social mechanism ought to stimulate the incentive of individual productivity. This fact is real guarantee for economic growth and social security. Because, there is a share allocated to social security from national product if there is production. Otherwise, there is not any chance for social security right to exist in practice even if the mentioned right is assured in the laws. VIIIAn intensive privatization process has not been witnessed in the scope of social security in developed countries in spite of the above-mentioned development. But, a trend in which occupational pension schemes have become more and more common, has seemed. On the other hand, it is witnessed that social security has been privatised in Chile and Peru from Latin American countries. T * Additionally, it seems that very new discussions have already started towards abolishing the principle“compulsion”and involving social insurance institutions,. which are public monopolies, in competition. Finally, proposed is a model whose functions of insurance and redistribution of incomes are divided from each other and whose function of insurance is turned over to the free market system and whose function of redistribution of incomes is restructured within a limited and targeted social policy in favour of actually-needy people; and in which social welfare services are preferably supplied within competition by the means of the private enterprises which are with the aim of profit and the autonomous institutions which are without the aim of profit.
Benzer Tezler
- Sosyal güvenliğin özelleştirilmesi ve Türkiye'de uygulanabilirliği
Privatization of social security and its practicability in Turkey
ERCAN UŞUN
- Sosyal devlet ışığında türk sosyal güvenlik sisteminin sorunları ve reform arayışları
Problems of turkish social security system in the light of social state and search for reforms
İSMAİL KİTAPCI
Yüksek Lisans
Türkçe
2007
EkonomiSüleyman Demirel ÜniversitesiMaliye Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. İBRAHİM ATTİLA ACAR
- Küreselleşme sonrasında Türkiyede sosyal devlet bağlamında yeni sosyal güvenlik sistemi
After the social state in the context of globalization new social security system in Turkey
OĞUZHAN SAVAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2009
Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriCumhuriyet ÜniversitesiÇalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. NECMETTİN ÖZERKMEN
- Türk sosyal güvenlik sisteminin mali krizi ve çözüm önerileri
Financial crysis and solution strategies in the Turkish social security system
ZEYNEP ÖZMEN
Doktora
Türkçe
2015
Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileriMarmara ÜniversitesiÇalışma Ekonomisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MÜJDAT ŞAKAR
- Privatization of security and the transformation of the modern bourgeois state in the neoliberal era: The case of Turkey
Neoliberal dönemde güvenliğin özelleştirilmesi ve modern burjuva devletin dönüşümü: Türkiye örneği
ÇAĞLAR DÖLEK
Yüksek Lisans
İngilizce
2011
Kamu YönetimiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. PINAR BEDİRHANOĞLU