Geri Dön

Psikiyatrik hastalarda aralıklı patlayıcı bozukluk sıklığı ve klinik özellikleri

Prevalence and clinical correlates of intermitent explosive disorder in psychiatric patients

  1. Tez No: 440049
  2. Yazar: VOLKAN GELEGEN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. LUT TAMAM
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Psikiyatri, Psychiatry
  6. Anahtar Kelimeler: Aralıklı Patlayıcı Bozukluk, Agresyon, Dürtüsellik, Öfke, Intermittent Explosive Disorder, Aggression, Impulsivity, Anger
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çukurova Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 102

Özet

Psikiyatrik Hastalarda Aralıklı Patlayıcı Bozukluk Sıklığı ve Klinik Özellikleri Amaç: Aralıklı patlayıcı bozukluk sözel ve/veya fiziksel agresyon ile sonuçlanan, yineleyici biçimde saldırganlık dürtülerine karşı koyamama atakları ile tanımlanan bir bozukluktur. Klinik psikiyatri pratiğinde sıkça rastlanabilecek önemli bir psikiyatrik bozukluk olmasına rağmen bu konuda literatürde az sayıda veri bulunmaktadır. Bu çalışmada aralıklı patlayıcı bozukluk sıklığının ve bu bozuklukla ilişkili sosyodemografik ve klinik özelliklerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Kliniğimize 2015 yılında ilk altı aylık periodda ilk kez başvuran 406 hasta çalışmamıza dahil edilmiştir. Eksen I ve Eksen II bozukluklarının tanısı DSM-IV ve DSM-5 tanı ölçütlerine göre konulmuştur. Aralıklı patlayıcı bozukluk tanısı için DSM-IV ve ayrıca DSM-5 tanı ölçütleri kullanılmıştır. Tanı koyma sürecinde; Eksen I bozuklukları için DSM-IV'e göre Yapılandırılmış Klinik Görüşme Kılavuzu (SCID I), Eksen II bozuklukları için DSM-IV'e göre Yapılandırılmış Klinik Görüşme Kılavuzu (SCID II), Belirti Tarama Listesi (SCL-90), Wender Utah Derecelendirme Ölçeği, Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu tanı ve değerlendirme envanteri, araştırmacının yaptığı klinik görüşme ve sosyodemografik veri formundan edinilen bilgiler kullanılmıştır. Bunlara ek olarak dürtüsellik ve agresyonun değerlendirilmesi amacıyla katılımcılara Barratt Dürtüsellik Ölçeği 11 ve Buss-Perry Agresyon Ölçeği uygulanmıştır. Bulgular: Aralıklı patlayıcı bozukluğun DSM-5'e göre yaşam boyu ve 12 aylık sıklığı sırasıyla % 16,7 ve % 11,3 olarak saptanmıştır. Bozukluğun ortalama başlangıç yaşı 16,4 yıl olarak hesaplanmıştır. Aralıklı patlayıcı bozukluk sıklığı erkeklerde kadınlara göre 3,8 kat (%95 GA= 1,9-7,5), kırsal kesimde yaşayanlarda şehir merkezinde yaşayanlara göre 2 kat (%95 GA=1,1-3,7), yaşam boyu özkıyım girişimi olanlarda olmayanlara göre 2,7 kat (%95 GA=1,3-5,6), yaşam boyu self mutilatif davranışı olanlarda olmayanlara göre 4,5 kat (%95 GA=2,3-8,7) ve ailede öfke sorunu bildirenlerde bildirmeyenlere göre 3 kat (%95 GA=1,5-5,9) fazladır. Aralıklı patlayıcı bozukluk tanısı alan grupta çocukluk çağı Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu, Davranım Bozukluğu ve Karşıt Olma Karşı Gelme Bozukluğu anlamlı yüksek bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışma katılımcıların yaklaşık altıda birinin DSM-5 tanı ölçütlerine göre yaşam boyu Aralıklı patlayıcı bozukluk tanısını karşıladığını ortaya koymaktadır. Aralıklı patlayıcı bozuklukla istatistiksel olarak anlamlı ilişkisi gösterilen sosyodemografik özellikler arasında cinsiyet, yaşanılan yer, yaşam boyu özkıyım girişimi, self mutilatif davranış öyküsü ve ailede öfke sorunu öyküsü bulunmaktadır.

