Geri Dön

Genetic diversity of gazelles (gazella marica and gazella gazella) in southeast Turkey: With a special emphasis on ongoing conservation studies of gazella marica in Turkey

Türkiye'de sürmekte olan Gazella marica koruma çalışmaları odaklı, Güneydoğu Anadolu'daki ceylanların genetik çeşitliliği (Gazella marica ve Gazella gazella)

  1. Tez No: 416481
  2. Yazar: FİKRİYE DİLAN SAATOĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İNCİ ZEHRA TOGAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 147

Özet

Mevcut çalışma, Türkiye'deki ceylan türlerinin yakın zamanda önerilmiş taksonomik konumlarının doğrulanması ve ceylan popülasyonları içerisindeki ve popülasyonlar arasındaki genetik çeşitliliğin saptanması amacıyla yürütülmüştür. Çalışma için üç farklı popülasyon örneklenmiştir: Kızılkuyu Üretim Çiftliği'nden Gazella marica (Şanlıurfa, n=48), Erikçe Üretim Çiftliği'nden Gazella marica (Gaziantep, n=25) ve Kırıkhan Beldesi'nden Gazella gazella (Hatay, n=4). Sunulan çalışmada, 17 mikrosatelit lokusu (RT1, ETH10, OARFCB304, MM12, BM143, BM757, IDVGA29, BM848, BM4505, BMC1009, INRA40, ETH152, INRABERN172, TGLA122, ILSTS005, CSSM39, CSSM43), iki Y kromozomu mikrosatelit lokusu (INRA126, UMN0103), mtDNA sitokrom-b bölgesinin (L14724 ve H15149 primerleri ile yükseltgenen) bir parçası ve iki enzim için (HinfI, HaeIII) restriksiyon profilleri kullanılmıştır. İlk olarak, lokusların bilgi vericiliği test edilmiş ve 17 lokus içerisinden 12'sinin (RT1, ETH10, OARFCB304, BM848, BMC1009, INRA40, BM4505, INRABERN172, TGLA122, ILSTS005, BM757 and CSSM43) ceylan türleri üzerine yapılacak çalışmalarda umut verici olduğu saptanmıştır. Daha sonra, efektif popülasyon büyüklükleri yoluyla popülasyon içi çeşitlilikler ve mikrosatelit verilerine dayanarak hesaplanan FST ile de popülasyonlar arası farklılaşma saptanmıştır. Çiftlik popülasyonları (Kızılkuyu Üretim Çiftliği'nden Gazella marica popülasyonu, n=48; Erikçe Üretim Çiftliği'nden Gazella marica popülasyonu, n=25) düşük efektif popülasyon büyüklükleri göstermenin yanı sıra (Kızılkuyu için Ne=9.7, Erikçe için Ne= 8.9), düşük doğum oranları sebebiyle kendileşme baskısı sinyallerini de sergilemiştir. Dahası, popülasyonlar arasındaki genetik farklılaşma istatistiki olarak anlamlı çıkmıştır (sırasıyla, Kızılkuyu/Erikçe, Kızılkuyu/Hatay ve Erikçe/Hatay için FST = 0.04, 0.44 ve 0.46). Structure analiziyle popülasyonların genetik olarak karışım oranları incelenirken, örneklem gruplarındaki olası yaban kökenli bireyler açığa çıkarılmıştır. Bu bulgulara ek olarak, Y kromozomu üzerindeki mikrosatelit lokus dizisinin (INRA126, yaklaşık 240 bç uzunluğunda) Gazella gazella ve Gazella marica türlerinin erkeklerini ayırmada başarılı olduğu gösterilmiştir. Başlangıç niteliğindeki bu Y kromozomu verisi, ceylan türlerinde genetik çeşitlilik üzerine ileride yapılacak çalışmalara referans noktası olarak kullanılabilir. Güneydoğu Anadolu'daki ceylan türlerinin (Gazelle marica ve Gazelle gazella) taksonomik konumları, toplanan örneklerin (sırasıyla n=27 ve n=4) mtDNA sitokrom-b bölgesinin dizilerine dayanarak, daha önce yürütülen çalışmalardan bağımsız olarak doğrulanmıştır. Ayrıca, popülasyonlar içerisinde farklı haplotiplere rastlanmamıştır (n=3). Son olarak mtDNA'nın sitokrom-b bölgesinde Restriksiyon Parça Uzunluk Polimorfizmi (RPUP) metodu denenmiş, çalışmada kullanılan kesim enzimlerine (HinfI, HaeIII) dayanarak üç ceylan türünü ayırmada (Gazella marica, Gazella gazella, Gazella subgutturosa) daha kolay ve az zaman gerektiren bir metodun varlığı gösterilmiştir. Bu proje Türkiye Orman ve Su İşleri Bakanlığı adına Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu'nun desteğiyle gerçekleştirilmiştir (TÜBİTAK, Proje no: KAMAG 109G016).