Özet (Çeviri)

Prevalence And Clinical Correlates of Intermitent Explosive Disorder in Psychiatric Patients Objective: Intermittent explosive disorder is defined as the failure to resist aggressive impulses that result in repeated acts of verbal and/or physical aggression. Although it can be frequently encountered during clinical psychiatric practice there is few data in scientific literature about IED. The aim of the study is to evaluate the prevalence of intermittent explosive disorder and related sociodemographic and clinical features. Method: A total of 406 patients who have referred to our outpatient clinic for the first time in six months period were included in the study. Axis I disorder and Axis II disorder diagnoses were made according to Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, fourth edition (DSM-IV) and Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, fifth edition (DSM-5) criteria. The diagnosis of Intermittent Explosive Disorder (IED) was made by DSM-IV and also DSM-5 criteria too. Diagnoses were made using information from the Structured Clinical Interview for DSM-IV (SCID I) and the Structured Clinical Interview for DSM-IV personality disorders (SCID II), Symptom Check List-90 (SCL-90), Wender Utah Rating Scale and Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) DSM-IV Based Diagnostic Screening and Rating Scale, clinical interview by researcher and sociodemographic data form. In addition respondents were administered the Buss-Perry Aggression Scale, Barratt Impulsiveness Scale Version 11(BIS-11) to assess aggression and impulsivity. Results: Lifetime and 12-month prevalence of intermittent explosive disorder according to DSM-5 were 16,7 % and 11,3 %, respectively. Mean age of onset was 16,4. The prevalence of lifetime IED was 3,8 times more in males compared to females (%95 GA= 1,9-7,5), twice as much in those living in rural areas compared to downtown (%95 GA=1,1-3,7), 2,7 times more in those with lifetime suicide attempt compared to those not (%95 GA=1,3-5,6), 4,5 times more in those with lifetime self-injurious behavior in comparison to those not (%95 GA=2,3-8,7) and 3 times more in those reported anger problems in their families compared to those not (%95 GA=1,5-5,9). The prevalence of childhood ADHD, conduct disorder and oppositional defiant disorder were significantly higher in IED group. Conclusion: The result of this study has revealed that one sixth of respondents met lifetime IED according to DSM-5 diagnostic criteria, approximately. Statistically significant sociodemographic correlates of IED include gender, urbanicity, history of suicide attempts, history of self-injurious behaviors and family history of anger problems.

Benzer Tezler

  1. Yaşlı hastalarda dürtü kontrol bozukluklarının özellikleri

    Characteristics of impulse control disorders in elderly patients

    MEHTAP BİCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    GeriatriÇukurova Üniversitesi

    Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. LUT TAMAM

  2. Tıp fakültesi dönem 4 ve dönem 5 öğrencilerinde görülen dürtü denetim bozukluğu

    Characteristics of impulse control disorders in fourth and fi̇fth classes of medi̇cal faculty

    ÖZLEM PALTACI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    PsikiyatriÇukurova Üniversitesi

    Dahili Tıp Bilimleri Bölümü

    PROF. DR. LUT TAMAM

  3. Depresyon hastalarında dürtü kontrol bozuklukları sıklığı

    The prevalence of impulse control disorders among patients with major depression

    BİLGE BURÇAK ANNAGÜR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    PsikiyatriÇukurova Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. LUT TAMAM

  4. Konya Şehir Hastanesi Aile Hekimliği ve Obezite Polikliniğine gelen hastaların aralıklı açlık diyeti ile ilgili tutum ve davranışlarının, bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of attitudes, behaviors and knowledge levels of patients applying to Konya City Hospital Family Medicine and Obesity Polyclinic about intermittent fasting

    HÜSEYİN FERHAT ERCAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. İBRAHİM GÜNEY

    UZMAN FUNDA GÖKGÖZ DURMAZ

  5. Kendine zarar verme davranışı tanısı alan ergenlerde uygulanan aralıklı teta burst stimülasyon tedavisinin terapötik etkinliğinin araştırılması

    Investigation of therapeutic effectiveness of intermittent theta burst stimulation treatment applied to adolescents diagnosis of self-harming behavior

    CANAN ÇELEBİ AZADIJOUYAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikiyatriGaziantep Üniversitesi

    Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET KARADAĞ