Özet (Çeviri)

The present study was conducted to confirm the recently suggested taxonomic status of gazelles in Turkey and also to investigate genetic diversity that exists between and within populations of Gazella marica (One from Kızılkuyu State Farm, Şanlıurfa, n=48; one from Erikçe State Farm, Gaziantep, n=25) and Gazella gazella (population from Kırıkhan County, Hatay, n=4). In the frame of the study, partial mtDNA cyt-b sequence (amplified by the primers: L14724, H15149), 17 microsatellite loci (RT1, ETH10, OARFCB304, MM12, BM143, BM757, IDVGA29, BM848, BM4505, BMC1009, INRA40, ETH152, INRABERN172, TGLA122, ILSTS005, CSSM39, CSSM43), two Y-chromosome microsatellite loci (INRA126, UMN0103) and restriction profiles of mtDNA cyt-b region for two restriction enzymes (HinfI, HaeIII), were employed. First, the taxonomic status of the gazelles species in Southeastern Anatolia (Gazelle marica and Gazelle gazella) on the basis of mtDNA cyt-b sequences was confirmed with the newly collected samples (n=27 and n=4, respectively), independently from the previous studies. Additionally, there were no variations detected within populations (n=3). The informativenesses of the microsatellite loci were investigated and 12 microsatellite loci out of 17 (RT1, ETH10, OARFCB304, BM848, BMC1009, INRA40, BM4505, INRABERN172, TGLA122, ILSTS005, BM757 and CSSM43) were found to be promising for the future studies to be carried out in gazelle species. Then, we analyzed the within population diversities by means of effective population sizes and the differentiation of three different gazelle populations by estimating the FST based on microsatellite data. Captive populations (Gazella marica population from Kızılkuyu, n=48; Gazella marica population from Erikçe, n=25) not only showed low effective population sizes (for Kızılkuyu Ne=9.7, for Erikçe Ne= 8.9) but also gave the signals of inbreeding depression due to low birth ratios. Moreover, they diverged from each other: FST=0.04 for Kızılkuyu/Erikçe and they diverged from each other almost significantly; FST= 0.44 and FST= 0.46 for the Kızılkuyu/Hatay and Erikçe/Hatay, respectively and both of these FST values were highly significant. While investigating the degree of admixture levels of the populations, interestingly, possible wild individuals in the sampling groups were detected by the help of Structure analysis. Furthermore, it was shown that the sequence of Y chromosome based microsatellite locus (INRA126, approximately 240 bp long) differentiated Gazella marica and Gazella gazella males. This preliminary Y-chromosome data may serve as a reference point for further studies covering Y-chromosome diversity within and among gazelle species. Finally, using Restriction Fragment Length Polymorphism (RFLP) method based on mtDNA cyt-b fragment, observations on the basis of two restriction enzymes (HinfI, HaeIII) suggested that there is an easy and less time consuming method to differentiate the three gazelle species (Gazella marica, Gazella gazella, Gazella subgutturosa). The project was carried out on behalf of Turkish Ministry of Forestry and Water Affairs and was supported by the Scientific and Technological Research Council of Turkey (TUBITAK, project no: KAMAG 109G016).

Benzer Tezler

  1. Türkiye'de yayılış gösteren Gazella gazella (Pallas, 1766) türünün filocoğrafyası

    Phylogeography of Gazella gazella (Pallas, 1766) distributed in Turkey

    EYLÜL İLASLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiAksaray Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOLGA KANKILIÇ

  2. Bazı karamidye (Mytilus galloprovincialis Lamarck) Populasyonlarında ITS bölgesine dayalı genetik çeşitlilik

    Genetic diversity of some black mussels (Mytilus galloprovincialis Lamarck) population based on ITS region

    VAHAP ELDEM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Genetikİstanbul Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SİMTEN NERDİN KUBANÇ

  3. Genetic diversity of native and crossbreed sheep breeds in Anatolia

    Anadolu yerli melez koyun ırklarının genetik çeşitliliği

    EVREN KOBAN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2004

    BiyolojiOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İNCİ TOGAN

  4. Diploid ve tetraploid pamuklarda ssr markörleriyle belirlenen genetik farklılık ve lif kalite özellikleriyle ilişkisi

    Genetic diversity of diploid and tetraploid cottons determined by ssr markers and its relationship with fiber quality traits

    ADEM BARDAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2007

    BiyoteknolojiKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi

    Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. YÜKSEL BÖLEK

  5. On populasyonlu Anadolu karaçamı (Pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb) Holmboe) ağaçlandırma denemesinde genetik çeşitlilik (9 yıllık sonuçlar)

    Genetic diversity of forestation trials with ten populations of Anatolian balck pine (pinus nigra Arnold. subsp. pallasiana (Lamb) Holmboe) (9 year results)

    MEHMET AKÇAKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Ormancılık ve Orman MühendisliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SÜLEYMAN GÜLCÜ